Στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου επί κακουργημάτων κατηγορούμενοι για νομιμοποίηση εσόδων από παράνομη δραστηριότητα και συγκεκριμένα για τη διακίνηση μεγάλων ποσών σε κοινούς και ατομικούς τους λογαριασμούς, προερχόμενων από αγοραπωλησίες ακινήτων της Ιεράς Μονής Πάτμου, παραπέμπονται με βούλευμα που εξέδωσε το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Ρόδου ένας μοναχός και ένας κάτοικος Πάτμου!!
Το δικαστικό συμβούλιο αφού έκρινε ότι μερικότερες πράξεις νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα που έλαβαν χώρα πριν τον Ιούνιο του 1998 έχουν ήδη υποπέσει σε παραγραφή, παραπέμπει στο ακροατήριο του κακουργιοδικείου τους κατηγορουμένους, Γεράσιμο, κατά κόσμο Ελευθέριο Μιχελή, κάτοικο Κορυδαλλού και Νικόλαο Μίχα του Παντελή, κάτοικο Πάτμου.
Ο µοναχός Γεράσιµος – Ελευθέριος Μιχελής έχει καταδικαστεί από το Πενταµελές Εφετείο Δωδεκανήσου σε ποινή κάθειρξης 7 ετών για την πράξη της υπεξαίρεσης ποσού ιδιαιτέρως µεγάλης αξίας κατ’ εξακολούθηση από εντολοδόχο και διαχειριστή ξένης περιουσίας.
Με την ίδια απόφαση ο µοναχός καταδικάστηκε σε 5ετή στέρηση των πολιτικών του δικαιωµάτων, σε καταβολή 50.000 ευρώ στην Ιερά Μονή για ηθική βλάβη που της προξένησε, ενώ διατάχθηκε η παραποµπή των αστικών αξιώσεων της Ιεράς Μονής, για τις οικονοµικές βλάβες που υπέστη, στα πολιτικά δικαστήρια.
Από έδρας είχε ανακοινωθεί εξάλλου ότι επρόκειτο να διαβιβαστούν αντίγραφα της δικογραφίας στην Εισαγγελέα Πληµµελειοδικών της Κω για τη διενέργεια νέας έρευνας για τη διαπίστωση τυχόν τελέσεως του αυτεπαγγέλτως διωκόµενου αδικήµατος της νοµιµοποίησης εσόδων από παράνοµη δραστηριότητα.
Πιο συγκεκριµένα από την ακροαµατική διαδικασία φέρεται να είχαν προκύψει αποχρώσες ενδείξεις για την τέλεση του συγκεκριµένου αδικήµατος εξαιτίας της διακίνησης τεράστιων χρηµατικών ποσών σε λογαριασµούς που τηρούσε ο κατηγορούµενος µε δικαιούχους τον ίδιο και σε άλλους, µε συνδικαιούχους συγγενικά του πρόσωπα και επιχειρηµατία της Πάτµου.
Σημειώνεται ότι ο μοναχός έχει ασκήσει αίτηση για αναίρεση της καταδικαστικής απόφασης τον Μάρτιο του 2012. Η συζήτηση της αιτήσεως αναιρέσεώς του έχει προσδιοριστεί στο ακροατήριο του ποινικού τμήματος του Αρείου Πάγου για την 5η Νοεμβρίου 2013.
Όπως έγραψε η «δ», στον µοναχό είχε επιβληθεί πρωτοδίκως ποινή κάθειρξης 8 ετών µε ανασταλτικό ως προς την έφεση αποτέλεσµα, υπό τον όρο της καταβολής χρηµατικής εγγύησης ύψους 20.000 ευρώ.
