Στους βουλευτές Δωδ/νήσου κ. Δημ. Κρεμαστινό, Βασ. Υψηλάντη, Μάνο Κόνσολα, Μίκα Ιατρίδη και Δημ. Γάκη, τέθηκε από τη «δημοκρατική», το ακόλουθο κοινό ερώτημα:
«Τι σηματοδότησε για τα Δωδεκάνησα το έτος 2012; Είναι ελπιδοφόρο το έτος 2013; Ποια μεγάλα προβλήματα της Δωδεκανήσου παραμένουν κατά την κρίση σας άλυτα και πώς προτίθεστε να συμβάλετε για την επίλυσή τους;»
Στις σελίδες που έπονται, οι απαντήσεις των βουλευτών μας:
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΡΕΜΑΣΤΙΝΟΣ
Με τις ευχές μου για Xρόνια Πολλά σε όλους τους συμπατριώτες μας και να έχουν ό,τι καλό επιθυμούν τη νέα χρονιά, θα ήθελα να απαντήσω στο ερώτημά σας, λέγοντας ότι το 2013 φαίνεται να είναι ένα έτος ελπιδοφόρο. Και αυτό γιατί η Γερμανία, που δεσπόζει αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη, αποφάσισε ότι πάση θυσία πρέπει να στηρίξει την Ελλάδα και να την κρατήσει στην Ευρωζώνη για το συμφέρον της ίδιας της Γερμανίας. Έτσι εξηγείται γιατί προβλέπεται ότι οι Γερμανοί τουρίστες θα κατακλύσουν φέτος την Ελλάδα και φυσικά τα Δωδεκάνησα, ενώ πέρυσι ήταν ελάχιστοι.
Τώρα όσον αφορά το ερώτημά σας σχετικά με τα μεγάλα και άλυτα προβλήματα της Δωδεκανήσου και τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να επιλυθούν, θα πρέπει να σκεφθώ πολύ σοβαρά προτού σας απαντήσω. Και θα πρέπει να σκεφτώ πολύ σοβαρά, γιατί μέχρι τώρα διαπιστώνω ότι ασχολούμεθα συνήθως με τα καθημερινά και τα δευτερεύοντα, χωρίς να παραγνωρίζω ότι είναι πολύ σημαντικά για κάθε βιοπαλαιστή, για κάθε άνθρωπο της καθημερινότητας.
Όμως όλα αυτά, κουτσά στραβά επιλύονται. Έστω, με γκρίνια, με καταγγελίες, με εκνευρισμούς, με ό,τι άλλο θέλετε, τελικώς επιλύονται.
Η Δωδεκάνησος δεν ήταν και δεν είναι όπως τα άλλα νησιά του Αιγαίου. Είναι μια γωνιά προνομιακή, όχι της Ελλάδας αλλά του κόσμου ολόκληρου. Αν π.χ. κάποια χώρα διέθετε έναν Ιπποκράτη και την ιστορία του, ένα δηλαδή παγκόσμιο brand name της Ιατρικής, θα ήταν αυτό και μόνο αρκετό για να δημιουργήσει το μεγαλύτερο πανεπιστημιακό κέντρο εκπαίδευσης και μετεκπαίδευσης των γιατρών όλου του κόσμου, καθώς και το μεγαλύτερο διεθνές συνεδριακό κέντρο στον κόσμο, όχι μόνο ιατρικό τουρισμό αλλά για συνεδριακό τουρισμό γενικότερα. Δυστυχώς και σήμερα ακόμα το Υπουργείο Τουρισμού πιστεύει ότι διεθνές συνεδριακό κέντρο σημαίνει ένα μεγάλο κτήριο. Δεν έχουν αντιληφθεί ότι διεθνές συνεδριακό κέντρο είναι μια μικρή πόλη, όπως περίπου το Ολυμπιακό χωριό, με δεκάδες αίθουσες συνέδρων, 30.000 περίπου θέσεων. Αυτό και μόνο θα ήταν αρκετό για να επιλύσει όλα τα τουριστικά οικονομικά προβλήματα της Δωδεκανήσου. Δυστυχώς όμως, παραμένει ανεκπλήρωτο όνειρο.
Η Δωδεκάνησος χρειάζεται τουριστικές υποδομές για να επιβιώσει. Για παράδειγμα το «Ήχος και Φως» που δημιουργήθηκε τη 10ετία του ΄50, σήμερα θα έπρεπε να είχε εξελιχθεί σε ένα υπερθέαμα με τη χρήση των ακτίνων Laser, που να προσελκύει χιλιάδες τουρίστες. Δυστυχώς ούτε καν αυτό το «΄Ηχος και Φως» της 10ετίας του ΄50 δεν λειτουργεί.
Επί 10 χρόνια τουλάχιστον βλέπαμε στο Διεθνές Αεροδρόμιό μας, που διακινεί περίπου 5 εκατομμύρια ανθρώπους τον χρόνο, να είναι χαλασμένες και ακινητοποιημένες οι κυλιόμενες σκάλες και κανείς να μην ενδιαφέρεται. Οι ξένοι γελούσαν με τα χάλια μας. Χρειάστηκε να κάνω τέσσερις ερωτήσεις στη Βουλή και να πιέσω τρεις Υπουργούς Μεταφορών (κ.κ. Ρέππα, Ραγκούση, Βορίδη) για να δούμε επιτέλους τις κυλιόμενες σκάλες να λειτουργούν ύστερα από 10 χρόνια. Αυτή δυστυχώς είναι η κατάσταση.
