Ο Γιώργος Τριάντος, γνωστός χειρουργός, διευθυντής της Α’ Χειρουργικής Κλινικής του Νοσοκομείου της Ρόδου, αποτελεί το τελευταίο χρονικό διάστημα το πρόσωπο που τάραξε τα νερά και συνέβαλε ενεργά στην πίεση που ασκήθηκε για να τροποποιηθεί ο Οργανισμός της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου. Μέσα από μια διαδικτυακή παρέα φαίνεται να δημιουργείται ουσιαστικά μια δυναμική κίνηση πολιτών με σχεδιασμούς, που περιλαμβάνει μια σειρά δράσεων που θα αγγίζουν όλα τα καυτά θέμα που απασχολούν το νησί.
Μέχρι σήμερα αυτή η πρωτοβουλία αριθμεί 520 μέλη, ενώ έχει περιληφθεί ανάμεσα στις πολύ καλές πρωτοβουλίες από την κίνηση πολιτών του Μίκη Θεοδωράκη.
Η υποψηφιότητα του Γιώργου Τριάντου με την παράταξη του Γιάννη Μαχαιρίδη στις πρόσφατες Περιφερειακές εκλογές, αποτελεί γι αυτόν μια χρήσιμη εμπειρία. «Προσωπικά», αναφέρει, «δεν νιώθω χαμένος στο ηθικό κομμάτι αυτής της διαδικασίας, και αν κάποιος μπορεί να ισχυριστεί, και πιθανόν δικαιολογημένα, ότι σαν μη εκλεγείς έχω και την πικρία και τον πληγωμένο εγωισμό για να διαμαρτύρομαι για όλα αυτά που γίνονται, η απάντησή μου είναι ότι το ίδιο θα έκανα και αν εκλεγόμουν. Ακριβώς γιατί δεν είχα την παραμικρή δέσμευση και εξάρτηση. Οι μόνοι για τους οποίους θα αισθανόμουν χρέος και δέσμευση θα ήταν εκείνοι που θα με επέλεγαν για να τους εκπροσωπήσω, και για το λόγο αυτό μόνο σε εκείνους είχα να λογοδοτήσω. Πιστεύω ότι είναι μια άσχημη και σκοτεινή παρένθεση στην ιστορία του θεσμού και μέσα στη διάρκεια του θα αποκαλυφθούν τα πραγματικά γεγονότα και οι πρωταγωνιστές». Ο κ. Τριάντος έχοντας και μια πλούσια συνδικαλιστική δράση και στο χώρο των νοσοκομειακών γιατρών καθώς έχει διατελέσει πρόεδρος του συνδικαλιστικού τους οργάνου, παίρνει θέση και στην κατάσταση έτσι όπως εξελίσσεται στο χώρο της υγείας. «Μέσα στα μέτρα που εξαγγέλθηκαν από τον Υπουργό Υγείας, υπάρχουν ασφαλώς σωστά και επιβεβλημένα μέτρα. Η προηγούμενη εμπειρία μας δείχνει ότι δεν έχουμε έλλειψη νόμων αλλά έχουμε έλλειμμα εφαρμογής των νόμων. Αν και η προσπάθεια αυτή, όπως και οι προηγούμενες παραμείνουν απλά γράμματα των νόμων, δεν μπλοκαριστούν από οργανωμένα συμφέροντα και διαπλεκόμενες συνεργασίες, τότε δεν θα υπάρξει άλλο αποτέλεσμα παρά μόνο η πιστοποίηση του θανάτου του Εθνικού Συστήματος Υγείας και η επικράτηση του Ιδιωτικού Τομέα Υγείας».