Του είχε αποδοθεί πρωτοδίκως η υπεξαίρεση του αντίτιµου της αξίας πώλησης 42 ακινήτων (37 ακινήτων τα οποία µεταβιβάστηκαν µε συµβολαιογραφικά έγγραφα και 5 ακινήτων της Μονής για τα οποία δεν συντάχθηκαν συµβολαιογραφικά έγγραφα προς µεταβίβαση) και συγκεκριµένα ποσού 362.685,25 ευρώ στο χρονικό διάστηµα από τον Iανουάριο του 1993 έως το έτος 1998. Το Πενταµελές Εφετείο Δωδεκανήσου εξέτασε 38 περιπτώσεις ακινήτων.
Το δικαστήριο έκρινε ότι ο µοναχός ενεργούσε ως εντολοδόχος και διαχειριστής της περιουσίας της Ιεράς Μονής αφού όπως φέρεται να προέκυψε και από την ακροαµατική διαδικασία ήταν εκείνος που διαπραγµατεύθηκε το τίµηµα της πώλησης και είχε κινήσει τη διαδικασία για τη µεταβίβαση της κυριότητάς τους.
Κατά τη διάρκεια της δίκης δεν µπόρεσε να δοθεί λογική εξήγηση για το γεγονός ότι από την άρση του απορρήτου των τραπεζικών λογαριασµών του κατηγορούµενου βρέθηκαν να έχουν διακινηθεί σε προσωπικούς του αλλά και σε άλλους που ήταν συνδικαιούχος µε συγγενείς του αλλά και µε έναν κάτοικο του νησιού περίπου 800 εκατ. δρχ. Ενώ δεν φέρεται να έπεισε ο ισχυρισµός της υπεράσπισης ότι τα χρήµατα αυτά προέρχονταν από φιλανθρωπίες και από δωρεές πιστών προς τον ίδιο.
Υπενθυµίζουµε ότι πραγµατογνωµοσύνη επιθεωρητών της Διεύθυνσης Eπιθεώρησης ΔΔ, NΠ και ΔEKO της Δ/νσης Oικονοµικής Eπιθεώρησης του Yπουργείου Oικονοµικών εκτίµησε το ύψος της ζηµίας που υπέστη η Μονή από τις σκανδαλώδεις εκποιήσεις ακινήτων της στο εκπληκτικό ποσό των 1.515.691.297 δραχµών.
Από τα βουλεύµατα που αφορούν στη διαχείριση της ακίνητης περιουσίας της Μονής φέρεται να έχει προκύψει ότι στο χρονικό διάστηµα 1970- 1985 έγιναν 404 συµβόλαια συνολικού ύψους 44.438.257 δρχ., στο διάστηµα 1986-1995 377 συµβόλαια συνολικού ποσού 748.238.734 δρχ. και στο διάστηµα 1963-1998 297 διπλά συµβόλαια που σηµαίνει ότι 297 φορές πούλησαν σε διπλούς αγοραστές το ίδιο οικόπεδο.
Θυµίζουµε ότι από την άρση του απορρήτου και την απαγόρευση της κινήσεως λογαριασµών πέντε ατόµων συµπεριλαµβανοµένου και του κατηγορούµενου προέκυψαν τα εξής απίθανα:
Ο Μιχελής και δύο ακόµη τηρούσαν 46 ατοµικούς και κοινούς λογαριασµούς.
O αριθµός τους, όπως είχε τονιστεί, είναι τεράστιος και αδικαιολόγητος. Παρατηρείται κίνηση λογαριασµού µοναχού από REPOS και AMOIBAIA κεφάλαια. Είχε χαρακτηριστεί απαράδεκτο οι καταθέσεις των χρηµάτων που προέρχονται από πωλήσεις ακινήτων της I. M. Πάτµου να γίνονται σε ατοµικούς (και κοινούς) λογαριασµούς των µοναχών και µε δεδοµένο ότι υπήρχαν οι λογαριασµοί που διατηρούσε η I. M. στα ονόµατα του Hγουµένου και του Tαµία ενώ διαπιστώθηκε ότι µόλις ενεργοποιήθηκε η ποινική διαδικασία οι κατηγορούµενοι µοναχοί έσπευσαν να «αδειάσουν» τους λογαριασµούς.
