• Με ομόφωνη κρίση τακτικού Ανακριτή και Εισαγγελέως Υπηρεσίας επιβλήθηκαν απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και μηνιαία εμφάνιση στο αστυνομικό τμήμα
Η πολύκροτη δικογραφία που βρέθηκε στο επίκεντρο του νησιού τα τελευταία εικοσιτετράωρα είχε χθες μια πρώτη, ουσιαστική κατάληξη: η 28χρονη κατηγορούμενη για διακίνηση ναρκωτικών, αφέθηκε ελεύθερη με περιοριστικούς όρους, ύστερα από απολογία που διήρκεσε και αναπτύχθηκε μέσω εκτενούς υπομνήματος.
Στο πλευρό της, οι συνήγοροι υπεράσπισης κ.κ. Στέλιος Αλεξανδρής και Πολυξένη Χατζηγιάννη.
Η απόφαση προβλέπει απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και υποχρέωση εμφάνισης μία φορά τον μήνα στο αστυνομικό τμήμα του τόπου κατοικίας της.
Το χρονικό της υπόθεσης: από μια μήνυση για ενοικιαζόμενο Ι.Χ. στην ανεύρεση «ροζ κοκαΐνης»
Η αφετηρία δεν ήταν μια στοχευμένη δίωξη για ναρκωτικά αλλά μια μήνυση εταιρείας ενοικιάσεων αυτοκινήτων για μη επιστροφή οχήματος και απλήρωτο μίσθωμα. Το όχημα εντοπίστηκε το πρωί της 11ης Σεπτεμβρίου σε δρόμο της Ρόδου· στο εσωτερικό του οι αστυνομικοί βρήκαν δύο σακουλάκια με ροζ σκόνη συνολικού βάρους 9,27 γραμμαρίων, τέσσερις ψηφιακές ζυγαριές ακριβείας και 100 ευρώ σε μετρητά. Η μητέρα της γυναίκας συνελήφθη πρώτη και αφέθηκε ελεύθερη δηλώνοντας άγνοια για τα ναρκωτικά, ενώ η ίδια παρουσιάστηκε αυτοβούλως στο Δικαστικό Μέγαρο και συνελήφθη από τη Δίωξη Ναρκωτικών.
Τι είναι –και τι δεν είναι– η λεγόμενη «ροζ κοκαΐνη»
Η «ροζ κοκαΐνη» (γνωστή και ως tusi ή tucibi) δεν έχει σταθερή σύσταση: πρόκειται για μίγμα ουσιών που οφείλει το χρώμα σε χρωστική τροφίμων· μπορεί να περιλαμβάνει διεγερτικά και παραισθησιογόνα (όπως μεθαμφεταμίνη, κεταμίνη, MDMA) και, ακριβώς γι’ αυτό, οι επιδράσεις της θεωρούνται απρόβλεπτες και επικίνδυνες. Η εμφάνισή της καταγράφεται διεθνώς από τη δεκαετία του 2010, με εξάπλωση σε στέκια διασκέδασης της Λατινικής Αμερικής, των ΗΠΑ και της Ευρώπης.
Η απολογία: από τη διαδρομή ζωής στην προσωπική χρήση
Στο απολογητικό υπόμνημα που κατέθεσε στον Ανακριτή Πλημμελειοδικών Ρόδου, η 28χρονη αρνείται κατηγορηματικά οποιαδήποτε εμπλοκή σε διακίνηση. Περιγράφει ότι μεγάλωσε και ζει στη Ρόδο, σπούδασε Θεατρολογία στην Αθήνα και, επιστρέφοντας, εργάστηκε επί σειρά ετών με στόχο να δημιουργήσει δική της επιχείρηση μόδας, την οποία και λειτούργησε τα τελευταία χρόνια στο νησί.
Η ίδια αναφέρει πως τα τελευταία πέντε χρόνια εμφάνισε καταθλιπτικά συμπτώματα.
Αφού δοκίμασε φαρμακευτική αγωγή χωρίς κατά τους ισχυρισμούς της ικανοποιητικό αποτέλεσμα, στράφηκε περιστασιακά στην κοκαΐνη, υποστηρίζοντας ότι «τη βοηθούσε να συγκεντρώνεται και να λειτουργεί», ενώ σταδιακά αντικατέστησε τα χάπια με συνεδρίες σε κλινικό ψυχολόγο.
Όσον αφορά στην ποσότητα που βρέθηκε, επικαλείται αποκλειστικά προσωπική χρήση. Υποστηρίζει ότι η κατανάλωσή της ήταν «τρία έως τέσσερα γραμμάρια την εβδομάδα», ότι η συγκεκριμένη ποσότητα θα της επαρκούσε «περίπου για έναν μήνα», και ότι απέφευγε να φέρνει την ουσία στο σπίτι όπου συγκατοικεί με μέλη της οικογένειάς της, γι’ αυτό και την κρατούσε μέσα στο αυτοκίνητο.
