Ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου με αίτηση λήψεως ασφαλιστικών μέτρων κατά μιας ηλικιωμένης Ροδίτισσας, προσέφυγε το κέντρο «Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου»
Η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων στρέφεται συγκεκριμένα κατά μιας 75χρονης, η οποία υπήρξε υπάλληλος του Κέντρου Παιδικής Μέριμνας Θηλέων Ρόδου για δεκαετίες. Όπως υποστηρίζεται, εκμεταλλευόμενη ρύθμιση νόμου του έτους 1987, που ίσχυσε μόνο επί τριετία, εγκαταστάθηκε στον χώρο του Κέντρου μόνιμα.
Μετά την αλλαγή της ρύθμισης και την απαγόρευση διαμονής του προσωπικού εντός του Κέντρου, με εξαίρεση τον διευθυντή, η 75χρονη συνέχισε να κατοικεί εντός του χώρου του Κέντρου, στην ουσία παράνομα.
Συνταξιοδοτήθηκε την 31η Δεκεμβρίου 2005, οπότε έπρεπε να αποχωρήσει οπωσδήποτε από το Κέντρο, καθώς δεν υπήρχε πλέον κανένα νομικό έρεισμα για την παραμονή και οίκησή της στο χώρο.
Για τον σκοπό κλήθηκε να αποχωρήσει από την τότε διοίκηση του Κέντρου ωστόσο αρνήθηκε, επικαλούμενη κοινωνικούς λόγους και κυρίως ότι ήταν μόνη της και δεν είχε οικογένεια.
Όπως υποστηρίζει το Κέντρο «με διάφορες προφάσεις αλλά και χρησιμοποιώντας ισχυρές πολιτικές διασυνδέσεις, πέτυχε την παραμονή της, απολύτως παράνομα, στον χώρο του Κέντρου» κι έκτοτε και μέχρι σήμερα «αρνείται πεισματικά να αποχωρήσει από το Κέντρο, παρά τις επανειλημμένες προσκλήσεις από την Διοίκηση».
Η διοίκηση του Κέντρου στην αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, διατείνεται ότι για να πετύχει την αθέμιτη παραμονή της, δεν δίσταζε συνεχώς και μέχρι σήμερα να χρησιμοποιεί πολιτικές και άλλες διασυνδέσεις ως μέσο πίεσης για να εκδίδονται παράνομες στην ουσία αποφάσεις.
Συγκεκριμένα εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 36/27-12-2005 απόφαση του διοικητικού συμβουλίου του Κέντρου, με την οποία παρατάθηκε η παραμονή της στο Κ.Π.Μ.Θ.Ρ. για τρεις μήνες, από 1-1-2006 μέχρι 31-3-2006 και της επιδόθηκε η υπ’ αριθ. πρωτ. 8/5-1-2006 επιστολή, με την οποία της γνωστοποιήθηκε ότι απαγορεύεται η παραμονή υπαλλήλων στα Κέντρα Παιδικής Μέριμνας, πολύ δε περισσότερο συνταξιούχων, και ότι θα φιλοξενηθεί στο Κέντρο για μόλις τρεις μήνες ακόμα, μέχρι τέλος Μαρτίου 2006.
Με την υπ’ αριθ. 325/18-5-2006 επιστολή του Κέντρου, ενημερώθηκε ότι μετά από αίτησή της, παρατείνεται η παραμονή της μέχρι την 31-3-2007, για λόγους καθαρά κοινωνικούς και οικονομικούς, αλλά ενημερώθηκε ότι θα πρέπει να προβεί σε όλες τις απαραίτητες κινήσεις για να προετοιμαστεί για τον νέο τρόπο ζωής της.
Με την υπ’ αριθ. 9/30-3-2007 απόφαση του διοικητικού συμβουλίου του Κέντρου, παρατάθηκε η παραμονή της στο Κ.Π.Μ.Θ.Ρ. μέχρι 31-3-2008, μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία καταβολής σε αυτήν του εφάπαξ και της επιδόθηκε η υπ’ αριθ. πρωτ. 306/16-4-2007 επιστολή, με την οποία ενημερώθηκε για την απόφαση αυτή.
