Δεν αφήνει αναπάντητο ερώτημα, όσο σκληρό και προκλητικό κι αν είναι, ο δήμαρχος Ρόδου κ. Στάθης Κουσουρνάς, σε συνέντευξή του προς την «δημοκρατική», με την ευκαιρία της λήξεως του έτους και της ανατολής του νέου, που σίγουρα, θα είναι ακόμα πιο δύσκολο.
Απαντώντας σε διάφορα «καυτά» ερωτήματα ο δήμαρχος Ρόδου, δηλώνει:
• Η συνοχή της πλειοψηφίας είναι δεδομένη, καθόλου εύθραστη και δεν κλονίστηκε.
• Θα γίνουν αλλαγές στη διοίκηση του Δήμου, όχι μόνο γιατί τις επιτάσσει ο νόμος, αλλά και γιατί αλλάζουν οι συνθήκες, αλλάζουν οι ανάγκες, αλλάζουν και οι σχεδιασμοί.
• Μπορεί κανείς να διαφωνήσει πολιτικά με τις επιλογές μου και είναι θεμιτό και πιθανότατα και εποικοδομητικό. Είναι, όμως, ανέντιμο να μου καταλογίζονται μικροκομματικές σκοπιμότητες.
•Πιστεύω ότι τόσο η κυβέρνηση όσο και το ίδιο το ΤΑΙΠΕΔ θα συνειδητοποιήσουν αργά ή γρήγορα ότι οι ανάγκες είναι κοινές, τα προβλήματα κοινά και η επίλυση των προβλημάτων κοινή επιδίωξη.
• Ο Δήμος Ρόδου έχει τη δυνατότητα να εξυγιανθεί οικονομικά και να γίνει πρότυπο νοικοκυρεμένου και αναπτυξιακού Δήμου.
• Δεν έχω αλλάξει γνώμη, θα είμαι και πάλι υποψήφιος δήμαρχος.
Αναλυτικά η συνέντευξη του δημάρχου Ρόδου κ. Στάθη Κουσουρνά, προς την «δημοκρατική»:
• Βρισκόμαστε στο μέσον της θητείας της δημοτικής αρχής. Οι επικριτές σας – και όχι μόνο – επισημαίνουν ότι ήδη είναι ορατά τα σημάδια κόπωσης και φθοράς και φέρνουν για παράδειγμα την εύθραυστη συνοχή της πλειοψηφίας, που σε κάποιες περιστάσεις κλονίστηκε και χρειάστηκε η δική σας παρέμβαση. Πώς είναι η κατάσταση και πού βρίσκεται η αλήθεια;
Κατ΄ αρχήν να διευκρινίσουμε κάτι: η συνοχή της πλειοψηφίας είναι δεδομένη, καθόλου εύθραυστη και δεν κλονίστηκε. Αυτό που μας ενώνει, η αγάπη μας για τον τόπο και η διάθεσή μας να προσφέρουμε όσο περισσότερο μπορούμε, ιδιαίτερα σε αυτή την κρίσιμη καμπή που διανύουμε τόσο θεσμικά όσο και κοινωνικά, είναι πολύ πιο δυνατό από τις όποιες επιμέρους διαφωνίες και μικροτριβές που είναι φυσικό να υπάρχουν. Όπως λέει και μια παροιμία, «η φτώχεια φέρνει γκρίνια». Όμως από τις περιστασιακές γκρίνιες μέχρι τη ρήξη που υπαινίσσονται κάποιοι ότι απειλεί την παράταξη υπάρχει μεγάλη απόσταση. Στις συνθήκες που βιώνουμε είναι φυσικό να υπάρχουν λογικά και δίκαια αιτήματα, που εξ ανάγκης μένουν ανικανοποίητα και δημιουργούν εντάσεις. Η δημοτική ομάδα δουλεύει υπερβάλλοντας εαυτούς και η κόπωση, όσο κι αν είναι φυσικό να έρχεται, δεν μπορώ να δεχθώ ότι μας έχει καταβάλει. Απεναντίας, θα έλεγα, μας πεισμώνει ακόμα περισσότερο στη θέλησή μας να πετύχουμε.
