• Ο πρώην βουλευτής Δωδεκανήσου ασκεί δριμεία κριτική στην κυβέρνηση και στη δημοτική αρχή Ρόδου, μιλώντας για αλαζονεία, τοξικότητα και συγκάλυψη προβλημάτων
• «Ζαλισμένη ηγεσία, ανίκανη ν’ αντιμετωπίσει τα γεγονότα» • «Ο δήμαρχος δείχνει συχνά αλαζονεία, τοξικότητα και τάσεις φίμωσης της άλλης άποψης, που δεν βοηθούν ούτε τη λειτουργία του δημοτικού συμβουλίου, ούτε τη συνολική πορεία του Δήμου»
Με λόγο αιχμηρό και χωρίς περιστροφές, ο Δημήτρης Γάκης καταθέτει την ανησυχία του για την πορεία της χώρας και του Δήμου Ρόδου. Ο πρώην βουλευτής Δωδεκανήσου κάνει λόγο για μια κυβέρνηση «ζαλισμένη και επικίνδυνη», που αδυνατεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, αφήνοντας την κοινωνία έρμαιο στην ακρίβεια, στις ανισότητες και στη γεωπολιτική αβεβαιότητα. Την ίδια ώρα, επικρίνει τη δημοτική αρχή για απουσία στρατηγικής απέναντι σε μείζονα ζητήματα όπως ο υπερτουρισμός, η διαχείριση των υδάτων και το κυκλοφοριακό, σημειώνοντας πως «τα προβλήματα μπαίνουν κάτω από το χαλί». Ο ίδιος, ωστόσο, αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να στηρίξει ένα νέο πολιτικό εγχείρημα με όραμα, που θα αποτελέσει – όπως τονίζει – «το Big Bang της πολιτικής και κοινωνικής ζωής».
Αναλυτικά η συνέντευξη:
• Κύριε Γάκη, πώς αξιολογείτε τη σημερινή πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα; Ποια είναι τα βασικά προβλήματα που κυριαρχούν στην κοινωνία;
Πρώτα απ’ όλα θα ήθελα κυρία Παμπρή να σας ευχαριστήσω θερμά, τόσο εσάς προσωπικά όσο και τη «Δημοκρατική», για την ευκαιρία που μου δίνετε να καταθέσω κάποιες απόψεις μου. Η σημερινή πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα είναι εξαιρετικά ρευστή – θα έλεγα σχεδόν χαοτική. Σε όλα τα επίπεδα – οικονομικό, κοινωνικό, αλλά και στην εξωτερική πολιτική – κυριαρχεί η αστάθεια. Δυστυχώς, διανύουμε μία από τις πιο κρίσιμες περιόδους της πολιτικής μας ιστορίας και σε αυτήν τη δύσκολη φάση για την εθνική μας επιβίωση, κυβερνούμαστε από μια ηγεσία που μοιάζει ζαλισμένη, ανίκανη ν’ αντιμετωπίσει τα γεγονότα. Κάθε φορά που επιχειρεί να κλείσει ένα μέτωπο, ανοίγει ένα άλλο: από τις παρακολουθήσεις, στα Τέμπη· από τα Τέμπη, στα σκάνδαλα των έργων του Ταμείου Ανάκαμψης· κι όλα δείχνουν ότι έρχονται ακόμη πιο δύσκολες μέρες. Μιλάμε για μια κυβέρνηση που, αντί να αποτρέπει τα σκάνδαλα, τ’ ανέχεται ή και τα διευκολύνει μέσα από τους κομματικούς της μηχανισμούς – και μετά παριστάνει τον τιμωρό. Σαν τον πατροκτόνο που προσπαθεί να εκδικηθεί τον θάνατο του πατέρα του.
Η κοινωνία στραγγαλίζεται από την ακρίβεια, με τους συνταξιούχους και τους μικρομεσαίους να πλήττονται περισσότερο. Οι ανισότητες διογκώνονται, το στεγαστικό και το δημογραφικό εξελίσσονται σε ωρολογιακές βόμβες, ενώ στην εξωτερική πολιτική η Τουρκία επεκτείνει συστηματικά την επιρροή της στα Βαλκάνια και στη Βόρεια Αφρική. Πρόκειται, κατά την άποψή μου, για μια ανίκανη και επικίνδυνη κυβέρνηση.
