Ρόδος: Τα λεωφορεία παρκάρουν όπου βρουν και το κράτος χειροκροτεί

• Διαβάσεις, στροφές, θέσεις στάθμευσης και δρόμοι παραδίδονται στα τουριστικά λεωφορεία, με την απόλυτη ανοχή Τροχαίας και Δήμου

Στην καλοκαιρινή Ρόδο, εκτός από τους χιλιάδες τουρίστες που καταφθάνουν, φαίνεται πως καταφθάνουν και… νέοι άγραφοι κανόνες κυκλοφορίας. Όχι, δεν πρόκειται για κάποια καινοτόμα πολιτική βιώσιμης κινητικότητας, αλλά για το ετήσιο “πανηγύρι” της παράνομης στάθμευσης των τουριστικών λεωφορείων, με την ευγενική ανοχή όλων των αρμόδιων Αρχών.
Καλώς ήρθατε λοιπόν στη Ρόδο του καλοκαιριού. Εκεί όπου η παράνομη στάθμευση των τουριστικών λεωφορείων δεν αποτελεί παρανομία αλλά εθιμικό δίκαιο.
Εκεί όπου οι νόμοι ισχύουν επιλεκτικά και όπου η Τροχαία και ο Δήμος επιλέγουν —με αξιοθαύμαστη συνέπεια— να κάνουν τα στραβά μάτια.
Το σκηνικό είναι γνώριμο σε κάθε ντόπιο και επισκέπτη: τουριστικά λεωφορεία σταθμευμένα πάνω σε διαβάσεις πεζών, καταλαμβάνοντας 2 και 3 θέσεις επί πληρωμή, χωρίς φυσικά να καταβάλλουν αντίτιμο. Λεωφορεία σταθμευμένα στη μέση του δρόμου, σε στροφές, μπροστά σε φανάρια, σε κάθε πιθανό και απίθανο σημείο, προκαλώντας συμφόρηση, κινδύνους για πεζούς και οδηγούς και μία αίσθηση γενικής ασυδοσίας.

Όλα αυτά συμβαίνουν όχι σε κάποιο απομονωμένο σοκάκι αλλά στο ίδιο το κέντρο της πόλης, λίγα μέτρα από το Δημαρχείο, την Αστυνομική Διεύθυνση Δωδεκανήσου και το Τμήμα Τροχαίας Ρόδου. Δηλαδή μπροστά στα μάτια όσων υποτίθεται ότι έχουν την ευθύνη να επιβάλλουν την τάξη και πρόστιμα.
Όχι ότι λείπουν οι υποδομές: στη Ρόδο υπάρχουν δεσμευμένες με ειδική σήμανση θέσεις στάθμευσης λεωφορείων. Απλά είναι πιο βολικό να παρατά κανείς το όχημά του όπου τον βολεύει, ιδίως όταν ξέρει πως δεν θα υπάρξει καμία συνέπεια.
Η εικόνα είναι κάθε χρόνο η ίδια: το κέντρο της πόλης ασφυκτιά από την ανεξέλεγκτη στάθμευση, οι οδηγοί απελπίζονται, οι πεζοί κινδυνεύουν να παρασυρθούν προσπαθώντας να διασχίσουν δρόμους που έχουν γίνει ιδιωτικά πάρκινγκ, και όλοι —κατά περίεργο τρόπο— δείχνουν να το θεωρούν φυσιολογικό.
Τα τουριστικά πρακτορεία, φυσικά, ενδιαφέρονται αποκλειστικά για την ταχεία εξυπηρέτηση των πελατών τους. Και γιατί να κάνουν αλλιώς, όταν βλέπουν ότι το κέντρο της Ρόδου αντιμετωπίζεται σαν τσιφλίκι τους;

Η λογική είναι απλή: κουβαλάμε τουρίστες — άρα μπορούμε να παρκάρουμε όπου θέλουμε. Το νησί μας “χρωστάει”.
Πίσω από τη βιτρίνα του τουριστικού success story, η πραγματικότητα είναι πως ο σεβασμός στον δημόσιο χώρο έχει χαθεί. Και όταν οι ίδιες οι Αρχές επιλέγουν συνειδητά να ανέχονται την παρανομία, το μήνυμα που στέλνεται είναι ξεκάθαρο: στην καλοκαιρινή Ρόδο, ο ισχυρότερος κερδίζει.
Η νομιμότητα έχει υποκατασταθεί από την “ευκολία”. Οι πεζοί, οι οδηγοί ΙΧ, οι κάτοικοι και όσοι απλά θέλουν να κυκλοφορήσουν ανθρώπινα στο κέντρο θεωρούνται αμελητέες ποσότητες μπροστά στη “μηχανή” της τουριστικής βιομηχανίας.

Το πιο ειρωνικό όλων; Ότι αυτή η ετήσια ανομία λαμβάνει χώρα σε ευθεία θέα των κρατικών θεσμών που, θεωρητικά, υπάρχουν για να την αποτρέπουν. Αλλά φαίνεται πως στην καλοκαιρινή Ρόδο, το κράτος αποφάσισε να κάνει κι αυτό διακοπές.
Όσο για την ασφάλεια, την προσβασιμότητα και τη νομιμότητα; Αυτά μάλλον μπήκαν στο τελευταίο λεωφορείο που έφυγε… παρκαρισμένο στη μέση του δρόμου.
Άλλωστε, στη Ρόδο, φαίνεται πως το κέντρο της πόλης ανήκει σε εκείνον που κορνάρει πιο δυνατά και παρκάρει πιο… δημιουργικά.