«Η κρίση είναι μια δύσκολη και επώδυνη φάση. Αν όλοι δεν αισθανθούν πως είναι κομμάτι ενός συνόλου που πρέπει να παλέψει ενάντια στην κρίση και σε ατομικό και κυρίως σε οργανωμένο και θεσμικό επίπεδο τότε τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα».
Αυτό υπογραμμίζει, μεταξύ άλλων, σε αποκλειστική συνέντευξή του στη «δ» ο πρώην υπουργός Εργασίας, καθηγητής στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. κ. Τάσος Γιαννίτσης μετά την ομιλία που πραγματοποίησε στην εκδήλωση του Δικηγορικού Συλλόγου Ρόδου.
«Δεν αισθάνομαι πολιτικός. Και όταν είδα πράγματα με τα οποία δεν συμφωνούσα πήρα το καπελάκι μου και αποχώρησα», δηλώνει ο κ. Γιαννίτσης και εξηγεί πως το αναφέρει αυτό για να υπογραμμίσει πως δεν ανήκει στην κλασική κάστα των πολιτικών που χειρίζονται με συγκεκριμένο τρόπο κάποια πράγματα.
Ο πρώην υπουργός Εργασίας παραδέχεται πως η Ελλάδα έπεσε στο «καναβάτσο» εξαιτίας της κρίσης αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα ανέλθει ξανά για να δώσει τον αγώνα της.
«Η έξοδος από την κρίση είναι μια διαδικασία που αγγίζει κατά κύριο λόγο το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του, όχι μόνο τις κυβερνήσεις αλλά και τις κοινωνικές δυνάμεις και κάθε άτομο ξεχωριστά», δηλώνει ο κ. Γιαννίτσης.
Ο πρώην υπουργός Εργασίας πέρα από την αναφορά που έκανε στην ομιλία του για το ασφαλιστικό δεν θέλησε να δώσει περαιτέρω έκταση στη συνέντευξη για το ζήτημα αυτό. Τόνισε όμως ότι κάποιοι συνεχίζουν να κάνουν τα ίδια λάθη και να στέλνουν τα προβλήματα στην εξέδρα.
Η συνέντευξη του κ . Τάσου Γιαννίτση, αναλυτικά:
• Στην ομιλία σας αναφέρατε πως δεν νιώθετε πολιτικός και όταν είδατε πως κάποια πράγματα δεν σας άρεσαν αποχωρήσατε. Γιατί το είπατε αυτό;
Το είπα αυτό γιατί είδα μέσα από τη συζήτηση που έγινε πως θα μπορούσε να προκύψει αμφισβήτηση, όπως στους κλασικούς πολιτικούς, που δρουν μεροληπτικά για την πολιτική. Επειδή αυτό δεν ισχύει για εμένα θεώρησα πως ήταν χρήσιμο να το θυμίσω στον κόσμο.
• Μετανιώσατε για την απόφασή σας να αποχωρήσετε απο την πολιτική τότε;
Δεν μετάνιωσα καθόλου. Αν είχα μετανιώσει θα μπορούσα να κάνω ό,τι και όλοι που θέλουν να ενταχθούν στο πολιτικό σύστημα. Φαντάζομαι πως θα είχα τις προϋποθέσεις για να το κάνω.
• Κάνατε ειδική αναφορά στο ασφαλιστικό. Σας πονάει το γεγονός ότι εξακολουθεί να είναι τρωτό;
Δεν θέλω να ασχοληθώ άλλο με το ασφαλιστικό. Υπάρχουν τόσα άλλα ζητήματα. Ό,τι έγινε, έγινε. Το μόνο που πρέπει να κρατήσει κανείς δεν είναι τι έγινε το 2001 αλλά η συμπεριφορά και η αντίληψη που κυριάρχησε τότε. Αρκετοί αναγνωρίζουν πως οι συμπεριφορές εκείνες δεν ήταν σωστές, αλλά εξακολουθούν να κάνουν τα ίδια λάθη σε άλλα προβλήματα. Αυτό έχει σημασία. Να μην το κάνουν αυτό, δηλαδή να στέλνουν στην εξέδρα τα προβλήματα, να μην ασχολούμαστε με αυτά με κίνδυνο να πληρώσουμε ένα τίμημα που είναι πολύ δυσανάλογο.
• Στην ομιλία σας αναφέρατε πως η Ελλάδα έχει χρεοκοπήσει και είναι στο καναβάτσο. Πώς θα σηκωθεί από εκεί;
Δεν υπάρχει χώρα που να χρεοκόπησε και να μην ξανα-ξεκίνησε. Το θέμα είναι πως όσο πιο αργά γίνεται αυτό υπάρχει ένα κοινωνικό κόστος μεγαλύτερο. Αυτό θα πρέπει να το αποφύγουμε.