• Θεωρείτε ότι η κυβέρνηση ανταποκρίνεται στις ανάγκες των πολιτών ή, αντίθετα, εμβαθύνει τις κοινωνικές ανισότητες; Ποιοι τομείς χρειάζονται άμεση παρέμβαση;
Η κυβέρνηση δεν θέλει – όχι ότι δεν μπορεί – να αντιμετωπίσει τις ανάγκες των πολιτών. Η πολιτική της φιλοσοφία είναι δομημένη πάνω στην ενίσχυση του μεγάλου κεφαλαίου. Όσο μεγαλώνει η απόσταση ανάμεσα στις χαμηλότερες κοινωνικές τάξεις και στις ανώτερες, τόσο η εξουσία της ισχυροποιείται.
Κατά την άποψή μου, άμεση προτεραιότητα πρέπει να είναι η ενίσχυση των χαμηλόμισθων και χαμηλοσυνταξιούχων, ώστε να μειωθεί αυτή η απόσταση. Παράλληλα, το δημογραφικό και το στεγαστικό πρόβλημα απαιτούν αποφασιστικές λύσεις – όχι μπαλώματα. Αν συνεχίσουμε να τα αγνοούμε, θα βρεθούμε μπροστά σε μια μη αναστρέψιμη κρίση. Τέλος, στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, η χώρα χρειάζεται στρατηγική με υπομονή, σοβαρότητα και ωριμότητα.
• Ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Αριστερά φαίνεται να μην έχουν σαφή ταυτότητα και να καταποντίζονται στις δημοσκοπήσεις. Παράλληλα, τα σενάρια για νέο κόμμα από τον Αλέξη Τσίπρα πληθαίνουν. Πιστεύετε ότι κάτι τέτοιο θα αναδιαμορφώσει τον χώρο της κεντροαριστεράς;
Θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω. Ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Αριστερά έχουν ιδεολογική ταυτότητα, θέσεις και προτάσεις που μπορούν να συμβάλουν ουσιαστικά στην επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων. Ωστόσο, στην κοινωνία έχει εδραιωθεί μια τάση απαξίωσης της πολιτικής και αποστασιοποίησης από τη συλλογική διεκδίκηση. Ο ατομικισμός ενισχύεται, κάτι που βολεύει κάθε φορά την εκάστοτε εξουσία.
Όσο για τα σενάρια ίδρυσης νέου κόμματος από τον Αλέξη Τσίπρα, ας περιμένουμε να δούμε τις κατευθύνσεις, τις προτάσεις και – το κυριότερο – το όραμα που θα παρουσιάσει. Διότι για ένα κόμμα της Αριστεράς, το όραμα δεν είναι διακοσμητικό στοιχείο· είναι βασικό συστατικό της ταυτότητάς του.
• Αν τελικά ο κ. Τσίπρας προχωρήσει σε αυτό το βήμα εσείς θα τον ακολουθήσετε;
Φιλοδοξία και στόχος του νέου κόμματος δεν μπορεί να είναι η συγκέντρωση και συγκόλληση διαθέσιμων σήμερα πολιτικών υλικών από τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Φιλοδοξία πρέπει να είναι η δημιουργία ενός καινούργιου φορέα με καινούργιες ιδέες που να αντιμετωπίζει και να δίνει λύσεις στα μοντέρνα προβλήματα της κοινωνίας. Παράλληλα όμως να δίνει ένα όραμα ριζικής αλλαγής της σημερινής πορείας με στόχο τον σοσιαλισμό.
Φιλοδοξία πρέπει να είναι να αποτελέσει ένα Big Bang της πολιτικής και κοινωνικής ζωής.
Κυρία Παμπρή, όταν βρίσκεσαι στην πρώτη γραμμή της πολιτικής οι αποφάσεις σου ζυγίζονται διπλά, γιατί αφορούν όχι μόνο εσένα, αλλά κυρίως την κοινωνία. Πολλές φορές αναγκάζεσαι να συμβιβαστείς. Σήμερα, που δεν βρίσκομαι στην πρώτη γραμμή, έχω την «πολυτέλεια» να ακούω πιο καθαρά το μυαλό, την καρδιά και τα πιστεύω μου. Θα περιμένω να δω κατά πόσο ένα νέο πολιτικό εγχείρημα θα ανταποκρίνεται σ’ αυτά.
