• Από τις 12 Ιανουαρίου 2026 αναμένεται να ανοίξει ο κύκλος των κρίσεων, σε μια χρονιά που η κεντρική αναδιάταξη της Ηγεσίας και το κύμα αποστρατειών στους ανώτερους βαθμούς συμπιέζουν αποφάσεις και χρονοδιαγράμματα, ενώ στο Νότιο Αιγαίο τα σενάρια για μετακίνηση ή αποχώρηση κορυφαίων στελεχών επηρεάζουν άμεσα Δωδεκάνησα και επιχειρησιακή καθημερινότητα
Η περίοδος των ετήσιων κρίσεων στην Ελληνική Αστυνομία για το 2026 μπαίνει στο τελικό της στάδιο, με το ενδιαφέρον να μετατοπίζεται από τα γενικά σενάρια της Αθήνας στις περιφέρειες όπου κάθε αλλαγή στην κορυφή μεταφράζεται σε άμεση επιχειρησιακή επίπτωση.
Στο Νότιο Αιγαίο, η συγκυρία θεωρείται ιδιαίτερα φορτισμένη, όχι μόνο επειδή η περιοχή κουβαλά διαχρονικά υψηλές ανάγκες λόγω γεωγραφίας, τουρισμού και μετακινήσεων, αλλά και επειδή οι κρίσεις του 2026 αναμένονται μέσα σε πλαίσιο αναδιάρθρωσης της δομής της Ηγεσίας και πίεσης για αποσυμφόρηση της επετηρίδας.
Η μεγάλη εικόνα που πιέζει τις αποφάσεις
Το 2026 δεν αντιμετωπίζεται ως μια συνηθισμένη χρονιά κρίσεων. Η ίδια η κορυφή της ΕΛ.ΑΣ. εισέρχεται σε νέα φάση, καθώς με τον Νόμο 5187/2025 περιγράφεται αλλαγή ονοματολογίας και ρόλων στις κορυφαίες θέσεις, με σχήμα 2 Υπαρχηγών και 2 Γενικών Συντονιστών για Νότια και Βόρεια Ελλάδα. Πρόκειται για μεταβολή που, πέρα από τον συμβολισμό, αναδιατάσσει ιεραρχίες και αρμοδιότητες, άρα επηρεάζει άμεσα και τις κρίσεις στους ανώτατους βαθμούς.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, τα δεδομένα των ανώτερων βαθμών λειτουργούν σαν ντόμινο. Ενδεικτικά, στο επίπεδο των Ταξιάρχων Γενικών Καθηκόντων ο αριθμός που έχει τεθεί στο επίκεντρο είναι 85, ενώ υπάρχουν και 6 Ταξίαρχοι Ειδικών Καθηκόντων. Στο ίδιο πλαίσιο, έχει καταγραφεί εκτίμηση ότι μπορεί να οδηγηθεί σε αυτεπάγγελτη αποστρατεία περίπου το 1/3 των 85 Ταξιαρχών, δηλαδή τουλάχιστον 25 έως 30 στελέχη, με αιτιολογία που συνδέεται με ηλικίες άνω των 60 ετών, πιέσεις αποσυμφόρησης της επετηρίδας και ύπαρξη θέσεων που θεωρούνται διοικητικά αδύναμες ή προσχηματικές.
Αυτή η εικόνα έχει άμεση αντανάκλαση και στους Αστυνομικούς Διευθυντές, καθώς η κρίση αφορά 260 στελέχη Γενικών Καθηκόντων και οι αναμενόμενες κενές θέσεις στους ανώτερους βαθμούς δημιουργούν ανάγκη προαγωγών. Σε σχετική αποτίμηση, έχει αναφερθεί ότι ενδέχεται να απαιτηθούν τουλάχιστον 35 προαγωγές Αστυνομικών Διευθυντών σε Ταξιάρχους, ως αποτέλεσμα αποχωρήσεων και μετακινήσεων σε Αντιστρατήγους, Υποστρατήγους και Ταξιάρχες.
Το Νότιο Αιγαίο στο μικροσκόπιο της αναδιάταξης
Σε μια περιφέρεια όπως το Νότιο Αιγαίο, οι κρίσεις δεν αποτυπώνονται μόνο σε πίνακες και βαθμολογίες. Αποτυπώνονται σε επιχειρησιακές ισορροπίες, σε σχέσεις συνεργασίας με τοπικές αρχές, σε ρυθμούς στελέχωσης και σε επιλογές που συχνά κρίνονται με ορίζοντα τη θερινή περίοδο. Το βάρος της Γενικής Περιφερειακής Αστυνομικής Διεύθυνσης Νοτίου Αιγαίου είναι κομβικό, καθώς συντονίζει ένα γεωγραφικά διασπασμένο πεδίο με πολλαπλές απαιτήσεις.
Στη συγκεκριμένη θέση υπηρετεί ο Υποστράτηγος Λουκάς Θάνος, ο οποίος έχει τοποθετηθεί ως Γενικός Περιφερειακός Αστυνομικός Διευθυντής Νοτίου Αιγαίου.
Η παρουσία του στη Γενική Νοτίου Αιγαίου έχει ιδιαίτερο ειδικό βάρος, καθώς παραμένει στην θέση του για 3η θητεία, εξέλιξη που χαρακτηρίζεται ως πρωτόγνωρη σε ιστορικούς όρους για τη συγκεκριμένη διοικητική βαθμίδα στην περιοχή.
