Καλά αυτά, αλλά…

Μέχρι στιγμής ο υπουργός Υγείας Μιχάλης Χρυσοχοϊδης έχει εκπαραθυρώσει τρεις διοικήσεις γενικών νοσοκομείων, με σχετικά συνοπτικές διαδικασίες και προφανώς όχι άνευ λόγου και αιτίας. Επίκεινται μάλιστα, οι τοποθετήσεις νέων διοικήσεων σε όλα τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας, με νέα κριτήρια. Καλά όλα αυτά, θεμιτά και ευπρόσδεκτα αλλά το Εθνικό Σύστημα Υγείας νοσεί και δη βαριά. Μολονότι στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων διαθέτει εξαιρετικό ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, είναι σαφώς υποστελεχωμένο, στερείται συχνά ακόμη και των χρειωδών για τη λειτουργία τους. Αντιμετωπίζεται όμως, αυτή η κατάσταση με την απόλυση μιας διοίκησης ανά δεκαπενθήμερο; Μπορεί από επικοινωνιακής πλευράς να υπάρχει μια μικρή μερίδα των πολιτών -και βεβαίως του εκλογικού σώματος- που θα «εντυπωσιαστεί» από κινήσεις του είδους, σε τι όμως θα ωφεληθεί, επί της ουσίας, η λειτουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας; Πότε επιτέλους θα υπάρξει αυτή η «αποτελεσματική αναδιάρθρωση του συστήματος Υγείας» που ακούμε χρόνια τώρα;