Οι εργασίες της 17ης Πανελλήνιας Συνόδου των Φορέων Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων, που έγιναν στην πόλη της Μυτιλήνης, στις 19-20 Ιουνίου 2025, χαρακτηρίστηκαν από εντυπωσιακή συμμετοχή, γόνιμο προβληματισμό και έντονες
ανησυχίες που εκφράστηκαν σε σχέση με την πορεία υλοποίησης των έργων
διαχείρισης στερεών αποβλήτων στην Ελλάδα.
Με τις παρουσιάσεις, τις ομιλίες, τις παρεμβάσεις, τους προβληματισμούς και τις διαπιστώσεις που διατυπώθηκαν από τους εκπροσώπους, των θεσμικών οργάνων της Αυτοδιοίκησης, των αρμόδιων Φορέων και Αρχών, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του
μηχανισμού JASPERS, καθώς και από τους εισηγητές και τους παρεμβαίνοντες αναδείχτηκε ότι τα διαχρονικά κρίσιμα ζητήματα έχουν πλέον μετατραπεί σε σοβαρά προβλήματα που εμποδίζουν την πρόοδο των συστημάτων διαχείρισης στερεών
αποβλήτων και υπονομεύουν τις δυνατότητες χρηματοδότησης από το ΕΣΠΑ 2021-
2027.
Ι. ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ
Ι.1. Το 2025 αποτελεί ένα από τα έτη – ορόσημα για την επίτευξη των στόχων της ανακύκλωσης και συγκεκριμένα του 55% των ΑΣΑ. Παράλληλα, το 2025 είναι σχεδόν το μέσον (από την έγκριση το 2022) της προγραμματικής περιόδου ΠΕΚΑ 2021 – 2027
/ 2029 με το ν+2. Σε ότι αφορά το στόχο του 55 % στην ανακύκλωση, που τέθηκε στο ΕΣΔΑ το 2020, όχι απλώς δεν επιτυγχάνεται, αλλά ούτε καν προσεγγίζεται, καθώς με τα πρόσφατα στοιχεία της Eurostat, οι επιδόσεις της χώρας έχουν υποχωρήσει κάτω
από το 20%, όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος κινείται περίπου στο 50 %. Σε ότι αφορά την εξέλιξη του ΠΕΚΑ το μέσον της περιόδου θα σήμαινε πλήρη ανάπτυξη και
2 εφαρμογή του προγράμματος, το οποίο όμως παραμένει «επί χάρτου», χωρίς εντάξεις Μονάδων, χωρίς χρηματοροές και χωρίς απορροφήσεις, καθώς τα ΠΕΣΔΑ, μεσούντος του έτους, δεν έχουν καν ολοκληρωθεί. Επομένως:
• Ο ΕΣΔΑ του 2020 είναι πλέον παρωχημένος και οι προσπάθειες εφαρμογής του
απέτυχαν παταγωδώς.
• Ο στόχος της ανακύκλωσης του 2025 δεν είναι καν ρεαλιστικός για το 2030. • Το πρόγραμμα ΠΕΚΑ 2021-2027 παραμένει ανενεργό, με βαρύτατες επιπτώσεις στα συστήματα διαχείρισης στερεών αποβλήτων της χώρας που
σταδιακά γίνονται παρωχημένα, χωρίς δυνατότητες να εκσυγχρονιστούν.
Ι.2. Ο τίτλος της φετινής Συνόδου ήταν «Διαχείριση απορριμμάτων – ανακύκλωση :
Σταυροδρόμια και μονόδρομοι» και αποδείχθηκε πολύ πετυχημένος. Κοινή συνισταμένη των ομιλητών, αν και από διαφορετικές οπτικές γωνίες, ήταν ότι η κατάσταση στη διαχείριση των ΑΣΑ βρίσκεται σε ένα πολύ κρίσιμο σταυροδρόμι. Στο
σταυροδρόμι αυτό, ο προτεινόμενος από την Πολιτεία μονόδρομος συνιστά μια
πραγματική απειλή απαξίωσης για τα συστήματα διαχείρισης στερεών αποβλήτων της
χώρας.
