Επιμένει να τίθεται τεχνηέντως στον δημόσιο διάλογο ο παντελώς ψευδής ισχυρισμός περί της χρηματοδότησης της λειτουργίας και συντήρησης του Φράγματος Γαδουρά από εθνικούς πόρους, σε μια προσπάθεια που εκπορεύεται από την ίδια την διοίκηση της ΔΕΥΑΡ, να αποφύγει να πληρώσει την οφειλή της ύψους 6,38 εκατ. ευρώ για τη λειτουργία και συντήρηση του Φράγματος και να εκθέσει την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, διαμορφώνοντας στην κοινή γνώμη την εντύπωση ότι διεκδικεί χρήματα από τη ΔΕΥΑΡ ενώ η λειτουργία του Φράγματος χρηματοδοτείται από εθνικούς πόρους του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας (ανακάλυψαν και το Υπουργείο!).
Της Ρένας Παυλάκη
Παρότι το ζήτημα έχει απαντηθεί κατ’ επανάληψη από την Περιφέρεια, εξακολουθεί να συντηρείται ο ψευδής και συκοφαντικός αυτός ισχυρισμός, τόσο από τη διοίκηση της ΔΕΥΑΡ, όσο και από μερίδα τοπικών ΜΜΕ στα οποία διοχετεύονται τάχα «αποκαλυπτικά» έγγραφα. Όταν το απλούστερο που θα μπορούσε να κάνει κάποιος είναι να ανατρέξει στην ελληνική νομοθεσία, αλλά κανένας δεν το θεώρησε σκόπιμο, προφανώς για να μην καταρρεύσει το αφήγημα της παραπληροφόρησης που έχουν υιοθετήσει.
Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, η λειτουργία και συντήρηση των υποδομών ύδρευσης δεν χρηματοδοτείται από εθνικούς πόρους. Παρότι το κράτος επενδύει εκατομμύρια σε φράγματα, διυλιστήρια και δίκτυα, η ευθύνη της καθημερινής λειτουργίας αυτών των εγκαταστάσεων μετακυλίεται εξ ολοκλήρου στους καταναλωτές, μέσω των ανταποδοτικών τελών που επιβάλλουν οι κατά τόπους ΔΕΥΑ.
Η νομοθεσία είναι απολύτως σαφής: ο Νόμος 1069/1980 – η ιδρυτική πράξη των Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης και Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ) – και ο μεταγενέστερος Ν. 4483/2017 προβλέπουν ότι η κρατική χρηματοδότηση καλύπτει αποκλειστικά τα στάδια μελέτης και κατασκευής των έργων ύδρευσης. Η λειτουργία και η συντήρηση – όσο κοστοβόρες κι αν είναι – βρίσκονται εκτός του πεδίου επιχορήγησης, και επωμίζονται από τις ίδιες τις ΔΕΥΑ, άρα και από τους πολίτες που πληρώνουν τους λογαριασμούς.
Πρόκειται για μια θεσμική επιλογή που ενσωματώνει τη λογική της ανταποδοτικότητας: το κράτος «χτίζει», αλλά δεν «τρέχει» τα έργα. Η καθημερινή διαχείριση του νερού αντιμετωπίζεται ως υπηρεσία κοινής ωφέλειας με οικονομικά ισοσκελισμένο χαρακτήρα – όχι ως δημόσια δαπάνη.
Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι ένας Δήμος ή μια Περιφέρεια μπορεί να χρηματοδοτηθεί για να κατασκευάσει ένα νέο φράγμα ή ένα διυλιστήριο με ευρωπαϊκά ή εθνικά κονδύλια, αλλά δεν μπορεί να ζητήσει ούτε ένα ευρώ από το ΠΔΕ για τη μισθοδοσία των τεχνικών του, την αγορά ανταλλακτικών, τη συντήρηση των αντλιών ή τον καθαρισμό των φίλτρων. Αυτά «περνούν» υποχρεωτικά στον λογαριασμό του χρήστη.