• Επίκεινται αλλαγές στο σχήμα της δημοτικής αρχής, με βάση και τις διορθώσεις που επιβάλλονται από τον «Καλλικράτη», όπως είναι ο περιορισμός των θέσεων αντιδημάρχων. Παρασκηνιακά καταγράφονται διαγκωνισμοί των μνηστήρων των θέσεων και έντονος δικός σας προβληματισμός. Τι μας επιφυλάσσει ο πρώτος μήνας του νέου χρόνου;
Σαφώς θα γίνουν αλλαγές. Όχι μόνο γιατί τις επιτάσσει ο νόμος, όπως σωστά επισημαίνετε, αλλά και γιατί αλλάζουν οι συνθήκες, αλλάζουν οι ανάγκες, αλλάζουν και οι σχεδιασμοί. Όπως είχαμε πει ξεκάθαρα από την πρώτη στιγμή που αναλάβαμε, το πρώτο μέρος της θητείας μας είχε χαρακτήρα συμμαζέμματος, νοικοκυρέματος και διερεύνησης των νέων συνθηκών που δημιουργούσε ο «Καλλικράτης». Τώρα πλέον έκλεισε αυτός ο κύκλος και ξεκινά ένας καινούργιος, οπότε χρειάζεται να γίνει μια επανεξέταση του σχήματός μας και μια αναδιάταξη των δυνάμεών μας. Και θέλω να ξεκαθαρίσω ότι η όποια αλλαγή αρμοδιοτήτων κάποιου στελέχους μας δεν σημαίνει αποτυχία στη μέχρι τώρα πορεία και απόδοσή του. Αυτό το γνωρίζουν καλά όλα τα στελέχη μας, που δεν διαγκωνίζονται, όπως λέτε, παρά μόνο για το καλό του τόπου. Όσο για τον προβληματισμό μου, φυσικό είναι να υπάρχει, αφού στόχος μου είναι να πετύχουμε το καλύτερο δυνατόν σχήμα με την μέγιστη απόδοση. Το τελικό σχήμα, όμως, επιτρέψτε μου να πω ότι θα το μάθετε και εσείς πολύ σύντομα, όπως όλοι.
• Η χρονιά που φεύγει κατέγραψε διαφωνίες και αντιπαραθέσεις της ΚΕΔΕ και πολλών δημάρχων της χώρας, όπως κι εσείς, με την κεντρική εξουσία. Παλιότερα είχατε κατηγορηθεί, λόγω της προέλευσής σας από το ΠΑΣΟΚ, ότι τότε που ήταν κυβέρνηση ο κομματικός σας χώρος δεν είχατε προβεί σε συγκρούσεις, όπως τώρα. Αυτή η αλλαγή στάσης σας οφείλεται στη σκλήρυνση των κυβερνητικών μέτρων ή στην αλλαγή στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό;
Βρισκόμαστε στο μέσον της θητείας της δημοτικής αρχής και ειλικρινά έχω βαρεθεί να ακούω από την πρώτη στιγμή αυτή τη συγκεκριμένη «μομφή», ότι ανήκω σε συγκεκριμένο πολιτικό χώρο – λες και είναι ντροπή αυτό – ή ότι τάχα προτάσσω τον «κομματικό πατριωτισμό» μου έναντι των υποχρεώσεών μου ως δημάρχου. Φυσικά και έχω τις προσωπικές μου πολιτικές πεποιθήσεις, όπως όλοι. Μικρή κοινωνία είμαστε, εξάλλου, και δόξα τω Θεώ γνωριζόμαστε. Από τα πρόσωπα που ασχολούνται με τα τοπικά πράγματα, είτε στον Δήμο, είτε στην Περιφέρεια, είτε σε επίπεδο φορέων, τίνος τα πολιτικά πιστεύω είναι άγνωστα; Αυτό σημαίνει μήπως ότι δεν κάνουν σωστά τη δουλειά για την οποία τα εξέλεξαν οι πολίτες;
Αυτού του είδους η «κριτική» υποκρύπτει ένδεια πραγματικών επιχειρημάτων και ασκείται εκ του πονηρού: «Δεν αντιδρούσε ο Κουσουρνάς τον πρώτο καιρό; Α, βέβαια, αφού ήταν κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ… Αντιδρά τώρα ο Κουσουρνάς; Ε, φυσικά, αφού τώρα δεν είναι κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ». Και αν δεν «αντιδρούσα» ούτε τώρα, θα έλεγαν οι ίδιοι πάντα, «τι περιμένατε; Αφού στην κυβέρνηση συμμετέχει και το ΠΑΣΟΚ…».