Ι.3. Η ηχηρή απουσία της αρμόδιας για τα αστικά στερεά απόβλητα πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΝ και του εποπτευόμενου φορέα ΕΟΑΝ, επιβεβαίωσε με τον πιο αδιαμφισβήτητο τρόπο ότι το στημένο επικοινωνιακό αφήγημα των επιτυχιών δεν μπορεί πλέον να καλύψει τα τεράστια προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί, ο μύθος των επιτυχιών δεν αντέχει καμία σύγκριση με την αδήριτη πραγματικότητα.
Ωστόσο, η αποφυγή της παρουσίας τους και της έκθεσής τους στο ενημερωμένο,
προβληματισμένο και απαιτητικό κοινό του Δικτύου ΦοΔΣΑ, δεν μείωσε στο ελάχιστο
ούτε τη συμμετοχή, που ήταν εντυπωσιακή, ούτε το κύρος της Συνόδου, που ήταν
μεστή και πολύ επιτυχημένη.
ΙΙ. ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ
Η ακρογωνιαία διαπίστωση, της 17ης Πανελλήνιας Συνόδου, είναι ότι το Δίκτυο ΦοΔΣΑ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και προειδοποιεί τους πάντες για το γεγονός ότι η σημερινή πολιτική και πρακτική της αρμόδιας για τα απόβλητα ηγεσίας του ΥΠΕΝ
οδηγεί σε σοβαρά αδιέξοδα, επιτείνει τα σημαντικά προβλήματα και θέτει σε κίνδυνο χρηματοδοτήσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ. Το Δίκτυο θα επιθυμούσε πολύ να συμμεριστεί την επικοινωνιακή ευφορία της Πολιτείας για την σημαντική πρόοδο
στον τομέα της διαχείρισης των ΑΣΑ, πλην όμως αποστερείται παντελώς, από την ίδια την πολιτεία, επιχειρημάτων σε τεχνικό, διαχειριστικό, χρηματοδοτικό και ιδίως σε θεσμικό – συνεργατικό επίπεδο, ώστε να είναι οι ΦοΔΣΑ συμμέτοχοι και κοινωνοί του
επιτελικού σχεδιασμού.
3 Από την 14η Πανελλήνια Σύνοδο στην Αλεξανδρούπολη (Ιούλιος 2022), τις επόμενες 15η στην Καλαμάτα (Νοέμβριος 2023) και 16η στα Χανιά (Ιούνιος 2024) έως τη φετινή 17η , στο διάστημα των τριών ετών, «επαναστάσεις» διακηρύσσονται και
αναβάλλονται, κρίσιμα ζητήματα έχουν παραμείνει ανοιχτά, σημαντικά προβλήματα, αντί να επιλύονται, συσσωρεύονται και οι προβληματισμοί του Δικτύου, αντί να υποστέλλονται, γίνονται εντονότεροι.
ΙΙ.1. Ανακύκλωση
Σε επίπεδο δεικτών ανακύκλωσης, η Ελλάδα δεν είναι απλώς σε στάσιμη κατάσταση, αλλά σε οπισθοπορεία, με το ποσοστό ανακύκλωσης να έχει υποχωρήσει κάτω από20%.
Στα κείμενα συμπερασμάτων των 15 ης & 16 ης Πανελλήνιων Συνόδων, το Δίκτυο ΦοΔΣΑ τηρώντας θετική στάση αναγραφόταν «Στο πλαίσιο της ανάγκης ενίσχυσης της ανακύκλωσης, χαιρετίζεται θετικά η πρόθεση του ΥΠΕΝ για την εκπόνηση ενός νέου
χάρτη μεταρρυθμίσεων, ικανού να παράξει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα».
