Σε ποινή φυλάκισης 12 μηνών, με 3ετή αναστολή, καταδικάστηκε χθες, ερήμην, από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ρόδου, μια έμπορος της Ρόδου, που κρίθηκε ένοχη απάτης.
Η κατηγορούμενη κρίθηκε ειδικότερα υπαίτια του ό,τι στη Ρόδο τον Δεκέμβριο του 2008 εμφανίσθηκε ως ιδιοκτήτρια πιστωτικής κάρτας της Τράπεζας Πειραιώς η οποία ανήκε σε άλλη κάτοικο της Ρόδου και χρησιμοποιώντας την, προέβη σε αγορές ύψους 5.800 ευρώ.
Το θύμα ισχυρίστηκε ότι είχε ξεχάσει την κάρτα της στο κατάστημα της κατηγορούμενης και νόμιζε ότι την είχε χάσει. Ζήτησε από την τράπεζα να της εκδώσει νέα αλλά στην πορεία διαπίστωσε ότι δεν είχε επαρκές υπόλοιπο. Προέκυψε συγκεκριμένα ότι είχε χρησιμοποιηθεί από άγνωστο πρόσωπο, που έκανε συναλλαγές ύψους 5.800 ευρώ και ενημερώθηκε από τον ιδιοκτήτη ενός εκ των καταστημάτων που είχαν γίνει οι αγορές ότι είχε γίνει χρήση της κάρτας από την κατηγορούμενη.
Η κατηγορούμενη από την άλλη προανακρινόμενη είχε καταθέσει ότι η μηνύτρια είχε κάνει αγορές τα Χριστούγεννα του ίδιου έτους από το κατάστημά της με άτοκες δόσεις ύψους 600 ευρώ. Της πρότεινε, όπως είπε, να την βοηθήσει και να μην υπογράψει η ίδια στα παραστατικά αγορών προκειμένου στην πορεία να αμφισβητήσει την υπογραφή της και να της επιστραφούν τα χρήματα για τις αγορές αυτές από την εκδότρια τράπεζα!
Η κατηγορούμενη, σκεπτόμενη επιπόλαια, όπως κατέθεσε, δέχθηκε την παράνομη πρότασή της και της ζήτησε την ταυτότητά της για να βεβαιωθεί ότι η κάρτα ήταν δικιά της και όχι κάποιου άλλου.
Έστειλε, όπως είπε, δύο πωλήτριές της, σε ένα κατάστημα για εσώρουχα, κάνοντάς τους κάποιο δώρο με την εντολή να υπογράψει μία από τις δύο με μονογραφή. Ανάλογη πρόταση είχε κάνει, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της με τη διαμεσολάβησή της μάλιστα σε ένα κατάστημα οπτικών ειδών, η ιδιοκτήτρια του οποίου αρνήθηκε να συμμετάσχει.
Υποστήριξε παραπέρα ότι παρουσία της έκανε αγορές από κατάστημα καλλυντικών με την κάρτα της.
Εξαφανίστηκε, όπως είπε, και μετέβη ξανά στο μαγαζί της σχεδόν ένα μήνα αργότερα μαζί με δύο άλλα άγνωστα άτομα για να της ζητήσει τα αποκόμματα των συναλλαγών της, προσποιούμενη ότι δεν την γνωρίζει. Στη αρχή, όπως είπε, θεώρησε ότι το έκανε για να μην καταλάβουν οι συνοδοί της την «συμφωνία» τους γι’ αυτό και συμπεριφέρθηκε ψυχρά. Αργότερα όμως κατάλαβε ότι οι συνοδοί της ήταν άνδρες της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Ρόδου στους οποίους εμφανίσθηκε ως δήθεν θύμα.
Υποστήριξε ότι οι συναλλαγές της μηνύτριας που έγιναν με την χρήση της κάρτας της δεν αμφισβητήθηκαν από την Τράπεζα γιατί είχε συνεχώς στην κατοχή της την κάρτα και δεν είχε δηλώσει ποτέ κλοπή ή έστω απώλεια με αποτέλεσμα να χρεωθεί κανονικά τα ποσά των συναλλαγών και να κατηγορήσει την ίδια και τις πωλήτριες της ότι έκαναν εν αγνοία της χρήση της κάρτας.
Οι ισχυρισμοί της δεν έγιναν δεκτοί ωστόσο από το δικαστήριο και καταδικάστηκε στην προαναφερόμενη ποινή.
Ο δικηγόρος κ. Στ. Κιουρτζής εκπροσώπησε την πολιτικώς ενάγουσα.