Σε 22σέλιδη αίτηση αναίρεσης που υπέλαβε στον ¶ρειο Πάγο ο µοναχός, δια των πληρεξουσίων δικηγόρων του κ.κ. Ι. Χαρίτου και Χρ. Μπαλάνη, έχει ζητήσει την ακύρωση της απόφασης, υποστηρίζοντας ότι πάσχει σε πέντε σηµεία.
Πιο συγκεκριµένα υποστηρίζει ότι το Πενταµελές Εφετείο Δωδεκανήσου δεν έλαβε υπόψη του τρεις αυτοτελείς ισχυρισµούς που ανέπτυξαν στη δίκη οι πληρεξούσιοι δικηγόροι του και ούτε αιτιολογεί την απόρριψή τους στο πρακτικό της δίκης. Προέβαλε παραπέρα ισχυρισµό για πλαστότητα των πρακτικών της απόφασης υποστηρίζοντας ότι µάρτυρας που εξετάστηκε το Νοέµβριο φέρεται να εξετάστηκε τον Μάιο. Υποστηρίζει ακόµη ότι ουδέποτε είχε στην κατοχή του έγγραφη πληρεξουσιότητα για την υπογραφή συµβολαίων της Μονής και ότι η πολιτική αγωγή δεν παρουσίασε στη δίκη κάποιο έγγραφο. Ισχυρίστηκε περαιτέρω ότι στην απόφαση γίνεται αόριστη αναφορά στις αντικειµενικές αξίες των οικοπέδων της Μονής και δεν ελήφθησαν υπόψη οι πραγµατικές αξίες τους.
Τέλος, υποστήριξε ότι από τα 38 επίδικα συµβόλαια απηλλάγη µόνο για δύο και ότι το δικαστήριο όφειλε να τον απαλλάξει λόγω παραγραφής για ακόµη 27 µερικότερες πράξεις που του αποδίδονται, οι οποίες έχουν υποπέσει σε παραγραφή!
ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟ
Σύμφωνα με το νέο κατηγορητήριο, που φέρνει σήμερα στο φως της δημοσιότητας η “δ”, οι κατηγορούμενοι Γεράσιμος, κατά κόσμο Ελευθέριος Μιχελής και Νικόλαος Μίχας του Παντελή, στην Πάτμο κατά το χρονικό διάστημα από 3-11-1998 έως 5-3-1999, ενεργώντας με δόλο και από κοινού με άλλον και κατά μόνας, με περισσότερες από μία πράξεις που συνιστούν εξακολούθηση του ιδίου εγκλήματος, από κερδοσκοπία και με σκοπό να συγκαλύψουν την αληθή προέλευση, απέκτησαν, κατείχαν, μετέτρεψαν, διαχειρίστηκαν, χρησιμοποίησαν, μεταβίβασαν οποιαδήποτε περιουσία εν γνώσει κατά τον χρόνο της κτήσης του γεγονότος ότι αυτή προερχόταν από εγκληματική δραστηριότητα με σκοπό να προσδοθεί νομιμοφάνεια στα εν λόγω έσοδα.
