Ποινική προκαταρκτική εξέταση για τη διαπίστωση τυχόν τελέσεως των αδικημάτων της κακουργηματικής απιστίας στην υπηρεσία, κατ΄ εξακολούθηση, εις βάρος νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου και συγκεκριμένα του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου και της παράβασης καθήκοντος, με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου περί καταχραστών δημοσίου χρήματος, παρήγγειλε χθες στην Πταισματοδίκη Ρόδου, ο Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Ρόδου κ. Κ. Μπούτσικος μετά από εντολή του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, σε συνέχεια μηνυτήριας αναφοράς του κ. Γεωργίου – Σαράντη Σπανού, ιδιοκτήτη της ναυτιλιακής εταιρείας «Δωδεκάνησος Ναυτιλιακή».
Η μηνυτήρια αναφορά του κ. Σπανού απευθύνεται κατά παντός υπευθύνου, συνενόχου, αυτουργού, συναυτουργού, ηθικού αυτουργού και αποσκοπεί, όπως αναφέρεται εισαγωγικά στο κείμενο, «να εφαρμοστεί η ισχύουσα νομοθεσία, που αφορά στη βεβαίωση και είσπραξη των λιμενικών τελών και φόρων, που συστηματικά διαφεύγουν από τον φορέα διαχείρισης του λιμένα Ρόδου, ήτοι το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο – Νότιας Δωδεκανήσου, το οποίο αποτελεί Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου».
Ο Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Ρόδου ζήτησε να κληθούν άμεσα για εξηγήσεις οι κ.κ. Χατζής Χατζηευθυμίου και Στ. Κουσουρνάς, πρώην και νυν πρόεδρος του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου.
Εν πάση περιπτώσει, σύμφωνα με τη μηνυτήρια αναφορά μολονότι το Π.Δ. 195/2005 και ο νόμος 3622 περιλαμβάνουν απολύτως σαφείς διατάξεις με τις οποίες καθορίζονται το ύψος του ανταποδοτικού τέλους χρήσεως του λιμένα τόσο για τους διεθνείς πλόες (Ρόδος – Τουρκία και αντιστρόφως), όσο και για τις μονοήμερες κρουαζιέρες από επιβατηγά – τουριστικά πλοία, όπως και οι διαδικασίες βεβαίωσης και είσπραξής του, το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Νότιας Δωδεκανήσου δια των υπευθύνων οργάνων του, συνέχισε να λαμβάνει παράνομες αποφάσεις σε βάρος των νομίμων δικαιωμάτων του.
Συγκεκριμένα στις 28 Δεκεμβρίου 2007, φέρεται, αγνοώντας το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο να αποφάσισε, να επιβάλει “ειδικό πάγιο τέλος” για επιβάτες που διακινούνται από τον Λιμένα Ρόδου σε τρίτες χώρες 5 ¤ ανά επιβάτη και σ’ αυτούς που αφικνούνται από τρίτες χώρες (Τουρκία) 1 ¤ ανά επιβάτη, “με αποκλειστικό σκοπό την βελτίωση των υποδομών”.
Ωστόσο, η ανωτέρω απόφαση του Δ.Λ.Τ.-Ν.Δ. ουδέποτε εφαρμόστηκε, καθότι παράνομη, όπως κρίθηκε από το αρμόδιο Υπουργείο Ναυτιλίας και στο πλαίσιο της ελληνοτουρκικής συμφωνίας για την σύνδεση των ελληνικών νησιών του Αιγαίου με την Τουρκία από ελληνικά και τουρκικά πλοία.
Σε ό,τι αφορά τους διεθνείς δρομολογιακούς πλόες από Ρόδο προς Τουρκία και αντιστρόφως η μη εφαρμογή των νόμων για το λιμενικό τέλος συνεπάγεται, στην πενταετία 2008-2012, απώλεια σημαντικών εσόδων για το Λιμενικό Ταμείο, τα οποία ανέρχονται σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ.
Βάσει των στοιχείων που τηρεί η Υπηρεσία Ελέγχου Διαβατηρίων του Λιμένα Ρόδου, η οποία και αποτελεί τη μόνη αξιόπιστη πηγή ως προς την επιβατική κίνηση μεταξύ Ρόδου και Τουρκίας, στο διάστημα της πενταετίας 2008-2012 διακινήθηκαν από την Τουρκία προς τη Ρόδο αθροιστικά 568.755 επιβάτες και από τη Ρόδο προς την Τουρκία 568.572 επιβάτες.