Η συνέντευξη αναλυτικά:
• Κύριε Τριάντο, αναπτύξατε πρόσφατα μια πρωτοβουλία, πρωτόγνωρη για τα τοπικά δεδομένα. Τη δημιουργία μιας κίνησης πολιτών μέσω του Διαδικτύου. Πιστεύετε ότι μπορεί να τελεσφορήσει αυτή η προσπάθεια δεδομένου ότι δεν υπάρχει η ανάλογη κοινωνική κουλτούρα;
Κατ’ αρχάς σας ευχαριστώ για την ευκαιρία που μας δίνετε να μιλήσουμε για την πρωτοβουλία αυτή. Και χρησιμοποιώ πληθυντικό γιατί η προσπάθεια αυτή ξεκίνησε με μερικούς φίλους. Σιγά σιγά αποφασίσαμε να κάνουμε αυτή την προσπάθεια. Η συγκυρία για την προσπάθεια ήταν ευνοϊκή για εμάς, καθόλου όμως καλή για τον τόπο μας. Η περιπέτεια με τον οργανισμό της Περιφέρειας έβγαλε δυναμική και διεκδίκηση και προσπαθήσαμε με τον τρόπο αυτό να συγκροτήσουμε και να βάλουμε σε κοινή προσπάθεια όλους εκείνους που με διάφορους τρόπους προσπαθούσαν να βγάλουν προς τα έξω την αγωνία και την αγανάκτησή τους για τα τεκταινόμενα σε βάρος της Δωδεκανήσου.
Η προσπάθεια αυτή φαίνεται να πηγαίνει πολύ καλά, ήδη αριθμεί 520 μέλη περίπου και με την παρουσία μας προς την κοινωνία που θα γίνει πολύ γρήγορα, ελπίζουμε να γίνουμε περισσότεροι. Διαδικτυακά έχουμε κάνει μεγάλα βήματα, η κίνηση πολιτών του Μίκη Θεοδωράκη «Σπίθα» μας έχει μέσα στις πολύ καλές κινήσεις και ελπίζουμε ο κόσμος να σταθεί πλάι μας.
Η κοινωνική κουλτούρα, που αναφέρεστε, αρχίζει και διαφοροποιείται, κυρίως στις νεότερες γενιές, αλλά παρήγορο είναι ότι και άνθρωποι που μεγάλωσαν μέσα στη Μεταπολίτευση, είναι κοντά μας.
• Ποιο ήταν το ερέθισμα, το έναυσμα που σας δόθηκε για να προχωρήσετε σε μια τέτοια κινητοποίηση πολιτών και πώς κρίνετε την ανταπόκριση που υπήρξε;
Αν μιλάμε για ερέθισμα, σίγουρα ήταν το θέμα της Περιφέρειας. Αλλά αυτό ήταν η αφορμή γιατί αίτια υπήρχαν και υπάρχουν πολλά. Η διαχρονική και συνεχής προσπάθεια υποβάθμισης αφενός της προσφοράς και αφετέρου της σημασίας της Ρόδου και της Δωδεκανήσου, είναι πολλές φορές αποτέλεσμα λανθασμένων και σκόπιμων χειρισμών. Είναι αποτέλεσμα της σύγκρουσης τοπικών συμφερόντων και επιδιώξεων που δεν συνέβαλαν με τρόπο αποφασιστικό στη συγκρότηση μιας πανδωδεκανησιακής διεκδικητικής ομάδας, που θα μπορούσε να επιβάλει την ισότιμη και ισόνομη αντιμετώπιση αυτού του τόπου. Είναι αποτέλεσμα της δημιουργίας της εντύπωσης προς το κεντρικό κράτος ότι η Ρόδος και Δωδεκάνησα είναι δεδομένα και εύκολος στόχος. Είναι η δημιουργία της εντύπωσης ότι είμαστε βολεμένοι και προνομιούχοι, και αν χάσουμε και κάτι δεν τρέχει τίποτα. Είναι αποτέλεσμα της ανταλλαγής πολιτικών κερδών με παραχώρηση δικαιωμάτων και περιουσίας του τόπου μας. Και τα ελάχιστα παραδείγματα σύμπνοιας και συμπαράταξης, που εκδηλώθηκαν μεν συγκυριακά, αντί να αποτελέσουν οδηγό για το μέλλον, αποτελούν παραδείγματα από το παρελθόν και εξαίρεση στον κανόνα.
