Συνεντεύξεις

Ευγενία Γουμαρά: “Ο Δημήτρης θέλει να γυρίσει όρθιος στη Ρόδο”

Ο 19χρονος Δημήτρης Γιαννακάς, πήρε έπειτα από έξι μήνες εξιτήριο από το Νοσοκομείο και πλέον μπορεί να ονειρεύεται ξανά και να κάνει σχέδια για το μέλλον.
Η ζωή του κινδύνευσε όταν έπειτα από ένα τραγικό ατύχημα στο σπίτι του στη Ρόδο, κόπηκε η μηριαία αρτηρία του ποδιού του με αποτέλεσμα να χάσει πολύ αίμα, αλλά και πολύτιμο χρόνο, αφού ήταν μόνος του στο σπίτι.
Ο Δημήτρης όλο αυτό το διάστημα πάλεψε γενναία και κατάφερε να κρατηθεί στη ζωή. Πριν από μερικές εβδομάδες κρίθηκε αναγκαίο να υποβληθεί τελικά σε ακρωτηριασμό αφού είχαν προηγηθεί επτά σοβαρές χειρουργικές επεμβάσεις. Στην όγδοη τού αφαίρεσαν το πόδι.
«Ο Δημήτρης θέλει να γυρίσει όρθιος στη Ρόδο», δηλώνει στη «δημοκρατική», η μητέρα του Ευγενία Γουμαρά, η οποία δεν έφυγε ούτε μια στιγμή από το πλευρό του. Μαζί πέρασαν τα δύσκολα και ο ένας παίρνει δύναμη από τον άλλον γιατί ακόμα ο δρόμος για την πλήρη αποκατάσταση του Δημήτρη είναι μακρύς. Θα χρειαστεί να παραμείνει στην Αθήνα για τουλάχιστον ακόμα δύο μήνες.
Για την τοποθέτηση τεχνητού μέλους απαιτούνται 50.000 ευρώ, ποσό απαγορευτικό για την οικογένεια του Δημήτρη. Επειτα από μεγάλη κινητοποίηση στη Ρόδο συγκεντρώθηκαν 10.000 ευρώ τα οποία δόθηκαν ως προκαταβολή και υπολείπονται ακόμα 40.000 ευρώ για να μπορέσει ο Δημήτρης να περπατήσει ξανά.
Στη Ρόδο βρίσκεται σε εξέλιξη μεγάλη κινητοποίηση για την συγκέντρωση του ποσού ώστε η επιθυμία του Δημήτρη να επιστρέψει όρθιος στη Ρόδο να γίνει σύντομα πραγματικότητα…