Όμως η αλήθεια είναι ότι η πορεία μου ήταν και είναι ξεκάθαρη και αταλάντευτη, με μοναδικό γνώμονα το τι πιστεύω ότι είναι καλό και πρέπον για τον τόπο, για τη χώρα, για τους πολίτες. Μπορεί κανείς να διαφωνήσει πολιτικά με τις επιλογές μου και είναι θεμιτό και πιθανότατα και εποικοδομητικό. Είναι όμως ανέντιμο να μου καταλογίζονται μικροκομματικές σκοπιμότητες. Δεν υπήρξε καμία αλλαγή στη στάση μου από την πρώτη στιγμή της εκλογής μου ως δημάρχου μέχρι σήμερα. Όσες φορές έκρινα ότι χρειάστηκε να συγκρουστώ, και στο παρελθόν και τώρα, το έκανα χωρίς να υπολογίζω τις κομματικές ταυτότητες. Και όσες φορές έκρινα ότι χρειάστηκε να ακολουθήσω ήπια γραμμή, το έκανα με το ίδιο σθένος, έστω κι αν έβλεπα ότι αυτό θα είχε το λεγόμενο (και κακώς εννοούμενο) «πολιτικό κόστος».
• Ένα από τα μέτωπα είναι αυτό με το ΤΑΙΠΕΔ και τις έντονες διεκδικήσεις του σε περιουσιακά στοιχεία που έχουν καταγραφεί στη συνείδηση του ροδιακού λαού ως δικά του. Πόσα περιθώρια υπάρχουν να μείνει στα χέρια της Ρόδου η διαχείρισή τους, όπως π.χ. της μαρίνας;
Είναι πράγματι εξοργιστικό να βλέπει κανείς τον «αέρα», το ύφος ανθρώπων που φέρονται σαν να τους ανήκουν τα πάντα και να έχουν απλώς να αντιμετωπίσουν τους ιθαγενείς, προβάλλοντας το προφίλ του παντογνώστη τεχνοκράτη, του σοφού συμβούλου και, αν χρειαστεί, της πυγμής της κεντρικής εξουσίας. Αυτή η στάση από πλευράς ΤΑΙΠΕΔ είναι που φέρνει τη σύγκρουση και, όσο θα συνεχίσει να υπάρχει, θα μπαίνει εμπόδιο στον νηφάλιο διάλογο που ίσως να έφερνε λύσεις. Πιστεύω ότι τόσο η κυβέρνηση όσο και το ίδιο το ΤΑΙΠΕΔ θα συνειδητοποιήσουν αργά ή γρήγορα ότι οι ανάγκες είναι κοινές, τα προβλήματα κοινά και η επίλυση των προβλημάτων κοινή επιδίωξη. Γιατί και η Ρόδος χρειάζεται τις επενδύσεις, γιατί και η τοπική οικονομία χρειάζεται αναπτυξιακά μέτρα, γιατί η συνεισφορά της Ρόδου στην εθνική οικονομία είναι δεδομένη και μεγάλη: και μπορεί να είναι μεγάλη, γιατί πατάει στα δικά της πόδια. Το «καπέλωμα» που επιχειρείται στον τοπικό σχεδιασμό και στις τοπικές προσπάθειες μόνο επιζήμιο μπορεί να είναι για τον κοινό στόχο της ανάπτυξης. Γι΄ αυτό και πιστεύω ότι τελικά θα επικρατήσει η λογική και δεν θα προχωρήσουν ενέργειες που βρίσκουν αντίθετο όχι μόνο τον Δήμο, αλλά όλη την τοπική κοινωνία.