Θα έπρεπε τα χρήματα του ΕΣΠΑ τουλάχιστον, αντί να καταλήγουν στις τσέπες των κατασκευαστών, να δώσουν ζωή στα νησιά του Αιγαίου, με τη δημιουργία βασικών τουριστικών υποδομών, όπως λιμάνια, μαρίνες και μικρές πρότυπες ξενοδοχειακές μονάδες, συμβατές με το περιβάλλον των νησιών, που θα προσελκύσουν τον θαλάσσιο τουρισμό που σήμερα κατευθύνεται στη φίλη γείτονα χώρα.
Έτσι, δεν θα περιμέναμε ούτε τα γεγονότα της Μέσης Ανατολής, ούτε τη φιλευσπλαχνία της κ. Μέρκελ για να μας στείλουν τουρίστες έστω και με «βραχιολάκια» για να επιβιώσουμε ως τουριστική περιοχή.
Επίσης, με την ποιοτική αναβάθμιση του νοσοκομείου μας, μετά και την επιστημονική του συνένωση με το Αττικό νοσοκομείο, εφόσον αξιοποιηθεί το 2013, είναι βέβαιο ότι το 2013 θα είναι ένα καλύτερο έτος γιατί λιγότεροι Δωδεκανήσιοι θα ταξιδεύουν για την Αθήνα και την Κρήτη προκειμένου να λύσουν προβλήματα ζωής και θανάτου για τους ίδιους και τις οικογένειές τους.
Για μένα η ευτυχέστερη στιγμή της ζωής μου θα είναι η μέρα εκείνη που κανένας Δωδεκανήσιος δεν θα χρειάζεται να έρθει στην Αθήνα για να εισαχθεί σε νοσοκομείο για να γιατρευτεί.
Η οικονομική κρίση κάποια μέρα θα περάσει, οι υποδομές όμως σε γιατρούς και μηχανήματα πρέπει να γίνουν τώρα για να εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο αύριο. Προσωπικά, είμαι απόλυτα ικανοποιημένος γιατί πιστεύω ότι εντός του χρόνου αυτού μπορούν οι Δωδεκανήσιοι να επιλύσουν όλα τα καρδιολογικά προβλήματα στο νοσοκομείο μας, αντί να καταφεύγουν στα νοσοκομεία των Αθηνών. Πιστεύω ότι το ίδιο θα καταφέρουμε και για τους καρκινοπαθείς αμέσως μετά.
Τέλος, δεν ξέρω πόσο σωστά απάντησα στα ερωτήματά σας, η φιλοσοφία μου όμως είναι εκείνη που μου υπαγορεύει ότι εάν στοχεύεις ψηλά, όλα τα μικροπροβλήματα επιλύονται αυτόματα. Αντίθετα, εάν στοχεύεις χαμηλά, όλα τα μικροπροβλήματα παραμένουν, η μιζέρια και η κακομοιριά συνεχίζονται, με τελικό επακόλουθο τα μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδα για τους μικρομεσαίους και γενικά τους λεγόμενους μη προνομιούχους.
Βλέπω, λοιπόν, ένα ελπιδοφόρο 2013 όχι όμως κατ’ ανάγκη καλύτερο από το 2012.
Δημ. Γακης:
«Η ελπίδα θέλει προσπάθεια και μια άλλη πολιτική»
Για όλη τη χώρα, τον ελληνικό λαό, για τους νησιώτες, τους Δωδεκανήσιους, για όλους μας το 2012 ήταν ακόμη μια δύσκολη χρονιά μετά το καθεστώς του μνημονίου. Με την ψήφιση και του τρίτου μνημονίου οι συνέπειες είναι ήδη καταστροφικές. Η κατάσταση στην κοινωνία είναι δύσκολη. Οι ταξικές ανισότητες διευρύνονται καθώς γίνεται φτωχότερη η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας προς όφελος των λίγων. Ο, τι απέμεινε από το κοινωνικό κράτος ισοπεδώνεται, ο δημόσιος πλούτος δεν αξιοποιείται αλλά ξεπουλιέται.
Τα Δωδεκάνησα, μια περιοχή με τις δικές της ιδιαιτερότητες και εσωτερικές ανισότητες, επηρεάσθηκαν από τις μνημονιακές πολιτικές από τη λιτότητα και τα περιοριστικά μέτρα, κυρίως σε τρία σημεία:
-Πρώτον, κοινωνικά και οικονομικά γιατί ο βασικός κορμός των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων έχει πληγεί από την ανεργία, τις καθυστερήσεις των αμοιβών στους ξενοδοχοϋπαλλήλους και τους άλλους εργαζόμενους και το κλείσιμο επιχειρήσεων. Την ίδια στιγμή το μεγάλο ξενοδοχειακό και γενικότερα το τουριστικό κεφάλαιο δεν θέλει με κανένα τρόπο να συμβάλλει στη δύσκολη συγκυρία. Αντιθέτως προσπαθεί να μείνει ανέπαφο σε βάρος όμως των εργαζομένων. Επίσης τα κοινωνικά αγαθά της υγείας, της παιδείας και της κοινωνικής φροντίδας απαξιώνονται καθημερινά και οι Δωδεκανήσιοι τα στερούνται περισσότερο από ποτέ.
