Λίγα λόγια για το ΤANGO
Γράφει η Σταυρούλα Γεωργοπαπαδάκου
Αναφερόμενοι στο ΤΑΝGO, εννοούμε ένα είδος μουσικής και παράλληλα ένα είδος κοινωνικού χορού, που εξελίχθηκε μαζί μ’ αυτή την μουσική γιατί το tango δημιουργήθηκε για να χορευτεί. Γεννήθηκε στο Buenos Aires της Αργεντινής και στο Mondevideo της Ουρουγουάης στα τέλη του 19ου αιώνα από μετανάστες κυρίως Ιταλούς και Ισπανούς, πού έφτασαν στην περιοχή του Rio de la Plata αναζητώντας την τύχη τους. Από το 1880 περίπου άρχισαν να εμφανίζονται κάποιοι ανώνυμοι μουσικοί, που έπαιζαν αυτοσχεδιαστικά σε cafes, σαλόνια χορού και πορνεία της εποχής, συχνά βάζοντας στην μουσική τους απλοϊκούς ομοιοκατάληκτους στίχους της στιγμής. Οι στίχοι αυτοί ήταν συνήθως σκωπτικού χαρακτήρα. Μέσα από το θολό τοπίο που περιβάλλει την ετυμολογία της λέξης ‘’tango’’, διακρίνονται στοιχεία σχετικά με την μουσική του προέλευση. Το tango ως είδος μουσικής είναι προϊόν επιμειξίας. Αφρικάνικα στοιχεία, όπως ο ρυθμός Candombe, το ανδαλουσιανό tango, η κουβανέζικη habanera, σε συνδυασμό με την Milonga της υπαίθρου της ευρύτερης περιοχής του Buenos Aires, έφεραν στο φώς την μουσική του tango, με τους τρεις επιμέρους ρυθμούς που περιλαμβάνει: το tango, το tango-vals και την milonga.
Η νεανική περίοδος του tango ονομάζεται εποχή της Παλαιάς Φρουράς (Guardia Vieja) και ορίζεται χρονολογικά περίπου από το1900 έως το 1925. Σε αυτή την περίοδο, οι δημιουργοί του tango είναι μετανάστες μουσικοί, προερχόμενοι από χαμηλά κοινωνικά στρώματα, οι οποίοι δεν διαθέτουν ακαδημαϊκή μουσική παιδεία ενώ προσπαθούν να επιβιώσουν παίζοντας μουσική από μέρος σε μέρος σχηματίζοντας trios ή cuartetos. Αρχικά τα κυρίαρχα όργανα είναι η κιθάρα, το βιολί και το φλάουτο έως την έλευση του μπαντονεόν, όργανου γερμανικής καταγωγής, που αρχικά προορίζονταν για εκκλησιαστική μουσική. Το μπαντονεόν έγινε το χαρακτηριστικό όργανο του tango, προσδίδοντας του ένα ταμπεραμέντο ρυθμικό και σοβαρό καθώς και έναν συναισθηματικό, μελαγχολικό θα έλεγε κανείς χαρακτήρα. Αργότερα, όταν το tango μπήκε στις μεγάλες αίθουσες και στα καμπαρέ, προστέθηκε ως βασικό όργανο και το πιάνο.
Το 1917 γράφτηκε επισήμως το πρώτο ένστιχο tango με τον τίτλο ‘’Mi noche triste”(Θλιμμένη μου νύχτα). Με το τραγούδι αυτό εγκαινιάζεται ένα tango ευαίσθητο, ενδοσκοπικό, που περιγράφει συναισθήματα. Πρόκειται για ένα tango στο οποίο η ποίηση αρχίζει να φωτίζει την μελωδία. Τραγουδήθηκε από έναν τραγουδιστή-θρύλο του tango, τον Carlos Gardel, o οποίος συνέβαλε σημαντικά στην διάδοση του μουσικοχορευτικού αυτού είδους κατά την δεκαετία του ’20 σε Παρίσι, Βερολίνο, Λονδίνο και Νέα Υόρκη καθώς και στην αποδοχή του από την εκεί αστική τάξη.
Ακολουθεί η εποχή της Νέας Φρουράς (Guardia Nueva) από το 1925 έως περίπου το 1940. Στην περίοδο αυτή δόθηκε από κάποιους μουσικούς έμφαση στην ανανέωση και στην εξέλιξη του tango. Συμπεριέλαβαν στις ορχήστρες τους βιρτουόζους σολίστες με μουσική παιδεία, εγκατέλειψαν το μονότονο ρυθμό, έδωσαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην ενορχήστρωση, έκαναν μουσικούς πειραματισμούς και μελoποίησαν σπουδαίους ποιητές του tango, που έγραφαν άλλοτε σε έντεχνη γλώσσα κι άλλοτε στην διάλεκτο lunfardo. Αυτή ήταν η γλώσσα του υποκόσμου, η αργκώ δηλαδή των ανθρώπων του λιμανιού του Βuenos Aires. Eπίσης εμφανίστηκαν σπουδαίοι τραγουδιστές. Η χρυσή εποχή του tango θεωρείται η περίοδος από το 1935 έως το1952 .
Στην δεκαετία του ’50 ένας πρωτοποριακός μουσικός, ο μπαντονεονίστας Astor Piazzolla, θα διευρύνει τα όρια του tango ενσαρκώνοντας την αλλαγή, θεωρούμενος μάλιστα αιρετικός από τους οπαδούς της παράδοσης. Με τον Piazzolla λίγο πολύ αρχίζει η εποχή του Tango Nuevo.
