Mπαμπης Σαρρης
Οι μέρες που διανύουμε με το μαύρο στις οθόνες των τηλεοράσεων και με όσα διαδραματίστηκαν στη χώρα, θα καταγραφούν στις πιο θλιβερές σελίδες στα βιβλία της ιστορίας, με αναφορά στην καταστρατήγηση των θεσμών, της δημοκρατικής νομιμότητας, των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων των πολιτών. Με το πραξικοπηματικό κλείσιμο της κρατικής ραδιοτηλεόρασης, έσπειραν ηθελημένα το φόβο στις ήδη ταραγμένες ψυχές των ανθρώπων. Έβαψαν με κατράμι το μουντό τοπίο που κυριαρχεί στη χώρα μας, ως αποτέλεσμα των ασκούμενων πολιτικών τους.
Στην πραγματικότητα αποφάσισαν να στείλουν ένα ακόμα μήνυμα κρατικής βίας και αυθαιρεσίας στους πολίτες, υπογραμμίζοντας αυτή τη φορά με πιο θεαματικό τρόπο, το τέλος εποχής των δημόσιων αγαθών και την υποχρεωτική υποβολή της κοινωνίας σε νάρκη, ως την πλήρη παράδοσή της στις απαιτήσεις του συστήματος. Μόνο που μαζί μΆ αυτά, μας ξύπνησαν θύμισες άλλων σκοτεινών εποχών και ημερών φασιστικής βαρβαρότητας. Στη δική μου μνήμη ήρθε αυτομάτως, ο γεμάτος από εξεγερμένους πολίτες χώρος του Πολυτεχνείου, ενώ η πρόσοψη του κτιρίου της ΕΡΤ, μου έφερε ως εικόνα το κτίριο του Σοβιετικού κοινοβουλίου, λίγο πριν τον βομβαρδισμό του, από έναν άλλο άθλιο «ηγέτη» το Γιέλτσιν. Οι κυβερνητικοί εταίροι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ με τις πρακτικές που μετέρχονται, απέδειξαν πέραν των άλλων, ότι δεν διαθέτουν κανένα φραγμό και όριο αντίστασης απέναντι στους δανειστές. Ο πρωθυπουργός και οι παρατρεχάμενοί του, χρησιμοποίησαν για τη δικαιολόγηση των ανομιών τους, αλλόκοτα ψεύδη και γελοία επιχειρήματα όπως: « η ΕΡΤ κοστίζει στα ταμεία του κράτους, την ώρα που το κράτος εισπράττει από την ΕΡΤ, ή ότι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ όντως έκαναν ρουσφετολογικές προσλήψεις στην ΕΡΤ, αλλά και οι δύο προσελάμβαναν αριστερούς !!!». Τέτοια τραγελαφικά και άλλα παρόμοια πυροτεχνήματα εκτοξεύονται κατά κόρον προκειμένου να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, όταν είναι σε όλους γνωστές οι μνημονιακές τους δεσμεύσεις, για άμεσες απολύσεις 2.000 εργαζομένων από το δημόσιο.
Δεν αθωώνονται όσοι έσφαλαν για το χάλι στην ΕΡΤ
Η συνειδητή και συναισθηματική υποστήριξη της λειτουργίας της δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης, σε καμιά περίπτωση δεν απαλλάσσει την καθεστωτική ΕΡΤ από πρακτικές πολιτικής χειραγώγησης τόσο στον ενημερωτικό όσο και στον ψυχαγωγικό τομέα, που για δεκαετίες απαξίωναν τον ελληνικό λαό. Ούτε αθωώνει όσους συνέβαλαν στη φίμωση της διαφορετικής άποψης, της στρέβλωσης ή της απόκρυψης της αλήθειας και της ωραιοποίησης της ελληνικής και διεθνούς πραγματικότητας, ανάλογα με τη σκοπιμότητα που κάθε φορά υπηρετούσαν. Έχουν μεγάλες ευθύνες όσοι κάθε φορά έστρωναν το χαλί πότε στον ένα και πότε στον άλλο «ιστορικό ηγέτη», ενώ κάτω απΆ αυτό, γνώριζαν πως κρύβονταν η δυστυχία και τα προβλήματα της κοινωνίας. Φαίνεται πως δεν χωρούσαν στις κάμερες και στα μικρόφωνά τους, πλάνα και κραυγές απόγνωσης φτωχών, ανέργων, αστέγων, αναπήρων, εξαρτημένων, κακοποιημένων και άλλων ανθρώπων, όπου η κρεατομηχανή του συστήματος αλέθει ασταμάτητα.