-Δεύτερον, παράλληλα άρχισε μεθοδευμένα η δήθεν αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Κάθε λογής συμφέροντα μυρίστηκαν αίμα. Παραλίες, λιμάνια, μαρίνες, ακίνητα της Μεσαιωνικής Πόλης με ιστορική και αρχαιολογική σημασία, δημόσια γη, όλος ο δημόσιος πλούτος των νησιών μας έχει μπει στην μαύρη τρύπα του ΤΑΙΠΕΔ. Τα Δωδεκάνησα για λόγους ιστορικούς είχαν την τύχη, να έχουν αξιόλογη δημόσια περιουσία. Ένα απόθεμα δημόσιου πλούτου που ανήκει σε όλους τους Δωδεκανήσιους. Ασφαλώς θα ήταν παράλογο σε εποχές κρίσης και ανάγκης να μην αξιοποιηθεί αυτός ο πλούτος προς όφελος της κοινωνίας, του λαού και του τόπου. Οι διαδικασίες όμως, με τις ευλογίες των συγκυβερνώντων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, γίνονται εν κρυπτώ, δίχως σχεδιασμό, με βίαιο και άγριο τρόπο, από αυτοαποκαλούμενους τεχνοκράτες της κακιάς ώρας, οι οποίοι χωρίς κανόνες, χωρίς όρια και σχέδιο και ιδίως χωρίς κανένα ηθικό ενδοιασμό παραδίδουν την συλλογική κληρονομιά των Δωδεκανησίων στον ευκαιριακό κερδοσκοπικό καιάδα.
-Τρίτον η αυτοδιοίκηση έχει υποστεί μεγάλο πλήγμα. Ο Δήμος της Ρόδου γα παράδειγμα, με έσοδα, κτιριακές και κοινωνικές υποδομές καταρρέει, αφού χρησιμοποιήθηκε επί δεκαετίες από τους εκάστοτε κυβερνώντες ως το μακρύ χέρι των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για τις πελατειακές τους σχέσεις τώρα βρίσκεται υπό πολιτική και διαχειριστική επιτήρηση. Δεν είναι λεκτικό σχήμα αυτό. Είναι η σκληρή πραγματικότητα στην οποία φθάσαμε από τις στρεβλώσεις, τις καθυστερήσεις, την υποκρισία, την ανικανότητα και την μεγαλομανία των εκάστοτε πλειοψηφιών. Τώρα η αυτοδιοίκηση είναι γυμνή από κάθε αρμοδιότητα, δίχως πόρους μπροστά σε ένα αβέβαιο μέλλον. Θέλω να τονίσω ότι είναι ανάγκη να δώσουμε αγώνα για τη διάσωσή της μαζί με την κοινωνία, με τους πολίτες, με όλους τους εργαζόμενους. Ως αριστερά πρέπει να δώσουμε μεγάλη προσοχή και να προετοιμαστούμε έγκαιρα και σωστά γιατί ήδη έχουν εμφανισθεί στον ορίζοντα διάφοροι σωτήρες, φλύαροι και καιροσκόποι. Υποστηρίζουμε την δημοκρατική, θεσμικά αυτόνομη και αποκεντρωμένη Τοπική Αυτοδιοίκηση. Δυστυχώς στην εποχή των μνημονίων το ήδη προβληματκό πολιτικό σύστημα έχει πληγεί βάναυσα και έχει μεταλλαχθεί σε μια «δημοκρατία» δίχως δημοκρατικές διαδικασίες. Σε μια «δημοκρατία φαστ τρακ» όπως την χαρακτήρισε ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς. Χωρίς να τηρούνται ούτε τα προσχήματα, το Κοινοβούλιο μετατράπηκε σε διακοσμητικό όργανο το οποίο ιδιαίτερα το τελευταίο εξάμηνο περιορίζεται αποκλειστικά και μόνο στην τυπική επικύρωση των μέτρων που υπαγορεύει η τρόικα. Ευτυχώς η συζήτηση έχει αρχίσει, για την δημοκρατία, την αλληλεγγύη, τις ανισότητες, τον ανθρωπισμό, για τον κίνδυνο εκφασισμού της κοινωνίας. Ολα έχουν μπει στο τραπέζι.
