«Το γεγονός ότι η Ρόδος ως τόπος έχει για λόγους ιστορικούς (Ιταλοκρατία, ύπαρξη κτηματολογίου από παλιά, κλπ) μεγάλη δημόσια περιουσία, άνοιξε την όρεξη στα τσακάλια του ΤΑΙΠΕΔ για να ολοκληρώσουν το φαγοπότι της περιουσίας του ροδίτικου λαού».
Αυτό δηλώνει σε συνέντευξή του στη «δ», το μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Νίκος Μαυροματάκος με αφορμή τις δυσμενείς εξελίξεις και την παραχώρηση ακινήτων – φιλέτων της Ρόδου στο ΤΑΙΠΕΔ.
«Η εκχώρηση μεγάλων περιοχών-φιλέτων στο νησί μας και μάλιστα με fast track και εν κρυπτώ διαδικασίες, από έναν οργανισμό(ΤΑΙΠΕΔ) που ως εκτροφείο σκανδάλων αποτελεί πρόκληση για την δημοκρατία, διαδικασίες ντυμένες με τον μανδύα της «αξιοποίησης», που κινούνται έξω από τα όρια του ίδιου του Συντάγματος, αποτελούν πραγματικά εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας, επαναφέροντας καθεστώτα αποικιοκρατίας», δηλώνει ο κ. Μαυροματάκος και προσθέτει πως όλα αυτά σε συνδυασμό με το νομοσχέδιο για την σύνθετη τουριστική κατοικία, αποτελούν ένα εκρηκτικό μίγμα καταστροφής του νησιωτικού περιβάλλοντος και υποβάθμισης ακόμη περισσότερο των ήδη προβληματικών υποδομών του νησιού μας.
Σε ερώτηση σχετικά με την αξιοποίηση του Γκολφ Αφάντου ο κ. Μαυροματάκος δηλώνει:
«Το ό,τι οι επενδυτές αποχωρούν σταδιακά, συνεπάγεται πως όχι μόνο το ΤΑΙΠΕΔ λειτουργεί με καθεστώς αδιαφάνειας, χωρίς κοινοβουλευτικό έλεγχο, αλλάζοντας τους όρους των διαγωνισμών, αλλά και το ό,τι θα υπάρξει μεγαλύτερη υποκοστολόγηση».
Η συνέντευξη του κ. Νίκου Μαυροματάκου, αναλυτικά:
• Η «παραχώρηση» με απόφαση της διυπουργικής και άλλων ακινήτων στο ΤΑΙΠΕΔ έχει δημιουργήσει θέμα στην περιοχή μας. Ήταν αναμενόμενη αυτή η εξέλιξη;
Καταρχήν το να δημιουργηθεί θέμα, είναι το ζητούμενο. Το γεγονός ότι η Ρόδος ως τόπος έχει για λόγους ιστορικούς (Ιταλοκρατία, ύπαρξη κτηματολογίου από παλιά, κλπ) μεγάλη δημόσια περιουσία, άνοιξε την όρεξη στα τσακάλια του ΤΑΙΠΕΔ για να ολοκληρώσουν το φαγοπότι της περιουσίας του ροδίτικου λαού. Η εξέλιξη αυτή μάλλον ήταν αναμενόμενη, αν αναλογιστεί κανείς πως ο σκοπός τους στην τελική ανάλυση δεν είναι να κερδηθούν τα χρήματα για να καλυφθεί η μαύρη τρύπα του ταξικού χρέους, αλλά η με οποιοδήποτε τρόπο παραχώρηση- παράδοση σε ιδιώτες, με όρους αποικιοκρατικούς και ξεπουλήματος, οτιδήποτε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως δημοσίου συμφέροντος, και θα μπορούσε να αξιοποιήσει η ελληνική κοινωνία για το δικό της πραγματικό όφελος. Και αυτό το απαιτεί η εφαρμογή του μνημονίου.
• Ποια είναι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ και ποιες κινήσεις θα γίνουν για να μην «ξεπουληθούν» ακίνητα φιλέτα;
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ από την πρώτη στιγμή της ίδρυσης του ΤΑΙΠΕΔ , έλεγε πως οι τροϊκανοί δανειστές, μέσω των μνημονίων, ρητά απαιτούν να απολεσθεί μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας για την αποπληρωμή του χρέους.