Με την υπ’ αριθ. 32/11-11-2014 απόφαση του διοικητικού συμβουλίου του Κ.Κ.Π.Π.Ν.Α., διαπιστώθηκε ότι καταλαμβάνει τον διάδρομο του τελευταίου ορόφου του κτηρίου του Παραρτήματος πλέον Προστασίας του Παιδιού, έχοντας τα κλειδιά και απαγορεύοντας την πρόσβαση σε οποιονδήποτε, ότι με αυτόν τον τρόπο αποκλείει την πρόσβαση στο δώμα (ταράτσα) του κτηρίου, ότι όλο το κτήριο χρειάζεται πλέον συντήρηση και αποκατάσταση, ότι οι μέχρι τότε αποφάσεις της Διοίκησης δεν υλοποιήθηκαν λόγω εξωγενών προς την Υπηρεσία παρεμβάσεων προς τις Διοικήσεις και αποφασίσθηκε η αποσφράγιση της θύρας της οποίας κρατά τα κλειδιά και η οριστική απομάκρυνσή της από το κτήριο, αφού διαμένει παράνομα σε αυτό. Παράλληλα αποφασίσθηκε να της προταθεί η μετακίνησή της στον Όικο Ευγηρίας Χαραλάμπειο Γηροκομείο Ρόδου.
Για τα παραπάνω ενημερώθηκε με την υπ’ αριθ. πρωτ. 664/25-2-2015 επιστολή.
Με την υπ’ αριθ. 1483/21-4-2015 επιστολή ενημερώθηκε εκ νέου ότι η διαμονή της στο συγκεκριμένο κτήριο είναι παράνομη και καταχρηστική και κλήθηκε εκ νέου να αποχωρήσει.
Τέλος με την υπ’ αριθ. 19/25-7-2016 – Θέμα 2ο απόφαση του διοικητικού συμβουλίου διαπιστώθηκε ότι εξακολουθεί να διαμένει παράνομα στο εν λόγω κτήριο και αποφασίστηκε εκ νέου η απομάκρυνσή της.
Με την υπ’ αριθ. πρωτ. 2953/1-8-2016 επιστολή κλήθηκε ευθέως να αποχωρήσει από το κτήριο του Παραρτήματος Προστασίας του Παιδιού μέχρι την 8-8-2016.
Η 75χρονη, όπως αναφέρεται και στις αποφάσεις του διοικητικού συμβουλίου, είχε καταλάβει αυθαίρετα και παράνομα το 1/3 της επιφάνειας του δεύτερου ορόφου του προαναφερθέντος κτηρίου, καταλαμβάνοντας επίσης τελείως τον διάδρομο που οδηγεί στο δώμα του κτηρίου. Είχε κλειδιά και δεν άφηνε κανέναν άλλο να εισέλθει στον διάδρομο, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η πρόσβαση στο δώμα, ενώ επιπλέον αποκλείονταν και οι σχετικές έξοδοι κινδύνου.
Προ μερικών ημερών και για λόγους έκτακτης ανάγκης η διοίκηση αναγκάσθηκε να παραβιάσει την θύρα του διαδρόμου, προκειμένου να αποκτήσει πρόσβαση σε αυτόν και το δώμα του κτηρίου.
Φέρεται να παραμένει παράνομα κάτοχος ενός θαλάμου του δευτέρου ορόφου, επιφανείας περίπου 100 τ.μ., έχοντας τα σχετικά κλειδιά, ενώ διατηρεί πράγματά της και στο λουτρό του δευτέρου ορόφου, αποκλείοντας την πρόσβαση σε αυτό.
Η διοίκηση του Κέντρου υποστηρίζει ακόμη ότι η 75χρονη, προκαλεί πολλά προβλήματα στη λειτουργία του Παραρτήματος, εμπλεκόμενη σε εξωθεσμική επικοινωνία και διαλόγους με τα παιδιά, επιχειρώντας μάλιστα και νουθεσίες προς αυτά, γεγονός αν μη τι άλλο αδόκιμο και έως και επικίνδυνο, εάν ληφθεί υπόψη ότι πολλά από τα φιλοξενούμενα παιδιά έχουν ψυχικά παιδικά τραύματα, και επαφή τους με μη ειδικούς, βρεφονηπιοκόμους ή παιδοψυχίατρους ή άλλο ειδικευμένο προσωπικό, στους χώρους του παραρτήματος, μπορεί ακόμα και να είναι μοιραία για τα παιδιά με την ευαίσθητη και τραυματισμένη ψυχοσύνθεση.
75χρονη Παραμένει παρανόμως σε χώρο του Κέντρου Παιδικής Μέριμνας Θηλέων