• Τεχνικό πρόγραμμα υπερβολικά φτωχό και φέτος. Πότε αλήθεια θα αρχίσουμε να βλέπουμε ένα τεχνικό πρόγραμμα που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του τόπου και όχι στις απαιτήσεις που υπαγορεύονται από την γενικότερη οικονομική κρίση;
Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω με τον χαρακτηρισμό. Τεχνικό πρόγραμμα συμμαζεμένο ναι· φτωχό όχι. Και διαφωνώ και με την αντιδιαστολή που εμπεριέχει η ερώτησή σας. Η γενικότερη οικονομική κρίση είναι μια σημαντική παράμετρος, ίσως η σημαντικότερη, και δεν μπορεί κανείς να την αγνοεί. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο σχεδιασμός και η πολιτική πράξη παραβλέπουν τις ανάγκες του τόπου. Μην ξεχνάμε ότι, παρά την μείωση των τακτικών πόρων, τόσο από το κράτος όσο και από την τοπική αγορά που πλήττεται από τη γενικότερη ύφεση, εν τούτοις, ο προϋπολογισμός των εκτελεστέων έργων για το 2013 είναι 26,5 εκ. ευρώ. Και πρόκειται, όπως καταλαβαίνετε, για τα άκρως απαραίτητα. Οι εποχές όπου κατασκευάζονταν έργα δίχως αντίκρυσμα για να τα πληρώσουν οι επόμενοι έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
• Η κρίση δεν άφησε αλώβητο τον Δήμο Ρόδου, για τον οποίο υπάρχει η εικόνα ότι είναι ένας από τους υπερχρεωμένους δήμους. Φημολογείται μάλιστα ότι είναι υποψήφιος να τεθεί υπό στενή εποπτεία από την κεντρική εξουσία.
Επιπλέον ο αρμόδιος αντιδήμαρχος πολλές φορές έχει εκφράσει δημόσια την ταμειακή στενότητα του Δήμου. Αλήθεια, πού βρισκόμαστε;
Δεν νομίζω ότι κρύψαμε ποτέ από τον πολίτη την εικόνα των οικονομικών του Δήμου, ούτε προσπαθήσαμε ποτέ να την ωραιοποιήσουμε. Βρισκόμαστε στη δίνη μιας πρωτόγνωρης κρίσης – όχι μόνο εμείς, όλη η Ελλάδα το ζει αυτό – και αυτό οδήγησε σε μια εξ ίσου πρωτόγνωρη μείωση των εσόδων και μία πολιτική συνολικής περιστολής των δαπανών. Όσον αφορά την τοπική πραγματικότητα, παραλάβαμε τον Δήμο με μεγάλο χρέος, τόσο αυτό των ληξιπρόθεσμων οφειλών όσο και αυτό των δανειακών υποχρεώσεων. Και καταφέραμε, στα δύο χρόνια, οι δανειακές μας υποχρεώσεις και οι οφειλές μας στους ασφαλιστικούς φορείς και το δημόσιο να είναι ενήμερες και να έχουν μειωθεί σημαντικά. Τώρα πλέον αντιμετωπίζονται και οι ληξιπρόθεσμες οφειλές μας, που είναι μεγάλες.
Όσον αφορά την εποπτεία, καλό είναι να ξεκαθαρίζουμε ότι σε αυστηρή εποπτεία έχει μπει όλη η αυτοδιοίκηση. Αλλά ο Δήμος Ρόδου έχει τη δυνατότητα να εξυγιανθεί οικονομικά και να γίνει πρότυπο νοικοκυρεμένου και αναπτυξιακού δήμου. Αυτός είναι ο στόχος μας και πάνω σε αυτόν εργαζόμαστε.
• Η οικονομική κρίση έφερε και μια οξύτατη κοινωνική κρίση. ¶νεργοι, άστεγοι, άποροι, λουκέτα σε επιχειρήσεις, ασφυξία στην αγορά. Πόσο μπορεί να βοηθήσει η αυτοδιοίκηση τους ανθρώπους που πέφτουν θύματα αυτής της κατάστασης; Με ποιους τρόπους, με ποιους πόρους, με ποιο ανθρώπινο δυναμικό;
Με ό,τι έχουμε. Από πόρους, από ανθρώπινο δυναμικό, από την πολύτιμη συνδρομή των πολιτών που, διατηρώντας την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη των ροδίτικων παραδόσεων και αξιών, σπεύδουν να αγκαλιάσουν τον συνάνθρωπό τους που έχει ανάγκη από βοήθεια… Είναι γεγονός ότι τα πράγματα είναι δύσκολα. Έχει αυξηθεί δραματικά ο αριθμός των αιτούντων βοήθεια από τις κοινωνικές δομές του δήμου, της περιφέρειας, της εκκλησίας, ενώ έχουν μειωθεί οι πόροι, τα διαθέσιμα κονδύλια. Ωστόσο την καλύτερη απάντηση δεν θα τη δώσω εγώ, αλλά οι ίδιοι οι εργαζόμενοι του Δήμου Ρόδου: το ενημερωτικό φυλλάδιο που κυκλοφόρησαν τις μέρες των κινητοποιήσεών τους αναφέρει ότι ο Δήμος παρέχει τις υπηρεσίες του σε:
• 900 παιδιά που φιλοξενούνται σε 19 παιδικούς σταθμούς και κέντρα δημιουργικής απασχόλησης παιδιών.
