Μια απίθανη υπόθεση παράνομης κατάληψης δημοσίου κτήματος και αυθαίρετης δόμησης με κατηγορούμενο έναν κάτοικο Ιαλυσού και τον πρώην δήμαρχο Αρχαγγέλου κ. Αλέξανδρο Παπουρά θα απασχολήσει το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Ρόδου.
Η υπόθεση αφορά τη χρήση κτίσματος που ανεγέρθη και λειτουργεί από αμνημονεύτων χρόνων στο Χαράκι και συγκεκριμένα του εστιατόριου στη δυτική πλευρά του θαλάσσιου κόλπου, που σήμερα εκμισθώνεται από ομόρρυθμη εταιρεία και λειτουργεί το δημοφιλές εστιατόρειο “Αργώ”.
Οι δύο κατηγορούμενοι φέρονται ότι από κοινού την 21η Φεβρουαρίου 2008 στο Χαράκι, ο πρώτος ως εκπρόσωπος της ομόρρυθμης εταιρείας και ο δεύτερος ως δήμαρχος με πρόθεση να παρέβησαν τις διατάξεις του άρθρου 23 παρ.1 του Α.Ν. 1539/38, οι οποίες ορίζουν, ότι: «ο αυτογνώμονας επιλαμβανόμενος οιουδήποτε δημοσίου κτήματος, το οποίο αναμφισβήτητα βρίσκεται στην κατοχή του Δημοσίου τιμωρείται, διωκόμενος αυτεπαγγέλτως, δια φυλακίσεως τουλάχιστον 6 μηνών, ή δια χρηματικής ποινής τουλάχιστον 100.000 δρχ.» και συγκεκριμένα:
Στον ανωτέρω τόπο και χρόνο, με σκοπό την εκμετάλλευση και την απόκτηση δικαιωμάτων κατοχής και κυριότητας, προέβησαν παρανόμως στην αυθαίρετη κατάληψη κοινόχρηστου χώρου εντός αιγιαλού και θαλάσσιου ύδατος , ο οποίος βρίσκεται αναμφισβήτητα υπό την κυριότητα του ελληνικού δημοσίου, χτίζοντας επ’ αυτού αυθαίρετη κατασκευή από οπλισμένο σκυρόδεμα, συνολικού εμβαδού 104,73 τ.μ., στεγασμένες βεράντες 66,73 τ.μ. και αυλή 66,73 τ.μ..
Στον ανωτέρω τόπο και χρόνο κατελήφθησαν να έχουν προβεί σε αυθαίρετη κατασκευή κτίσματος από οπλισμένο σκυρόδεμα, συνολικού εμβαδού 104,73 τ.μ..
Ο πρώην δήμαρχος Αρχαγγέλου εξήγησε εξεταζόμενος ενώπιον της Πταισματοδίκη Ρόδου ότι το συγκεκριμένο κτίσμα κατασκευάστηκε το έτος 1960 με έξοδα και δαπάνες της τότε Νομαρχίας Δωδ/σου, με σκοπό την οικονομική στήριξη της Κοινότητας Μαλώνας.
Το κτίριο αυτό εκμισθωνόταν σε ιδιώτες από την Κοινότητας Μαλώνας για να χρησιμοποιηθεί ως εστιατόριο, μετά δε την ενοποίηση της Κοινότητας με το Δήμο Αρχαγγέλου, περιήλθε στη δικαιοδοσία και αποτέλεσε χώρο ευθύνης του ενιαίου Δήμου Αρχαγγέλου.
Ο φέρων οργανισμός του κτιρίου αποτελείτο από πέτρινους τοίχους και πλάκα οπλισμένου σκυροδέματος. Το κτίριο λόγω της γειτνίασης του με τη θάλασσα, υφίσταται διαρκώς μεγάλη καταπόνηση. Ειδικά τους χειμερινούς μήνες συχνά καλυπτόταν με θαλασσινό νερό σε περίπτωση που υπήρχε κακοκαιρία και φουρτούνα, με αποτέλεσμα με την πάροδο των ετών να παρουσιάσει μεγάλες διαβρώσεις και στατικά προβλήματα.