Η εκχώρηση μεγάλων περιοχών-φιλέτων στο νησί μας και μάλιστα με fast track και εν κρυπτώ διαδικασίες, από έναν οργανισμό(ΤΑΙΠΕΔ) που ως εκτροφείο σκανδάλων αποτελεί πρόκληση για την δημοκρατία, διαδικασίες ντυμένες με τον μανδύα της «αξιοποίησης», που κινούνται έξω από τα όρια του ίδιου του Συντάγματος, αποτελούν πραγματικά εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας, επαναφέροντας καθεστώτα αποικιοκρατίας. Και σε συνδυασμό, με το νομοσχέδιο για την σύνθετη τουριστική κατοικία, αποτελούν ένα εκρηκτικό μίγμα καταστροφής του νησιωτικού περιβάλλοντος και υποβάθμισης ακόμη περισσότερο των ήδη προβληματικών υποδομών του νησιού μας.
Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα δρομολογούνται οι ανεπίστροφες απαλλοτριώσεις όλων των πλουτοπαραγωγικών μας πηγών, καθιστώντας αδύνατη οποιαδήποτε μελλοντική ανάπτυξη του τόπου. Αν η πρόθεσή τους είναι οι τοπικές κοινωνίες να μην έχουν κανέναν ρόλο και καμία γνώμη σε όλα τα παραπάνω, εμείς, ως ΣΥΡΙΖΑ, λέμε πως ήλθε η ώρα να βάλουμε τις δικές μας κόκκινες γραμμές, συντονίζοντας την δράση μας, μαζί με τον λαό της Ρόδου. Η κατατεθειμένη πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ είναι γνωστή λέξη προς λέξη στην ροδιακή κοινωνία που παρακολουθεί την πολιτική κατάσταση ως η πρόταση που διασφαλίζει το δημόσιο δηλαδή το κοινό συμφέρον… Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ αποκτά νόημα μόνο αν μπορέσει και αγγίξει την τοπική κοινωνία στο να καταλάβει το μέγεθος του προβλήματος. Να γίνει κοινή πεποίθηση πως αυτός ο τόπος δεν πωλείται, ούτε εκχωρείται στις ορέξεις ξένων και ντόπιων τσακαλιών. Πως η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας αφορά μόνο το λαό του τόπου και εξυπηρετεί τα συμφέροντα της τοπικής κοινωνίας και κανενός άλλου. Πως ο ίδιος ο ροδίτικος λαός, μαζί με τον Δήμο Ρόδου θα πρέπει να είναι ο βασικός θεσμικός αναστολέας οποιασδήποτε προσπάθειας υπεξαίρεσης της δημόσιας περιουσίας. Πως όποιος μιλά για αξιοποίηση θα πρέπει να εφαρμόζει διαδικασίες διαφάνειας σε σχέση με τους κανόνες δικαίου που διέπουν μέχρι σήμερα το Ελληνικό κράτος (Πολεοδομικοί όροι, περιβαλλοντικοί περιορισμοί κ.λ.π)
Πως το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου θα μετατρέψει τον τόπο μας σε μια ειδική οικονομική ζώνη φτωχών εργαζόμενων των 300 ευρώ .Και εν κατακλείδι, ο μόνος τρόπος να σταματήσουμε την λαίλαπα αυτή, είναι να σηκωθούν να φύγουν αυτοί που μας κυβερνούν ώστε με ένα νέο πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης να ανορθώσουμε ξανά την τοπική κοινωνία και οικονομία.
• Aισιοδοξείτε πως θα προχωρήσει η αξιοποίηση του Γκολφ Αφάντου γιατί ένας ένας οι επενδυτές δείχνουν να αποχωρούν;
Με βάση τα όσα αναφέρθηκαν στην προηγούμενή σας ερώτηση, μόνο αισιοδοξία δεν πρέπει να μας διακατέχει από το γεγονός της υποτιθέμενης αξιοποίησης του γκολφ Αφάντου. Το ό,τι οι επενδυτές αποχωρούν σταδιακά, συνεπάγεται πως όχι μόνο το ΤΑΙΠΕΔ λειτουργεί με καθεστώς αδιαφάνειας, χωρίς κοινοβουλευτικό έλεγχο, αλλάζοντας τους όρους των διαγωνισμών, αλλά και το ό,τι η σταδιακή αυτή αποχώρηση των «επενδυτών», προμηνύει μεγαλύτερη υποκοστολόγηση.