Σήμερα όμως, αυτή η θετική στάση και η προσδοκία, έχουν ήδη ματαιωθεί. Οι πολυαναμενόμενες μεταρρυθμίσεις, τόσο ως εφαρμογή των διατάξεων του Ν. 4819/2021 που έχουν μείνει ανενεργές, όσο και ως προς το περιεχόμενο των ΟΣΧΣ που δείχνουν ξεκάθαρα ότι οι δράσεις ανακύκλωσης δεν μπορούν να είναι άμεσα εφαρμόσιμες. Η ανακύκλωση βρίσκεται σε τέλμα και η υπάρχει πρόβλεψη για
εκπόνηση των Ολιστικών Σχεδίων Χωριστής Συλλογής (ΟΣΧΣ) με ΣΣΕΔ διακριτών ρευμάτων, ο χρόνος σύστασης των οποίων και οι ειδικότερες ρυθμίσεις λειτουργίας τους παραμένουν άγνωστα. Διανύοντας τον 5ο
χρόνο αδράνειας στην ανακύκλωση, διαφαίνεται ότι ο στόχος της επανεκκίνησής της μετατοπίζεται σε κάποιο μέλλον,
χωρίς συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα.
Εάν, ως χώρα, δεν επενδύσουμε στην ανακύκλωση και γενικότερα στην ανάπτυξη διακριτών ρευμάτων, οι στόχοι που έχουμε θέσει δεν θα γίνουν επιτεύξιμοι, ακόμα κι αν κατασκευαστούν όλες οι Μονάδες της χώρας.
Την εμπροσθοβαρή (πριν την ολοκλήρωση όλων των ΜΑΑ) επανεκκίνηση της ανακύκλωσης, αλλά και άλλων δράσεων χωριστής συλλογής με ικανότητα άμεσης εφαρμογής και με χαμηλό κόστος, είχε προτείνει το Δίκτυο από το 2022, με
τεκμηρίωση και ολοκληρωμένα case study για επιλεγμένες Περιφέρειες.
Ι
Ι.2. ΠΕΣΔΑ – Ενεργειακή αξιοποίηση – Ολιστικά Σχέδια Χωριστής Συλλογής (ΟΣΧΣ) Η επικαιροποίηση των ΠΕΣΔΑ, για μια ακόμα χρονιά, βαίνει προς ολοκλήρωση. Όμως πόσο πλήρης, αξιόπιστος και επ΄ωφελεία του δημοσίου συμφέροντος μπορεί να είναι
4 ένας σχεδιασμός όταν λείπουν βασικές παράμετροι; Επισημαίναμε στο κείμενο των
συμπερασμάτων της 16ης Πανελλήνιας Συνόδου : ✓ «Η ανάγκη παροχής σαφών και πλήρων δεδομένων ως προς το σχεδιασμό
ενεργειακής αξιοποίησης του υπολείμματος των ΜΑΑ, προκειμένου οι ΦοΔΣΑ να επιλέξουν τον βέλτιστο σχεδιασμό των Μονάδων τους, στη βάση και της σχέσης κόστους – οφέλους. Σημειώνεται πως ανακοινώθηκε ότι η σχετική μελέτη του ΥΠΕΝ για την ενεργειακή αξιοποίηση ήδη ολοκληρώθηκε, αλλά ακόμα δεν έχει δημοσιοποιηθεί ώστε να αποτελεί ένα επίσημο «εργαλείο» για την εκπόνηση των ΠΕΣΔΑ.
✓ Η τροποποίηση του ΕΣΔΑ και η δυνατότητα, μεταβατικά, κατασκευήςιδιωτικών Μονάδων επεξεργασίας και ενεργειακής αξιοποίησης απευθείας των σύμμεικτων αποβλήτων, δημιουργεί σοβαρές ασάφειες στο πλαίσιο
εκπόνησης ενός αξιόπιστου σχεδιασμού των ΦοΔΣΑ.
✓ Η απαρέγκλιτη διατήρηση του στόχου ταφής 10% το 2030, αντί του 2035, σύμφωνα με τις Οδηγίες της ΕΕ και της δυνατότητας για ακόμα μεταγενέστερα, και μάλιστα δεδομένης της αδυναμίας επίτευξης των ενδιάμεσων στόχων, και της πρότασης αναθεώρησής τους, υποδηλώνει πιθανότατα την προτεραιοποίηση της ενεργειακής αξιοποίησης.»
Σήμερα, η μελέτη ενεργειακής αξιοποίησης εξακολουθεί να μην είναι δημοσιοποιήσιμη, τελώντας σε κλίμα πλήρους αδιαφάνειας και μηδενικής διαβούλευσης με τους ΦοΔΣΑ.