• Πιστεύετε ότι υπάρχει χώρος για μια πραγματικά προοδευτική πρόταση διακυβέρνησης;
Τα προβλήματα της κοινωνίας απαιτούν μια οργανωμένη, σοβαρή και σχεδιασμένη παρέμβαση. Κανένα κόμμα μόνο του δεν μπορεί να την υλοποιήσει. Γι’ αυτό και πιστεύω βαθιά στις συνεργασίες, που αποτελούν ανάχωμα στον κομματικό αυταρχισμό.
Αν δεν υπάρχει σήμερα ο χώρος για μια προοδευτική πρόταση, πρέπει να τον δημιουργήσουμε. Όμως, τα σημερινά κόμματα δύσκολα μπορούν να τον υπηρετήσουν, καθώς εγκλωβίζονται στον αρχηγισμό και στους κομματικούς μηχανισμούς. Η λύση, κατά τη γνώμη μου, είναι είτε η δημιουργία ενός νέου προοδευτικού χώρου είτε η ριζική αλλαγή των υφιστάμενων σχημάτων, ώστε να πάψουν να απομυζούν τη δυναμική της κοινωνίας.
• Έχουν περάσει δύο χρόνια από την ανάληψη της δημοτικής αρχής από τον κ. Κολιάδη. Συμμερίζεστε την άποψη της αντιπολίτευσης ότι έργο δεν έχει παραχθεί;
Δαιμονοποιούμε την έννοια και την ουσία του προβλήματος του υπερτουρισμού. Φοβόμαστε “μη χαλάσουμε την εικόνα του νησιού, τη βιτρίνα”. Ομως αυτή είναι μια κοντόφθαλμη αντίληψη και λογική αντιμετώπιση του προβλήματος. Αν δεν πάρουμε τώρα μέτρα και αφήσουμε το τέρας να μεγαλώνει, αργότερα θα είναι δύσκολο να το αντιμετωπίσουμε. Δεν πρέπει να πανηγυρίζουμε με τους αριθμούς αλλά να δώσουμε βάρος στην ποιότητα.
Έλεγαν οι αρχαίοι πρόγονοι και είχαν δίκιο: Ουκ εν τω πολλώ το ευ.
Ρίξτε μια ματιά γύρω σας να δείτε το τρομερό κυκλοφοριακό πρόβλημα στην πόλη της Ρόδου, αλλά και σε όλο το νησί. Ρίξτε μια ματιά στη μείωση των υδάτινων αποθεμάτων στα φράγματα. Ρίξτε μια ματιά στην περιβαλλοντική επιβάρυνση που δημιουργεί η αύξηση των τουριστών, χωρίς μάλιστα αυτή να συνοδεύεται και από την αντίστοιχη αύξηση των δαπανών τους.
Νιώστε την ανυπόφορη δυσοσμία στα Κρητικά, αλλά και στην πλευρά του Φαληρακίου.
Ο δήμαρχος δείχνει συχνά αλαζονεία, τοξικότητα και τάσεις φίμωσης της άλλης άποψης, που δεν βοηθούν ούτε τη λειτουργία του δημοτικού συμβουλίου, ούτε τη συνολική πορεία του Δήμου. Αναρωτιέμαι αν μπορεί να παίξει τον ρόλο του εμπνευστή και ηγέτη που θα πάει τον Δήμο σε ανώτερο επίπεδο. Παρά ταύτα, σε ορισμένους τομείς όπως στον πολιτισμό βλέπουμε βελτίωση στην ποιότητα – ευτυχώς – μέρα με τη μέρα.
Το κρίσιμο και καθοριστικό ερώτημα είναι: Έχει ο Δήμος την πολιτική βούληση και την ικανότητα να αντιμετωπίσει αυτά τα κρίσιμα προβλήματα; Εγώ βλέπω τα προβλήματα να μπαίνουν κάτω από το χαλί.
