Σε απάντηση προς το ΚΚΕ ο πρόεδρος του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ρόδου Θανάσης Σταμούλης αναφέρει τα εξής:
Το ΚΚΕ ενοχλήθηκε από μια ανάρτησή μου. Ξαφνικά θυμήθηκαν τη «δημοκρατία», την «ευγένεια», την «πολιτική διαφωνία». Αυτοί. Οι απόγονοι μιας οργάνωσης που έστηνε λαϊκά δικαστήρια με συνοπτικές διαδικασίες και μοίραζε “προλεταριακές” εκτελέσεις χωρίς ίχνος ντροπής. Αυτοί που μέχρι και σήμερα, τολμάνε να αποκαλούν τους εαυτούς τους “εργατική πρωτοπορία” την ίδια ώρα που δεν έχουν πιάσει μεροκάματο ούτε για δείγμα χωρίς να υπακούουν πιστά τις εντολές του Περισσού…
Έχω μια ερώτηση: Πόσες συλλογικές συμβάσεις υπογράψατε εσείς; Πόσες ώρες διαπραγματευτήκατε με εργοδότες, πόσες φορές σηκώσατε το τηλέφωνο για να σωθεί μια απόλυση; Ποτέ. Γιατί δεν είστε συνδικαλιστές. Είστε επαγγελματίες επαναστάτες γραφείου. Το μόνο που διεκδικείτε είναι να παραμείνετε γραφικοί και χρήσιμοι για το Κόμμα ― μέχρι να φτάσει η Δευτέρα Παρουσία της “δικτατορίας του προλεταριάτου”.
Κατηγορείτε εμένα ότι “ξεπούλησα” επειδή υπέγραψα μια σύμβαση που προβλέπει ρυθμίσεις για την εργασία. Και το λέτε εσείς, που δεν διαπραγματεύεστε τίποτα – απλά καταγγέλλετε. Σας χαρίζουν την πραγματικότητα, και εσείς τη φτύνετε γιατί δεν σας βολεύει στο αφήγημα. Δεν διαφέρετε από θρησκευτική σέκτα: Ό,τι δεν είναι πίστη στο Κόμμα, είναι προδοσία.
Ενοχληθήκατε γιατί είπα για τους ανεγκέφαλους του ΚΚΕ και πρότεινα να τους πετάξουν στη θάλασσα, Αν λοιπόν θεωρείτε τους εαυτούς σας ανεγκέφαλους δεν σας φταιω εγω…Δεν είπα ποτέ πετάξτε όλο το Κ.Κ.Ε…
Αν ΕΣΕΙΣ θεωρείτε όλο το ΚΚΕ ανεγκεφαλο πρόβλημα σας…Δεν κρύβομαι χιούμορ κάνω,
για μένα είστε ο ορισμός του πολιτικού παρασίτου. Σαράκι πάνω στον συνδικαλισμό, που το μόνο που παράγει είναι ανακοινώσεις για το αρχείο. Είστε ο τύπος “αγωνιστή” που εμφανίζεται όταν έχουν κάμερες. Όταν οι εργαζόμενοι ματώνουν, εσείς απουσιάζετε. Είστε απλοί αβανταδόροι του ΚΚΕ σε αποστολή marketing.
Με λέτε “χρυσαυγίτη”. Ακούστε το καλά:
Το να διαφωνώ με το σταλινικό σας παραλήρημα δε με κάνει χρυσαυγίτη. Με κάνει ελεύθερο άνθρωπο. Αλλά βολεύει εσάς να κολλάτε ετικέτες, γιατί έτσι δε χρειάζεται να απαντάτε με επιχειρήματα.
Και ξέρετε γιατί;
Γιατί δεν έχετε. Ούτε ένα.
Είστε κολλημένοι στον προηγούμενο αιώνα, παπαγαλίζετε Μαρξ χωρίς να τον έχετε διαβάσει ποτέ, γλείφετε τη λέξη “εργάτης” χωρίς να έχετε ιδέα τι σημαίνει ιδρώτας, νύχτα, βάρος. Κρατάτε τη σημαία μιας ιδεολογίας που όπου εφαρμόστηκε, άφησε πίσω της ερείπια, λογοκρισία, λοιμούς-πεινα ,βασανιστήρια και μαζικούς τάφους.
Και ακόμα δεν ντρέπεστε.
Τολμάτε και μιλάτε σε εργαζόμενους που παλεύουν κάθε μέρα να επιβιώσουν – χωρίς να τους προσφέρετε ΤΙΠΟΤΑ.
Να σας ενημερώσω: ναι, είμαι αντικομμουνιστής. Γιατί δεν ανέχομαι να μου κάνει μάθημα ένας μηχανισμός που έμαθε να ζει σαν παράσιτο πάνω στους αγώνες των άλλων. Που θέλει τους εργαζόμενους απελπισμένους, για να έχει λόγο ύπαρξης. Που βλέπει παντού “προδότες” εκτός από τον καθρέφτη του.
Ένα ξέρω: Εσείς θα γράφετε “Καταγγέλλουμε τον Σταμούλη”, “Φασίστας ο Σταμούλης”, “Υπηρέτης των αφεντικών ο Σταμούλης”.
Εγώ θα συνεχίσω να γράφω αποτελέσματα. Και να παίρνω την αναγνώριση όχι από τους κομματικούς βολεμένους, αλλά από τους ίδιους τους εργαζόμενους.
Αν πονάτε, λυπάμαι. Δεν έχω σκοπό να σας κάνω τον ψυχολόγο, συνεχίστε να πουλάτε δήθεν αγώνα σε καφέ της παρέας με τους ίδιους πέντε συντρόφους. Δεν φταίω εγώ που ο κόσμος σας έβαλε στο μουσείο των πολιτικών απολιθωμάτων.ΣΣας πονάει που δεν είμαι δικός σας. Θα σας πονέσει περισσότερο που δεν σας έχω ανάγκη.
-Σταματήστε να μιλάτε για εργατιά. Η εργατιά δεν σας ψήφισε ποτέ.
-Όταν τελειώσετε τις καταγγελίες, ενημερώστε με να σας δείξω τι θα πει δουλειά.
-Αν σας κόψουμε το Κόμμα, δε θα μείνει τίποτα.
-Σας πονάει που υπάρχω χωρίς εσάς. Θα σας γονατίσει που προχωράω μπροστά ενώ εσείς ανακυκλώνετε φυλλάδια.