Μετά από έλεγχο που διενήργησε στις αρχές του έτους 2007 η τεχνική υπηρεσία του Δήμου Αρχαγγέλου, επί Δημαρχίας του, διαπιστώθηκε ότι υπήρχε σχεδόν ολοκληρωτική διάβρωση των σιδερένιων οπλισμών της πλάκας, ενώ προβλήματα έντονα εμφάνισαν και οι εσωτερικοί σοβάδες, οι οποίοι είχαν αρχίσει να πέφτουν. Το κτίριο επομένως ήταν ήδη επικίνδυνο, αφού υπήρχε μεγάλη πιθανότητα κατάρρευσης μέρους της οροφής και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να συνεχίσει να χρησιμοποιείται, χωρίς δηλαδή να πληροί τους στοιχειώδους όρους στατικότητας.
Με βάση, λοιπόν, την έκθεση της τεχνικής υπηρεσίας του δήμου, αποφασίστηκε η αντικατάσταση της στέγης με νέα από οπλισμένο σκυρόδεμα, ενώ θα έπρεπε να ενισχυθεί εσωτερικά το κτίριο με νέες κολώνες, καθώς ο παλαιός πετρόχτιστος οργανισμός, δεν θα μπορούσε να φέρει το βάρος της νέας στέγης.
Μάλιστα προτιμήθηκε οι κολώνες να κατασκευαστούν εσωτερικά και όχι εξωτερικά, όπως συνηθίζεται, προκειμένου να διατηρηθεί το αρχικό αρχιτεκτονικό σχέδιο και να μην αλλοιωθεί η αρχική μορφή του κτιρίου.
Τον Απρίλιο του 2007 άρχισαν οι εργασίες αποκατάστασης της στέγης, κατασκευής εσωτερικών κολώνων και επισκευή σοβάδων, δαπέδων, καθώς και η αντικατάσταση των εξωτερικών κουφωμάτων. Στις 7 Απριλίου 2007 κι ενώ οι παραπάνω εργασίες βρίσκονταν σε εξέλιξη έγινε έλεγχος από την Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου.
Προς μεγάλη έκπληξη του Δήμου μετά από 10 περίπου μήνες εκδόθηκε από την παραπάνω υπηρεσία πρωτόκολλο κατεδάφισης άρσης και απομάκρυνσης κτισμάτων, κατασκευών και έργων σε χώρους αιγιαλού, παραλίας κάι θάλασσας, ενώ σε βάρος του δημάρχου σχηματίστηκε την ίδια περίοδο δικογραφία από το Λιμενικό Σταθμό Λίνδου.
Ο δήμαρχος υποστήριξε ότι όλες οι εργασίες οι οποίες έγιναν στο προαναφερόμενο κτίριο ήταν καθόλα νόμιμες και εκδόθηκε η με αρ. πρωτ.284/2007 άδεια οικοδομής. Η άδεια αυτή εκτελέστηκε πιστά, χωρίς παρεκκλίσεις, προκειμένου να μην αλλοιωθεί η αρχιτεκτονική και η αρχική δομή του κτιρίου.
Ως προς τη δεύτερη κατηγορία, αυτή της καταπάτησης αιγιαλού και κατασκευή κτισμάτων σε κοινόχρηστο χώρο αιγιαλού, ο δήμαρχος τόνισε ότι το κτίριο είχε κατασκευαστεί το 1960 με δαπάνες της τότε Νομαρχίας Δωδ/σου. Επομένως κι αν ακόμα υποτεθεί πως έγινε κατάληψη του αιγιαλού, αυτή συνέβη σε χρόνο αρκετά προγενέστερο.
Πρόσθεσε εξάλλου ότι η Κτηματική Υπηρεσία δεν έλαβε υπόψη της ότι για όλη την περιοχή Χαράκι Ρόδου έχει εκπονηθεί και εγκριθεί σχέδιο πόλης, σύμφωνα με το οποίο ο χώρος που βρίσκεται το επίδικο κτίριο αποτελεί οικοδομικό τετράγωνο με αριθμό 51 και σε καμία περίπτωση δε χαρακτηρίζεται ως κοινόχρηστος χώρος, αιγιαλός ή παραλία.