Η ανταπόκριση που υπήρξε είναι πραγματικά συγκινητική, πολλά νέα παιδιά ενώθηκαν μαζί μας και αποτελούν αυτή τη στιγμή μια δυναμική. Μεγάλη επίσης είναι και η συμμετοχή φίλων από την Κω και προσπαθούμε να φτιάξουμε τους πρώτους πυρήνες και στα άλλα νησιά.
• Κύριε Τριάντο, συμμετείχατε πρόσφατα στις αυτοδιοικητικές εκλογές με το περιφερειακό ψηφοδέλτιο του Γιάννη Μαχαιρίδη. Σήμερα ωστόσο μέσω του της Κίνησης Πολιτών, διαμαρτύρεστε για την κοροϊδία και την απαξίωση της Δωδεκανήσου. Αν είχατε επιτύχει την εκλογή σας, θα είχατε την ίδια αντίδραση ;
Είναι ένα ερώτημα το οποίο έχω αντιμετωπίσει αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της δημιουργίας της πρωτοβουλίας αυτής. Όχι μόνον εγώ αλλά και άλλοι φίλοι που συμμετέχουν και οι οποίοι επίσης δεν εκλέχθηκαν στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Συμμετέχουν όμως και εκλεγμένα άτομα. Στη μέχρι τώρα παρουσία μου στα δρώμενα της Ρόδου, έχω τουλάχιστον δείξει δείγματα ότι η πολιτική μου συμπεριφορά είναι συνάρτηση της προσπάθειας για το καλό αυτού του τόπου και δεν εξαρτάται ούτε από κομματικές δεσμεύσεις ούτε από παραταξιακές επιλογές. Μου ζητήθηκε να συμμετάσχω στην παράταξη του Γιάννη Μαχαιρίδη και από την ίδια την παράταξη και τον επικεφαλής της και από τους εργαζομένους στο Νοσοκομείο. Πίστευα και πιστεύω ότι μπορούσα να προσφέρω στην προσπάθεια αυτή. Το εκλογικό αποτέλεσμα και κατ΄ επέκταση η ψήφος των συμπατριωτών μας δε μου έδωσε αυτή τη δυνατότητα. Και αν για πολλούς αυτό ήταν έκπληξη, για μένα που ζούσα από μέσα αυτή την προσπάθεια, ήταν ένα σοβαρό ενδεχόμενο αυτή η μη εκλογή. Δυστυχώς φάνηκε ότι αν ένας νεοεισερχόμενος στις εκλογικές διαδικασίες δεν έχει την ανάλογη προίκα ή την προϋπηρεσία, πολύ δύσκολα θα μπορέσει να υπερκεράσει καταστάσεις και δεδομένα. Παρ’ όλα αυτά προσωπικά δεν νιώθω χαμένος στο ηθικό κομμάτι αυτής της διαδικασίας.
Με δεδομένα όλα τα παραπάνω δεν θα είχα κανένα πρόβλημα και να πάρω θέση και να εναντιωθώ στις πρακτικές που ακολουθήθηκαν από οποιονδήποτε στο θέμα της Περιφέρειας. Πιστεύω ότι είναι μια άσχημη και σκοτεινή παρένθεση στην ιστορία του θεσμού και μέσα στη διάρκεια του θα αποκαλυφθούν τα πραγματικά γεγονότα και οι πρωταγωνιστές.