Συγκεκριμένα, στον προαναφερόμενο τόπο και χρόνο, από κοινού, αφού προηγουμένως ο πρώτος κατηγορούμενος είχε προβεί, κατά το χρονικό διάστημα από το έτος 1991 έως τον Μάρτιο του έτους 1999, στην διάπραξη του εγκλήματος της υπεξαίρεσης κατ’ εξακολούθηση αντικειμένου ιδιαίτερα μεγάλης αξίας που του το έχουν εμπιστευθεί λόγω της ιδιότητάς του ως εντολοδόχου, το οποίο (αδίκημα) συνίστατο στην παράνομη ιδιοποίηση και ενσωμάτωση στην περιουσία αυτού των ποσών που εισέπραξε για λογαριασμό της «ΙΕΡΑΣ ΣΤΑΥΡΟΠΗΓΙΑΚΗΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗ», και προέρχονταν από την πώληση των ακινήτων αυτής, την αποκλειστική διαπραγμάτευση και την όλη γενικά διαδικασία της οποίας (πώλησης) είχε ο ίδιος ως μέλος του Ηγουμενοσυμβουλίου της εν λόγω Ιεράς Μονής, πράξη για μέρος της οποίας εξάλλου έχει καταδικαστεί τελεσίδικα με ποινή κάθειρξης 7 ετών από το Πενταμελές Εφετείο Δωδεκανήσου, με την με αριθμό 105/2011 απόφασή του, ενεργώντας από κερδοσκοπία και με σκοπό να συγκαλύψουν την αληθή προέλευση και να προσδοθεί νομιμοφάνεια στα εν λόγω έσοδα από τα συμβόλαια, δέχονταν περαιτέρω αυτά στην κοινή κατοχή τους, με την κατάθεσή τους στον κατωτέρω κοινό λογαριασμό στην ΕΤΕ, με αποτέλεσμα τα χρήματα αυτά να απολέσουν την αυτοτέλειά τους, να αναμειχθούν με τα χρήματα της τράπεζας και με τον τρόπο αυτό να επιτευχθεί η συγκάλυψη της αληθινής προελεύσεώς τους.
Ειδικότερα, απέκτησαν στον υπ’ αριθμ. 458/517039-70 λογαριασμό, που διατηρούσαν από κοινού στην Εθνική Τράπεζα τα κάτωθι ποσά: 1) Στις 3-11-1998 το χρηματικό ποσό των 824.730 δραχμών, που τους κατέθεσε άγνωστο ακόμη στην Ανάκριση πρόσωπο, 2) Στις 20-11-1998, το χρηματικό ποσό των 150.000 δραχμών, που κατέθεσε ο πρώτος κατηγορούμενος, 3) Στις 3-12-1998, το χρηματικό ποσό των 490.730 δραχμών, που τους κατέθεσε άγνωστο ακόμη στην Ανάκριση πρόσωπο, 4) Στις 13-12-1998, το χρηματικό ποσό των 500.000 δραχμών, που κατέθεσε ο πρώτος κατηγορούμενος, 5) Στις 28-12-1998, το χρηματικό ποσό των 800.000 δραχμών, που κατέθεσε ο πρώτος κατηγορούμενος, 6) Στις 30-12-1998, το χρηματικό ποσό των 500.000 δραχμών, που κατέθεσε ο πρώτος κατηγορούμενος, 7) Στις 14-1-1999, το χρηματικό ποσό των 200.000 δραχμών, που κατέθεσε ο πρώτος κατηγορούμενος, 8) Στις 1-2-1999, το χρηματικό ποσό των 140.000 δραχμών, που τους κατέθεσε πρόσωπο με το όνομα Σωτήρης, μη εξακριβωθέντος επωνύμου, 9) Στις 8-2-1999, το χρηματικό ποσό των 100.000 δραχμών, που κατέθεσε ο πρώτος κατηγορούμενος, 10) Στις 23-2-1999, το χρηματικό ποσό των 500.000 δραχμών, που τους κατέθεσε άγνωστο ακόμη στην Ανάκριση πρόσωπο, 11) Στις 1-3-1999, το χρηματικό ποσό των 700.000 δραχμών, που τους κατέθεσε άγνωστο ακόμη στην Ανάκριση πρόσωπο, 12) Στις 3-3-1999, το χρηματικό ποσό των 100.000 δραχμών, που κατέθεσε ο πρώτος κατηγορούμενος, 13) Στις 5-3-1999, το χρηματικό ποσό των 200.000 δραχμών, που τους κατέθεσε άγνωστο ακόμη στην Ανάκριση πρόσωπο.
https://www.dimokratiki.gr/arxeio/parapemponte-se-diki-gia-nomimopiisi-esodon-apo-paranomi-drastiriotita/