Το Δίκτυο, δηλώνοντας την αναγνώριση της ενεργειακής αξιοποίησης ως τελευταίας επιθυμητής επιλογής στην πυραμίδα ιεράρχησης της διαχείρισης των ΑΣΑ, αλλά και την αποδοχή της αναγκαιότητάς της προς επίτευξη του στόχου ταφής < 10%, διατύπωσε προβληματισμούς και ερωτήματα για τις πολιτικές και το σχεδιασμό, ανέδειξε μείζονα ζητήματα, ιδίως κόστους, και επανέφερε την πρότασή του, που είχε επεξεργαστεί και υποβάλει στο ΥΠΕΝ από το 2023, για μια ορθολογική και
συμφερότερη, για τους ΦοΔΣΑ και το δημόσιο συμφέρον, επιλογή.
Τελικά τα ΠΕΣΔΑ, χωρίς στοιχεία και εμβάθυνση σε συνεργασία με τους φορείς, θα παραμένουν τουλάχιστον ασαφή, ως προς αυτό το σκέλος, χωρίς οι ΦοΔΣΑ να μπορούν να αξιολογήσουν τις επιλογές του σχεδιασμού τους με κριτήρια τεχνικά,
οικονομικά και κοινωνικά. Τα Ολιστικά Σχέδια Χωριστής Συλλογής (ΟΣΧΣ), που αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα
των ΠΕΣΔΑ, και μπορούν να είναι ένα πολύ χρήσιμο «εργαλείο» για τους Δήμους και τους ΦοΔΣΑ, πρέπει να γίνουν άμεσα εφαρμόσιμα. Πρέπει σήμερα, τώρα, να εξασφαλίσει η Πολιτεία τους αναγκαίους πόρους για τις προμήθειες εξοπλισμού και
τις προβλεπόμενες δράσεις, πρέπει να έχουν έναν ξεκάθαρο οδικό χάρτη, ιδίως ως
προς την απλοποίηση και την επίσπευση των διαδικασιών και να αποδοθούν επιτέλους
5 στην Αυτοδιοίκηση (Δήμους & ΦοΔΣΑ) αφενός ο κατάλληλος εξοπλισμός για την ενεργοποίηση της χωριστής συλλογής και αφετέρου, μαζί με την κοινοτική ενίσχυση, και οι δικοί τους πόροι από το τέλος ταφής.
ΙΙ.3. Στασιμότητα του προγράμματος ΠΕΚΑ 2021 – 2027 Στο μέσον σχεδόν του προγράμματος οι αιρεσιμότητες (ΠΕΣΔΑ – ΟΣΧΣ) δεν έχουν
ολοκληρωθεί, ενώ παράλληλα δεν έχουν προχωρήσει οι διαδικασίες μετεξέλιξης των ΜΕΑ σε ΜΑΑ και η επανένταξη των Μονάδων. Στο κείμενο συμπερασμάτων της 16ης Πανελλήνιας Συνόδου, το Δίκτυο ΦοΔΣΑ επεσήμαινε : «Η κρισιμότητα της περιόδου,
ιδίως σε επίπεδο εξομάλυνσης των χρηματοδοτήσεων, αλλά και σε επίπεδο σχεδιασμών / ανασχεδιασμών απαιτεί έντονη κινητικότητα και αποσαφήνιση του τοπίου σε θεσμικό και διαδικαστικό επίπεδο. Η ενεργοποίηση της Πολιτείας απαιτεί
να γίνουν περισσότερα και ταχύτερα βήματα προκειμένου η χώρα να μπει σε μια
ομαλή τροχιά και γίνει αποτελεσματική και αποδοτική.»
