Δεν μπορούν να γίνουν πλέον κατασχέσεις εις βάρος των ΟΤΑ

Μείζον θέμα έχει ανακύψει σε νομικούς κύκλους του νησιού αλλά και μεταξύ των προμηθευτών, που διεκδικούν την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δήμου Ρόδου, μετά την νέα νομοθετική ρύθμιση, που καθιστά πλέον σχεδόν αδύνατη τη λήψη καταδιωκτικών μέτρων, κυρίως κατασχέσεων, σε βάρος των ΟΤΑ.
Σύμφωνα συγκεκριμένα με την υπ’ αριθμ. 25/2012 απόφαση του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου, κρίθηκε, για λογούς δημοσίου συμφέροντος ότι «είναι δικαιολογημένο άνισο μέτρο υπέρ του Δημοσίου (επιτόκιο οφειλών Δημοσίου 6%) λόγω της επιδείνωσης της κατάστασης της χώρας και προς αντιμετώπιση πρωτόγνωρων δυσμενών οικονομικών συνθηκών και της μεγαλύτερης δημοσιονομικής κρίσης των τελευταίων δεκαετιών, που έχει προκαλέσει μεγάλες δυσκολίες στην προσπάθεια κάλυψης των δαπανών και προκειμένου να αποτραπεί η χρεοκοπία της χώρας, υποχρεωθείσας σε προσφυγή σε μηχανισμό στήριξης της Ευρωζώνης, ληφθέντων κατά σειρά επαχθέστατων έκτακτων μέτρων, λόγω «των δημοσιονομικών περιορισμών που αντιμετωπίζει η χώρα» και από την ανάγκη «εξοικονόμησης πόρων» και διασφαλίσεως «δημιουργίας πρωτογενών πλεονασμάτων».
Στα παραπάνω πλαίσια και στην αδυναμία των φορέων του δημοσίου τομέα, λόγω του περιορισμού των εσόδων τους, να εξασφαλίσουν ανελαστικές υποχρεώσεις, θεσπίσθηκε η διάταξη της παρ. 5 του άρθρου 326 του Ν. 4072/2012, με την οποία ορίσθηκε η υποχρέωση προσκόμισης ισόποσης εγγυητικής επιστολής, σε δικαιούχους οφειλών του Δημοσίου από δικαστικές αποφάσεις που εκκρεμούν ένδικα μέσα ή βοηθήματα και απορρέει χρηματική υποχρέωση του Δημοσίου. Η παραπάνω διάταξη είναι επιβαλλόμενη σε ολόκληρο τον στενό δημόσιο τομέα σύμφωνα με τις εγκυκλίους του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (Γενική Δ/νση Δημοσιονομικού Ελέγχου) 2/40932/0026/28-5-2012, 2/40923β/0026/14-6-2012
και 2/40923/0026/13-6-2012…»
Ακολούθησε πρόσφατα η υπ’ αριθμ. 209/2013 Γνωμοδότηση του Στ’ Τμήματος του Νομικού Συμβουλίου του κράτους, που έκρινε μεταξύ άλλων ότι … «η κατάθεση εγγυητικής επιστολής αποτρέπει την παρέλκυση της δίκης από πλευράς του αντιδίκου του Δημοσίου με καταχρηστικά αιτήματα αναβολών στον αναιρετικό βαθμό κλπ, προκειμένου να απομακρύνει το ενδεχόμενο ανατροπής της εκτελεσθείσης αποφάσεως. Συστήνεται δικαίωμα του Ελληνικού Δημοσίου, προς εξασφάλιση των συμφερόντων του σε περίπτωση που η εκτελεσθησόμενη δικαστική απόφαση ανατραπεί, μετά την εκτέλεσή της, από μεταγενέστερη δικαστική απόφαση, κατ’ αποδοχή ασκηθέντος ενδίκου μέσου ή βοηθήματος. Το δικαίωμα αυτό συνίσταται στην άρνηση της ικανοποιήσεως του ουσιαστικού δικαιώματος του αντιδίκου του Δημοσίου μέχρι να προσκομίσει εγγυητική επιστολή Τράπεζας ισόποση με τη χρηματική υποχρέωση του Δημοσίου, εφόσον η εκτελεστή δικαστική απόφαση, από την οποία απορρέει η χρηματική υποχρέωση του Δημοσίου, υπόκειται σε ένδικο μέσο ή βοήθημα (ΝΣΚ 155/2013 Ολομ., 466/2012).
Τα ανωτέρω σε συνδυασμό με διατάξεις του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι «…μέχρι να καταστούν οι αποφάσεις όχι μόνο τελεσίδικες αλλά και αμετάκλητες υφίσταται η υποχρέωση για την εκτέλεση – πληρωμή δικαστικών αποφάσεων ή άλλων εκτελεστών τίτλων (π.χ. πρωτόδικων αποφάσεων προσωρινά εκτελεστών, τελεσίδικων αποφάσεων που εκκρεμεί αναίρεση, διαταγών πληρωμής που εκκρεμούν κατ’ αυτών ανακοπές ή ένδικα μέσα κατά αποφάσεων επί των τελευταίων κ.λ.π.) να προσκομίζεται ισόποση με το κεφάλαιο και τους τόκους εγγυητική επιστολή Τράπεζας…»