• Ευγενία, καταρχάς θέλω να σε ρωτήσω πώς είναι ο Δημήτρης.
Ο Δημήτρης είναι καλά, την περασμένη Τετάρτη, δόξα τω θεώ μετά από έξι μήνες στο νοσοκομείο πήραμε εξιτήριο. Βέβαια θα πηγαίνουμε στο νοσοκομείο και στο σπίτι κάνουμε καθημερινές αλλαγές. Τα ράμματα θα τα κόψουμε σε περίπου 10 μέρες. Θα χρειαστεί να μείνουμε στην Αθήνα για τουλάχιστον δύο μήνες ακόμα.
• Πόσο καιρό μείνατε στο Νοσοκομείο;
Πέντε μήνες. Οταν έγινε το ατύχημα στη Ρόδο το παιδί μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, για αρκετή ώρα με τον αιματοκρίτη του στο 11. Το παιδί είχε “στεγνώσει” από αίμα. Οι γιατροί έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν για να του σώσουν τη ζωή, δεν έφτασε στο νοσοκομείο στο παρά πέντε αλλά στο και πέντε. Τόσο δύσκολα ήταν τα πράγματα… Εκεί έπαθε ανακοπή αλλά ευτυχώς οι γιατροί κατάφεραν να τον κρατήσουν στη ζωή. Ο αγγειοχειρουργός κ. Μηνάς Μηνάς κατάφερε να του σώσει προσωρινά το πόδι, παρά το γεγονός ότι είχε κοπεί η κεντρική μηριαία αρτηρία. Το παιδί μπήκε στην εντατική όπου έμεινε 25 ημέρες και καθημερινά ακούγαμε ότι η κατάστασή του είναι κρίσιμη αλλά σταθερή. Στο πόδι γίνονταν συνεχώς αλλαγές αλλά δυστυχώς το παιδί έπαθε λοίμωξη, δεν ξέρουμε από πού και πότε. Ισως κατά τη μεταφορά, ίσως στο νοσοκομείο… Αυτά τα δύο μικρόβια που εισχώρησαν στον οργανισμό του, δεν έφυγαν ποτέ. Η κατάσταση στην οποία μεταφέρθηκε ο Δημήτρης στο νοσοκομείο της Ρόδου, δεν επέτρεπε διακομιδή σε μεγαλύτερο νοσοκομείο. Από ένα σημείο και μετά η κατάστασή του ήταν στάσιμη και σκεφτήκαμε ότι ίσως θα ήταν καλύτερα να μεταφερθεί σε ένα μεγαλύτερο νοσοκομείο. Αρκεί να σας πω ότι ήταν 25 μέρες στην εντατική και λόγω των μέτρων για τον κορωνοϊό δεν μπορούσαμε να τον δούμε. Ζήσαμε έναν εφιάλτη… Με τη μεσολάβηση του εργοδότη μου Μίλτου Σταματίδη και το ενδιαφέρον του βουλευτή κ. Γιάννη Παππά, το παιδί διακομίστηκε στο Λαϊκό Νοσοκομείο.
• Εσύ ήσουν μαζί του;
Οχι, γιατί έφυγε κατευθείαν από την εντατική, νύχτα, μαζί του ήταν ο γιατρός του και δύο νοσοκόμες. Δεν μπορούσαμε να είμαστε κοντά του γιατί έπρεπε να είναι απολύτως προστατευμένο κατά την διακομιδή. Ευτυχώς, ο καθηγητής κ. Χρήστος Κλωνάρης, αφού ενημερώθηκε για την κατάσταση του παιδιού μάς δέχθηκε στο Λαϊκό Νοσοκομείο. Θέλω να πω ότι στο Λαϊκό, μάς φέρθηκαν άψογα όλοι. Μπορεί το παιδί μου να έχασε το πόδι του αλλά αυτούς τους μήνες και ο καθηγητής κ. Κλωνάρης και τα μέλη της ομάδας του και το νοσοκομείο έκαναν τα πάντα για εμάς. Ο Δημήτρης ήταν συνολικά έξι μήνες μέσα στο νοσοκομείο από την ημέρα του ατυχήματος.
• Πόσες επεμβάσεις έχει κάνει;
Εχει κάνει 8 χειρουργεία και δύο μικροεπεμβάσεις.
• Ο ακρωτηριασμός πότε αποφασίστηκε;
Στο τέλος Αυγούστου. Πριν όμως, έγινε ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό από τον κ. Κλωνάρη για να σωθεί το πόδι του Δημήτρη. Αρκεί να σας πω ότι όταν βγήκε από την εντατική εδώ στην Αθήνα, δεν είχε τη δύναμη να κρατήσει ούτε μια χαρτοπετσέτα…
Ο Δημήτρης ήταν διασωληνωμένος σε καταστολή για περίπου ένα μήνα και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αποδυναμωθεί ο οργανισμός του. Το παιδί έχει χάσει 35 κιλά και μεγάλο μέρος της μυικής του δύναμης. Με την καθημερινή προσπάθεια των γιατρών και τη στήριξη τη δική μου, σιγά σιγά άρχισε να τρώει, να σηκώνεται λίγο μέχρι που φτάσαμε να μπορεί να κάνει βήματα στηριζόμενος σε πατερίτσες. Δύο φορές κόντεψε να χάσει τη ζωή του από αιμορραγία. Στο τελευταίο χειρουργείο πριν από τον ακρωτηριασμό, όταν σηκώθηκε το παιδί, άνοιξαν τα αγγεία και υπέστη ακατάσχετη αιμορραγία θέτοντας και πάλι σε κίνδυνο τη ζωή του. Δυστυχώς, δύο με τρεις φορές, κινδύνεψε η ζωή του από αιμορραγία. Κόλλησε και κορωνοϊό. Στην μονάδα covid, εκεί που ήταν ξαπλωμένος και μιλούσαμε, γέμισε το κρεβάτι με αίματα.