Αναγκαία η ύπαρξη μιας άλλης ΕΡΤ
Ας είναι. Σήμερα η εν πολλαί αμαρτίαι περιπεσούσα ΤV, έχει την ανάγκη μας, κιΆ εμείς τη δική της. Οι Έλληνες πολίτες, η χώρα και ο απανταχού ελληνισμός έχουν απόλυτη ανάγκη από μια σύγχρονη, δημοκρατική, δημιουργική και αντικειμενική ΕΡΤ μακριά από αγκυλώσεις, εξαρτήσεις και τις διακρίσεις του παρελθόντος. Για την επίτευξη ενός τέτοιου σκοπού πρέπει να εμπιστευθούμε τους εργαζόμενους της ΕΡΤ, αρκεί να τεθεί το σωστό πλαίσιο λειτουργίας μιας δημόσιας ραδιοτηλεόρασης( όσο είναι μπορετό στα πλαίσια του συστήματος) που πρώτα απΆ όλα θα σέβεται τον εαυτό της και την κοινωνία που της εξασφαλίζει τα οικονομικά μέσα για να υφίσταται και να λειτουργεί. Αυτοί που ίσως έφταιξαν λιγότερο για το σημερινό χάλι, είναι η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων της ΕΡΤ, οι οποίοι με τη σειρά τους υπέμεναν όσα διαδραματίζονταν στα δημόσια δίκτυα ενημέρωσης. Τα δακρυσμένα μάτια των χορωδών και των σολίστ των μουσικών συνόλων της ΕΡΤ, αποτυπώνουν την αθωότητα και την απόγνωση των απλών ανθρώπων όπου την ώρα που έκαναν τη δουλειά τους, άνοιξε ξαφνικά η καταπακτή του συστήματος και γιΆ αυτούς.
Εγρήγορση και όχι επανάληψη του ίδιου σκηνικού
Κάθε πολίτης αλλά και το κοινωνικό σύνολο, οφείλει να αφυπνιστεί για νΆ αποφευχθούν τα λάθη του παρελθόντος και οι συνέπειες που ακολουθούν. Ως τώρα έχουν ξεπουληθεί δεκάδες κερδοφόρες επιχειρήσεις και οργανισμοί με τεράστιο κοινωνικό κόστος, δίχως κανένα ουσιαστικό όφελος για τη χώρα. Ακρωτηρίασαν την περιοχή μας από πετυχημένους θεσμούς, δομές και υπηρεσίες, η έλλειψη των οποίων ταλαιπώρησαν και πλήγωσαν το Δωδ/κό λαό. Δρομολόγησαν προς εκποίηση το 3,5% της Ροδιακής γης με ελάχιστες αντιδράσεις, που δεν αποτρέπουν τους σχεδιασμούς τους σε τοπικό επίπεδο. Η αδράνεια, η απάθεια και η ανοχή που επιδεικνύουμε διαχρονικά ως κοινωνία, εκλαμβάνεται ως έγκριση και ενίοτε ως επιβράβευση των πολιτικών εκποίησης των υποδομών της χώρας, της κατάργησης των δημόσιων και κοινωνικών αγαθών όπως των νοσοκομείων, των σχολείων, των επικοινωνιών, των συγκοινωνιών, της ενέργειας, του νερού κ.λ.π. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο δημόσιο, αλλά και στο κλείσιμο των εκατοντάδων χιλιάδων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων υπέρ της ενίσχυσης των μονοπωλίων, που ήρθε ως εξέλιξη δικών τους πολιτικών που εγκαινίασαν και συνέχισαν ασταμάτητα από το 1974, μετατρέποντας τη χώρα σΆ ένα απέραντο φτωχοκομείο με 1,5 εκατομμύριο ανέργους.
