Στο πινάκιο του Πενταμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου εισήχθη και προγραμματίζεται να εξεταστεί την 7η Οκτωβρίου 2010 η έφεση πέντε ιατρών κατά της υπ’ αρίθμ. 67/4.6.2007 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου με την οποία είχαν καταδικαστεί για το αδίκημα της κατάχρησης ιδιότητας ιατρού από αμέλεια (πλημμέλημα), με το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου στην διαβόητη υπόθεση της συνταγογράφησης των αναλγητικών ναρκωτικών επιθεμάτων Durogesic.
H ως άνω απόφαση του δικαστηρίου ωστόσο έχει αναιρεθεί με την υπ’ αρίθμ. 2379/2009 απόφαση του το Στ’ Τμήματος του Αρείου Πάγου, επανεκδικάστηκε από το ίδιο δικαστήριο με άλλη σύνθεση και επιβλήθηκε νέα μεγαλύτερη ποινή κατά της οποίας οι ίδιοι κατηγορούμενοι έχουν ασκήσει και νέα έφεση.
Κάτω από αυτό το πρίσμα η πρώτη έφεση των ιατρών είναι αδύνατον να εξεταστεί και για τον λόγο αυτό αναμένεται να κηρυχθεί με απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου ως απαράδεκτη.
Θυμίζουμε ότι το Τριμελές Εφετείο Δωδεκανήσου επέβαλε την 28η Απριλίου 2010 ποινή φυλάκισης 5 ετών στους ιατρούς του Γενικού Νοσοκομείου Ρόδου κκ Ι. Κλιάφα και Β. Καραγιάννη και 3 ετών στους ιδιώτες ιατρούς κκ Ευστ. Μανούσο και Ν. Αϊβαλή με 3ετή αναστολή, κρίνοντας τους ομοφώνως ένοχους κακουργηματικής κατάχρησης ιατρού με το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου.
Το δικαστήριο επέβαλε και στους τέσσερις κατηγορούμενους και χρηματική ποινή 5.000 ευρώ ενώ τους έκρινε ομοφώνως αθώους για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια των Σταμάτη Oρφανού και Παναγιώτη – Xρυσοβαλάντη Σπανού καθώς δεν προέκυψε αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της συνταγογράφησης του αναλγητικού επιθέματος Durogesic και του θανάτου των τελευταίων από τυχόν χρήση του.
Η υπόθεση επανεξετάστηκε μετά από απόφαση του το Στ’ Τμήματος του Αρείου Πάγου που αναίρεσε μερικώς την υπ’ αρίθμ. 67/4.6.2007 απόφαση του ίδιου δικαστηρίου για την ίδια υπόθεση.
Στον κ Κλιάφα είχε επιβληθεί αρχικώς ποινή φυλάκισης 2,5 ετών με 3ετή αναστολή και στους υπόλοιπους ποινή φυλάκισης 15 μηνών με 3ετή αναστολή.
Το Τριμελές Εφετείο Δωδεκανήσου επί κακουργημάτων έκρινε τον Ιούνιο του 2007 ότι οι 4 ιατροί συνταγογράφησαν το αναλγητικό φάρμακο “durogesic” για την αντιμετώπιση πόνων του στερητικού συνδρόμου σε ηρωινομανείς και συγκεκριμένα ότι κατά το έτος 2002 χορήγησαν σε τοξικομανείς, με βάση προσήκουσες ιατρικές συνταγές, το “durogesic”, όχι για υποκατάσταση της εξάρτησης τους όπως εσφαλμένα είχαν κατηγορηθεί, αλλά για την αντιμετώπιση των σωματικών τους πόνων.
Τον Απρίλιο του 2010 το ίδιο δικαστήριο, με διαφορετική σύνθεση, έκρινε ότι υφίστατο δόλος και όχι αμέλεια με αποτέλεσμα να καταδικάσει τους ιατρούς για κατάχρηση ιδιότητας σε βαθμό κακουργήματος.
Η συνήγορος υπεράσπισης των ιατρών κ Γ. Κακούρου είχε κάνει λόγο για αφάνταστη ταλαιπωρία και διασυρμό των ιατρών λόγω υπερβάλλοντος ζήλου του Αρείου Πάγου που αναίρεσε απόφαση για πρώτη φορά στα δικαστικά χρονικά ενώ είχε ασκηθεί το ένδικο μέσο της έφεσης. Μίλησε για βάναυση καταστρατήγηση των δικαιωμάτων των κατηγορούμενων τονίζοντας παραπέρα ότι η όλη υπόθεση «έχει τραβηχτεί από τα μαλλιά» προκειμένου να βρεθούν εκ νέου κατηγορούμενοι για ανθρωποκτονία από αμέλεια.
Ο έτερος συνήγορος υπεράσπισης κ Μ. Κουτσούκος είχε κάνει λόγο για σκοπιμότητες που οδήγησαν εκ νέου τους ιατρούς στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Μίλησε επίσης για εγκληματικά δικονομικά σφάλματα από την προδικασία μέχρι και τη σύνταξη του κατηγορητηρίου.