Σήμερα, όπως διαπιστώθηκε στην 17η Πανελλήνια Σύνοδο, η μακρά περίοδος διαπραγματεύσεων με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην οποία επιδόθηκε η Πολιτεία, χάνοντας πολύτιμο χρόνο, έχουν οδηγήσει το πρόγραμμα σε ελάχιστα ενεργή
κατάσταση, και έχουν ήδη δημιουργηθεί συνθήκες σοβαρών κινδύνων για τη μη έγκαιρη αξιοποίησή του και την αδυναμία απορρόφησης των πόρων. Δηλαδή τους κινδύνους, μιας ακόμα αναποτελεσματικής προγραμματικής περιόδου που θα
προστεθεί στην προηγούμενη 2014-2020, που έκλεισε με αναπορρόφητα 300 εκ. € , πολύτιμα στη διαχείριση των ΑΣΑ. Και πρόκειται για κίνδυνο πραγματικό και υπαρκτό, καθώς ήδη στην αναθεώρηση του προγράμματος ΠΕΚΑ 2021 – 2027, μεταφέρθηκαν
95 εκ. € από τα απορρίμματα σε άλλες δράσεις.
ΙΙ.4. Χρόνος ολοκλήρωσης και λειτουργίας των ΜΑΑ
Η καθυστέρηση του προγράμματος και οι απαιτούμενες διαδικασίες επανένταξης ένταξης των Μονάδων προοιωνίζουν πως η ολοκλήρωση του χάρτη των ΜΑΑ της χώρας θα είναι μετά το 2030, έτος ορόσημο για την επίτευξη του στόχου ανακύκλωσης
σε ποσοστό 60% και στόχου ταφής μόλις 10%.
Ένα σημαντικό θέμα για την πορεία των ΜΑΑ, είναι ότι στο δημόσιο λόγο, αναφέρεται η εξέλιξη των περιφερειακών Μονάδων, ενώ το ζήτημα των Μονάδων της Αττικής αποσιωπάται. Όμως μία από τις κορυφαίες αιχμές του ζητήματος της διαχείρισης των
ΑΣΑ, είναι η επίλυση του χρόνιου προβλήματος της Αττικής, όπου παράγεται περίπου το 50 % της ποσότητας όλης της χώρας. Θα πρέπει να επισημανθεί λοιπόν, ότι ακόμα
6 κι αν κατασκευαστούν όλες οι Μονάδες της Ελλάδας, χωρίς τις Μονάδες της Αττικής,
δεν θα έχει λυθεί παρά μόνο το μισό πρόβλημα. Μ΄αυτά τα δεδομένα, η επίτευξη της στοχοθεσίας του 2030, αποδεικνύεται τεχνικά
ανέφικτη, σύμφωνα με την ιεράρχηση της διαχείρισης των αποβλήτων, γεγονός που, νδεχόμενα, φέρνει την απευθείας καύση των σύμμεικτων ένα βήμα πιο κοντά.
Μια επιπλέον επίπτωση των καθυστερήσεων ολοκλήρωσης των Μονάδων και της αναπόφευκτης εξακολούθησης της ταφής, είναι η εξάντληση των χώρων διάθεσης (ΧΥΤΑ), οι οποίοι πλέον δεν είναι επιλέξιμοι προς χρηματοδότηση. Το γεγονός αυτό
έχει καταγραφεί πολλές φορές, με έντονη ανησυχία από τους αυτοδιοικητικούς, χωρίς ωστόσο να υπάρχει κεντρικά ένα σαφές σχέδιο για την αντιμετώπισή του, σε τεχνικό και οικονομικό επίπεδο.
ΙΙ.5. ΦοΔΣΑ & Πολιτεία : Δυο ξένοι
Η εσκεμμένη, και το τελευταίο διάστημα εντεινόμενη, αποξένωση της Πολιτείας από τους ΦοΔΣΑ, οι οποίοι είναι οι κατ΄εξοχήν αρμόδιοι θεσμικά, γνώστες σε τεχνικό / διαχειριστικό επίπεδο και εκφραστές της τοπικής αυτοδιοίκησης στο συγκεκριμένο
άξονα, έχει δημιουργήσει έναν τεράστιο αντίκτυπο στην ομαλή συνεργασία, στο
συντονισμό και στην αποδοτικότητα του τομέα.