Απαιτούμε την άμεση επαναλειτουργία της ΕΡΤ
Είναι απαίτηση της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού η άμεση επαναλειτουργία της δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης με όλους τους εργαζόμενους στη θέση τους, ως τους καλλίτερους εγγυητές για την εξυγίανση, τον εκδημοκρατισμό, τον πλουραλισμό και τον πολιτισμό. Εξάλλου και οι δύο αποφάσεις του ΣτΕ τις οποίες επί 20 μέρες επιδεικτικά η κυβέρνηση αγνοεί, αυτό ακριβώς επιβάλλουν. Τα σχέδια Μόσιαλου – Καψή, είναι εξίσου μαύρα και σκοτεινά, γιατί κινούνται στην ίδια κατεύθυνση με το αρχικό πλάνο και αποτελούν το επόμενο βήμα του ίδιου σχεδίου. Πρώτα στοχεύουν στην απόλυση των εργαζομένων και στη διάλυση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, με μια καρικατούρα στη θέση της, που θα υπηρετεί τα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα των ιδίων και του συστήματος. Η πράξη νομοθετικού περιεχομένου που επιφέρει τον ξαφνικό θάνατο της ΕΡΤ, επεκτείνεται και σε πολλούς άλλους οργανισμούς και επιχειρήσεις, που θα ακολουθήσουν την τύχη της. ¶ρα η ΕΡΤ, είναι μόνο η αρχή στις καθημερινές πλέον κυβερνητικές εκτροπές.
Όχι στα σκουπίδια
Τα τσοντοκάναλα, οι εθνικοί εργολάβοι – καναλάρχες και οι άλλοι πειρατές, που λειτουργούν δίχως να έχουν πληρώσει ούτε σεντς στα κρατικά ταμεία για τις δημόσιες ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες που αυθαίρετα χρησιμοποιούν εδώ και 15 χρόνια, μένουν στο απυρόβλητο την ώρα που χρωστούν εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ στην εφορία, στις τράπεζες και στο ΙΚΑ. Τους αφήνουν στο απυρόβλητο ακόμα και όταν ασχημονούν σε βάρος της νοημοσύνης και της αξιοπρέπειας του ελληνικού λαού και της χώρας. Αυτούς τους χρειάζονται προκειμένου να προβάλουν το θεάρεστο έργο των πολιτικών τους, να τους λιβανίζουν για να συκοφαντούν και να λοιδορούν τους πολιτικούς τους αντιπάλους. Οι εξελίξεις στην ΕΡΤ και όχι μόνο, επέφεραν αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα της χώρας, αφού οι τρεις εταίροι έμειναν δύο. Είναι στο χέρι μας μαζί με το μαύρο από τις οθόνες μας, να φύγουν και οι υπόλοιποι της συγκυβέρνησης από το τιμόνι της χώρας. Είναι στο χέρι μας αρκεί να δυναμώσει η ενότητα της εργατικής τάξης, να γίνει πράξη το σύνθημα «ένας για όλους και όλοι για έναν». Να ριζώσει βαθιά και να αναπτυχθεί η συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα σε γραμμή ρήξης με τα μονοπώλια. Μόνο τότε θα μπορέσει ο λαός να κουμαντάρει τα δημόσια πράγματα που τον αφορούν και καθορίζουν τη ζωή του.
