• Το συνολικό μηνιαίο κόστος για ένα άτομο φτάνει ή υπερβαίνει τα 1.200 ευρώ, για δύο άτομα το κόστος διαμορφώνεται κοντά στα 1.850 ευρώ, ενώ για τετραμελή οικογένεια κυμαίνεται μεταξύ 2.800 και 3.000 ευρώ! • Οι δαπάνες της καθημερινότητας στη Ρόδο προσεγγίζουν τις αντίστοιχες σε πόλεις όπως η Βιέννη, το Βερολίνο ή η Λισαβόνα αλλά η διαφορά είναι ότι σε αυτές ο μέσος καθαρός μισθός κυμαίνεται μεταξύ 2.300 και 3.000 ευρώ
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της πλατφόρμας LivingCost.org (Ιούλιος 2025), το μέσο μηνιαίο κόστος ζωής για ένα άτομο στη Ρόδο, συμπεριλαμβανομένου του ενοικίου, ανέρχεται στα 1.160 ευρώ. Χωρίς το ενοίκιο, οι βασικές ανάγκες (διατροφή, μετακινήσεις, λογαριασμοί) κοστίζουν περίπου 665 ευρώ μηνιαίως.
Η απασχόληση στη Ρόδο έχει έντονα εποχιακά χαρακτηριστικά. Από την άνοιξη έως τον Οκτώβριο, οι θέσεις εργασίας αυξάνονται κυρίως στους τομείς του τουρισμού και της εστίασης. Κατά τη χειμερινή περίοδο, η απασχόληση περιορίζεται σημαντικά. Το επίδομα ανεργίας στους δικαιούχους καταβάλλεται για περιορισμένο χρονικό διάστημα και υπό προϋποθέσεις, ενώ ένα σημαντικό μέρος του εργατικού δυναμικού παραμένει χωρίς εισόδημα ή με σημαντικά μειωμένες απολαβές για τουλάχιστον έξι μήνες τον χρόνο.
Ο βασικός καθαρός μισθός στην Ελλάδα διαμορφώνεται στα 830 ευρώ. Για όσους ζουν στη Ρόδο, μόνο το ενοίκιο για ένα μικρό διαμέρισμα 40 τ.μ. στο κέντρο της πόλης ανέρχεται κατά μέσο όρο στα 477 ευρώ. Οι λογαριασμοί (ρεύμα, νερό, ίντερνετ) προσθέτουν ακόμη 130 ευρώ, αφήνοντας λιγότερα από 225 ευρώ για όλα τα υπόλοιπα μηνιαία έξοδα με την προϋπόθεση πλήρους απασχόλησης!
Το κόστος διατροφής υπολογίζεται στα 480 ευρώ τον μήνα για ένα άτομο. Ενδεικτικά, ένα γεύμα σε εστιατόριο χαμηλού κόστους ανέρχεται στα 14 ευρώ, ενώ ένα απλό δείπνο για δύο άτομα σε εστιατόριο μεσαίας κατηγορίας κοστίζει περίπου 55 ευρώ.
Στις μετακινήσεις, η μηνιαία κάρτα για τις δημόσιες συγκοινωνίες κυμαίνεται από 30 έως 50 ευρώ. Αντιθέτως, η χρήση αυτοκινήτου παραμένει πιο δαπανηρή. Η μέση τιμή της βενζίνης τον Ιούλιο του 2025 διαμορφώνεται στα 1,90 ευρώ το λίτρο. Ένας οδηγός που διανύει 30 χλμ ημερησίως με μέση κατανάλωση 7 λίτρα/100 χλμ, δαπανά περίπου 125 ευρώ μηνιαίως μόνο για καύσιμα.
Για σταθερή σύνδεση ίντερνετ το κόστος είναι περίπου 28 ευρώ τον μήνα, ενώ για προπληρωμένη κινητή τηλεφωνία η χρέωση ανά λεπτό κυμαίνεται μεταξύ 0,10 και 0,20 ευρώ. Υπηρεσίες όπως κομμωτήριο, γυμναστήριο ή φροντιστήρια ξένων γλωσσών προσθέτουν περαιτέρω επιβαρύνσεις στον μηνιαίο προϋπολογισμό. Το κόστος ρεύματος για ένα άτομο κυμαίνεται μεταξύ 90 και 130 ευρώ, ενώ για οικογένειες αγγίζει ή ξεπερνά τα 200 ευρώ.
Το συνολικό μηνιαίο κόστος για ένα άτομο φτάνει ή υπερβαίνει τα 1.200 ευρώ, χωρίς να περιλαμβάνονται απρόβλεπτες δαπάνες ή έξοδα υγείας! Για δύο άτομα, το κόστος διαμορφώνεται κοντά στα 1.850 ευρώ, ενώ για τετραμελή οικογένεια κυμαίνεται μεταξύ 2.800 και 3.000 ευρώ, ανάλογα με την κατοικία και τις μετακινήσεις!
Σε αυτό το πλαίσιο, η διαβίωση στη Ρόδο θεωρείται ιδιαιτέρως δαπανηρή, κυρίως όταν συνεκτιμηθούν τα πραγματικά εισοδήματα και η αστάθεια της εποχικής εργασίας, γι΄αυτό και η απασχόληση σε δύο εργασίες παράλληλα, τείνει να γίνει κανόνας. Επιπλέον, το υψηλό κόστος ακτοπλοϊκών και αεροπορικών εισιτηρίων επιβαρύνει σημαντικά τις μετακινήσεις εκτός νησιού για λόγους σπουδών, εργασίας ή υγείας.