Τι προβλέπει η Νομοθεσία:
Από τον Ν. 4483/2017 (που τροποποίησε τον Ν. 1069/1980):
Άρθρο 10 παρ. 1 του Ν. 1069/1980: καθορίζει ρητά ότι πόροι της ΔΕΥΑ περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων:
o ειδικό τέλος μελέτης/κατασκευής
o τέλη σύνδεσης, πάγια
o αξία καταναλισκόμενου νερού
o επιχορηγήσεις από ΕΕ και το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων – και μόνο για μελέτη και κατασκευή έργων
Άρθρο 22 παρ. 1 του Ν. 4483/2017 (τροποποιεί το άρθρο 22 του Ν. 1069/80):
o Τα έργα κατασκευής, λειτουργίας και συντήρησης των συστημάτων ύδρευσης/αποχέτευσης εκτελούνται από τη ΔΕΥΑ, αλλά το κόστος λειτουργίας & συντήρησης πρέπει να καλύπτεται από πόρους της ίδιας της επιχείρησης (δηλαδή ανταποδοτικά τέλη, χωρίς χρήση εθνικών πόρων)
Ν. 1069/1980 – Άρθρο 22 (όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 7 του Ν. 4483/2017)
Άρθρο 22 – Έσοδα ΔΕΥΑ
Τα έσοδα της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης και Αποχέτευσης προέρχονται από:
α) Τα τέλη ύδρευσης και αποχέτευσης που καταβάλλουν οι καταναλωτές,
β) Τις εισφορές σύνδεσης με τα δίκτυα,
γ) Την είσπραξη ειδικού τέλους χρήσης έργων,
δ) Επιχορηγήσεις του Δημοσίου, της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή άλλων φορέων για την κατασκευή έργων,
ε) Έσοδα από παροχή υπηρεσιών ή δραστηριότητες συναφείς με τον σκοπό της επιχείρησης,
στ) Πάντως, η επιχείρηση υποχρεούται να καλύπτει τις λειτουργικές της δαπάνες από τα ίδια έσοδά της.
Με την τροποποίηση αυτή, καθίσταται ρητό ότι οι λειτουργικές δαπάνες (π.χ. μισθοί, συντηρήσεις, λειτουργικά κόστη) δεν μπορούν να καλύπτονται από επιχορηγήσεις, αλλά μόνο από τα ανταποδοτικά έσοδα της ΔΕΥΑ.
Συμπερασματικά:
Οι νόμοι 1069/1980 (άρθρα 10 & 22) και 4483/2017 προβλέπουν ότι:
Κατασκευή έργων: χρηματοδοτείται από εθνικούς και κοινοτικούς πόρους.
Λειτουργία & συντήρηση: καλύπτονται εξ ολοκλήρου από τις ΔΕΥΑ – μέσω ανταποδοτικών τελών, δηλαδή από τους καταναλωτές.
Άρα, η επιχορήγηση μέσω εθνικού/ΠΔΕ/ΕΕ καλύπτει ΜΟΝΟ τις φάσεις μελέτης και κατασκευής. Το κράτος δεν έχει νομοθετική πρόβλεψη να πληρώνει τη λειτουργία/συντήρηση φραγμάτων, διυλιστηρίων κλπ από εθνικούς πόρους.
Γίνεται σαφές από τα παραπάνω, ότι κανένα Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας δεν χρηματοδοτεί τη λειτουργία του Φράγματος Γαδουρά. Όσο η ΔΕΥΑΡ αρνείται να συμμορφωθεί στις συμβατικές της υποχρεώσεις, η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου καλύπτει το κόστος λειτουργίας, αποκλειστικά από ίδιους πόρους, εις βάρος της υλοποίησης άλλων έργων και δράσεων στα νησιά της.
Πηγή: realvoice995.gr