Αυτό σημαίνει ότι με ενδεικτική μέση τιμή εισιτηρίου 15 ευρώ ανά διαδρομή (Ρόδος – Τουρκία και Τουρκία – Ρόδος) από την εφαρμογή του ν. 3622/2007 μέχρι και σήμερα έπρεπε να έχουν εισπραχθεί έσοδα από το λιμενικό τέλος 5% για τους επιβάτες από Ρόδο προς Μαρμαρίς Τουρκίας 426.429 ¤ και για τους επιβάτες από Τουρκία 426.566 ¤.
Αντί όμως το Δ.Λ.Τ.-Ν.Δ. να εισπράξει από τη συνολική διακίνηση των 1.137.327 επιβατών 852.995 ευρώ για τα έτη 2008, 2009, 2010, 2011 και 2012 έχει εισπράξει ελάχιστα προς όφελος των υπόχρεων ναυτιλιακών εταιρειών, που πραγματοποιούν βραχείς διεθνείς δρομολογιακούς πλόες, μεταξύ των οποίων και οι τουρκικές οι οποίες σχεδόν μονοπωλούν τη γραμμή Ρόδος – Μαρμαρίς σε βάρος των πλοίων με ελληνική σημαία.
Ειδικότερα, το Δ.Λ.Τ.-ΝΔ και με την τελευταία απόφασή του (Αύγουστος 2012) παρά τα επίσημα έγγραφα των αρμοδίων υπηρεσιών του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου αντί να επιβάλει τέλος 5% καθόρισε αυθαίρετα το ύψος του τέλους στα 0,35 ευρώ ανά επιβάτη.
Πέραν, όμως, της παράνομης απόφασης υφίσταται μείζον θέμα οικονομικό και ηθικό, ως προς τις διαδικασίες βεβαίωσης και είσπραξης των λιμενικών τελών. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι υπόχρεες ναυτιλιακές εταιρείες ή ναυτικοί πράκτορες δεν υποβάλλουν ως εκ του νόμου οφείλουν (άρθρο 20, παρ.2 ν. 3622/2007) “υπεύθυνη δήλωση και κατάσταση εμφαίνουσα τον αριθμό των εκδοθέντων εισιτηρίων ή ναύλων και το καταβλητέο χρηματικό ποσόν”.
Οι όποιες καταστάσεις υποβάλλονται δεν ανταποκρίνονται στον ακριβή αριθμό των επιβατών στα εκδοθέντα εισιτήρια και στην πραγματική αξία των ναύλων.
Είναι ενδεικτικό ότι σε σχετικό αίτημα της εταιρείας του κ. Σπανού προς το Λιμεναρχείο Ρόδου για τη χορήγηση στοιχείων που αφορούν στην επιβατική κίνηση από Ρόδο προς Μαρμαρίς Τουρκίας και αντιστρόφως από 1-1-2012 έως 28-9-2012, το Λιμεναρχείο αναφέρει συνολική διακίνηση 131.284 επιβατών, ενώ βάσει των αξιόπιστων στοιχείων της Υπηρεσίας Ελέγχου Διαβατηρίων η συνολική διακίνηση επιβατών ήταν, στο ίδιο διάστημα, 210.270 επιβάτες και μέχρι τις 31-12-2012, 246.278 επιβάτες.
Από τη σύγκριση και μόνο των αριθμών προκύπτει μία απόκλιση ως προς τους επιβάτες που διακινήθηκαν της τάξεως των 80.000 επιβατών.
Αλλά το πλέον τραγικό είναι ότι το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο δεν διαθέτει το ίδιο στοιχεία της επιβατικής κίνησης από Ρόδο προς Τουρκία και αντιστρόφως, ώστε να είναι σε θέση να ελέγξει τις όποιες καταστάσεις υποβάλλονται από τις υπόχρεες ναυτιλιακές εταιρείες ή τους ναυτικούς πράκτορές τους, μολονότι είναι ευχερής η πρόσβαση της αρμόδιας διοικητικής και οικονομικής Διεύθυνσής του στα στοιχεία της Υπηρεσίας Ελέγχου Διαβατηρίων.
Ο κ. Σπανός κατήγγειλε επίσης ότι διαχρονικά έχει στηθεί στο Λιμενικό Ταμείο ένα διαβλητό σύστημα βεβαίωσης και είσπραξης των λιμενικών τελών με ευθύνη της Διοίκησής του αλλά και της Διεύθυνσης Διοικητικών και Οικονομικών Υπηρεσιών, με συνέπεια οι υπόχρεες εταιρείες να δηλώνουν κατά το δοκούν πόσους επιβάτες διακίνησαν και με ποιαν αξία εισιτηρίου.