Και τέταρτον να τονίσουμε και την επιτυχία της αριστεράς στα εκλογικά αποτελέσματα. Ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς είχε μεγάλη άνοδο. Στα Δωδεκάνησα η αριστερά απέκτησε κοινοβουλευτική εκπροσώπηση για πρώτη φορά στην ιστορία της. Αυτό αποτελεί μεγάλη ευθύνη για τις οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ στα Δωδεκάνησα αλλά και για εμένα προσωπικά. Οφείλουμε να εξειδικεύσουμε και να εμβαθύνουμε το πρόγραμμά μας για τα Δωδεκάνησα Η ανεργία και η προστασία της εργασίας και των εργασιακών δικαιωμάτων. Η προάσπιση των κοινωνικών αγαθών της υγείας και της παιδείας. Η προστασία της δημόσιας περιουσίας και του περιβάλλοντος είναι τα ζητήματα που μας απασχολούν καθημερινά. Βρισκόμαστε πλέον σε μια πρωτόγνωρη πραγματικότητα, σε μια νέα εποχή όπου χρειάζεται ελπίδα. Η ελπίδα όμως θέλει προσπάθεια και άλλη πολιτική. Η δημοκρατία απαιτεί την κοινωνία να βρίσκεται σε εγρήγορση και τον λαό σε διαρκή επαγρύπνηση. Δίνουμε την μάχη για την δημοκρατία και την ευημερία μέσα κι έξω από το κοινοβούλιο. Γνωρίζουμε καλά ότι χωρίς τον λαό επίλυση των προβλημάτων δεν γίνεται. Και οι Δωδεκανήσιοι το γνωρίζουν καλά αυτό. Χρειαζόμαστε ένα κράτος ισχυρό και δίκαιο. Ομως υπάρχει μια μεγάλη αντίφαση, όταν ένα κράτος είναι ισχυρό δεν είναι δίκαιο και όταν είναι δίκαιο δεν είναι ισχυρό. Χρέος της αριστεράς είναι να λύσει αυτή την αντίφαση. Ολοι έχουν αντιληφθεί πως οι αποφάσεις λαμβάνονται πλέον ερήμην της κοινωνίας από ένα ανεπαρκές, άτολμο και υποταγμένο σε αλλότρια συμφέροντα πολιτικό προσωπικό. Ιδίως η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ φροντίζουν γιαυτό. Σε αυτή την δύσκολη πραγματικότητα και καθώς τα πράγματα αλλάζουν εξαιρετικά γρήγορα από τις σεισμικές ανακατατάξεις που γίνονται στην ελληνική κοινωνία, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τάζει λαγούς με πετραχήλια. Εχουμε στρατηγική, έχουμε μεσοπρόθεσμους στόχους, επικαιροποιούμε συνεχώς το πρόγραμμά μας. Πρώτος και κύριος στόχος μιας δημοκρατικής διακυβέρνησης είναι να να σταματήσει ο κατήφορος, να αρχίσει να μειώνεται η ανεργία, να ανακουφιστούν οι πιο ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, να επανέλθει ο κατώτατος μισθός στα 750 ευρώ μικτά, να υπάρξει περιουσιολόγιο, αποδοτικό και σύγχρονο φορολογικό σύστημα, δημόσια διοίκηση που να μη δουλεύει για τα κυβερνώντα κόμματα, πάταξη της μάστιγας της διαφθοράς, κοινωνικό κράτος που να μειώνει τη φτώχεια. Ο τόπος έχει ανάγκη από δημοκρατία, πολιτική επάρκεια και εντιμότητα.
Μικα Ιατριδη
«Συνεχίζεται η καταστροφική πολιτική για τα νησιά μας»
Είναι ίσως η μοναδική φορά, κατά την οποία η πραγματικότητα που ζούμε είναι τόσο αμείλικτη. Είναι η πρώτη φορά, που τα λόγια δεν έχουν καμιά αξία. Και δεν έχουν αξία γιατί – απλούστατα – δεν επαρκούν, για να χρυσώσουν το χάπι της συνεχούς απαξίωσης που βιώνουν οι Δωδεκανήσιοι και τα νησιά μας.
Όλοι μας βλέπουμε καθημερινά γύρω μας, τι συμβαίνει. Βλέπουμε πως ένας ευλογημένος τόπος σαν το δικό μας, μαραζώνει επικίνδυνα. Και μαραζώνει, γιατί χάνεται πλέον, το φωτεινό χαμόγελο των συμπατριωτών μας, το τόσο ταιριαστό με τον ήλιο και τα χρώματα της θάλασσάς μας.
Αν είχαν υλοποιηθεί οι προεκλογικές δεσμεύσεις των κομμάτων που στηρίζουν σήμερα την Κυβέρνηση, τότε αναμφίβολα το 2012 θα σηματοδοτούσε μια νέα εποχή για τα νησιά μας, τα Δωδεκάνησά μας.
Θα σηματοδοτούσε την αρχή μιας νέας πορείας για τον τόπο μας, όπου ο ακρίτας νησιώτης δεν θα αγωνιούσε μην αρρωστήσει αυτός και το παιδί του. Θα σηματοδοτούσε μια νέα εποχή όπου θα είχαμε τις δημόσιες υπηρεσίες που πρέπει να έχει κάθε ακριτικό νησί.
Θα σηματοδοτούσε μια νέα περίοδο κατά την οποία τα ακριτικά μας νησιά θα ήταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, θα συνδέονταν με αξιόπιστο ακτοπλοϊκό σύστημα, θα έβλεπαν μέτρα που θα ενίσχυαν τον τουρισμό, την παραγωγή των προϊόντων, την επιχειρηματικότητα των συμπατριωτών μας.
Όμως, το 2012, σηματοδότησε την αρχή μιας νέας περιόδου απομόνωσης των νησιών και των κατοίκων τους, έναν νέο κύκλο απροκάλυπτης κοροϊδίας και μια νέα συνταγή: Την ανακοίνωση της λύσης των προβλημάτων των Δωδεκανησίων στα λόγια, και την επιδείνωσή τους στην πράξη.