Τα καίρια ζητήματα:
❖ Είναι ανάγκη και απαίτηση των καιρών το Δίκτυο ΦοΔΣΑ να είναι ουσιαστικός συνομιλητής και κοινωνός του στρατηγικού και επιχειρησιακού σχεδιασμού της διαχείρισης των ΑΣΑ, ώστε με την εμπειρία και με τη γνώση «επί του πεδίου»
του τομέα, να υποστηρίξει την εφικτότητα και την αποτελεσματικότητα των
δράσεων.
Στο κείμενο συμπερασμάτων της 16ης Πανελλήνιας Συνόδου, αναγράφηκε «Ο σημαντικός και δυναμικός ρόλος του Δικτύου των ΦοΔΣΑ, η 17χρονη έντονη και ουσιαστική παρουσία του, οι πολυεπίπεδες παρεμβάσεις του στο θεσμικό, διαχειριστικό και εφαρμοστικό πεδίο όλου του φάσματος της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων, όχι μόνο παρουσιάστηκε και αναδείχθηκε, αλλά
υπερτονίστηκε με την ανακοίνωση της άμεσης θεσμικής κατοχύρωσής του.» Φέτος, το Δίκτυο ΦοΔΣΑ, πρόσθεσε στο ενεργητικό του, ακόμα ένα χρόνο δυναμικής παρουσίας και ρεαλιστικών προτάσεων, αναδεικνύοντας στη Σύνοδο τον ρόλο του και τη συνεισφορά του σε όλο το εύρος των ζητημάτων που απασχολούν τους Φορείς και την Αυτοδιοίκηση και ενώ η προ έτους
ανακοινωμένη θεσμική κατοχύρωσή του παραμένει μετέωρη, η Πολιτεία
7 εξακολουθεί να προχωράει το σχεδιασμό ερήμην του Δικτύου ή με
προσχηματική διαβούλευση. ❖ Παραμένει χωρίς ανταπόκριση το πάγιο και τεκμηριωμένο αίτημα των ΦοΔΣΑ
για μόνιμο και επαρκές προσωπικό, καθώς και η απόδοση της αναλογούσας
τεχνικής βοήθειας.
Ειδικά η στελέχωση των ΦοΔΣΑ αναδεικνύεται στην πλέον ικανή και αναγκαία συνθήκη για την αποτελεσματική εφαρμογή του όλου σχεδιασμού και την αντιμετώπιση των προκλήσεων της προγραμματικής περιόδου ΠΕΚΑ 2021 – 2027, ιδίως αυτή την εποχή των ΜΑΑ και των χωριστών ρευμάτων συλλογής.
Όμως, είναι τουλάχιστον παράδοξο το ΥΠΕΝ να δίνει ισχυρές συστάσεις στα ΟΣΧΣ να αναλάβουν τη χωριστή συλλογή οι ΦοΔΣΑ για λογαριασμό των Δήμων, με το αιτιολογικό της έλλειψης προσωπικού, την ίδια στιγμή που οι ΦοΔΣΑ
αποστερούνται σε σημαντικό βαθμό του αναγκαίου ανθρώπινου δυναμικού,
αλλά και της δυνατότητας προσλήψεων.
Εξίσου ανεκπλήρωτο παραμένει το πάγιο αίτημα του Δικτύου για την εμπροσθοβαρή απόδοση της τεχνικής βοήθειας, η οποία, αν και πλέον έχει καταστεί «μεσοβαρής», εξακολουθεί να είναι πολύτιμη για δράσεις
απαραίτητες για την εφαρμογή των σχεδιασμών.
❖ Οι συγχωνεύσεις των ΦοΔΣΑ, έχουν γίνει πεδίο αντιπαράθεσης των Φορέων με την Πολιτεία, καθώς επιχειρήθηκαν χωρίς να λαμβάνονται υπόψη όλα τα
δεδομένα (νομικά και οικονομικά) και χωρίς τον αναγκαίο, ουσιαστικό και ειλικρινή διάλογο. Στην παρούσα φάση, το ζήτημα των συγχωνεύσεων παραμένει ανοιχτό σε άποιες Περιφέρειες και αυτή η εκκρεμότητα πιθανότατα να εξακολουθήσει,
δημιουργώντας ακόμα ένα εμπόδιο στην υλοποίηση των Περιφερειακών
Σχεδιασμών και των έργων.