• 45 παιδιά που φιλοξενούνται σε δύο κέντρα δημιουργικής απασχόλησης ατόμων με αναπηρίες.
• Πάνω από 2.000 ηλικιωμένους με το ΚΑΠΗ και τα παραρτήματά του, όπως και με τα δύο ΚΗΦΗ και τα προγράμματα «Βοήθεια στο σπίτι».
• 125 συμπολίτες μας που σιτίζονται από τα Συσσίτια του Δήμου καθημερινά.
Και όλα αυτά εν μέσω μειώσεων στους πόρους από το κεντρικό κράτος, εν μέσω προσπάθειας από το κεντρικό κράτος να προσθέσει στην αυτοδιοίκηση κι άλλες αρμοδιότητες σε αυτό τον τομέα, χωρίς να προσθέτει τους αντίστοιχους πόρους όπως θα έπρεπε, εν μέσω μείωσης του υπάρχοντος ανθρώπινου δυναμικού των δέκα πρώην δήμων του νησιού κατά 9%.
• Στο μεταξύ όλο και πληθαίνουν τα παράπονα για πλημμελή διαχείριση της καθημερινότητας, με αιχμή κυρίως την καθαριότητα. Γεγονός είναι ότι η εικόνα της πόλης δεν είναι καλή. Τι απαντάτε;
Θα εθελοτυφλούσα αν έλεγα ότι δεν υπάρχει πρόβλημα στην καθαριότητα. ¶λλωστε αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που δείχνουμε ως δημοτική αρχή τόση επιμονή στην εξεύρεση λύσης μέσα από την αρωγή του ιδιωτικού τομέα. Όταν έχουν πολλαπλασιαστεί οι ανάγκες, με την ενοποίηση του νησιού σε ένα δήμο, ενώ παράλληλα έχει μειωθεί το προσωπικό· όταν έχουν λήξει οι συμβάσεις με ιδιώτες που εξυπηρετούσαν πρώην δήμους· όταν δεν υπάρχει πια από την δημοτική υπηρεσία καθαριότητας η δυνατότητα να γίνεται αποκομιδή απορριμμάτων εφτά μέρες τη βδομάδα και 24 ώρες την ημέρα, ε τότε είναι λογικό να προσπαθήσεις να καλύψεις ό,τι μπορείς με τις δικές σου δυνάμεις και για τα υπόλοιπα να βρεις άλλες λύσεις. Αυτό είναι το σκεπτικό που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να καταλάβουν κάποιοι και μας «πυροβολούν» ότι δήθεν θέλουμε να ιδιωτικοποιήσουμε εντελώς την καθαριότητα.