Ποτέ άλλοτε, προβλήματα των Δωδεκανησίων δεν λύθηκαν μέσω τόσων δελτίων τύπου, τόσων κυβερνητικών παρεμβάσεων, τόσων διαβεβαιώσεων στη Βουλή από τους αρμόδιους Υπουργούς, για να διαπιστώνουμε μετά, στην πράξη, ότι τίποτε δεν έχει λυθεί, ότι τίποτε δεν πάει – έστω – προς το καλύτερο.
Αντίθετα, νέα ρητορικά σχήματα, νέες διαβεβαιώσεις, νέες «αθόρυβες» παρεμβάσεις μέσω των εφημερίδων και των ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης, νέες ρήτρες που προβλέπουν ό,τι ήδη προβλέπεται στο Σύνταγμά μας, εφευρίσκονται σε καθημερινή βάση.
Και εφευρίσκονται για να εξωραΐσουν μια σκληρή πραγματικότητα, που ζουν όλοι οι νησιώτες, σε όλα τα νησιά του Αιγαίου, για να καλύψουν τα ασύστολα προεκλογικά ψέματα, που ειπώθηκαν στις εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου.
Η ίδια, καταστροφική για τα νησιά μας πολιτική, συνεχίζεται με ακόμη περισσότερη ένταση. Υπό αυτές τις συνθήκες, πώς μπορεί κανείς να αναζητήσει την ελπίδα στο νέο έτος που ανατέλλει; Ποιος μπορεί να χαμογελάσει, όταν όλες – μα όλες – οι προβλέψεις και οι εκτιμήσεις, δείχνουν ότι το 2013 θα είναι το έτος που θα γονατίσει τη ραχοκοκαλιά της πατρίδας μας, τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους, τις μικρομεσαίες και μεσαίες επιχειρήσεις; Και όλα αυτά, όχι μόνο χωρίς αποτέλεσμα, αλλά με σαφή πρόβλεψη για περισσότερη ανεργία, περισσότερη φτώχεια, περισσότερη αγωνία;
Ποιος Δωδεκανήσιος ή ποια Δωδεκανήσια μπορεί να σκεφτεί πως θα είναι ο τόπος μας το 2013 και απερίφραστα να πει, ότι θα είναι καλύτερος, ότι υπάρχει ελπίδα; Πώς και με ποιον τρόπο;
Βλέποντας τα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας να εγκαταλείπονται στην τύχη τους;
Παρατηρώντας βασικές δημόσιες υπηρεσίες να καταργούνται και να αναγκάζεται να ταξιδεύει από νησί σε νησί;
Να κοιτά τις αλχημείες του Υπουργείου Ναυτιλίας και να μην ξέρει με ποιο πλοίο θα ταξιδέψει, αν ταξιδέψει και μέχρι πότε θα μπορεί;
Να του λένε ότι καλύπτονται τα κενά στα σχολεία και να επιστρέφουν τα παιδιά νωρίτερα στο σπίτι γιατί είχαν – λέει – κενό;
Να του λένε ότι αναβαθμίζουν την τουριστική εκπαίδευση και να βλέπει την ΑΣΤΕΡ να αγωνιά, για να επιβιώσει;
Να του στερούν μέσω της φορολογίας, κάθε ευκαιρία για επιχειρηματική δραστηριότητα, να τον κατηγορούν ότι δεν φρόντισε για την ανάπτυξη του τόπου του, να λένε ότι δεν εκμεταλλεύτηκε την περιουσία του και την ίδια στιγμή να ξεπουλούν ό,τι μπορούν και να μην κρατούν ούτε τα προσχήματα;
Πώς μπορεί να απαντήσει κανείς σε όλα αυτά; Μα, με το να είναι ειλικρινής απέναντι στους συμπολίτες του. Να λέει ξεκάθαρα και έγκαιρα αυτά που άλλοι προσπαθούν, με έντεχνο τρόπο, να του κρύψουν. Να ενημερώνει χωρίς λαϊκισμό, με συγκεκριμένα στοιχεία πως η πολιτική του Μνημονίου καταστρέφει την ελληνική κοινωνία, την οικογένεια και την οικονομία της χώρας και των νησιών μας.
Να επιμένει, όλο και περισσότερο, και να αναδεικνύει τα ζητήματα των συμπατριωτών μας στη Βουλή, όσο και αν κάποιοι επιμένουν να ισχυρίζονται πως όλα είναι καλά, διασφαλισμένοι από την θαλπωρή του κομματικού εναγκαλισμού τους και την απόσταση που τους χωρίζει από την ακριτική νησιωτική Ελλάδα.
Μόνο έτσι μπορούμε να απαντήσουμε όλοι μας. Με πίστη στη δύναμή μας. Με εμπιστοσύνη στην κριτική σκέψη μας. Με πάθος για τον τόπο μας και τους ανθρώπους μας. Με αλληλεγγύη. Και – ίσως – με αυτόν τον τρόπο, καταφέρουμε να κάνουμε ελπιδοφόρο το 2013. Πρώτα στο μυαλό μας και την καρδιά μας και ύστερα στα Δωδεκάνησά μας.