Σε αυτό το πλαίσιο, τα επικρατέστερα σενάρια που συζητούνται για τον Υποστράτηγο Λουκά Θάνο κινούνται ανάμεσα σε 2 κατευθύνσεις. Η πρώτη είναι η αποστρατεία, ως μέρος της ευρύτερης πίεσης για ανανέωση στους ανώτερους βαθμούς που περιγράφεται συνολικά για την επετηρίδα. Η δεύτερη είναι η μετάθεση σε κεντρική υπηρεσία, επιλογή που συχνά αξιοποιείται για να διατηρηθεί θεσμική εμπειρία στο κέντρο.
Δωδεκάνησα και Α’ Διεύθυνση με διπλό ενδεχόμενο
Στα Δωδεκάνησα, το ενδιαφέρον συγκεντρώνεται στην Α’ Αστυνομική Διεύθυνση Δωδεκανήσου, όπου επικεφαλής είναι ο Ταξίαρχος Σουλιώτης Κωνσταντίνος. Η θέση αυτή, λόγω Ρόδου και του όγκου του επιχειρησιακού έργου, θεωρείται από τις πλέον απαιτητικές στην περιφέρεια, ιδιαίτερα σε περιόδους αιχμής.
Για τον Ταξίαρχο Σουλιώτη Κωνσταντίνο καταγράφονται 2 βασικά σενάρια. Το πρώτο είναι η παραμονή για ακόμη 1 θητεία, υπό την προϋπόθεση ότι δεν προκύψει προαγωγική εξέλιξη που να τον μετακινεί σε ανώτερη βαθμίδα ή σε διαφορετικό πεδίο ευθύνης. Το δεύτερο είναι η αντικατάσταση, στο πλαίσιο του γενικότερου κύματος μετακινήσεων που συνήθως συμπαρασύρει τις περιφερειακές διευθύνσεις, ειδικά όταν αλλάζουν οι ισορροπίες στη Γενική Περιφερειακή Διεύθυνση.
Στο επίκεντρο του δεύτερου σεναρίου βρίσκεται ο Αστυνομικός Διευθυντής κ. Γιώργος Στέργου, ο οποίος υπηρετεί στη Ρόδο ως Α’ Υποδιευθυντής της Α’ Αστυνομικής Διεύθυνσης Δωδεκανήσου. Η περίπτωση του περιγράφεται ως ισχυρή υποψηφιότητα με βάση την υπηρεσιακή εμπειρία εντός της ίδιας διοικητικής δομής, στοιχείο που συχνά προκρίνεται όταν η προτεραιότητα είναι η ομαλή μετάβαση χωρίς περίοδο προσαρμογής.
Το κρίσιμο εδώ είναι ότι η απόφαση για την Α’ Διεύθυνση δεν θα κριθεί μόνο με τοπικά κριτήρια. Θα κριθεί και από το αν θα ανοίξουν θέσεις Ταξιαρχών σε εθνικό επίπεδο και από το πόσο βαθιά θα φτάσει η προαγωγική αλυσίδα από τους Αστυνομικούς Διευθυντές προς τον βαθμό του Ταξιάρχου, καθώς οι εκτιμήσεις για τουλάχιστον 35 προαγωγές σε Ταξιάρχους προϋποθέτουν αρκετές αλλαγές σε νευραλγικά πόστα.
Η Β’ Διεύθυνση Δωδεκανήσου και το σενάριο αποστρατείας
Στη Β’ Αστυνομική Διεύθυνση Δωδεκανήσου, με έδρα την Κω, υπηρετεί ως Διευθυντής ο Υποστράτηγος Βαζούρας Ηλίας, ο οποίος έχει τοποθετηθεί στη συγκεκριμένη θέση με μετακίνηση από τη Διεύθυνση Αστυνομίας Λέσβου.
Για τον Υποστράτηγο Βαζούρα Ηλία, όπως μεταφέρεται σε επίπεδο υπηρεσιακής συζήτησης στην περιοχή, πιθανολογείται σφόδρα ότι οδηγείται σε αποστρατεία στις κρίσεις του 2026 καθώς ανέλαβε «μισή» ουσιαστικά αστυνομική διεύθυνση παρά τον βαθμό του.
Γιατί οι αποφάσεις στο Νότιο Αιγαίο είναι πιο βαριές από έναν απλό κατάλογο αλλαγών
Το Νότιο Αιγαίο δεν είναι μια περιφέρεια όπου η διοίκηση μπορεί να λειτουργήσει με τυπικό τρόπο. Οι αποστάσεις, η διάσπαση σε πολλά νησιά, οι διαφορετικοί ρυθμοί χειμώνα και καλοκαιριού και η ανάγκη διαρκούς συντονισμού με λιμενικές και άλλες αρχές δημιουργούν ένα απαιτητικό μοντέλο διοίκησης, όπου η εμπειρία μετρά περισσότερο. Από την άλλη πλευρά, ακριβώς επειδή οι απαιτήσεις είναι υψηλές, η Πολιτεία και η Ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. καλούνται να ισορροπήσουν ανάμεσα στη συνέχεια και την ανανέωση, ειδικά όταν στο ανώτερο επίπεδο συζητείται πίεση αποχωρήσεων για να ξεκολλήσει η επετηρίδα.
Το ερώτημα δεν είναι μόνο ποιος θα φύγει και ποιος θα μείνει. Είναι ποιο διοικητικό μοντέλο θα επιλεγεί για μια περιφέρεια που κάθε χρόνο δοκιμάζεται στις αντοχές της, ειδικά όταν οι κρίσεις συμπίπτουν με θεσμικές αλλαγές στο κέντρο και με ευρύτερες πιέσεις αποστρατειών στους ανώτατους βαθμούς.