Ιδιαίτερη αναφορά κάνει στις ζυγαριές που βρέθηκαν: δύο λέει της δόθηκαν «ως δώρο» μαζί με την τελευταία προμήθεια από νέο προμηθευτή της «πιάτσας», εκ των οποίων η μία δεν λειτουργούσε.
Τονίζει ότι χρησιμοποιούσε «τη δική της μικρή ζυγαριά» για να ελέγχει ποσότητες λόγω της προσωπικής χρήσης, ενώ εξηγεί πως μία τέταρτη, διαφορετικού τύπου, ήταν «ζυγαριά αποσκευών» με γάντζο στο κάτω μέρος.
Σε οικονομικό επίπεδο, υπογραμμίζει ότι το μέσο μηνιαίο εισόδημά της από την ενασχόληση με το κατάστημα ενδυμάτων ανερχόταν περίπου στις 2.500 ευρώ, στοιχείο που κατά την ίδια αποδεικνύει σταθερή επαγγελματική δραστηριότητα στο νησί.
Η γραμμή υπεράσπισης: απόπειρα μετατροπής της κατηγορίας και επίκληση αναλογικότητας
Στο νομικό σκέλος, το υπόμνημα αναπτύσσει εκτενή επιχειρηματολογία περί του τι συνιστά «διακίνηση» ναρκωτικών και τι «κατοχή για ιδία χρήση», ζητώντας κατά ρητή επίκληση μεταβολή της κατηγορίας στην ήπια μορφή, όπου η αξιολόγηση γίνεται με κριτήρια είδους, καθαρότητας, ποσότητας, συχνότητας και αναγκών του χρήστη.
Καθοριστικής βαρύτητας για την κρίση των δικαστικών αρχών ήταν, σύμφωνα με την απολογία και τον φάκελο, οι ισχυροί δεσμοί της 28χρονης με τη Ρόδο: μόνιμη και γνωστή κατοικία, οικογενειακό περιβάλλον, ενεργή επιχείρηση ενδυμάτων, καθώς και λευκό ποινικό μητρώο.
Με αυτά τα δεδομένα, η υπεράσπιση υποστήριξε ότι αποκλείεται ο κίνδυνος φυγής και ότι η επιβολή περιοριστικών όρων επαρκεί για την εξασφάλιση της παρουσίας της σε κάθε στάδιο.
Η κρίση Ανακριτή και Εισαγγελέως: ελευθερία με όρους
Μετά την απολογία, ο τακτικός Ανακριτής και η Εισαγγελέας Υπηρεσίας κατέληξαν ομόφωνα: η κατηγορούμενη αφήνεται ελεύθερη. Επιβλήθηκαν δύο περιοριστικοί όροι, οι οποίοι αντικατοπτρίζουν την ανάγκη διασφάλισης της παρουσίας της στην προδικασία χωρίς να προσφεύγουν στο επαχθές μέτρο της προσωρινής κράτησης: απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και υποχρεωτική εμφάνιση μία φορά τον μήνα στο αστυνομικό τμήμα του τόπου κατοικίας.
Το επικοινωνιακό αποτύπωμα: ανάμεσα στη δημοσιότητα και το τεκμήριο αθωότητας
Η υπόθεση πήρε μεγάλη δημοσιότητα λόγω της παρουσίας της νεαρής γυναίκας στα κοινωνικά δίκτυα, με δημόσιες τοποθετήσεις αρμοδίων να υπενθυμίζουν ότι «τον λόγο έχει η Δικαιοσύνη» και ότι «όλοι έχουν το τεκμήριο αθωότητας».
Την ίδια ώρα, το αρχικό εύρημα 9,27 γραμμάρια ροζ σκόνης και τέσσερις ζυγαριές στο αυτοκίνητο ήταν αρκετό για να αναζωπυρώσει τη συζήτηση για τη διείσδυση νέων ναρκωτικών στον χώρο της διασκέδασης.
Μετά την πρώτη δικαστική στάθμιση, το βάρος περνά πλέον στην ουσία: στα πραγματικά περιστατικά και στον νομικό χαρακτηρισμό τους.
Η 28χρονη προβάλλει ένα συνεκτικό αν και βαρύ σε προσωπικές παραδοχές αφήγημα εξάρτησης και αποκλειστικά προσωπικής χρήσης, επιχειρώντας να εξηγήσει ακόμη και τα πιο «δύσκολα» ευρήματα (πολλαπλές ζυγαριές) με συγκεκριμένα γεγονότα.
