Σε κλίμα έντονης συγκινησιακής φόρτισης αποχαιρέτησε χθες τους συναδέλφους και φίλους του από την Ρόδο ο Νίκος Κουτρομάνος, ο οποίος αποστρατεύεται από το Πολεμικό Ναυτικό μετά από 39 χρόνια, με τον βαθμό του Πλοιάρχου.
Ο κ Κουτρομάνος υπηρετούσε τα τελευταία 11 χρόνια στο Ναυτικό Σταθμό της Ρόδου του Πολεμικού Ναυτικού και τα τελευταία χρόνια ως υποδιοικητής, ενώ συνολικά στην Ρόδο είχε υπηρετήσει περίπου 15 χρόνια.
Ο διοικητής, αντιπλοίαρχος Βασίλειος Σελλάς και οι συνάδελφοί του, του πρόσφεραν ως αναμνηστικά δώρα για την προσφορά του στο ένδοξο Πολεμικό Ναυτικό το θυρεό του Ναυτικού Κλιμακίου της Ρόδου και ένα ξίφος με τους θυρεούς από όλα τα πλοία και τις ναυτικές μονάδες όπου έχει υπηρετήσει στην μακρόχρονη διαδρομή του στο Π.Ν.
Στη σεμνή τελετή που έγινε χθες το μεσημέρι στο Ναυτικό Σταθμό, ο κ. Κουτρομάνος ανέφερε τα εξής στην ομιλία του, βαθύτατα συγκινημένος:
«Κύριε Διοικητά, αγαπητέ φίλε Βασίλη, αξιότιμες και αξιότιμοι συνάδελφοι. εκλεκτοί μου καλεσμένοι, σας ευχαριστώ όλους για την τιμή που μου κάνετε να παραβρίσκεστε στην μικρή αυτή τελετή για την αποστρατεία μου. Ο Κωνσταντίνος Καβάφης στο ποίημα του ΙΘΑΚΗ τονίζει: Σημασία έχει η διαδρομή και όχι ο προορισμός. Όταν όμως σε αυτό το ταξίδι του Πολεμικού Ναυτικού το τελευταίο λιμάνι είναι η Ρόδος και οι συνεπιβάτες μου όλοι εσείς, τότε και η διαδρομή και ο προορισμός γίνονται υπέροχα. Τριάντα εννέα χρόνια υπηρεσίας, στο πιο ένδοξο Πολεμικό Ναυτικό, μόνο υπερηφάνεια και τιμή αποτελεί για κάθε στέλεχός του. Με αυτά τα συναισθήματα και συγκίνηση το αποχαιρετώ σήμερα, αλλά πάντα η καρδιά η ψυχή θα μείνει μέσα και το σώμα πάντα σε ετοιμότητα. Άλλωστε λένε «μια μέρα ναύτης για πάντα ναύτης». Δεν πρόκειται ποτέ να λησμονήσω τα χρόνια που υπηρέτησα στον στόλο και ειδικά την πρώτη υπηρεσία μου, στο αντιτορπιλικό «Τομπάζης». Δεν πίστευα όμως ότι μια υπηρεσία ξηράς θα μου έδινε αντίστοιχες συγκινήσεις.
Και αυτή είναι ο Ναυτικός Σταθμός Ρόδου τόσο κατά την πρώτη μου θητεία ως Πυράρχης την περίοδο 2003- 2006 και ιδιαίτερα στη δεύτερη από τη θέση του Υποδιοικητή την περίοδο 2013-2024. Ήταν τα καλύτερα, τα πιο όμορφα και τα πιο δημιουργικά χρόνια. Και γι αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω πρώτα τον Θεό και τον Άγιο Νικόλαο που με αξίωσε να ζήσω αυτή την ημέρα υγιής, τους διοικητές μου που με εμπιστεύτηκαν και όλους τους συναδέλφους μου που με βοήθησαν και με στήριξαν ώστε να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις της θέσης μου. Θα ήθελα επίσης να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην τοπική κοινωνία της Ρόδου για την αγάπη που μας δίνουν και την ανιδιοτελή συνδρομή τους. Από την εκκλησία και τις τοπικές αρχές μέχρι και τον απλό πολίτη. Και οι δεσμοί μου με αυτό το ευλογημένο νησί θα είναι παντοτινοί γιατί εκτός από τα 14 χρόνια που έχω ζήσει εδώ, είχα την ευλογία να γεννηθεί και ο δεύτερος γιος μου Διονύσης. Επειδή όμως δεν ζω σε ένα παράλληλο σύμπαν, υπήρχαν και στιγμές δύσκολες. Και πολλές φορές ίσως αδίκησα συναδέλφους μου. Ζητώ συγγνώμη από όσους το έχω κάνει και ήδη συγχωρήσει όσους μου το έκαναν. Γιατί όπως είπε και ο αείμνηστος Θανάσης Βέγγος σε μια φράση του: «Δεν έχω χρόνο να μισώ αυτούς που με μισούν γιατί είμαι απασχολημένος αγαπώντας αυτούς που με αγαπούν». Θα ήθελα να αναφερθώ ονομαστικά στον μεγάλο απόντα της σημερινής ημέρας. Στον άνθρωπο που ήταν πάντα δίπλα μας ως φίλος, ως συνεργάτης και κάποιες φορές ακόμα και ως συνάδελφος. Τον Χρήστο Δημητρίου Ζαβοριανό. Τον ευχαριστώ για όλα όσα πρόσφερε τόσο σε μένα προσωπικά όσο και στο Ναυτικό Σταθμό. Κλείνοντας να ευχηθώ σε όλους υγεία, δύναμη, η Παναγία και ο Άγιος Νικόλαος πάντα δίπλα σας. ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ !!!»
Πλοίαρχος (Ε) ε.α. Νικόλαος Κουτρομάνος ΠΝ
