Με αφορμή τη συμπλήρωση 10 χρόνων από την κορύφωση της δημοσιονομικής κρίσης που έβαλε τη χώρα στη μέγγενη των μνημονίων, ο Αντιπεριφερειάρχης Πολιτισμού και Πρόεδρος της Ένωσης Τουριστικών Γραφείων Ρόδου, έκανε την ακόλουθη ανάρτηση:
Μια κρίση δεν φτάνει, όταν τίποτα δεν αλλάζει.
Το 2015 ήταν η κορύφωση μιας βαθιάς κρίσης που ξεκίνησε από τις αρχές του 2000 και δεν ήταν μόνο οικονομική. Ήταν κρίση ευθύνης, θεσμών και αξιών.
Δεν ήταν μόνο τα μνημόνια – τρία για εμάς, ένα για άλλες χώρες που έκαναν το αυτονόητο. Ήταν ο διχασμός, ο τοξικός δημόσιος λόγος, η απογοήτευση που άφησε πίσω του.
Μας έφερε ως εδώ η αυταπάτη ότι μπορεί να υπάρχει πολιτική χωρίς κόστος, χωρίς σχέδιο, χωρίς λογοδοσία. Η νοοτροπία του πελατειακού κράτους, των εξαρτήσεων, της εύκολης υπόσχεσης – και πάνω απ’ όλα, η διαρκής μετάθεση ευθυνών.
Σκάνδαλα όπως του ΟΠΕΚΕΠΕ και μια γραφειοκρατία που μπλοκάρει τα πάντα δείχνουν ότι το πρόβλημα παραμένει. Σαν να μην καταλάβαμε ποτέ τι συνέβη. Ή σαν να μην πληρώσαμε ήδη αρκετά.
Και ο δημόσιος διάλογος συνεχίζει να εξαντλείται σε κορόνες, συνθήματα και εντυπώσεις, χωρίς ουσία, προτάσεις και σχέδιο.
Μέσα σε όλα αυτά, εδραιώθηκε η κυριαρχία ισχυρών οικονομικών κέντρων που καθορίζουν τις εξελίξεις σε βάρος της κοινωνικής συνοχής και του υγιούς ανταγωνισμού.
Κι όμως, για κάθε μικρό ή μεγάλο έργο που έγινε στη χώρα μας τα τελευταία 45 χρόνια, εχει σφραγίδα της ΕΕ. Παρ’ όλα αυτά, έγινε ο εύκολος στόχος. Για να γίνουν μεταρρυθμίσεις, να κινηθεί η Δικαιοσύνη, να προχωρήσουν τομές, φτάσαμε σε πρόστιμα, εξωτερικούς ελέγχους, ακόμη και στην ανάγκη παρουσίας Ευρωπαίας εισαγγελέως.
Στην κρίσιμη ώρα, σταθήκαμε όρθιοι επειδή υπήρχε η Ευρώπη. Το ερώτημα δεν είναι αν φταίει η Ευρώπη. Το ερώτημα είναι γιατί εμείς επιλέγουμε διαχρονικά να μη λειτουργούμε σοβαρά μέσα σε αυτήν.
Και το πιο ανησυχητικό; Η επόμενη κρίση – που ίσως δεν θα αργήσει – φοβάμαι θα είναι βαθύτερη. Γιατί τότε, η Ευρώπη ίσως να μην είναι τόσο δυνατή όσο ήταν τις προηγούμενες δεκαετίες.
Δεν αλλάζει η χώρα, αν δεν αλλάξουμε πρώτα τον τρόπο που λειτουργούμε.
Ή αλλάζουμε, ή μας προσπερνάει η εξέλιξη ενός κόσμου που αλλάζει ταχύτατα.
Πηγή: realvoice995.gr