Αν κάποιος μπορεί να ισχυριστεί, και πιθανόν δικαιολογημένα, ότι σαν μη εκλεγείς έχω και την πικρία και τον πληγωμένο εγωισμό για να διαμαρτύρομαι για όλα αυτά που γίνονται, η απάντησή μου είναι ότι το ίδιο θα έκανα και αν εκλεγόμουν. Γιατί απλώς δεν είχα την παραμικρή δέσμευση και εξάρτηση. Οι μόνοι για τους οποίους θα αισθανόμουν χρέος και δέσμευση θα ήταν εκείνοι που θα με επέλεγαν για να τους εκπροσωπήσω, και για το λόγο αυτό μόνο σε εκείνους είχα να λογοδοτήσω. Αν γινόταν αυτό είμαι σίγουρος ότι θα είχα και την έγκρισή τους και την επιδοκιμασία τους, γιατί η πλειονότητά τους ξέρω ότι ήταν άνθρωποι απλοί, καθημερινοί που έχουν πληγωθεί πολλές φορές μέχρι σήμερα από την αλαζονεία και την αδικία της εξουσίας.
Το ίδιο ακριβώς που κάνω τώρα, θα έκανα και αν ήμουν εκλεγμένος, γιατί το ίδιο θα έκανε και οποιοσδήποτε άλλος που σκέπτεται υπεύθυνα, με γνώμονα το καλό του τόπου του και δεν έχει αυτοσκοπό την εξουσία και την εξασφάλιση της μακροημέρευσης διαμέσου της πολιτικής. Ενεργός, συνειδητοποιημένος και ενημερωμένος πολίτης υπήρξα και το ίδιο προσπαθώ να κάνω και σήμερα. Δεν περίμενα μέσω της υποψηφιότητας και της πιθανότητας εκλογής μου να αποκτήσω ρόλο στην κοινωνία.
Εκείνος ο οποίος, θα προσπαθήσει να βρει άλλους σκοπούς, Δούρειους ίππους και πολιτικές συνωμοσίες και σκοπιμότητες πίσω από την πρωτοβουλία μας «Κοινόν Δωδεκανησίων» βρίσκεται μακριά από την πραγματικότητα. Και αυτό θα αποδειχθεί στην πορεία.
• Mπορεί η κοινωνική διαμαρτυρία που δεν έχει οργανωμένη βάση ούτε κομματικό υπόβαθρο, να αποτελέσει μοχλό πίεσης προς τους πολιτικούς παράγοντες;
Τα πρόσφατα παραδείγματα των τελευταίων εκλογών, όπου τα πολιτικά κόμματα και οι παρατάξεις αποποιήθηκαν περιστασιακά ή πραγματικά, τον κομματικό προσδιορισμό τους και την κομματική τους αυτοτέλεια, αποτελούν ένα ισχυρό παράδειγμα ότι πλέον οι πολίτες είναι εκείνοι που κερδίζουν. Παράλληλα παρακολουθούμε την απέλπιδα προσπάθεια των κομμάτων να προσεταιριστούν ανεξάρτητες κινήσεις και κινήματα, προκειμένου να συμπλεύσουν και να αποκτήσουν μια νέα κοινωνική υπόσταση. Βλέπουμε επίσης και όχι μόνο στην Ελλάδα- κοινωνικές ομάδες να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα και να καθορίζουν πολιτικές. Η αποχή στις τελευταίες εκλογές έρχεται να αποδείξει την αδυναμία έκφρασης των πολιτών μέσα από τους υπάρχοντες πολιτικούς σχηματισμούς. Αποδεικνύει την ταχύτατη αποστασιοποίηση του κόσμου από μηχανισμούς διαφθοράς και ευτελισμού της πολιτικής πραγματικότητας, αποδεικνύει την αποτυχία του πολιτικο-κομματικού κατεστημένου να εκφράσει την αγωνία, την προσδοκία και την αγανάκτηση ενός λαού ο οποίος νιώθει προδομένος και παραδομένος στη μοίρα του.