Για λόγους σύγκρισης, στην Κω, νησί με παρόμοια τουριστικά και γεωγραφικά χαρακτηριστικά αλλά λιγότερο πληθυσμό, το κόστος στέγασης είναι περίπου 8% χαμηλότερο από τον πανελλήνιο μέσο όρο. Οι τιμές τροφίμων εμφανίζονται κατά 6% μειωμένες, όμως οι τιμές σε υπηρεσίες και εστιατόρια παραμένουν υψηλές. Το συνολικό κόστος ζωής παραμένει, τελικά, σε επίπεδα αντίστοιχα με αυτά της Ρόδου.
Η ασυμφωνία μεταξύ εισοδήματος και κόστους ζωής καθιστά τη διαβίωση στο νησί πρόκληση, κυρίως για όσους απασχολούνται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή μερικής απασχόλησης.
Η πλατφόρμα LivingCost.org συλλέγει στοιχεία από 9.000 πόλεις σε 197 χώρες, με δεδομένα από κατοίκους και επισκέπτες. Οι υπολογισμοί της βασίζονται σε μέσο τρόπο ζωής, μετριοπαθές επίπεδο ανέσεων και ενημερώνονται τακτικά.
Ευρωπαϊκό κόστος, ελληνικά εισοδήματα
Σε επίπεδο κόστους διαβίωσης, η Ρόδος δεν διαφέρει όσο θα περίμενε κανείς από ορισμένες πόλεις της Κεντρικής Ευρώπης. Το μηνιαίο κόστος για ένα άτομο, μαζί με το ενοίκιο, διαμορφώνεται κοντά στα 1.160 ευρώ, ποσό που προσεγγίζει τις δαπάνες σε πόλεις όπως η Βιέννη, το Βερολίνο ή η Λισαβόνα. Η διαφορά είναι ότι σε αυτές τις πόλεις ο μέσος καθαρός μισθός κυμαίνεται μεταξύ 2.300 και 3.000 ευρώ, ενώ στη Ρόδο παραμένει κάτω από τα 1.300. Δηλαδή, το κόστος πλησιάζει τα ευρωπαϊκά επίπεδα, αλλά τα εισοδήματα παραμένουν καθηλωμένα. Η σχέση κόστους και διαθέσιμου εισοδήματος δημιουργεί μια καθημερινότητα όπου οι βασικές ανάγκες καλύπτονται οριακά, χωρίς περιθώριο για αποταμίευση ή ασφάλεια.
Το κόστος ζωής στη Ρόδο είναι πάνω από τον εθνικό μέσο όρο
Σύμφωνα με διεθνείς πλατφόρμες που παρακολουθούν το κόστος διαβίωσης σε παγκόσμια κλίμακα, όπως οι Numbeo, Nomad Capitalist, Immigrant Invest και Savory & Partners, το μηνιαίο κόστος ζωής στην Ελλάδα για ένα άτομο, χωρίς να περιλαμβάνεται το ενοίκιο, κυμαίνεται μεταξύ 795 και 809 ευρώ, ενώ για μια τετραμελή οικογένεια διαμορφώνεται κοντά στα 2.750 έως 2.777 ευρώ.
Οι εκτιμήσεις αυτές βασίζονται σε μέσο επίπεδο διαβίωσης και περιλαμβάνουν σταθερές δαπάνες όπως διατροφή, μετακινήσεις, λογαριασμούς και υπηρεσίες. Σε αυτό το πλαίσιο, το κόστος ζωής στη Ρόδο τοποθετείται ελαφρώς πάνω από τον εθνικό μέσο όρο, ειδικά όταν προστεθεί το βάρος του ενοικίου και των εποχικών περιορισμών στα εισοδήματα.
Η πραγματικότητα των εποχικά εργαζομένων
Οι αριθμοί που παρουσιάζονται σε εκθέσεις κόστους ζωής βασίζονται σε σταθερά, μηνιαία εισοδήματα και πλήρη απασχόληση. Ωστόσο, για τη συντριπτική πλειονότητα των εποχικών εργαζομένων στη Ρόδο, αυτή η συνθήκη δεν ισχύει. Το μεγαλύτερο μέρος του εργατικού δυναμικού στον τουρισμό εργάζεται σε ορίζοντα έξι μηνών, συχνά χωρίς επαρκή ασφαλιστική κάλυψη, ενώ την υπόλοιπη χρονιά είτε δεν έχει καθόλου εισόδημα είτε εξαρτάται από επιδόματα που χορηγούνται υπό αυστηρές προϋποθέσεις και για περιορισμένο χρονικό διάστημα.
Η εκτιμώμενη σχέση μεταξύ καθαρού εισοδήματος και κόστους ζωής, όπως εμφανίζεται στις διεθνείς αναλύσεις ή σε πλατφόρμες σύγκρισης, απέχει σημαντικά από την καθημερινή εμπειρία των περισσότερων κατοίκων του νησιού. Στην πράξη, η κάλυψη βασικών αναγκών με βάση τα τοπικά δεδομένα θεωρείται δύσκολη, ενώ για αρκετούς δεν επιτυγχάνεται ούτε τους μήνες πλήρους απασχόλησης. Η εποχικότητα λειτουργεί ως σταθερός περιοριστικός παράγοντας, όχι μόνο για τη σταθερότητα του εισοδήματος αλλά και για τον οικονομικό σχεδιασμό σε ετήσια βάση. Η δυνατότητα αποταμίευσης ή κάλυψης εκτάκτων αναγκών είναι περιορισμένη ή ανύπαρκτη, γεγονός που οδηγεί σε συνθήκες οικονομικής επισφάλειας για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού.