Ηρθαν αμέσως οι γιατροί, τον μετέφεραν στο χειρουργείο και κατάφεραν να τον κρατήσουν στη ζωή. Η κατάσταση της υγείας του και οι συνεχείς αιμορραγίες δεν μας άφηναν κανένα περιθώριο αισιοδοξίας. Τότε μου είπε ο καθηγητής “Ευγενία, δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο. Εχουμε εξαντλήσει όλες τις πιθανότητες. Ή θα πρέπει να μείνετε δύο χρόνια ακόμα στα νοσοκομεία και το παιδί θα παλεύει για ένα πόδι που δεν θα φτιάξει, απλώς θα το βλέπει χωρίς να είναι λειτουργικό ή θα πρέπει να σκεφτείτε την άλλη λύση. Το παιδί ταλαιπωρείται και κινδυνεύει η ζωή του από τις αιμορραγίες. Ισως κάποια στιγμή να μην προλάβουμε να τον σώσουμε”.
• Δύσκολη απόφαση Ευγενία…
Πάρα πολύ. Για μια εβδομάδα το παλεύαμε, το συζητούσαμε… Το παιδί, μέσα του είχε καταλάβει ότι άδικα προσπαθούσαμε. Κάθε πρωί που ξυπνούσε οι γάζες του ήταν μέσα στα αίματα, είχε πολλές ανοιχτές πληγές που δεν έκλειναν και έκανε συνέχεια πυρετό. Τα βράδια δεν κοιμόταν, δεν μπορούσε να φάει… Ο πυρετός δεν τον άφηνε να συνέλθει. Το παιδί μου επί 6 μήνες έδινε αγώνα μέρα-νύχτα με κίνδυνο όχι πλέον να χάσει το πόδι του αλλά τη ζωή του.
• Οπότε παίρνετε την απόφαση για τον ακρωτηριασμό.
Ναι. Η απόφαση ήταν δική του. Ο γιατρός του εξήγησε τα πάντα και τον διαβεβαίωσε ότι με ένα πρόσθετο μέλος δεν θα αλλάξει η ζωή του και πως θα μπορεί να λειτουργεί στην καθημερινότητά του όπως πριν, μακριά από το κρεβάτι ενός νοσοκομείου. Δυστυχώς το πόδι έπρεπε να κοπεί από το γόνατο και πάνω. Πρέπει να πω ότι μετά το χειρουργείο, είδα την ψυχολογία του Δημήτρη να αλλάζει. Αυτό το παιδί πέρασε πάρα πολλά… Πλέον, τον βλέπω πιο δυνατό, πιο αισιόδοξο, πιο αποφασισμένο να ξαναπάρει τη ζωή του πίσω.

