• Η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου έκρινε νόμω αβάσιμη την ένσταση μόνιμου υπαλλήλου • Στο επίκεντρο η βαθμολογική κατάταξη και η μη προσκόμιση κρίσιμων εγγράφων
Μία τυπική, φαινομενικά διοικητική απόφαση στον Δήμο Ρόδου, εξελίχθηκε σε διαμάχη με έντονη γραφειοκρατική και νομική διάσταση. Μόνιμος υπάλληλος του Δήμου προσέφυγε κατά της απόφασης με την οποία ορίστηκε αναπληρωτής προϊστάμενος σε τεχνική υπηρεσία, επικαλούμενος προτεραιότητα βάσει προσόντων και βαθμολογικής κατάταξης.
Η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου, εξετάζοντας τους ισχυρισμούς και τα σχετικά έγγραφα, έκρινε την προσφυγή νόμω αβάσιμη, απορρίπτοντάς την.
Το υπόβαθρο της απόφασης
Η θέση του αναπληρωτή προϊσταμένου προέκυψε λόγω κενού που δημιουργήθηκε το 2024. Οι δύο αρχαιότεροι υπάλληλοι της οργανικής μονάδας δήλωσαν ότι δεν επιθυμούν να αναλάβουν τη θέση. Το βάρος της επιλογής μεταφέρθηκε στους επόμενους κατά σειρά αρχαιότητας, με βάση τον πλεονάζοντα χρόνο στον βαθμό Α’.
Ο υπάλληλος που κατέθεσε την προσφυγή υποστήριξε ότι υπερείχε σε βαθμολογική κατάταξη και προϋπηρεσία, βασίζοντας το αίτημά του σε:
• Την αναγνώριση προϋπηρεσίας στον ιδιωτικό τομέα
• Την κατοχή ενιαίου και αδιάσπαστου τίτλου σπουδών μεταπτυχιακού επιπέδου (integrated master)
• Το γεγονός ότι πληρούσε τις οργανικές προϋποθέσεις για την κατάληψη της θέσης
Ωστόσο, σύμφωνα με τα επίσημα δεδομένα που έλαβε υπόψη η Διοίκηση, κατά την ημερομηνία έκδοσης της προσβαλλόμενης απόφασης (05.02.2025), ο εν λόγω υπάλληλος δεν είχε προσκομίσει το σχετικό έγγραφο για την αναγνώριση του μεταπτυχιακού τίτλου στο μητρώο του, όπως προβλέπει η σχετική εγκύκλιος.
Το κρίσιμο ζήτημα: πότε καταμετράται ο χρόνος;
Η υπόθεση δεν κρίθηκε βάσει γενικών προσόντων αλλά με γνώμονα την υπηρεσιακή καταγραφή. Ο υπάλληλος που τελικά επελέγη ως αναπληρωτής προϊστάμενος είχε, αποδεδειγμένα και εγγεγραμμένα στον υπηρεσιακό του φάκελο, περισσότερο πλεονάζοντα χρόνο στον Α’ βαθμό.
Η Διοίκηση υπογράμμισε ότι η μη έγκαιρη υποβολή διαπιστωτικής πράξης για το integrated master εμπόδισε τη μοριοδότηση του υπαλλήλου που προσέφυγε. Οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν μπορούσαν να συνεκτιμήσουν μη εγγεγραμμένα προσόντα — ανεξαρτήτως αν αυτά υπήρχαν στην πράξη.
Νομική βάση της απόφασης
Με βάση τις διατάξεις των άρθρων 85, 87, 89 και 100 του ν. 3584/2007, η αναπλήρωση προϊσταμένου στηρίζεται στην ιεραρχία βαθμού και πλεονάζοντος χρόνου. Το κράτος δεν εξετάζει τη σκοπιμότητα των αποφάσεων των ΟΤΑ, αλλά αποκλειστικά τη νομιμότητά τους.
Η προσφυγή, αν και παραδεκτή, δεν παρουσίαζε νομική βάση ικανή να ανατρέψει την απόφαση, αφού ο υπάλληλος που επιλέχθηκε πληρούσε αντικειμενικά τις προϋποθέσεις με βάση τα καταχωρημένα στοιχεία.
Το ευρύτερο συμπέρασμα
Η υπόθεση δείχνει πώς ένα διοικητικό κενό μπορεί να οδηγήσει σε αντιπαραθέσεις, αλλά κυρίως πόσο κρίσιμο είναι για τους υπαλλήλους να διατηρούν επικαιροποιημένο και πλήρες μητρώο προσωπικού. Η ουσία του δικαίου, όσο εύλογη κι αν είναι, δεν αρκεί χωρίς την τυπική τεκμηρίωση.
Πρόκειται για μία περίπτωση που φωτίζει το χάσμα μεταξύ ουσιαστικών προσόντων και γραφειοκρατικής πραγματικότητας — και επιβεβαιώνει ότι, στο δημόσιο, ο χρόνος και η τεκμηρίωση είναι τα πάντα.
