Τρεις υποθέσεις βιασμών ενώπιον του Μικτού Ορκωτού

Τρεις υποθέσεις βιασμών θα απασχολήσουν το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Ρόδου.
Στην πρώτη κατηγορούμενος είναι ένας Πακιστανός, που παραπέμφθηκε στο λαϊκό δικαστήριο με απόφαση του Τριμελούς Δικαστηρίου Ανηλίκων της Κω, που εξέτασε την υπόθεση και έκρινε εαυτό αναρμόδιο για να την δικάσει.
Ο κατηγορούμενος φέρεται την 9η Νοεμβρίου 2008 και ώρα 20.30 να ακινητοποίησε έναν ανήλικο και να εισήγαγε παρά τη θέληση του στον πρωκτό του ένα ξύλινο μπαστούνι με ξύλινη λαβή, που χρησιμοποιείται για το άθλημα του κρίκετ, συνολικού μήκους 80 εκατοστών και διαμέτρου 10 εκατοστών, ικανοποιώντας με αυτό τον τρόπο τη γενετήσια επιθυμία του.
-Μια σοβαρή καταγγελία ομαδικού βιασμού Αγγλίδας από τρεις ομοεθνείς της, που μετά από απαλλακτική κρίση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Ρόδου, έφτασε με ενέργειες της φερόμενης ως θύματος μέχρι το δικαστήριο της Χάγης, θα απασχολήσει το ίδιο δικαστήριο.
Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Ρόδου είχε κρίνει ότι δεν θα πρέπει να γίνει κατηγορία για το αδίκημα του ομαδικού βιασμού στους τρεις Αγγλους κατηγορούμενους, διαψεύδοντας τους ισχυρισμούς της φερόμενης ως θύματος ότι είχαν χρησιμοποιήσει βία για να έλθουν σε εξώγαμη συνουσία από κοινού μαζί της.
Την 28η Μαΐου 2008 και περί ώρα 8:15 π.μ. η Αγγλίδα μετέβη στο Αστυνομικό Τμήμα Φαληρακίου και σε ένορκη εξέτασή της, η οποία έγινε με το διορισμό διερμηνέα, κατήγγειλε ότι την ίδια ημέρα και ώρα 5:00 π.μ. πήγε στο δωμάτιο ενός φίλου της με τον οποίο διασκέδαζε προηγουμένως σε μπαρ της περιοχής, με σκοπό να πιουν ένα ποτό και τότε αυτός μαζί με άλλα δύο άτομα, που ήρθαν στο δωμάτιο πέντε λεπτά αργότερα, την βίασαν.
Υποστήριξε συγκεκριμένα ότι ο ένας την έσπρωξε στο κρεβάτι, ενώ ήταν μεθυσμένη και οι άλλοι δύο τον βοήθησαν να της αφαιρέσει το παντελόνι, ακινητοποιώντας τα χέρια και τα πόδια της. Και οι τρεις, όπως είπε, ήλθαν σε επαφή μαζί της ταυτόχρονα. Αφού ολοκλήρωσαν, εγκατέλειψε το δωμάτιο, τηλεφώνησε στην αδερφή της και πήγαν κατευθείαν στο Αστυνομικό Τμήμα.
Από εκεί, όπως προκύπτει από κατάθεση αστυνομικού, η κοπέλα μαζί με την αδερφή της, μετέβησαν με περιπολικό στο Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου προκειμένου να της γίνουν οι απαραίτητες εξετάσεις και να ελεγχθεί από ιατροδικαστή. Κατά την αναμονή της και ενώ θα παρουσιαζόταν στον ιατροδικαστή, η κοπέλα άρχισε να φωνάζει, λέγοντας ότι ήθελε να φύγει από το Γ.Ν. Ρόδου γιατί θα ταξίδευε το μεσημέρι με αεροπλάνο για την Αγγλία.
Τότε ο αστυνομικός τις μετέφερε ξανά στο Αστυνομικό Τμήμα απ’ όπου έφυγαν χωρίς να δώσουν άλλα στοιχεία για να βοηθήσουν στο έργο της έρευνας. Ο αστυνομικός ανέφερε μάλιστα ότι η συνεργασία των δύο γυναικών προς αυτούς ήταν μηδενική.
Η Αγγλίδα στις 29 Μαΐου 2008, μία ημέρα μετά το περιστατικό εμφανίστηκε στην αστυνομία της Northumbria, όπου έδωσε κατάθεση, καταγγέλλοντας αυτή τη φορά τους κατηγορούμενους για βιασμό και εξετάστηκε από ιατροδικαστή 48 ώρες περίπου μετά το περιστατικό.