Αθώοι οι κατηγορούμενοι για παράνομους πλόες
Αθώοι κρίθηκαν χθες από το Αυτόφωρο Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου ένας τουριστικός πράκτορας της Ρόδου και ένας Τούρκος πλοίαρχος, του πλοίου «MARMARIS EXPRESS», που βρέθηκαν κατηγορούμενοι για παράνομους περιηγητικούς πλόες σε δροµολόγιο από το Μαρµαρίς προς τη Ρόδο και αντιστρόφως.
Η υπόθεση μονοπώλησε σχεδόν τη χθεσινή συνεδρίαση του Αυτόφωρου Δικαστηρίου, ενώ ενδιαφέρον για την έκβασή της έδειξε και ο Γενικός Πρόξενος της Τουρκίας στη Ρόδο κ. Hakan Aytek, που παρακολούθησε τη συνεδρίαση στο ακροατήριο του δικαστηρίου. Προηγουμένως επισκέφθηκε και τον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Ρόδου.
Η δίωξη σε βάρος των κατηγορούμενων κινήθηκε µετά από µήνυση της ροδίτικης εταιρείας “Δωδεκάνησος Ναυτιλιακή”. Η ναυτιλιακή εταιρεία κατήγγειλε μεταξύ άλλων παραβάσεις της Συνθήκης Σένγκεν σε ό,τι αφορά τη διαχείριση της εξαίρεσης από την έκδοση visa των επιβατών των τουρκικών πλοίων αφού τα τουρκικά πλοία µε τη συνδροµή των εδώ πρακτόρων έχουν µεθοδεύσει τη διενέργεια απλών µεταβάσεων των επιβατών (one way) από τη Ρόδο στην Τουρκία χωρίς να εκδίδουν visa και χωρίς να σφραγίζονται τα διαβατήρια τους. Καταγγέλθηκε συγκεκριµένα ότι παρουσιάζουν τα ταξίδια που πραγµατοποιούν ως περιηγητικούς πλόες προκειµένου να κάνουν χρήση της δωρεάν υπηρεσίας εξαίρεσης από τη visa µε τη χρήση λίστας επιβατών.
Οι μάρτυρες κατηγορίας κ.κ. Μ. Μιχαήλ, Κ. Λαμπριανός και Μ. Ροδίτης υποστήριξαν ότι οι τουριστικοί πράκτορες προβαίνουν σε ψευδείς και παραπλανητικές δηλώσεις των επιβατών που µεταφέρουν για ηµερήσιους περιηγητικούς πλόες (daily cruises, Ρόδος – Μαρµαρίς – Ρόδος), τους οποίους ψευδώς παρουσιάζουν ως καταστάσεις επιβαινόντων µονής διαδροµής, ενώ στην ουσία και στην πραγµατικότητα και µετά τους επανειληµµένους ελέγχους που πραγµατοποίησε η Λιµενική Αρχή Ρόδου, πρόκειται περί καταστάσεων επιβαινόντων µετ’ επιστροφής, χωρίς να είναι µονής διαδροµής.
Ο νόμος παρέχει το δικαίωµα εκτέλεσης περιηγητικών πλόων στα πλοία με σηµαία τρίτων χωρών υπό προϋποθέσεις. Συγκεκριµένα, τα εν λόγω πλοία πρέπει να έχουν µεταφορική ικανότητα µεγαλύτερη των 49 επιβατών, να εκτελούν κυκλικό περιηγητικό ταξίδι µε αποκλειστικό σκοπό την θαλάσσια αναψυχή και περιήγηση των επιβατών έναντι ενιαίου εισιτηρίου (ναύλου) υπό τον όρο ότι εφόσον ο λιµένας της οριστικής αποβίβασης των επιβατών είναι ελληνικός, αυτός είναι ο λιµένας επιβίβασής τους και η διάρκεια του ταξιδιού από τον λιµένα επιβίβασης των επιβατών έως και τον λιµένα αποβίβασής τους, πρέπει να είναι κατ’ελάχιστον 48 ώρες.
Πλην όμως από την ακροαματική διαδικασία προέκυψε ότι οι κατηγορούμενοι δεν εκτελούσαν περιηγητικούς πλόες και ότι δεν εμπίπτουν στις απαγορευτικές διατάξεις του νόμου καθώς εκτελούν δρομολογιακούς τουριστικούς πλόες.
Σε ό,τι αφορά τη διαχείριση θεμάτων visas των επιβατών αυτό δεν αποτελούσε ούτως ή άλλως θέμα της χθεσινής δίκης.
Σημειώνεται ότι με την έναρξη της διαδικασίας απορρίφθηκε η δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής της “Δωδεκάνησος Ναυτιλιακή”.
Ως συνήγοροι υπεράσπισης των κατηγορούμενων παρέστησαν οι δικηγόροι κ.κ. Γρ. Μοράρης, Ν. Σκούρτος και Ανδρ. Τζίμας.