• Δεν έχει πάψει να υφίσταται το πρόβλημα με την κατάργηση των οργανικών θέσεων δασκάλων σε δημοτικά σχολεία της Ρόδου και των άλλων νησιών. Θα πεισθεί ο υπουργός Παιδείας από τις κινητοποιήσεις που θα γίνουν;
Συμφωνώ απολύτως πως παρόλες τις μέχρι τώρα διαβεβαιώσεις του υπουργείου, η κατάργηση των οργανικών θέσεων δασκάλων στα δημοτικά σχολεία, είναι προ των πυλών. Γιατί συνδέεται άμεσα τόσο με την εξαγγελία για μείωση, κατόπιν χρονοδιαγράμματος, των δημοσίων υπαλλήλων, όσο και με την στοχευμένη υποβάθμιση του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης και την κατάργηση της δωρεάν παιδείας. Ο υπουργός παιδείας είναι λοιπόν εντολοδόχος και αν οι κινητοποιήσεις είναι νικηφόρες, αυτό θα σημάνει μια νέα τροπή στον αγώνα για ανατροπή της υφιστάμενης πολιτικής που διαλύει την εκπαίδευση όπως διαλύει παράλληλα ό,τι έχει μείνει ακόμη όρθιο σε αυτό τον τόπο.
• Και στην περιοχή μας υπάρχει πρόβλημα με την ανεργία. Πώς θα αντιμετωπιστεί όμως;
Το πρόβλημα της ανεργίας στο νησί μας, δεν διαφέρει σε τίποτα από το συνολικότερο πρόβλημα που μαστίζει όλη την Ελλάδα. Πριν λίγες ημέρες δόθηκε στη δημοσιότητα η νέα έκθεση του ΔΝΤ, που αποκαλύπτει έμμεσα πως η οικονομία δεν ανακάμπτει, το χρέος παραμένει υψηλό και η φοροδιαφυγή δεν αντιμετωπίζεται. 1,32 εκατομμύρια Έλληνες είναι άνεργοι σύμφωνα με την τελευταία έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ. Ειδικά στους νέους σε ηλικία ως 24 ετών η ανεργία φτάνει το 65% , σπάζοντας κάθε αρνητικό ρεκόρ μέχρι σήμερα.Η απάντηση που δίνει η τρόικα εσωτερικού είναι η ανάπτυξη του τόπου μας μέσα από την μονοκαλλιέργεια του τουρισμού ,μέσα από το ξεπούλημα του τόπου, μέσα από τα προγράμματα του ΕΣΠΑ και τις σχολές μαθητείας που θα δίνουν δώρα στους ξενοδόχους τους εξαθλιωμένους μισθούς των 300 ευρώ που θα παίρνουν οι εργαζόμενοι. Τα όνειρα των ανθρώπων επιβάλλεται να μετατραπούν σιγά σιγά σε «ανάγκη επιβίωσης», και όχι σε στόχους ζωής. Η αποδοχή αυτής της αθλιότητας ονομάζεται σοβαρότητα και ευθύνη. Σε όλα αυτά είμαστε απέναντι για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ χωρίς να έχει μαγικό ραβδί που να υπόσχεται τον ουρανό με τ’ άστρα, έχει καταθέσει στην ελληνική κοινωνία ένα πρόγραμμα που αφορά την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, και που εξειδικεύεται στο θέμα της αντιμετώπισης της ανεργίας, και που μπορεί να υλοποιηθεί μόνο μέσα από μία κυβέρνηση της αριστεράς.
