Συζητείται σήμερα η έφεση για το «κούρεμα» χρεών μιας εκπαιδευτικού της Ρόδου

Ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου με τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας θα συζητηθεί σήμερα η έφεση, κατά της απόφασης µε την οποία έγινε µεγάλο “κούρεµα” των χρεών µιας εκπαιδευτικού της Ρόδου από το Ειρηνοδικείο Ρόδου, του Αντεισαγγελέα Εφετών Δωδεκανήσου κ. Γιώργου Κτιστάκη, δια της Αντεισαγγελέως Πληµµελειοδικών Ρόδου κ. Αιµιλίας – Σοφίας Μέρη.
Εφεση κατά της ίδιας αποφάσεως έχουν ασκήσει και τρεις από τις 9 δανείστριες τράπεζες και συγκεκριμένα η Eurobank, η Probank και η Τράπεζα Πειραιώς, ενώ κύρια παρέμβαση υπέρ της εκπαιδευτικού θα ασκήσει, σύμφωνα με τις πληροφορίες, η καταναλωτική οργάνωση “ΕΚΠΟΙΖΩ”.
Η εισαγγελική έφεση, όπως έγραψε η “δ”, δεν έχει διαδικαστικό χαρακτήρα και ούτε θα πρέπει να θεωρείται ως µια τυπική δικαστική πράξη, αφού παρεµβαίνει ουσιαστικά στο έργο της νοµοθετικής εξουσίας και αποσκοπεί να εξασφαλίσει µε δεδικασµένο την αντισυνταγµατικότητα του νόµου για τη ρύθµιση χρεών υπερχρεωµένων νοικοκυριών.
Ο εισαγγελικός λειτουργός στην έφεσή του κάνει ευθέως αναφορά σε «ψηφοθηρικό λαϊκισµό του νόµου 3689/2010», ενώ ταυτόχρονα επιχειρηµατολογεί για να αποδείξει ότι τα χρέη που διαγράφονται από υπερχρεωµένα νοικοκυριά, έρχονται στην πορεία να επιβαρύνουν όλους εµάς µε τα µέτρα που προτείνει – επιβάλλει η Τριµερής (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και Διεθνές Νοµισµατικό Ταµείο), είτε µε την αύξηση των φορολογικών βαρών, είτε µε την οριζόντια µείωση των µισθών και των συντάξεων!!
Ο εισαγγελικός λειτουργός διέγνωσε µάλιστα ότι το ζήτηµα αυτό θα ανέκυπτε και αφιέρωσε ειδικό κεφάλαιο στην έφεσή του για το ζήτηµα του δικαστικού ελέγχου της συνταγµατικότητας του συγκεκριµένου νόµου, θέτοντας και το ερώτηµα, µέχρι πού µπορεί να φτάσει το Δικαστήριο ώστε να µην υπεισέλθει στη νοµοθετική εξουσία.
Ο εισαγγελικός λειτουργός επιδιώκοντας εισαγωγικά να ερµηνεύσει τους σκοπούς του νόµου για τη ρύθµιση των χρεών υπερχρεωµένων νοικοκυριών τονίζει ότι στόχος είναι “η επανένταξη του υπερχρεωµένου, στην οικονοµική και κοινωνική ζωή µε την επανάκτηση οικονοµικής ελευθερίας, που συνεπάγεται η εξάλειψη των χρεών, που αδυνατεί να αποπληρώσει”.
Αναφερόµενος στο πραγµατικό µέρος της επίδικης υπόθεσης, της διαγραφής δηλαδή οφειλών ύψους µισού εκατ. ευρώ περίπου µιας εκπαιδευτικού, τονίζει ότι κανένας δεν διερωτήθηκε αν είναι φυσιολογικό κάποιος πολίτης να έχει αναλάβει 91.015,87 ευρώ από πιστωτικές κάρτες και 166.525,18 ευρώ από καταναλωτικά δάνεια ή µήπως πρόκειται για πρόκληση χρεών από αλόγιστες καταναλωτικές δαπάνες.
“Στην προκειµένη περίπτωση θα έπρεπε να είχαν ζητηθεί από το δικαστήριο αναλυτικά οι χρεώσεις των πιστωτικών καρτών (ποσά και υπέρ ποίου έγιναν οι χρεώσεις αυτές, ώστε να διαπιστωθεί αν πρόκειται για ιατρικές δαπάνες -κάτι που είναι σεβαστό- ή καταναλωτικές, γεγονός που είναι εκτός λογικής)” εξηγεί ο κ. Εισαγγελέας, τονίζοντας ότι η εφεσίβλητη πρόβαλε ως ισχυρισµό ότι αντιµετώπιζε προβλήµατα υγείας ο γιος της κατ’ αρχήν και ακολούθως η ίδια χωρίς να έχει προσκοµίσει στοιχεία από τα οποία να προκύπτει πως απαιτήθηκαν τόσα και τέτοια δάνεια για την κάλυψη των συγκεκριµένων δαπανών και γιατί δεν τα κάλυψε το ασφαλιστικό της ταµείο (δηµόσιο δηλαδή).
Σχολιάζει παραπέρα το γεγονός ότι πρόσθεσε στην αίτησή της µια φράση σχετικά µε την “επίµονη πίεση των τραπεζών να δώσουν δάνεια”, τονίζοντας µεταξύ άλλων ότι δεν εξήγησε πώς την έπεισαν οι τράπεζες και πώς φρόντισε να χρεώσει τις πιστωτικές της κάρτες µε το ποσό των 91.015,87 ευρώ, ενώ το ποσό των καταναλωτικών δανείων ανέρχεται σε 166.525,18 ευρώ και 185.055,11 ευρώ το στεγαστικό της δάνειο.
Υποστηρίζει παραπέρα ότι τη ρύθµιση των χρεών της εφεσίβλητης κατά τον ν.3689/2010 θα πληρώσουν (εκτός της ίδιας, η οποία βέβαια θα έχει τύχει της ρύθµισης, δηλαδή του εκµηδενισµού των οφειλών της συνολικού ύψους 442.596,16 ευρώ, άρα πάλι κερδισµένη θα είναι) και οι πολίτες που δεν προκάλεσαν τέτοιες οφειλές από πιστωτικές κάρτες και δάνεια.