• Ετσι παίρνεις δύναμη κι εσύ από τον Δημήτρη.
Ναι, πραγματικά έχω πάρει πάρα πολύ δύναμη από τον Δημήτρη όλο αυτό το διάστημα. Ειδικά όταν γυρνούσε από κάθε χειρουργείο και μου έλεγε “εντάξει, ζω…”.
• Ολο αυτό το διάστημα ανεβαίνετε μαζί αυτόν τον Γολγοθά.
Ναι, μαζί. Ολο αυτό το διάστημα δεν έφυγα ούτε μια στιγμή από δίπλα του. Εμενα μαζί του στο Λαϊκό, ένωνα το βράδυ δύο καρέκλες και κοιμόμουν δίπλα του. Πέρα από το ό,τι με χρειαζόταν κάθε ώρα και στιγμή, δεν ντρέπομαι να το πω, δεν υπήρχε η οικονομική δυνατότητα για κάτι άλλο, δεν είχα χρήματα στην άκρη. Εχω να δουλέψω έξι μήνες, από την ημέρα που έγινε το ατύχημα. Εργάζομαι στο Ζαχαροπλαστείο του Μίλτου, δούλευα και μεγάλωνα τα παιδιά μου. Τώρα που εγώ βρίσκομαι στην Αθήνα με τον Δημήτρη, ο γιος μου ο Βαγγέλης εργάζεται στη Ρόδο και ευτυχώς το παιδί μας στέλνει χρήματα.
• Οπότε, τώρα που βγήκατε από το νοσοκομείο, μόλις το επιτρέψει η κατάσταση της υγείας του θα γίνει η τοποθέτηση του τεχνητού μέλους;
Αυτός είναι ο στόχος. Αλλά επειδή το πόδι του Δημήτρη κόπηκε πάνω από το γόνατο το κόστος είναι αρκετά υψηλό. Ενα απλό πρόσθετο μέλος κοστίζει από 10.000 έως 15.000 ευρώ. Ομως το μέλος που χρειάζεται το παιδί, επειδή λείπει το γόνατο, κοστίζει περίπου 50.000 ευρώ. Οταν άκουσα ότι μόνο το γόνατο κοστίζει από 35.000 έως 38.000 ευρώ, πήγα να πεθάνω. Απελπίστηκα. Δεν μπορούσα να πω στο παιδί μου, ότι τελικά δεν θα καταφέρουμε να εξασφαλίσουμε το πρόσθετο μέλος. Είναι 19 χρονών, έχει όλη τη ζωή μπροστά του και πρέπει να ζήσει φυσιολογικά και να κάνει όλα όσα ονειρευόταν μέχρι πριν από το ατύχημα. Δύο εβδομάδες πριν είχε μόλις απολυθεί από το στρατό και σκόπευε να πάει σε μια σχολή για να γίνει barista αλλά δυστυχώς το ατύχημα πάγωσε τα πάντα.
• Το ατύχημα πώς έγινε;
Το παιδί ήταν μόνο του στο σπίτι, ήταν πρωί. Ακουσε θόρυβο στο μπαλκόνι, είχε αέρα εκείνη την ημέρα. Το σπίτι είναι παλιό και τα αλουμίνια είναι αρκετά παλιά. Το παιδί, πήγε να τραβήξει την τζαμαρία στο μπαλκόνι και επειδή είχε νερά κάτω λόγω της υγρασίας, γλίστρησε, έχασε την ισορροπία του και πέρασε το πόδι του μέσα από το τζάμι, με αποτέλεσμα να κοπεί η μηριαία αρτηρία.
• Ηταν μόνος του στο σπίτι;
Δυστυχώς ναι. Ο αδελφός του κι εγώ ήμασταν στη δουλειά. Οταν έπεσε το παιδί, παρότι φώναζε δεν τον άκουσε κανείς, με αποτέλεσμα να χάσει πάρα πολύ αίμα. Το παιδί μου έπαθε όλο αυτό το κακό από ένα ατύχημα στο σπίτι.
• Και τελικά ποιος τον είδε;