• Την επιστροφή στη δραχμή επιδιώκει το κόμμα που ίδρυσε πρόσφατα ο κ. Κατσανέβας. Είναι η λύση στο πρόβλημα της οικονομίας η επιστροφή στο παλαιό νόμισμα;
Το φόβητρο της επιστροφής στη δραχμή αποτέλεσε το εκβιαστικό δίλημμα των εκλογών, αφού συνδέθηκε άμεσα με την διατήρηση της Ελλάδας στην Ευρωζώνη. Και αξιοποιήθηκε άριστα προκειμένου, να μην ανοίξει μια σοβαρή συζήτηση για το ποια Ευρώπη θέλουμε και για το ποια Ευρώπη δεν θέλουμε καθόλου. Επί της ουσίας όμως, τα μνημονιακά προγράμματα λιτότητας εφαρμόζονται σε χώρες με ευρώ, ευρωπαϊκές χώρες εκτός ευρώ και σε πάρα πολλές χώρες εκτός ευρωπαϊκής ένωσης, παντού με τα ίδια καταστροφικά αποτελέσματα. Η ευρωζώνη κινδυνεύει από την αρχή της κρίσης κυρίως λόγω των πολιτικών της λιτότητας που υιοθετήθηκαν και έκτοτε εντείνονται σε όλες τις χώρες. Για μας η έξοδος από το ευρώ δεν αποτελεί ταμπού και καμιά παραπάνω θυσία δεν μπορεί να γίνει με τον μπαμπούλα της εξόδου. Και όχι προφανώς γιατί η επαναφορά στο εθνικό νόμισμα αποτελεί κάποια «προοδευτική» επιλογή προς μία φιλολαϊκή υπέρβαση της κρίσης αλλά, για τον απλούστατο λόγο πως η πολιτική πρέπει να είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει διαφορετικά ενδεχόμενα. Για μας προτεραιότητα έχουν οι ανάγκες της κοινωνίας και πωώς αυτές εξυπηρετούνται προς όφελός της. Καμιά όμως κοινωνία δεν μπορεί να παραμείνει σε μια μόνιμη κατάσταση εκβιασμού. Και καμιά λύση δεν μπορεί να δοθεί σε εθνοκρατικό επίπεδο.
• Από το κυβερνητικό επιτελείο εκφράζεται η άποψη ότι τα δύσκολα έχουν ήδη περάσει για την ελληνική οικονομία. Όμως γιατί οι οικονομικά ασθενέστεροι και οι ιδιοκτήτες μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων δεν τα βγάζουν πέρα;
Το παραμύθι αυτό το ακούμε 3 χρόνια τώρα. Κάθε φορά περνούν τα δύσκολα και μετά από λίγο έρχεται η τρόικα για έλεγχο, οι στόχοι αποκλίνουν και έρχονται νέα μέτρα. Ή νομίζουν πως τρώμε κουτόχορτο, ή πραγματικά έχουν δομήσει ένα τόσο βαθύ γκεμπελικό τρόπο διαμόρφωσης της κοινής γνώμης που σαν έτοιμη να πιστέψει πως ο γάιδαρος πετάει, συμμορφώνεται στις υποδείξεις. Από την πλευρά μας, σαν ΣΥΡΙΖΑ, λέμε και ξαναλέμε σε όλους τους τόνους, πως δεν χάνουν όλοι από την εφαρμογή αυτής της πολιτικής. Χτυπιέται το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας, οι νέοι περισσότερο, η εργατική τάξη και η μεσαία τάξη, οι μικροϊδιοκτήτες όπως αναφέρατε, κλπ. Και αυτό είναι μια βαθιά ταξική επιλογή. Αλλά υπάρχουν και αρκετοί που θησαυρίζουν, απομυζώντας τον μόχθο του λαού εκμεταλλευόμενοι τις νέες συνθήκες και την εσωτερική υποτίμηση.
Κάθε ημέρα που περνά ο παραγωγικός ιστός της χώρας διαλύεται. Η απάντησή της τρόικας εσωτερικού είναι πως είμαστε λαϊκιστές και πως η ανάκαμψη είναι προ των πυλών… Αρκεί μία βόλτα στο κέντρα των πόλεων και στις Μανωλάδες ανά την επικράτεια για να δούμε ποιοι λαϊκίζουν. Η μόνη λύση είναι η ανατροπή αυτής της νεοφιλελεύθερης μνημονιακής υφεσιακής πολιτικής. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Να φύγουν το συντομότερο.