ΒΑΣ. ΥΨΗΛΑΝΤΗΣ
«Να βάλουμε τις βάσεις για την αληθινή ανάπτυξη»
Κατά τη χρονιά, που αποχαιρετούμε, σημειώθηκε η κορύφωση της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης που γνώρισε η χώρα μας, από το δεύτερο τουλάχιστον παγκόσμιο πόλεμο μέχρι τις μέρες μας και η οποία όπως, είναι φυσικό, επηρέασε, σε μεγάλο βαθμό, και το νομό μας και τους πολίτες του. Μέσα από τη δραματική κατάσταση, που δημιουργήθηκε, αμφισβητήθηκαν θεσμοί και δομές, πρόσωπα και πολιτικές, αναζητήθηκαν εναλλακτικές προτάσεις και βέβαια, μετά από δύο εκλογικές διαδικασίες, νέες εκφράσεις και πρόσωπα που με υπευθυνότητα μπορούν να οδηγήσουν σε τέλος την κρίση αυτή.
Στο πλαίσιο αυτό, το δεύτερο εξάμηνο του 2012, δημιουργήθηκαν νέες καταστάσεις, οι οποίες έπρεπε να αναμετρηθούν, υπό την πίεση του χρόνου, με το ήδη διαμορφωθέν αρνητικό, για τη χώρα μας, διεθνές περιβάλλον και την αποφυγή της άτακτης χρεοκοπίας. Η κατάσταση όμως αυτή, δυστυχώς, εξέθρευσε και γιγάντωσε και πολιτικούς σχηματισμούς που από τη μια ιδεολογικά αντιμάχονται, ό,τι οι πολιτισμένοι λαοί της Δύσης κατέχτησαν εδώ και δεκαετίες και οι οποίοι επαγγέλονται τον κρατισμό, την «αργεντινοποίηση» της χώρας και που με βεβαιότητα οδηγούν στην απομόνωση και την κατάρρευση και από την άλλη εκδηλώνουν ναζιστικές και ρατσιτικές συμπεριφορές για τις οποίες η ιστορία διδάσκει, ότι, στο παρελθόν, ο ελληνικός λαός τις έχει πληρώσει ακριβά ακόμα και με αίμα.
Στη συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία, η επιλογή μου, από την πλειοψηφία των Δωδεκανησίων, να τους εκπροσωπήσω στο Εθνικό Κοινοβούλιο, αποτελεί για μένα ιστορική πρόκληση και συνάμα συνευθύνη στην κοινή προσπάθεια ανόρθωσης όχι μόνον της χώρας μας, αλλά και της ιδιαίτερης πατρίδας μας, της Δωδεκανήσου.
Το στίγμα αυτό δόθηκε από την εξάμηνη, μέχρι σήμερα, λειτουργία μου ως βουλευτής Δωδεκανήσου. Στηρίζοντας από τη μια τις ενέργειες εκείνες που έδωσαν οριστικό τέλος στο σενάριο της δραχμής και της απομόνωσης από την Ευρώπη και που δημιουργούν προϋποθέσεις δημιουργίας και στη χώρα μας πρωτογενούς πλεονάσματος για τα δημόσια οικονομικά μας και παράλληλα ενεργώντας καθοριστικά για τις ανάγκες των συμπατριωτών μας σε θέματα που έχουν να κάνουν με τη σημερινή Δωδεκανησιακή πραγματικότητα.
Και τώρα με την έλευση του νέου έτους, ελπίζουμε ότι θα κορυφωθούν και θα πετύχουν οι προσπάθειες να κάνουμε τη χώρα μας και τα Δωδεκάνησά μας, προορισμούς περισσότερο ελκυστικούς επενδυτικά, βάζοντας συνάμα τις βάσεις για την αληθινή ανάπτυξη και την καταπολέμηση της ανεργίας. Τα ζητήματα αυτά μαζί με την προώθηση και ολοκλήρωση έργων στο νομό μας που έχουν να κάνουν με τις υποδομές στα λιμάνια και τον πολιτισμό είναι και προσωπικοί μου στόχοι . Στόχοι υλοποιήσιμοι με τη στήριξη και τη συνέργεια όλων.
Μανος Κονσολας:
«Επτά προκλήσεις για το 2013»
Η διαδικασία απολογισμού – προγραμματισμού, που συνηθίζεται στο μεταίχμιο αλλαγής χρονιάς, πρέπει να είναι σύστοιχη με την αλήθεια και το ρεαλισμό.
Το 2012 ήταν χρονιά πολιτικών εξελίξεων και ανακατατάξεων για τη χώρα αλλά και τα Δωδεκάνησα. Για μένα προσωπικά, συνδέθηκε με μία ύψιστη τιμή: την εμπιστοσύνη που μου έδειξαν οι πολίτες της Δωδεκανήσου.
Η χρονιά που πέρασε συνδέθηκε με την κορύφωση των θυσιών των πολιτών, καθώς με την απόφασή τους, επέλεξαν να παραμείνει η Ελλάδα μέλος της Ευρωπαϊκής οικογένειας. Για τα Δωδεκάνησα, το 2012 επιβεβαίωσε την ισχύ του μεγάλου συγκριτικού μας πλεονεκτήματος, του τουρισμού.
Σε μία χρονιά κρίσης, πολιτικής αστάθειας και αβεβαιότητας από τις διπλές εκλογές, ο τουρισμός μας άντεξε, κράτησε δυνάμεις και άνοιξε νέες προοπτικές σε αναδυόμενες αγορές.