Σύμφωνα με την ιατροδικαστική εξέταση η Αγγλίδα κατά τη διάρκεια της εξέτασης ήταν ήρεμη και συνεργάσιμη, βρέθηκαν πολλαπλοί κυρίως μικροί μώλωπες σε πολλά σημεία του σώματός της, ενώ δεν αναγνωρίστηκαν άλλες κακώσεις ή τραυματισμοί κατά την εξέτασή της στο κεφάλι, στο λαιμό, στο στήθος-θώρακα, πλάτη, κοιλία και άκρα. Περαιτέρω στην περιοχή των γεννητικών οργάνων δεν φάνηκε καμία κάκωση, ανωμαλία ή παρουσία αίματος. Καμία κάκωση δεν παρατηρήθηκε και στην περιοχή του πρωκτικού δακτυλίου, ούτε η παρουσία αίματος.
Με βάση τα παραπάνω το δικαστικό συμβούλιο έκρινε ότι δεν προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις ενοχής, ικανές να στηρίξουν δημόσια κατηγορία στο ακροατήριο σε βάρος των τριών κατηγορουμένων για τη διωκόμενη αξιόποινη πράξη του ομαδικού βιασμού, ιδίως από το γεγονός ότι δεν υπήρξαν κακώσεις στα γεννητικά όργανα και στον πρωκτικό δακτύλιο, αλλά και λόγω της αντιφατικότητας των καταθέσεών της.
Η υπόθεση επανεξετάστηκε όμως από το Συμβούλιο Εφετών Δωδεκανήσου μετά την άσκηση έφεσης κατά του πρωτόδικου απαλλακτικού βουλεύματος.
Το Συμβούλιο Εφετών Δωδεκανήσου, παρά την αντίθετη εισαγγελική πρόταση, έκρινε ότι τελέστηκε το αδίκημα επισημαίνοντας ότι και οι τρεις κατηγορούμενοι στην προσπάθειά τους να ακινητοποιήσουν το θύμα άσκησαν βία πάνω της, κάτι το οποίο επαληθεύεται από τις συνημμένες φωτογραφίες και την ιατροδικαστική έκθεση.
Κρίθηκε συγκεκριμένα ότι ο σχηματισμός μωλώπων και γδαρσιμάτων των άκρων (χέρια – πόδια) συμφωνεί με τους ισχυρισμούς της Αγγλίδας περί κακοποίησής της από μια ομάδα ανθρώπων. Εξάλλου και οι ίδιοι οι κατηγορούμενοι στις απολογίες τους εκτός από έναν, δεν αρνούνται ότι συνευρέθηκαν μαζί της αλλά υποστηρίζουν ότι συνευρέθηκαν με τη θέλησή της.
–Για απόπειρα βιασμού μιας ημεδαπής κατηγορείται τέλος ένας κάτοικος της Θεσσαλονίκης.
Την 1η Ιανουαρίου 2011 και περί ώρα 06:30, το θύμα, εξερχόταν από νυκτερινό κέντρο, στο οποίο διασκέδαζε και κατευθυνόταν προς την πλατεία Ελευθερίας στην Κω, όπου είχε σταθμεύσει το όχημά της, όταν ξαφνικά άγνωστος σε αυτήν άντρας, τον οποίο αναγνώρισε αργότερα ανεπιφύλακτα ως δράστη και νυν κατηγορούμενο της εις βάρος της τελεσθείσας πράξης, την άρπαξε από το λαιμό και την οδήγησε παρά τη θέλησή της σε κοντινό σκοτεινό στενό, απειλώντας την, ότι, εάν φωνάξει θα την σκοτώσει.
Εκεί την προέτρεψε να του κάνει στοματικό έρωτα, ενώ παράλληλα ο ίδιος είχε αφαιρέσει το παντελόνι και το εσώρουχο του, εκθέτοντας τα γεννητικά του όργανα.
Το θύμα αρνήθηκε, εκδηλώνοντας, έτσι, την αντίθετη βούλησή της, σε αυτό που της ζητούσε ο κατηγορούμενος και τότε εκείνος άρχισε να την χτυπάει παρατεταμένα στο κεφάλι, λέγοντάς της, ότι, αν δεν θέλει να το κάνει η ίδια θα τη βιάσει αυτός.
Ενώ το θύμα αντιστεκόταν σθεναρά, φωνάζοντας και υποδεικνύοντάς του να σταματήσει, χτυπώντας τον με τα πόδια και τα χέρια της, ο κατηγορούμενος άνοιξε τα κουμπιά του σακακιού της, της έσκισε το καλτσόν, άνοιξε το φόρεμα της, την ακινητοποίησε με τα χέρια και τη φίλησε δύο φορές, ώσπου κάποια στιγμή αυτή τον απώθησε και άρχισε να τρέχει.
Ο κατηγορούμενος την πρόλαβε όμως και την έσπρωξε σ’ ένα αυτοκίνητο, ενώ εκείνη καλούσε σε βοήθεια. Από τις φωνές της και τη φασαρία, τους αντιλήφθηκαν κάποιοι γείτονες, οι οποίοι βγήκαν στα μπαλκόνια τους, καθώς και μία περαστική παρέα, οι οποίοι άρχισαν να τον επιπλήττουν.
Ενας περαστικός δε τον αναγνώρισε, με αποτέλεσμα ο κατηγορούμενος να τραπεί σε φυγή, φοβούμενος τη σύλληψη.