Αν σου πω, δεν θα το πιστέψεις ποιος τον βρήκε… Στο πάρκο που βρίσκεται απέναντι από το σπίτι μας, συχνάζει ένας άνθρωπος ο οποίος έχει μια μικρή νοητική υστέρηση. Κάθε μέρα που γυρνούσα από τη δουλειά, του έδινα ένα πιάτο φαγητό, ό,τι είχε το τραπέζι ή κανένα γλυκό από το ζαχαροπλαστείο που δουλεύω. Εκείνη την ημέρα, καθόταν στο πάρκο, κι άκουγε τον σκύλο μας να γαβγίζει για ώρα. Πήγε μέχρι το σπίτι και είδε τον Δημήτρη μέσα στα αίματα, κατάλαβε ότι κάτι δεν πάει καλά κι έτρεξε στα διπλανά σπίτια, έβαλε τις φωνές και μαζεύτηκε ο κόσμος. Ηρθε το ασθενοφόρο και τον πήρε αλλά είχε ήδη χάσει πάρα πολύ αίμα μέχρι να τον δει κάποιος. Εγώ ήμουν στη δουλειά, με πήραν τηλέφωνο και έτρεξα αμέσως στο νοσοκομείο. Εκεί μου είπε ο γιατρός “κάντε τον σταυρό σας γιατί το παιδί σας κινδυνεύει”. Δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου εκείνη την ημέρα. Εχασα τον κόσμο κάτω από τα πόδια μου, δεν είχα επαφή με το περιβάλλον. Στο μυαλό μου είχα μόνο τα λόγια του γιατρού. Κι από εκεί ξεκινάει ο Γολγοθάς.
• Ο Δημήτρης έχει θέληση για ζωή και το μεγάλο στοίχημα είναι πλέον να συγκεντρωθούν τα χρήματα για το τεχνητό μέλος.
Ναι. Η Ρόδος είναι στο πλευρό μας, κι ευχαριστώ όλο τον κόσμο που έδωσε και δίνει χρήματα από το υστέρημά του. Εχουν γίνει ήδη κάποιες ενέργειες, συγκεντρώθηκε ένα ποσό γύρω στα 10.000 ευρώ το οποίο δόθηκε ως προκαταβολή και πρέπει να συγκεντρωθούν άλλα 40.000 ευρώ, χρήματα τα οποία δεν έχουμε. Μόλις συγκεντρωθούν τα χρήματα, θα κατασκευαστεί και θα τοποθετηθεί το τεχνητό μέλος στον Δημήτρη και κάθε μήνα θα πρέπει να ερχόμαστε στην Αθήνα για παρακολούθηση.
• Οπότε με τη συγκέντρωση των 40.000 ευρώ και την τοποθέτηση του τεχνητού μέλους, θα ξεκινήσει και η νέα ζωή του Δημήτρη μακριά από τα νοσοκομεία και τα χειρουργεία.
Ευτυχώς, έχει φτάσει στο σημείο τώρα πια να κάνει σχέδια για τη ζωή του. Θέλει να αφήσει πίσω του αυτόν τον εφιάλτη και να ξαναξεκινήσει από εκεί που σταμάτησε στις 6 Απριλίου. Τώρα ξέρει ότι δεν κινδυνεύει η ζωή του και είναι αισιόδοξος και αποφασισμένος. Θέλει να πάει σε σχολή να πάρει πιστοποίηση ως επαγγελματίας barista, θέλει να συνεχίσει τον αθλητισμό και να συνεχίσει να παίζει ποδόσφαιρο… Ο Δημήτρης θέλει να γυρίσει στη Ρόδο όρθιος.

Οποιος επιθυμεί να συνεισφέρει στην συγκέντρωση των χρημάτων μπορεί να καταθέσει χρήματα στον ερανικό λογαριασμό του Συλλόγου «Νοιάζομαι και Πράττω» στην Τράπεζα Πειραιώς:
Αριθμός Λογαριασμού: 6388145357438
ΙΒΑΝ: GR2201713880006388145357438 με την αιτιολογία «Τεχνητό μέλος για τον Δημήτρη»

Σχολιασμός Άρθρου

Τα σχόλια εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Η Δημοκρατική δεν υιοθετεί αυτές τις απόψεις. Διατηρούμε το δικαίωμα να διαγράψουμε όποια σχόλια θεωρούμε προσβλητικά ή περιέχουν ύβρεις, χωρίς καμμία προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

Σχολιασμός άρθρου