Στις διάσημες ορχήστρες του tango ανήκουν αυτές των: Roberto Firpo, Francisco Canaro, Osvaldo Fresedo, Edgardo Donato, Juan D’Arienzo, Rodolfo Biaggi, Carlos Di Sarli, Miguel Calo, Ricardo Tanduri, Anibal Troilo, Osvaldo Pugliese, Angel D’Agostino, Alfredo De Angelis, Horacio Salgan κ.α
O Enrique Santos Discepolo, σημαντικός στιχουργός και ποιητής του tango, δίνει έναν χαρακτηριστικό ορισμό γι αυτό: “Το tango είναι μια θλιμμένη σκέψη που χορεύεται”. Θέματα του είναι η νοσταλγία για ό,τι αγαπημένο έχει χαθεί, η μοναξιά, η εγκατάλειψη, η ματαίωση των ονείρων, ο σαρκασμός για τα παιχνίδια της ζωής, αλλά και η αναζήτηση της ερωτικής αγκαλιάς, το πάθος, ο έρωτας, η προδοσία.
Όπως φαίνεται τόσο από τους στίχους του, όσο και από τους κώδικες με τους οποίους χορεύεται, το tango αποθεώνει την αγκαλιά μέσα στη μαγεία του τώρα κι εκφράζει με εσωτερικότητα τόσο την αναζήτηση της αγάπης όσο και την αναζήτηση του νοήματος της ζωής.
Η επίσημη χορευτική συνάντηση(χοροεσπερίδα) στο tango αποκαλείται Milonga. Πήρε δηλ. το όνομα της από το ένα από τα τρία ρυθμικά είδη της ευρύτερης μουσικοχορευτικής παράδοσης του tango. Εκεί συναντιούνται όσοι ενδιαφέρονται και αγαπούν αυτό το είδος χορού ενώ όσοι θέλουν να χορέψουν, συνεννοούνται αρχικά μέσω οπτικής επαφής, τηρώντας έναν-ρομαντικό και πάλι- κώδικα συνεννόησης που λέγεται cabeceo.
Το tango εμπεριέχει μια μοναδική φιλοσοφία του ζευγαριού κι αποτελεί μαθητεία πάνω στην επικοινωνία και στην σωματική ενεργειακή ανταλλαγή. Αυτά ακριβώς τα στοιχεία το κάνουν να ξεχωρίζει από τους άλλους χορούς ζευγαριού. Συμβολίζει το ιδεώδες σμίξιμο του άνδρα και της γυναίκας σε “μία καρδιά με τέσσερα πόδια”, όπως λένε οι Αργεντίνοι. Το tango γυρεύει να ενσαρκώσει χορευτικά το ενωμένο ζευγάρι, που επικοινωνεί αρμονικά και βαδίζει τόσο στον χορό όσο και στη ζωή με ισορροπία, ροή, αμοιβαία κατανόηση και αγάπη. Αποτελεί ένα ιδανικό μάθημα χορού και ζωής για ενήλικες.
Σε μια εποχή, όπου η επικοινωνία των ανθρώπων, ιδιαίτερα στις μεγαλουπόλεις, έχει γίνει δύσκολη κι οι άνθρωποι σπάνε τον κλοιό της μοναξιάς τους με νέες, συχνά απατηλές μεθόδους εικονικής πραγματικότητας, το tango κερδίζει όλο και περισσότερους φίλους σε όλον τον κόσμο, γιατί προσφέρει μια αληθινή δυνατότητα ανθρώπινης επαφής, φιλίας, συντροφικότητας, αγάπης. Με την έννοια αυτή, ανταποκρίνεται σε πολύ ουσιώδεις ανάγκες του ανθρώπου, γεγονός που του δίνει έναν χαρακτήρα διαχρονικό.
Ελάτε, λοιπόν, να γνωριστείτε με τον υπέροχο κόσμο του Αργεντίνικου TANGO σε μια χορευτική εκδήλωση που θα πλαισιωθεί από Milonga και ένα Σεμινάριο!!! Στην εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί στην κεντρική αίθουσα του Ροδινιού την 22α Ιανουαρίου και ώρα 22:00, θα χορέψουν κανονικά αλλά και σε χορευτική επίδειξη 2 γνήσιοι και ταλαντούχοι εκφραστές του είδους: ο δάσκαλος του είδους Κώστας Νικολαϊδης και εξαιρετική ντάμα του Βάσσια Θανοπούλου. Το Σεμινάριο θα πραγματοποιηθεί τις επόμενες 2 ημέρες (23-24/01/2016) στη Σχολή Χορού ‘’Έλλη Παρασκευά.’’
ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΑΡΓΕΝΤΙΝΙΚΟΥ ΤANGO ΜΕ ΤΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΧΟΡΕΥΤΙΚΟ ΖΕΥΓΑΡΙ :
ΚΩΣΤΑΣ ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ & ΒΑΣΙΑ ΘΑΝΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΑΒΒΑΤΟ 23 & ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2016
ΣΧΟΛΗ ΧΟΡΟΥ «ΕΛΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑ», Βενετοκλέων 35, Ρόδος
Πληροφορίες – Δηλώσεις συμμετοχής: 22410-20780, 6977742585
