Ο ιός της ανοησίας

Εχει ξεκινήσει μια χυδαία επίθεση εναντίον του κ. Τσιόδρα, μια προσπάθεια αποδόμησης της προσωπικότητάς του, με προσωπικές επιθέσεις, αφήνοντας υπονοούμενα γιατί είναι πολύτεκνος, συνδέοντάς το γεγονός αυτό με τα πρόσφατα αναθεωρητικά περί των αμβλώσεων, αποκαλώντας τον υποτιμητικά «δεξιό ψάλτη», από την ημέρα που έμαθαν ότι ψάλλει σε ναό της περιοχής του. Ο κ. Τσιόδρας κατά την ηλίθια ιδεοληπτική τους δεν είναι ικανός, όχι γιατί δεν κάνει καλά την δουλειά του, αλλά γιατί τυχαίνει να ψέλνει.  Αυτοί που χτυπιούνται γι’ αυτό, είναι σίγουρο ότι θα τον χλεύαζαν και στην περίπτωση που μάθαιναν ότι έψαλε σπίτι του και όχι σε ναό. Τους ενοχλεί ο ίδιος ο κ. Τσιόδρας. Δεν μπορεί εύκολα να γίνει ο ήρωάς τους. Έμεινε πολλά χρόνια στα θρανία, διάβασε υπερβολικά, έχει ένα βιογραφικό που το βλέπουν και τους πιάνει ναυτία, έχει και εφτά παιδιά, ψάλλει και τις Κυριακές στην εκκλησία γιατί είναι λάτρης της βυζαντινής μουσικής, είναι νηφάλιος, είναι σίγουρος γι’ αυτά που λέει, φτάνει στα όρια της αντοχής του με τη σκληρή δουλειά, συγκινείται όταν αναφέρεται στους γονείς του και στους δικούς μας, είναι ένας άνθρωπος με βαθιά κοινωνική συνείδηση.  Πόσα πια να αντέξουν; Όμως, αυτή είναι η μία πλευρά. Υπάρχει και η άλλη. Υπάρχουν κι κείνοι  δηλαδή, που τον χρησιμοποιούν  μεταξύ άλλων, και ως επικοινωνιακή «ασπίδα». Κάποιοι επιχειρούν μια επικοινωνιακή και πολιτική σπέκουλα, τον εκμεταλλεύονται, δηλαδή, ωσάν να προέρχεται από το Μητρώο Στελεχών της Ν.Δ και τον έχουν αναγάγει σε άτυπο εκπρόσωπο της κυβέρνησης και όχι μόνο, όπως είναι βέβαιο πως αισθάνεται ο ίδιος, ως εκπρόσωπο της επιστήμης του και της επίσημης Πολιτείας εν μέσω πανδημίας. Μπορεί να δηλώνει…Ολυμπιακός στην ποδοσφαιρική του ταυτότητα, κομματική ταυτότητα, ωστόσο, δεν έχει. Σε κάθε περίπτωση πάντως, ακόμα κι όταν επιστρέψει στο νοσοκομείο, τους ασθενείς του, το πανεπιστήμιο,ή και το ψαλτήρι της ενορίας του, θα έχει παραμείνει το σύμβολο μιας φαραωνικής κρίσης και ο άνθρωπος που ενώνει, επικαλούμενος την κοινή λογική και την κοινωνική ευθύνη.