• Εξακολουθείτε να είστε υπέρ της μεταρρύθμισης που έφερε ο Καλλικράτης στη χώρα και ειδικότερα στη Ρόδο; Αν κάνατε την αυτοκριτική σας για τις αποφάσεις που πήρατε είτε ως βουλευτής είτε ως δήμαρχος σχετικά με το θεσμικό πλαίσιο που διέπει την αυτοδιοίκηση, τι βαθμό θα βάζατε στον εαυτό σας και γιατί;
Έχω τοποθετηθεί και παλαιότερα σε σχετική ερώτηση, τόσο για τον «Καλλικράτη» όσο και για τη θητεία μου στο κοινοβούλιο. Η χώρα, ανεξάρτητα από την οικονομική κρίση, χρειαζόταν ριζικές μεταρρυθμίσεις, πρωτίστως σε θεσμικό πλαίσιο, αλλά και στο ουσιαστικό επίπεδο της σχέσης του πολίτη με τη διοίκηση – κεντρική, περιφερειακή ή τοπική. Ο «Καλλικράτης» ήταν ένα θετικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Οι όποιες αδυναμίες, τα όποια λάθη αναφάνηκαν στην εφαρμογή του, δεν αναιρούν την ορθότητα της αρχικής του σύλληψης. Ωστόσο, οι αδυναμίες του, σε συνδυασμό με την ανάγκη της χώρας για συμμάζεμα των οικονομικών, για πάταξη της διαφθοράς, για ουσιαστικούς ελεγκτικούς μηχανισμούς που θα λειτουργούν με διαφάνεια και ισονομία, αλλά πάνω απ` όλα σε συνδυασμό με την πρωτοφανή οικονομική κρίση, οδήγησαν σε πρακτικές που, ως ένα βαθμό, συγκρούονται με τη διάθεση του νομοθέτη για ουσιαστική αυτοδιοίκηση και αποκέντρωση. Δεν μετανιώνω για τη στάση μου απέναντι στον νόμο-πλαίσιο της διοικητικής μεταρρύθμισης, τον γνωστό ως «Καλλικράτη», αλλά και δεν παύω να αγωνίζομαι για την διόρθωση των «ημαρτημένων» που εμπεριέχει η εφαρμογή του σε αυτές τις συνθήκες. Όσο για την βαθμολογία… εφόσον ασχολούμαι με τα κοινά, αυτομάτως θέτω τον εαυτό μου στην κρίση των πολιτών και εκείνοι είναι οι μόνοι αρμόδιοι να με αξιολογήσουν με την ψήφο τους.
• Πώς βλέπετε το υπόλοιπο της θητείας σας, αλλά και το θέμα της εκ νέου υποψηφιότητάς σας στις επόμενες δημοτικές εκλογές; Θεωρείτε ότι τα χειρότερα πέρασαν ή ότι θα συνεχιστεί η στενωπός;
Από τη στιγμή που η κρίση έχει γίνει συνείδηση πλέον ότι δεν είναι μόνο ελληνική, αλλά αφορά όλη την Ευρώπη και την παγκόσμια οικονομική ισορροπία, έχει αρχίσει να αλλάζει λίγο-λίγο η εικόνα της χώρας μας ως «το μαύρο πρόβατο», με αποτέλεσμα να αλλάζει και η στάση των εταίρων μας απέναντί μας. Πιστεύω ότι περάσαμε την κορύφωση της κρίσης και μπήκαμε σε πορεία εξομάλυνσης. Μια πορεία που ούτε εύκολη είναι, ούτε σύντομη. Ωστόσο είμαι αισιόδοξος: όχι μόνο για τη Ρόδο, που πιστεύω ότι έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα έναντι άλλων περιοχών της χώρας, αλλά για την Ελλάδα ολόκληρη. Αρκεί να πιστέψουμε στις δυνάμεις μας και να εκμεταλλευτούμε το μόνο καλό που μας έφερε η κρίση: την αναγκαιότητα να προχωρήσουμε σε μεταρρυθμίσεις που εκσυγχρονίζουν το κράτος, τη διοίκηση, την κοινωνία και τη φέρνουν θεσμικά και ουσιαστικά πιο κοντά στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Όσο για το ενδεχόμενο να είμαι και πάλι υποψήφιος, έχω απαντήσει κατά το παρελθόν και δεν έχω αλλάξει γνώμη. Όμως έχουν αλλάξει οι συνθήκες και πιστεύω ότι χρειάζεται πλέον η μέγιστη δυνατή συστράτευση όλων αυτών που μπορούν να προσφέρουν προς την κατεύθυνση της εξυγίανσης, του δημοκρατικού εκσυγχρονισμού, της ουσιαστικής μεταρρύθμισης, για να μπορέσει η Ρόδος, μέσα από μια τέτοια κοινή προσπάθεια, να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καιρών.
• Τι ευχή θα δώσετε στους πολίτες της Ρόδου και στους αναγνώστες μας για το 2013;
Σε προσωπικό επίπεδο για τον καθένα πολίτη, φυσικά υγεία, μιας και είναι το προαπαιτούμενο για όλα τα άλλα. Σε συλλογικό επίπεδο εύχομαι ειλικρινά να διατηρούμε την ελπίδα, αυτό το πολύτιμο αγαθό, και να συνεχίσουμε να αναπτύσσουμε τις αξίες που η κρίση μας ανάγκασε να θυμηθούμε την ουσιαστική επικοινωνία μεταξύ μας,: την αγάπη, την αλληλεγγύη, την χαρά της προσφοράς.