• Ποιος δρόμος θα μας οδηγήσει στην έξοδο από την κρίση;
Η έξοδος από την κρίση είναι μια διαδικασία που αγγίζει κατά κύριο λόγο το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του, όχι μόνο τις κυβερνήσεις αλλά και τις κοινωνικές δυνάμεις και πιστεύω και το κάθε άτομο ξεχωριστά. Η κρίση είναι μια δύσκολη και επώδυνη φάση. Αν όλοι δεν αισθανθούν πως είναι κομμάτι ενός συνόλου, που πρέπει να παλέψει ενάντια στην κρίση και σε ατομικό και κυρίως σε οργανωμένο και θεσμικό επίπεδο τότε τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα.
• Πόσο θα ματώσουν ακόμη οι Έλληνες για να δουν καλύτερες ημέρες;
Αυτό δεν το ξέρω γιατί όλοι ματώνουμε. Είναι δύσκολη η φάση στην οποία έχουμε έρθει. Επιθυμία, σκέψη και θέση μου είναι, πως πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ματώσουμε λιγότερο. Αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να έχουμε μια στρατηγική παρά τις διαφωνίες που θα μας οδηγήσει μπροστά. Όλη η Ευρώπη περνά μια δύσκολη φάση. Επομένως θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί και προσγειωμένοι.
• Είναι προς τη σωστή κατεύθυνση η πολιτική που εφαρμόζεται;
Δεν θα ήθελα να απαντήσω στην ερώτηση αυτή. Προφανώς μπορεί να κάνει κανείς κριτική στην τρόικα, στην κυβέρνηση για πολλές αντιλήψεις και συμπεριφορές που υπάρχουν. Τι να κάνουμε; Μια κοινωνία δεν είναι ομοιογενής, δεν μπορεί να υπάρχει ομοιογενής σκέψη και επομένως πιστεύω ότι μέσα από συζητήσεις και διαλόγους στο ευρύ πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο μπορούμε να πάμε παραπέρα.
• Θα επηρεαστεί η Ελλάδα από όσα συνέβησαν στην Κύπρο;
Νομίζω ότι σε κάποιο βαθμό θα την επηρεάσει. Έχουν γίνει και εκτιμήσεις ότι όλο αυτό θα έχει επίπτωση στο ΑΕΠ της Ελλάδας κατά 0,5%. Δεν είναι λίγο. Βλέποντας την αντίδραση των Κυπρίων καταλαβαίνουμε πως αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να δώσουν τη μάχη τους και να τα βγάλουν πέρα.
• Πρέπει να σκεφθούμε διαφορετικά για να μειωθούν οι ρυθμοί της ανεργίας που αυξάνονται;
Δεν χρειάζεται να σκεφθούμε διαφορετικά αλλά να αναλάβουμε την μάχη ενάντια στην ανεργία με βάση τρία κεντρικά ζητήματα. Το ένα είναι να έρθουμε σε ισορροπία στα βασικά μακροοικονομικά μεγέθη, το δεύτερο είναι η ανταγωνιστικότητα και η ανάπτυξη και το τρίτο η απασχόληση.
• Τι θα συστήνατε στους Δωδεκανησίους;
Να κάνουν ό,τι θεωρούν καλύτερο και ατομικά και συλλογικά γιατί αυτό θα καθορίσει σε κάποιο βαθμό και το μέλλον και το αποτέλεσμα των προσπαθειών τους. Είναι ανάγκη να δουν τι λάθη ακόμη και πολιτικά και κοινωνικά έγιναν και να μην τα επαναλάβουν.
• Το είπατε και στην ομιλία σας πως έχουν γίνει λάθη.
Φυσικά και έχουν γίνει λάθη. Το θέμα είναι αν αυτά διορθώνονται. Λάθη μπορεί να είναι τα πάντα. Μείζον ζήτημα είναι οι επιπτώσεις. Το ζήτημα είναι πως αν δεν έχεις εύκολες επιλογές αλλά επιλογές που είναι δύσκολες πρέπει να διαλέξεις τις λιγότερο επώδυνες και τις πιο πετυχημένες. Αυτά δεν είναι απλή υπόθεση και δεν συζητούνται με απλουστευτικά σχήματα και ρητορίες.
• Έχει γίνει κάτι τέτοιο μέχρι τώρα;
Ναι, σε μεγάλο βαθμό.
