Απερρίφθη το αίτημα αναίρεσης για τα «τσιρότα»

Με απόφαση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου απορρίφθηκε το αίτημα για την άσκηση αναίρεσης υπέρ του νόμου στην ομόφωνη απόφαση που εξέδωσε το Πενταµελές Εφετείο Δωδεκανήσου για την πολύκροτη υπόθεση της διάθεσης σε τοξικοεξαρτηµένα άτοµα της Ρόδου του διαδερµικού ναρκωτικού επιθέµατος Durogesic.
Το Πενταμελές Εφετείο Δωδεκανήσου είχε κρίνει αθώους του αδικήµατος της κακουργηµατικής κατάχρησης ιδιότητας ιατρού, δύο ιατρούς που υπηρετούσαν στο Γενικό Νοσοκοµείο Ρόδου και δύο ιδιώτες.
Το πρωτοβάθµιο δικαστήριο είχε επιβάλει στους πρώτους δύο ποινή φυλάκισης 5 ετών και στους άλλους δύο ποινή φυλάκισης 3 ετών. Όλες οι ποινές είχαν ανασταλεί επί τριετία ενώ τους είχε αναγνωριστεί το ελαφρυντικό του πρότερου έντιµου βίου. Τους είχε επιβληθεί εξάλλου και χρηµατική ποινή 5.000 ευρώ.
Η “περιπέτεια” των 4 ιατρών µε τη δικαιοσύνη διήρκεσε 9 χρόνια.
Ενώπιον του Τριµελούς Εφετείου Δωδεκανήσου η υπόθεση εξετάστηκε δύο φορές. Η υπόθεση είχε επανεξεταστεί συγκεκριµένα µετά την υπ’ αριθµ. 2379/2009 απόφαση του Στ’ Τµήµατος του Αρείου Πάγου, που αναίρεσε µερικώς την υπ’ αριθµ. 67/4.6.2007 απόφαση του ίδιου δικαστηρίου.
Με την τελευταία απόφαση οι ίδιοι κατηγορούµενοι είχαν καταδικαστεί για το αδίκηµα της κατάχρησης ιδιότητας ιατρού από αµέλεια (πληµµέληµα), µε το ελαφρυντικό του πρότερου έντιµου βίου. Στον ένα είχε επιβληθεί ποινή φυλάκισης 2,5 ετών µε 3ετή αναστολή και στους υπόλοιπους ποινή φυλάκισης 15 µηνών µε 3ετή αναστολή.
Το Τριµελές Εφετείο Δωδεκανήσου επί κακουργηµάτων έκρινε τον Ιούνιο του 2007 ότι οι 4 ιατροί συνταγογράφησαν το αναλγητικό φάρµακο “durogesic” για την αντιµετώπιση πόνων του στερητικού συνδρόµου σε ηρωινοµανείς και συγκεκριµένα ότι κατά το έτος 2002 χορήγησαν σε τοξικοµανείς, µε βάση προσήκουσες ιατρικές συνταγές, το “durogesic”, όχι για υποκατάσταση της εξάρτησής τους, όπως εσφαλµένα είχαν κατηγορηθεί, αλλά για την αντιµετώπιση των σωµατικών τους πόνων.
Tο πρώτο δικαστήριο δεν δέχτηκε συγκεκριµένα ότι οι ιατροί συνταγογραφούσαν, το συγκεκριµένο σκεύασµα, που περιέχει τη ναρκωτική ουσία φαιντανύλη, σε τοξικοµανείς µε τη διάγνωση 304 (στερητικό σύνδροµο τοξικοµανία) σε υπερδοσολογικό σχήµα κατά παράβαση της Y6γ/3911/2000 απόφασης της Yφυπουργού Yγείας που ορίζει ως µέγιστη ηµερήσια δόση τα 300 µg/hr.
Είχε κρίνει συγκεκριµένα ότι οι ιατροί από αµέλεια προχώρησαν σε συνταγογράφηση του σκευάσµατος και ότι εσφαλµένα έκριναν ότι ήταν κατάλληλο για την αντιµετώπιση των πόνων των ηρωινοµανών αναλαµβάνοντας την περίθαλψή τους ελλείψει οργανωµένης κλινικής υποκατάστασης από τα ναρκωτικά του OKANA.
Το ίδιο δικαστήριο, µε διαφορετική σύνθεση, έκρινε µετά την αναίρεση της ως άνω απόφασης ότι υφίστατο δόλος και όχι αµέλεια µε αποτέλεσµα να καταδικάσει τους ιατρούς για κατάχρηση ιδιότητας σε βαθµό κακουργήµατος.
Απηλλάγησαν εξάλλου από την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από αµέλεια των εξαρτηµένων που φέρονται να έχασαν τη ζωή τους.
Το δεύτερο πρωτοβάθµιο δικαστήριο δέχτηκε εκ νέου ότι οι ως άνω ιατροί ουδέποτε συνταγογράφησαν ή διέθεσαν µε οποιονδήποτε τρόπο το ναρκωτικό αναλγητικό σκεύασµα στους νεαρούς, που έχασαν τη ζωή τους, λόγω πνευµονικού οιδήµατος.
Το Πενταµελές Εφετείο Δωδεκανήσου, που εξέτασε την υπόθεση, έκρινε ότι δεν πληρούνται οι όροι που θέτει ο νόµος για την καταδίκη των ιατρών για το αδίκηµα της κατάχρησης ιδιότητας ιατρού αφού δεν χορήγησαν το σκεύασµα ως υποκατάστατο και οι συνταγές που χρησιµοποίησαν ήταν προσήκουσες. Σε κάθε περίπτωση κατέστη σαφές ότι κανείς από εκείνους στους οποίους συνταγογραφήθηκε το φάρµακο, δεν κατέληξε.
Ο πατέρας του αδικοχαµένου Σταµάτη, Σταύρος Ορφανός, επέµεινε ότι υφίσταται αιτιώδης σύνδεσµος µεταξύ της συνταγογράφησης του φαρµάκου και του θανάτου του παιδιού του, αφού ο θάνατος επήλθε µετά τη χρήση «τσιρότου» που του έδωσε εξαρτηµένος, ο οποίος το είχε προμηθευτεί µετά από συνταγογράφηση την προηγούµενη ηµέρα του συµβάντος. Μετά την απόφαση δήλωσε µάλιστα ότι θα «φτάσει µέχρι και τα ευρωπαϊκά δικαστήρια».
Η αίτηση για την άσκηση αναίρεσης, που υπέβαλε ο πληρεξούσιος δικηγόρος του κ. Μ. Βλάχος, δεν έγινε ωστόσο δεκτή.
Θυµίζουµε ότι µε απόφαση που εξέδωσε το Τριµελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Ρόδου απορρίφθηκε η αγωγή που υπέβαλαν κατά του Ελληνικού Δηµοσίου, της Β’ ΔΥΠΕ Νοτίου Αιγαίου (πλέον 2η ΥΠΕ), κατά του Γενικού Νοσοκοµείου Ρόδου και κατά ιατρών που υπηρετούν στην ψυχιατρική κλινική του νοσοκοµείου, συγγενείς του εκλιπόντος Σταµάτη Oρφανού, που επιρρίπτουν τις ευθύνες για τον άδικο χαµό του στη συνταγογράφηση και διάθεση του διαδερµικού ναρκωτικού επιθέµατος Durogesic. Οι γονείς διεκδικούσαν µε την αγωγή από 150.000 ευρώ, τα αδέλφια από 100.000 ευρώ και οι υπόλοιποι από 60.000 ευρώ.