• Ο Δήμος Ρόδου έλαβε το μεγαλύτερο ποσό πανελλαδικά για την κάλυψη παραλιών, όμως το χρηματοδοτικό κενό παραμένει τεράστιο • 1,7 εκατομμύρια ευρώ το ετήσιο κόστος, με μόλις 566.606 ευρώ από το ΥΠΕΣ
Παρά την πανελλαδική πρωτιά του Δήμου Ρόδου στη φετινή κατανομή της κρατικής επιχορήγησης για τη ναυαγοσωστική κάλυψη παραλιών, το πρόβλημα παραμένει. Η απόφαση του Υπουργείου Εσωτερικών (Αρ. Πρωτ. 23806/2.5.2025) προβλέπει χρηματοδότηση ύψους 566.606,78 ευρώ για τη Ρόδο – το μεγαλύτερο ποσό που δόθηκε σε Δήμο της χώρας. Ωστόσο, σύμφωνα με υπολογισμούς της τοπικής αυτοδιοίκησης, το ετήσιο κόστος για την πλήρη και νόμιμη ναυαγοσωστική κάλυψη των πολυσύχναστων παραλιών του νησιού φτάνει το 1,7 εκατομμύρια ευρώ.
Η επιχορήγηση καλύπτει μόλις το 33% των αναγκών, αφήνοντας ένα χρηματοδοτικό κενό άνω του 1,1 εκατομμυρίου ευρώ. Το πρόβλημα είναι ακόμα πιο έντονο για παραλίες που δεν ανήκουν στη δικαιοδοσία της ΕΤΑΔ (Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου). Σε πολλές από αυτές τις παραλίες, το βάρος της ναυαγοσωστικής κάλυψης πέφτει εξολοκλήρου στον Δήμο.
Οι αριθμοί λένε την αλήθεια
Η Ρόδος διαθέτει δεκάδες πολυσύχναστες ακτές, πολλές από τις οποίες προσελκύουν καθημερινά χιλιάδες επισκέπτες κατά τη θερινή περίοδο. Βάσει του Π.Δ. 71/2020, η παρουσία ναυαγοσώστη είναι υποχρεωτική σε παραλίες που πληρούν συγκεκριμένα κριτήρια – μεταξύ αυτών, η επισκεψιμότητα και η οργανωμένη υποδομή.
Για να καλυφθούν επαρκώς αυτές οι παραλίες, απαιτείται η πρόσληψη δεκάδων πιστοποιημένων ναυαγοσωστών, η παροχή εξοπλισμού (παρατηρητήρια, σκάφη, διασωστικά εργαλεία), καθώς και η κάλυψη των σχετικών λειτουργικών δαπανών. Το συνολικό κόστος για τον Δήμο προσεγγίζει τα 1,7 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με στελέχη της δημοτικής αρχής.
«Η ασφάλεια στις παραλίες δεν μπορεί να είναι υπό διαπραγμάτευση»
«Η χρηματοδότηση είναι καλοδεχούμενη, αλλά δεν καλύπτει τις ανάγκες μας. Οι επισκέπτες του νησιού πρέπει να αισθάνονται ασφαλείς και εμείς οφείλουμε να εξασφαλίσουμε αυτό το δικαίωμα», δηλώνει ο αντιδήμαρχος Οικονομικών κ. Κώστας Χαλκιάς. «Ζητούμε μία πιο δίκαιη κατανομή πόρων με βάση τις πραγματικές ανάγκες και την τουριστική επιβάρυνση των Δήμων».
Σημειώνεται πως ο Δήμος Ρόδου, λόγω της τουριστικής του ταυτότητας, επωμίζεται κόστος που αναλογεί σε πόλεις με πολλαπλάσιο πληθυσμό, ιδιαίτερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Παρόλα αυτά, τα έσοδα από παραχωρήσεις παραλιών ή άλλες τοπικές πηγές δεν επαρκούν για να καλύψουν το υπόλοιπο της ναυαγοσωστικής δαπάνης.
Η ευθύνη δεν είναι μόνο τοπική
Η κρατική επιχορήγηση των 15 εκατομμυρίων ευρώ που μοιράστηκε συνολικά σε όλους τους Δήμους της χώρας, όσο και αν ακούγεται υψηλή, δεν ανταποκρίνεται στις συνολικές ανάγκες των ελληνικών παραλιών. Η περίπτωση της Ρόδου αναδεικνύει το χάσμα ανάμεσα στην πραγματικότητα της τοπικής αυτοδιοίκησης και τους διαθέσιμους κρατικούς πόρους.
Ενδεικτικά, άλλοι παραθαλάσσιοι Δήμοι με υψηλό τουριστικό φορτίο – όπως ο Δήμος Κεντρικής Κέρκυρας ή Χανίων – έλαβαν αντίστοιχα 337.516 και 409.270 ευρώ, αλλά και αυτοί καταγγέλλουν ότι το ποσό είναι ανεπαρκές.
Ζήτημα ασφάλειας και εικόνας της χώρας
Η υποστελέχωση ναυαγοσωστικών πύργων δεν είναι απλώς λειτουργικό πρόβλημα. Θέτει σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, υπονομεύει την εικόνα της χώρας ως ασφαλούς προορισμού και αυξάνει τις πιθανότητες νομικών ευθυνών για τους δήμους.
Με την έναρξη της θερινής περιόδου να πλησιάζει, το ζήτημα της ναυαγοσωστικής κάλυψης στη Ρόδο και σε άλλες τουριστικές περιοχές της χώρας θα συνεχίσει να αποτελεί κρίσιμο σημείο σύγκρουσης μεταξύ της τοπικής αυτοδιοίκησης και της κεντρικής διοίκησης. Η ανάγκη για μία νέα, ρεαλιστική και βιώσιμη στρατηγική είναι πιο επιτακτική από ποτέ.