Ναι, πιστεύω ότι η κοινωνική διαμαρτυρία, πέρα από κόμματα και τη στενή έννοια του όρου οργάνωση – πειθαρχία στο κομματικό μηχανισμό, μπορεί να αποτελέσει δύναμη πίεσης και διεκδίκησης. Ποτέ καμιά μεταρρύθμιση, καμιά θεσμική και πολιτισμική αλλαγή δεν έγινε από πάνω προς τα κάτω. Αν γίνει συνείδηση ότι εμείς εκλέγουμε, εμείς επιλέγουμε τους εκπροσώπους μας, τότε μπορούμε μέσα από τέτοιου είδους πρωτοβουλίες να προσδοκούμε καλύτερες μέρες. Αν συνεχίσουμε, άκριτα, να επιλέγουμε με μοναδικό κριτήριο τον κομματικό μας προσδιορισμό και το προσωπικό μας μικρορουσφέτι, τότε δεν αξίζουμε τίποτα παραπάνω από αυτό που έχουμε σήμερα.
• Πώς σκοπεύετε να προχωρήσετε στην οργάνωση αυτής της Κίνησης, μπορούν τελικά άνθρωποι, χωρίς κοινή πολιτική ή κομματική βάση να συνεννοηθούν και να ομονοήσουν σε κοινές διεκδικήσεις;
Ο πρωταρχικός σκοπός της κινητοποίησης και της ευαισθητοποίησης του κόσμου σιγά σιγά φαίνεται να επιτυγχάνεται. Επόμενη πρόκληση και στοίχημα είναι η οργάνωση και η συμμετοχική δημιουργία. Το πείραμα του facebook φαίνεται ότι και επιτυχημένο ήταν και επωφελές. Από κάποια στιγμή και πέρα, αυτή η πρωτοβουλία θα πρέπει να φύγει από το βόλεμα και την ασφάλεια του Διαδικτύου και να δοκιμάσει τις δυνάμεις της στα πραγματικά δύσκολα εγχειρήματα. Έχουν μπει οι βάσεις για να ξεκινήσει πλέον η συγκρότηση των ομάδων πρωτοβουλίας ανά θεματικές ενότητες με εθελοντική πάντα συμμετοχή και προκαθορισμένο χρονοδιάγραμμα εκπόνησης. Η διαφορετικότητα των πολιτικών ή κομματικών πεποιθήσεων είναι πραγματικά μια πρόκληση, αλλά πιστεύουμε μέσα από τα μέχρι τώρα δείγματα ότι η πλειοψηφία έχει συμφωνήσει πως ο σκοπός είναι ένας. Η επισήμανση, η διεκδίκηση η συνεργασία με κάθε φορέα που πιστεύει ειλικρινά ότι μπορούμε να συνεργαστούμε και να βοηθήσουμε για την ανάδειξη και επίλυση των προβλημάτων του τόπου μας. Χωρίς να απαρνηθεί κανείς ότι πιστεύει πολιτικά, μπορεί να εργάζεται και να συνεργάζεται μέσα από τις δράσεις της πρωτοβουλίας. Πρωταρχικός και απαράβατος όρος είναι η διατήρηση της αυτοτέλειας σκέψης, δράσης και ο αποκλεισμός οποιασδήποτε πολιτικής, προσωπικής ή κομματικής επικυριαρχίας πάνω στην κίνησή μας. Η δομή διοίκησης που έχει προταθεί, και αποκλείει προσωπικά αξιώματα και θέσεις, είναι η συλλογική και συντονιστική συνδιοίκηση με εκλεγμένα όργανα και πλήρη εκπροσώπηση όλων των γεωγραφικών διαμερισμάτων της Δωδεκανήσου χωρίς αποκλεισμούς.