Την ίδια, όμως, στιγμή τα δημοσιονομικά προβλήματα της χώρας, άφησαν το στίγμα τους στην οικονομική και κοινωνική ζωή. Οι επιχειρήσεις στα νησιά μας, ιδιαίτερα οι μικρές και μεσαίες, έχουν φτάσει στα όριά τους ενώ κάποιες δεν άντεξαν.
Οι περικοπές δημιούργησαν προβλήματα στις κοινωνικές δομές, στις μεταφορές. Υπήρχαν όμως και θετικές αναφορές.
Για πρώτη φορά, η ρήτρα νησιωτικότητας αποκτά θεσμική διάσταση, γίνεται νόμος του Κράτους. Με τη σθεναρή στάση μας, με ισχυρή επιχειρηματολογία καταφέραμε να αποτρέψουμε τη δημιουργία κέντρου φιλοξενίας λαθρομεταναστών στη Ρόδο.
Το 2013 πρέπει να αφήσουμε οριστικά πίσω μας το χθες.
Να κερδίσουμε την ελπίδα.
Η δική μου αναφορά βρίσκεται στο μέλλον. Είναι στο σήμερα και στο αύριο, όχι στο χθες.
Μπροστά μας είναι 7 μεγάλες και σημαντικές προκλήσεις για το 2013:
Νησιωτικές
Πολιτικές
Μετά από τεράστια προσπάθεια, η Πολιτεία θεσμοθετεί τη ρήτρα νησιωτικότητας. Χθες ολοκληρώθηκε η δημόσια διαβούλευση επί του νομοσχεδίου στην οποία κατέθεσα και εγώ σειρά προτάσεων.
Ο στόχος πρέπει να είναι η ουσιαστική εφαρμογή της ρήτρας νησιωτικότητας σε κάθε νομοθετική πρωτοβουλία της Πολιτείας. Η ρήτρα νησιωτικότητας δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο στην καταγραφή των επιπτώσεων ενός νόμου για τα νησιά μας. Αντίθετα, πρέπει να συνδέεται με οριζόντιες πολιτικές που θα αμβλύνουν ή θα λειτουργούν αντισταθμιστικά σε αυτές τις επιπτώσεις.
Πρωταγωνιστικό ρόλο με ουσιαστικές αρμοδιότητες πρέπει να έχει και το Συμβούλιο Νησιωτικής Πολιτικής, στο οποίο πρέπει να υπάρχει ισχυρή παρουσία της Δωδεκανήσου.
Αναβάθμιση του τουριστικού μας προϊόντος
Η νέα χρονιά πρέπει να συνδεθεί με εξωστρεφείς δράσεις που θα ανοίγουν νέες προοπτικές, θα κάνουν περισσότερο ελκυστικό και ανταγωνιστικό το συνολικό τουριστικό μας προϊόν.
Η Ρόδος, τα Δωδεκάνησα πρέπει να διευρύνουν τη διείσδυσή τους σε αναδυόμενες αγορές, όπως η Ρωσία. Στόχος μία νέα πολιτική για τη βίζα. Με ευέλικτες διαδικασίες, χωρίς γραφειοκρατία, με χρονική επέκταση της ισχύος για να αυξηθούν οι επισκέψεις Ρώσων τουριστών στη χώρα μας.
Με έμφαση στην ανάπτυξη της κρουαζιέρας αλλά και στις εναλλακτικές μορφές τουρισμού.
Με την Κω να αναδεικνύεται σε πυλώνα ανάπτυξης του ιατρικού τουρισμού. Σε λίγες μέρες θα παρουσιάσουμε την ολοκληρωμένη πρόταση σχετικά με αυτή την προοπτική.
Συνδυασμένο Δίκτυο και Πολιτικές για τις Μεταφορές
Η πρόσβαση στις νησιωτικές περιοχές, δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με τα ίδια κριτήρια. Απαιτεί αυτόνομο και λειτουργικό σχεδιασμό.
Η κρίση στην ακτοπλοΐα αν επηρεάζει κάποιους, αυτοί είναι οι νησιώτες.
Για να υπάρχει ακτοπλοϊκή σύνδεση με τα νησιά μας πρέπει να αξιοποιήσουμε τις περιφερειακές πολιτικές της Ε.Ε, να καταργηθούν οι επιβαρύνσεις υπέρ τρίτων, που καθιστούν ακριβό το εισιτήριο. Να στηριχθεί η θαλάσσια συγκοινωνία, από τα χρηματοδοτικά προγράμματα του Διευρωπαϊκού Δικτύου Μεταφορών.
Η αξιοποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων συνδέεται με καλύτερες υπηρεσίες αλλά και φθηνότερα τέλη που καθιστούν τα Δωδεκάνησα πόλο έλξης. Από την άλλη πλευρά, κανένα από τα αεροδρόμια στα μικρά νησιά δεν θα κλείσει.
Δημιουργείται, πλέον, και ένα νέο θεσμικό πλαίσιο για τα υδατοδρόμια και τα υδροπλάνα. Οι προτάσεις που κατέθεσα, επικεντρώνονται στη στήριξη του συγκεκριμένου μέσου μεταφοράς για νησιά όπως η Πάτμος, η Κάλυμνος, η Λέρος, η Κάρπαθος.
Το υδροπλάνο, ενταγμένο στις δυνατότητες που δίνει το Διευρωπαϊκό Δίκτυο Μεταφορών, μπορεί να καλύψει τις μεταφορικές ανάγκες των μικρότερων νησιών και να συμβάλλει στην οικονομική και κοινωνική τους ανάπτυξη.
