• Επίσημη απάντηση των ιταλικών αρχών προς την Εισαγγελία Εφετών Δωδεκανήσου κλείνει κάθε ποινικό ενδεχόμενο για την υπόθεση • Πιθανή η παραγραφή του βασικού αδικήματος στην Ελλάδα
Η πολύκροτη υπόθεση ξεπλύματος μαύρου χρήματος με τρεις κατηγορούμενους από την Κάρπαθο επανέρχεται στις δικαστικές αίθουσες, με νέα στοιχεία που ενδέχεται να ανατρέψουν πλήρως τη μέχρι σήμερα πορεία της.
Η εκδίκαση έχει οριστεί για τις 10 Νοεμβρίου 2025 ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου επί κακουργημάτων, ωστόσο τα δεδομένα μετά την απάντηση των ιταλικών αρχών δείχνουν ότι η υπόθεση οδεύει προς παραγραφή.
Η Εισαγγελία Εφετών Δωδεκανήσου είχε ζητήσει με επίσημο αίτημα στις 13 Ιανουαρίου 2025 τη συνδρομή της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Μιλάνου για να διαπιστωθεί αν στην Ιταλία είχε ασκηθεί ποινική δίωξη για τα ίδια πραγματικά περιστατικά που αφορούν υπεξαίρεση μεγάλων χρηματικών ποσών από ασφαλιστικές εταιρείες και τράπεζες, τα οποία κατέληξαν σε λογαριασμούς στην Κάρπαθο.
Η ιταλική απάντηση, που φέρει ημερομηνία 14 Φεβρουαρίου 2025 και υπογραφή του Αντιεισαγγελέα Fabio De Pasquale, ελήφθη μέσω επίσημης μετάφρασης του Υπουργείου Εξωτερικών και αποτελεί κομβικό στοιχείο για την εξέλιξη της υπόθεσης.
Η επίσημη απάντηση του Μιλάνου
Σύμφωνα με το έγγραφο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών του Μιλάνου, η ιταλική δικαιοσύνη δεν έχει ασκήσει καμία δίωξη κατά του 77χρονου Καρπάθιου, που φέρεται ως ο πρώτος κατηγορούμενος στην ελληνική υπόθεση. Το πιστοποιητικό ποινικού μητρώου, που εκδόθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2025, βεβαιώνει ρητά ότι «δεν προκύπτει τίποτα σε βάρος του Έλληνα υπηκόου (…), γεννηθέντος το 1948 στην Κάσο Δωδεκανήσου».
Παράλληλα, στην απάντηση της ιταλικής εισαγγελίας διευκρινίζεται ότι οι σχετικές δικογραφίες, οι οποίες είχαν σχηματιστεί από το 2007, τέθηκαν στο αρχείο ήδη από το 2012. Η απάντηση του Ιταλού εισαγγελέα καταλήγει κατηγορηματικά:
«Θεωρούμε ότι το αίτημά σας έχει ικανοποιηθεί πλήρως».
Αυτό σημαίνει ότι καμία ενεργή ή εκκρεμής ποινική διαδικασία δεν υπάρχει πλέον στην Ιταλία για τα πρόσωπα που εμπλέκονται στη συγκεκριμένη υπόθεση, κάτι που αλλάζει δραματικά τα δεδομένα ενώπιον των ελληνικών δικαστικών αρχών.
Το ιστορικό της υπόθεσης
Η υπόθεση ήρθε στο φως στα τέλη του 2007, όταν διαπιστώθηκαν παράνομες μεταφορές χρημάτων από ιταλικές ασφαλιστικές εταιρείες και τράπεζες προς λογαριασμούς στην Αγροτική Τράπεζα της Καρπάθου. Συγκεκριμένα, η εταιρεία Aurora Assicurazioni S.p.A. ανέφερε μεταφορά ύψους 1.523.402 ευρώ προς τον λογαριασμό του πρώτου κατηγορούμενου, μέσω πλαστής εντολής που έφερε τη σφραγίδα και την υπογραφή του γενικού διευθυντή της εταιρείας.
Τα χρήματα κατατέθηκαν και αναλήφθηκαν σχεδόν εξ ολοκλήρου αυθημερόν, ενώ μέρος τους διοχετεύθηκε μέσω άλλων λογαριασμών σε τρίτα πρόσωπα. Παράλληλα, ο τρίτος κατηγορούμενος φέρεται να έλαβε εμβάσματα άνω των 3,3 εκατομμυρίων ευρώ με ψευδή αιτιολογία «πώλησης ακινήτων», που αποδείχθηκε ανύπαρκτη.
Οι τρεις Καρπάθιοι καταδικάστηκαν πρωτοδίκως το 2019 σε ποινή κάθειρξης 6 ετών με αναγνώριση ελαφρυντικού, ενώ κρίθηκαν αθώοι για την ηθική αυτουργία σε πλαστογραφία.
Οι ίδιοι υποστήριξαν ότι εξαπατήθηκαν από κύκλωμα αλλοδαπών που εμφανίστηκαν ως επενδυτές και ότι δεν είχαν πρόθεση συμμετοχής σε παράνομη δραστηριότητα.
Η σημασία του εγγράφου για την ελληνική δίκη
Το κρίσιμο σημείο για την ελληνική δικαιοσύνη αφορά το εάν το «βασικό αδίκημα» –δηλαδή η υπεξαίρεση και η απάτη που τελέστηκε στην Ιταλία– παραμένει διώξιμο. Σύμφωνα με τον ιταλικό ποινικό κώδικα, η μέγιστη ποινή για την κατηγορία αυτή δεν υπερβαίνει τα τρία έτη, με αποτέλεσμα το αδίκημα να έχει παραγραφεί.
Αυτό σημαίνει ότι, αν δεν υπάρχει ενεργή δίωξη στην Ιταλία (όπως πλέον αποδεικνύεται), τα ελληνικά δικαστήρια δεν μπορούν να καταδικάσουν για νομιμοποίηση εσόδων από πράξη που έχει ήδη παραγραφεί ή δεν αναγνωρίζεται ως έγκλημα στη χώρα όπου τελέστηκε. Αντίστοιχη νομολογία είχε ήδη εφαρμοστεί σε προηγούμενη «πανομοιότυπη» υπόθεση, με αποτέλεσμα την απαλλαγή των κατηγορουμένων.
Με βάση την απάντηση των ιταλικών αρχών, οι συνήγοροι υπεράσπισης των τριών Καρπάθιων κ.κ. Δήμος Μουτάφης και Παναγιώτης Αβρίθης, αναμένεται να επαναφέρουν το αίτημα παύσης της δίωξης λόγω παραγραφής, υποστηρίζοντας ότι το βασικό αδίκημα έχει νομικά εκλείψει. Η νέα αυτή εξέλιξη αφήνει ελάχιστα περιθώρια για διαφορετική κρίση από το Εφετείο Δωδεκανήσου, το οποίο αναμένεται να αποφασίσει αν θα θέσει οριστικά τέλος σε μια υπόθεση που κρατά σχεδόν δύο δεκαετίες.