• Είστε γιατρός και μάλιστα με συνδικαλιστική δράση, υπήρξατε πρόεδρος του Συλλόγου Νοσοκομειακών Γιατρών, πώς κρίνετε σήμερα την κατάσταση στο χώρο της υγείας;
Μέσα στην εποχή του Μνημονίου και της λιτότητας, ήταν αδύνατον ο χώρος της υγείας να παραμείνει ανέπαφος. Οι μέχρι τώρα κινήσεις φανερώνουν μια συντριπτική επικράτηση της λογιστικής και οικονομικής λογικής σε βάρος της κοινωνικής λογικής. Η εφαρμογή πολιτικών με μεταβίβαση του κόστους λειτουργίας των Νοσοκομείων από το κράτος προς τους χρήστες των υπηρεσιών Υγείας, είναι επώδυνη και άδικη. Τη σπατάλη, την κακοδιαχείρηση και την ανικανότητα των κατά καιρούς διοικήσεων των υγειονομικών περιφερειών, των νοσοκομείων και του υπουργείου, δεν είναι δυνατόν να την χρεωθεί ο πολίτης. Τη δική μας παραβατικότητα σαν γιατροί και τη συνυπευθυνότητά μας για τη σπατάλη, δεν είναι δυνατόν να την πληρώσει ο συνταξιούχος και ο άνεργος, πέραν και των υπολοίπων χρηστών υγείας. Δεν τα φάγαμε μαζί, τα έφαγαν μερικοί και πληρώνουν όλοι οι υπόλοιποι.
Η δική μας Υγειονομική Περιφέρεια, με έδρα τον Πειραιά κατά το πρότυπο και της Γενικής Διοίκησης, αποδείχτηκε ανεπαρκής στο να κατανοήσει τις ιδιαιτερότητες και τις αδυναμίες του νησιωτικού χώρου. Δεν μπόρεσε ποτέ να αναπτύξει αντανακλαστικά, ευαισθησίες και πρωτοβουλίες. Είναι και αυτό ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της σημερινής πολιτικής, όπου επικρατεί η τάση τοποθέτησης σε καίριες θέσεις των αρεστών και όχι των αρίστων. Είναι αποτέλεσμα του χρόνιου ελλείμματος χάραξης μιας σταθερής διακομματικής πολιτικής σε καίριους τομείς όπως η υγεία, η παιδεία η εξωτερική και οικονομική πολιτική.
• Από πλευράς υπουργείου Υγείας γίνεται προσπάθεια να περιοριστεί η σπατάλη στο χώρο της Υγείας, δίνοντας μάλιστα στη δημοσιότητα περιπτώσεις σπατάλης που σοκάρουν. Πιστεύετε ότι μπορεί να υπάρξει θετικό αποτέλεσμα;
Μέσα στα μέτρα που εξαγγέλθηκαν από τον Υπουργό Υγείας, υπάρχουν ασφαλώς σωστά και επιβεβλημένα μέτρα. Η προηγούμενη εμπειρία μας δείχνει ότι δεν έχουμε έλλειψη νόμων αλλά έχουμε έλλειμμα εφαρμογής των νόμων. Αν και η προσπάθεια αυτή, όπως και οι προηγούμενες παραμείνουν απλά γράμματα των νόμων, δεν μπλοκαριστούν από οργανωμένα συμφέροντα και διαπλεκόμενες συνεργασίες, τότε δεν θα υπάρξει άλλο αποτέλεσμα παρά μόνο η πιστοποίηση του θανάτου του Εθνικού Συστήματος Υγείας και η επικράτηση του Ιδιωτικού Τομέα Υγείας. Πρέπει να υπάρξει συναίνεση και συνεργασία όλων των πολιτικών φορέων, αν αυτό είναι δυνατόν, η συνεργασία του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, η προσεκτική και επιμελής συνεργασία των διοικήσεων των νοσοκομείων για να επιτευχθεί το προσδοκώμενο αποτέλεσμα.
• Το Νοσοκομείο της Ρόδου φαίνεται να καρκινοβατεί διεκδικώντας πάντα τη στελέχωση του σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Στην παρούσα οικονομική συγκυρία ποιο είναι το μέλλον μιας τέτοιας διεκδίκησης;
Δυστυχώς η πραγματικότητα δεν απέχει από τον χαρακτηρισμό που δώσατε παραπάνω. Δεν έγιναν μέχρι τώρα αυτά που έπρεπε ήδη να είχαν γίνει. Η δικαιολογία έλλειψης νέου Οργανισμού έχει πλέον πάψει να υφίσταται, μετά από την προσπάθεια που έγινε, δείγμα της επιτυχίας μετά από διεκδίκηση και συμπαράταξη, που τόσο λείπει σήμερα. Το δόγμα μια πρόσληψη για πέντε αποχωρήσεις που αναμένεται να ισχύσει από 1-1-2011, θα βάλει πλέον ανυπέρβλητα εμπόδια στην ασφαλή λειτουργία του Νοσοκομείου. Απομένουν σχεδόν είκοσι μέρες για να πραγματοποιηθούν προσλήψεις από τους πίνακες του ΑΣΕΠ. Αμφίβολο αν θα είναι κατορθωτό. Μακάρι να είναι.
