Παραμένει το ζήτημα με τις σωρούς των ανθρώπων «αγνώστων στοιχείων» που μένουν στο νεκροτομείο της Ρόδου.
Το μακάβριο αυτό θέμα, φέρνει στη δημοσιότητα η ‘δημοκρατική’ μιας και πρόσφατα, κι άλλοι άνθρωποι ‘χωρίς ταυτότητα’ έπρεπε να ταφούν στο κοιμητήριο Ρόδου.
Όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, τα γραφεία κηδειών της Ρόδου, μόνον το 2023 κλήθηκαν να αναλάβουν την ταφή περίπου έξι ατόμων «αγνώστων στοιχείων».
Όπως δήλωσε στην ‘δημοκρατική’ η κα Ματίνα Αμερικάνου από το γνωστό γραφείο τελετών: «Είναι συνήθως αλλοδαποί που βρέθηκαν είτε πνιγμένοι, είτε νεκροί υπό άγνωστες συνθήκες. Είτε δεν έχουν πιστοποιηθεί από συγγενείς ή οικεία πρόσωπα, είτε δεν έχουν στοιχεία ώστε να μπορούν οι αρχές να εντοπίσουν την ταυτότητά τους».
Σημειώνεται πως κάθε χρόνο περίπου δέκα σοροί καταλήγουν στα «αζήτητα» του νεκροτομείου της Ρόδου, όπου μπορεί να παραμείνουν και για διάστημα μέχρι και έξι μηνών είτε γιατί είναι αγνώστων στοιχείων, είτε γιατί είναι γνωστών στοιχείων αλλά δεν τις έχουν αναζητήσει συγγενείς, είτε επειδή είναι μόνοι και δεν έχουν κανέναν στον κόσμο, είτε ακόμα επειδή τα συγγενικά τους πρόσωπα δεν επιθυμούν ή αδυνατούν να αναλάβουν την ταφή τους.
«Οι ταφές γίνονται δωρεάν, σε συνεργασία με την Δημοτική Κοινότητα Ρόδου, σε κάποιο από τα κοιμητήρια του νησιού (όπου υπάρχει κενό μνήμα). Την περασμένη εβδομάδα έγινε και πάλι ταφή κάποιων ατόμων, οι σωροί των οποίων είχαν μείνει στο νεκροτομείο Ρόδου. Προηγήθηκε συνεννόηση με την ιατροδικαστική υπηρεσία και δόθηκε η σχετική εντολή. Όποια στοιχεία υπάρχουν, τα καταγράφει η Δημοτική Κοινότητα (σε περίπτωση που τους αναζητήσει, αργότερα, κάποιος). Στην ουσία, είναι στα ‘αζήτητα’ αυτοί οι άνθρωποι…» -λέει η κα Αμερικάνου.
Μέχρι και πέρσι, το μεγαλύτερο ποσοστό των άτυχων αυτών ανθρώπων που εντοπίστηκαν στο νησί μας, ήταν αλλοδαποί (χωρίς να γνωρίζουμε αν είναι απαραίτητα μετανάστες) τα πτώματα των οποίων, είτε τα ξέβρασε η θάλασσα είτε εντοπίστηκαν κάτω από άλλες συνθήκες χωρίς έγγραφα, χωρίς στοιχεία ή αντικείμενα που να πιστοποιούν την ταυτότητά τους.
Άλλες πληροφορίες ανέφεραν πάντως, ότι και πολλοί Έλληνες και μάλιστα συμπολίτες μας από την Ρόδο, κατέληξαν ξεχασμένοι στα αζήτητα του νοσοκομείου εξαιτίας της άρνησης των συγγενών τους να παραλάβουν τη σορό (έχουν σημειωθεί τέτοια περιστατικά και στο παρελθόν).
Μοιραία, η άρνηση παραλαβής της σορού για οποιονδήποτε λόγο, ενεργοποιεί τη γραφειοκρατική διαδικασία γι’ αυτές τις περιπτώσεις. Αφού μεταφερθεί το πτώμα στο νοσοκομείο της Ρόδου, λαμβάνεται υλικό DNA από την ιατροδικαστική υπηρεσία.
Αν είναι γνωστά τα στοιχεία των θανόντων τότε αυτά δίνονται στην αστυνομία προς αναζήτηση συγγενών. Αν το πτώμα είναι αγνώστων στοιχείων τότε κρατούν τα στοιχεία του DNA και σε κάθε κεκοιμημένο τοποθετείται καρτελάκι με έναν αριθμό ο οποίος αντιστοιχεί στο DNA, ώστε οποιαδήποτε στιγμή αναζητηθεί από οικείους του, να μπορεί να γίνει ταυτοποίηση και σε ποιο κοιμητήριο βρίσκεται.
Σε κάθε περίπτωση, η ταφή γίνεται με τον δέοντα σεβασμό προς τον νεκρό και το θρησκευτικό τελετουργικό, γίνεται τρισάγιο από τον ιερέα ενώ έχουν γίνει ταφές και στο καθολικό κοιμητήριο όταν και εφόσον προκύψει από τα στοιχεία ότι ο νεκρός ήταν καθολικός.
Δυστυχώς, υπάρχουν και περιπτώσεις που ενώ υπήρχε η οικονομική δυνατότητα, οι συγγενείς προτίμησαν να μην αναλάβουν το κόστος και να αφήσουν στις κρατικές υπηρεσίες την ολοκλήρωση της διαδικασίας ταφής οπότε τα γραφεία τελετών της Ρόδου αναλαμβάνουν πολλές φορές δωρεάν τη διαδικασία και στη συνέχεια παραχωρείται δωρεάν χώρος στο Κοιμητήριο είτε της πόλης, είτε αν δεν υπάρχει διαθέσιμος χώρος, στα χωριά, προκειμένου να αναπαυθεί με αξιοπρέπεια ο άνθρωπος που στο ταξίδι προς την τελευταία κατοικία του, βρέθηκε μόνος, πολλές φορές χωρίς ταυτότητα, αφήνοντας πίσω του μια ζωή που δεν θα θυμάται κανείς.
Ο John Doe και η Jane Doe
Σημειώνεται ότι στις ΗΠΑ και στο Ηνωμένο Βασίλειο, σε ανάλογες περιπτώσεις χρησιμοποιούνται τα ονόματα John Doe (όταν είναι άνδρας) και Jane Doe (όταν είναι γυναίκα) ως ονόματα κράτησης θέσης πολλαπλής χρήσης όταν το πραγματικό όνομα ενός ατόμου είναι άγνωστο ή αποκρύπτεται σκόπιμα και μάλιστα, αναφέρονται σε ένα πτώμα του οποίου η ταυτότητα είναι άγνωστη ή δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί. Αυτά τα ονόματα χρησιμοποιούνται επίσης συχνά για να αναφέρονται σε έναν υποθετικό «κάθε άνθρωπο» σε άλλα πλαίσια, με τρόπο παρόμοιο με τον John Q. Public ή τον «Joe Public».
Υπάρχουν πολλές παραλλαγές των παραπάνω ονομάτων, συμπεριλαμβανομένων των John (ή Richard)/Jane Roe, John/Jane Smith, John/Jane Bloggs και Johnie/Janie Doe ή απλώς Baby Doe για παιδιά τα οποία χρησιμοποιούν οι αστυνομικές ή δικαστικές αρχές, στο πλαίσιο της σχετικής έρευνας –ανάλογα σε ποια χώρα κ.λπ.