ΙΙΙ. ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ
Στη βάση των παραπάνω διαπιστώσεων και αναλύσεων, το Δίκτυο ΦοΔΣΑ: ΙΙΙ.1. Εκφράζοντας ισχυρές επιφυλάξεις για την ικανότητα αναπλήρωσης του κενού χρόνου και πλέον της δυνατότητας αποδοτικότητας του τομέα των ΑΣΑ, υπογραμμίζει
ακόμα μια φορά την ανάγκη η Πολιτεία να επιταχύνει τις ενέργειές της, να επικοινωνήσει, με σαφήνεια και ειλικρίνεια, το σχεδιασμό της και να συντονίσει το βηματισμό της με τους φορείς υλοποίησης, για την επίτευξη των κοινών στόχων.
Τα εκπονούμενα ΠΕΣΔΑ και ΟΣΧΣ, θα πρέπει να μπορούν να εξελιχθούν άμεσα, από
σχέδια επί χάρτου σε εφαρμόσιμες πρακτικές, με έγκαιρες και εξομαλυμένες
8
χρηματοδοτήσεις, απρόσκοπτες διαδικασίες και επωφελείς, για τους Δήμους και τους πολίτες, συνέργειες.
Παράλληλα, είναι αναγκαία η αποδοχή των οροσήμων της Ευρωπαϊκής Οδηγίας, δηλαδή το 2035 με δυνατότητα παράτασης ως το 2040, ως βασική και πρωταρχική προϋπόθεση για την επίτευξη του ποσοστού ταφής < 10%, διαφορετικά οι όποιες
επιλογές είτε θα αποτύχουν, είτε θα αποκλίνουν από τις προτεραιότητες της ανάκτησης – ανακύκλωσης, με κόστος και περιβαλλοντικό και οικονομικό.
ΙΙΙ.2. Παραμένει σταθερά στη θέση του, πως η στελέχωση των ΦοΔΣΑ με μόνιμο, έμπειρο, ποσοτικά και ποιοτικά επαρκές προσωπικό, είναι η σημαντικότερη προτεραιότητα για ικανούς και αποτελεσματικούς Φορείς, προκειμένου να
υλοποιηθούν αποδοτικοί σχεδιασμοί και δράσεις και να λειτουργήσουν
αποτελεσματικά και σύννομα τα έργα επεξεργασίας αποβλήτων. Ειδικότερα, θα πρέπει η Πολιτεία να αναγνωρίσει την κρισιμότητα αυτού του ζητήματος και να παρεκκλίνει από το τυπικό πλαίσιο προσλήψεων, με αξιόπιστες και θεσμικές
διαδικασίες που ήδη έχει εφαρμόσει σε άλλες περιπτώσεις, προκειμένου να
αξιοποιηθεί το ήδη υπάρχον, με εμπειρία προσωπικό, με βάση την ήδη υποβληθείσα
σχετική πρόταση του Δικτύου.
ΙΙΙ.3. Καταθέτει την πολύτιμη 18χρονη εμπειρία του ως πυλώνα διαρκούς και ουσιαστικής συνεργασίας μεταξύ της Ελληνικής Πολιτείας μέσω των αρμόδιων Υπουργείων και του Δικτύου των ΦοΔΣΑ μαζί με τα θεσμικά όργανα της Αυτοδιοίκησης. Μιας συνεργασίας με ενημέρωση και διαφάνεια, προκειμένου η διαμόρφωση των εξελίξεων να καταστήσει τους εμπλεκόμενους, κοινωνούς και
αποτελεσματικούς, στην υλοποίηση των απαιτητικών σχεδιασμών των ΠΕΣΔΑ και του
ΠΕΚΑ 2021 – 2027.
Το Δίκτυο έχει κατ’ επανάληψη αποδείξει την ειλικρινή του βούληση και την τεχνική του επάρκεια για τη συμμετοχή του στο τραπέζι του διαλόγου και των συνεργασιών, και είναι έτοιμο να συμβάλει με ολοκληρωμένες και ρεαλιστικές προτάσεις, όπως
αποδεδειγμένα και με απαρέγκλιτη θεσμική συνέπεια πράττει μέχρι σήμερα.