Οι αποχωρήσεις ιατρικού προσωπικού είναι ένα ακόμη δείγμα ότι το Νοσοκομείο μας έχει πάψει να είναι επιθυμητό για νέους γιατρούς ακόμα και για τους ήδη εργαζόμενους. Οι συνθήκες εργασίας, η πολύωρη εργασιακή και μη αμειβόμενη εφημεριακή απασχόληση, η αποστέρηση κινήτρων, η μη αντικατάσταση ξεπερασμένου ιατρικού εξοπλισμού και η καθυστέρηση προμήθειας νέου δεν συντελούν στην επιθυμητή αναβάθμιση του Νοσοκομείου.
Η τελευταία πρωτοφανής εξαγγελία υπαγωγής των Κέντρων Υγείας και των περιφερειακών ιατρείων στη Β’ Ζώνη, αποτελεί την πραγματική απειλή υποστελέχωσης των ακριτικών νησιών και των άγονων περιφερειακών ιατρείων από ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Η ατυχής και εξωπραγματική εξίσωση των νησιωτικών περιοχών με αντίστοιχες της ηπειρωτικής Ελλάδας (ποία η σύμπτωση με τους πρόσφατους περιφερειακούς οργανισμούς που δεν διακρίνουν νησιωτικότητα και ηπειρωτικές κεντρικές περιοχές), θα οδηγήσει σε ασφαλή ιατρική και νοσηλευτική ερήμωση κάθε μικρό νησί του νομού μας λόγω έλλειψης κινήτρων προσέλευσης και σοβαρότατα προβλήματα στην ασφαλή εφημέρευση στο Νοσοκομείο.
Το πρόβλημα του Νοσοκομείου θα επιδεινώνεται καθημερινά, αν δεν καταβληθούν προσπάθειες ενίσχυσής του, αν δεν γίνουν σοβαρά και συντονισμένα διεκδικητικά βήματα, αν δεν υπάρξει σοβαρός σχεδιασμός και μακροπρόθεσμη πρόβλεψη. Εμβαλωματικές και προσωρινές λύσεις τύπου Γαληνός (ανεξάρτητα από τη μέχρι σήμερα αξία) πρέπει να σταματήσουν να υπάρχουν και να αντικατασταθούν από μόνιμες λύσεις. Από μόνιμο προσωπικό. Να πάψουν πλέον παρόμοιες δράσεις να αποτελούν το άλλοθι της συνεχιζόμενης κεντρικής αδιαφορίας για τη στελέχωση του Νοσοκομείου.
Αν η επιχειρούμενη οικονομία στο φαγητό των εφημερευόντων γιατρών είναι για να παρουσιάσουμε επιτυχία εξοικονόμησης 88.000 ευρώ το μήνα (ναι τόσο εξωπραγματικό δηλώνεται ότι είναι) είναι προτιμότερο να κοπεί το φαγητό και με το ίδιο αντίτιμο να προσληφθούν 70 νοσηλευτές ή 40 γιατροί. Τόσο αντιστοιχεί. Και να είναι σίγουροι ότι λίγοι θα διαμαρτυρηθούν. Αν όμως η περικοπή αυτή είναι για να πάρουμε εύσημα οικονομίας ή για να πληρωθεί ένας μεγαλο-προμηθευτής με τα υπερτιμημένα υλικά του, τότε πάλι θα γεμίσουμε το τρύπιο βαρέλι και το Νοσοκομείο θα συνεχίζει να υποφέρει.