Στήριξη των Δωδεκανησιακών Επιχειρήσεων
Για να υπάρχουν εργαζόμενοι πρέπει να υπάρχουν και επιχειρήσεις.
Από εδώ και πέρα υπάρχει μόνο μία συζήτηση, μόνο ένα θέμα στην ατζέντα. Η Ανάπτυξη.
Σήμερα το μεγαλύτερο πρόβλημα των επιχειρήσεων είναι η ρευστότητα.
Εντός του Ιανουαρίου βγαίνει η προκήρυξη για ένα νέο πρόγραμμα ενίσχυσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στο χώρο του τουρισμού, του εμπορίου, της μεταποίησης και των υπηρεσιών, με προϋπολογισμούς από 20.000 έως 300.000 ευρώ για κάθε σχέδιο.
Απευθύνεται σε υφιστάμενες αλλά και νέες επιχειρήσεις.
Διεκδικούμε να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία υποβολής αιτήσεων έως το τέλος Μαρτίου και η αξιολόγηση και οι εκταμιεύσεις να έχουν γίνει μέχρι τον Ιούνιο.
Παράλληλα οι επιχειρήσεις θα έχουν στη διάθεσή τους, τα δύο επόμενα χρόνια, 1.4 δις ευρώ από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για να αντλήσουν κεφάλαια.
Η Δωδεκανησιακή επιχειρηματικότητα, που χαρακτηρίζεται από δυναμισμό και εξωστρέφεια, μπορεί να αξιοποιήσει αυτές τις ευκαιρίες.
Αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης-Πολιτικές Ασφάλειας
Τα νησιά μας, έρχονται αντιμέτωπα σε καθημερινή βάση με το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης.
Μέσα στο 2013 πρέπει να προχωρήσει η ενίσχυση των δυνάμεων και των υποδομών της Frontex στα νησιά μας, η διακλαδική συνεργασία και η επιχειρησιακή ετοιμότητα.
Το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης συνδέεται και με τον κοινοτικό προϋπολογισμό. Η Ελλάδα χρειάζεται περισσότερους πόρους γιατί αποτελεί πύλη εισόδου λαθρομεταναστών.
Στα νησιά μας δεν υπάρχουν οι υποδομές για μακροχρόνια παραμονή λαθρομεταναστών, πρότεινα και θα συνεχίσω να υποστηρίζω τη δημιουργία ενός αυτοματοποιημένου μηχανισμού επαναπροώθησης.
Διοικητική υποστήριξη του πολίτη των νησιών
Οι αλλαγές στο διοικητικό εποικοδόμημα, δεν μπορούν να προσπεράσουν την ιδιαιτερότητα των νησιών μας.
Η εξαίρεση των νησιωτικών δήμων από την απαγόρευση προσλήψεων είναι επιβεβλημένη. Το ίδιο επιβεβλημένη είναι και η ανάγκη να πραγματοποιεί ο νησιώτης όλες τις συναλλαγές του με το Κράτος από τον τόπο κατοικίας του, να μην χρειάζεται να μετακινείται.
Η ανάπτυξη αυτών των υπηρεσιών και υποδομών είναι στόχος μου να αποτελέσουν προτεραιότητα του κυβερνητικού έργου στη νέα χρονιά.
Πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο νομοθετικής πρωτοβουλίας του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης.
Δημόσια Υγεία στα Δωδεκάνησα
Τα δημοσιονομικά προβλήματα και οι περικοπές αναμφίβολα έχουν επιπτώσεις στον τομέα της δημόσιας υγείας.
Ο χάρτης της δημόσιας υγείας στα Δωδεκάνησα χρειάζεται επανασχεδιασμό. Σε ό,τι αφορά στη λειτουργία των νοσοκομείων, τα των περιφερειακών ιατρείων, το σύστημα διακομιδών αλλά και τη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού. Επιβάλλεται να αποτυπωθούν οι αρχές του ορθολογισμού και της κάλυψης των αναγκών.
Στα μικρά νησιά και στις δυσπρόσιτες περιοχές, εκεί όπου υπάρχει πρόβλημα κάλυψης αναγκών σε ιατρικό προσωπικό, μπορεί να αναδειχθεί ο κοινωνικός ρόλος και η προσφορά των Ενόπλων Δυνάμεων. Έθεσα το θέμα και το ΥΕΘΑ ανταποκρίνεται θετικά, ήδη σε Κάρπαθο και Κω καλύπτονται κενά από στρατεύσιμους.
Είμαι νέος πολιτικός, έχω τα μάτια μου στραμμένα στο μέλλον και όχι στο παρελθόν. Γνωρίζω ότι τα τρία αυτά χρόνια που πέρασαν ήταν οδυνηρά για την κοινωνία μας, για τη συντριπτική πλειοψηφία των Δωδεκανήσιων πολιτών. Τις ευθύνες τις καταλόγισαν οι πολίτες, δεν έχει κανένα νόημα η ανακύκλωση ενός απολογισμού ευθυνών όταν υπάρχουν κοινωνικά προβλήματα που επιζητούν λύσεις, όταν η τοπική μας οικονομία χρειάζεται οξυγόνο.
