Ιταλίδα ηθοποιός Κλαούντια Καρντινάλε, μια από τις πιο χαρακτηριστικές μορφές του ευρωπαϊκού κινηματογράφου της δεκαετίας του 1960, πέθανε σε ηλικία 87 ετών στο Νεμούρ, κοντά στο Παρίσι, όπου ζούσε τα τελευταία χρόνια.
Σύμφωνα με τον ατζέντη της, Λοράν Σαβρί, η Καρντινάλε «έφυγε έχοντας στο πλευρό της τα παιδιά της».
Το πραγματικό της όνομα ήταν Κλοντ Ζοζεφίν Ροζ Καρντινάλε.
Τη δεκαετία του 1960 συνεργάστηκε με κορυφαίους δημιουργούς και ηθοποιούς, μεταξύ των οποίων οι Λουκίνο Βισκόντι, Φεντερίκο Φελίνι, Σέρτζιο Λεόνε, Ρίτσαρντ Μπρουκς και Μαρτσέλο Μαστρογιάνι.
Με τις ερμηνείες και την παρουσία της καθιερώθηκε ως σύμβολο μιας ολόκληρης εποχής για τον ιταλικό και ευρωπαϊκό κινηματογράφο.
Με καταγωγή από τη Σικελία, γεννήθηκε το 1938 στην Τυνησία, τότε γαλλικό προτεκτοράτο.
Οι γονείς της, Γιολάντα και Φραντσέσκο, διατηρούσαν την ιταλική υπηκοότητα. Μιλούσε αραβικά, γαλλικά και σικελική διάλεκτο, ενώ τα ιταλικά τα έμαθε αργότερα, με δυσκολία.
Ακολούθησε πορεία που την έφερε στο επίκεντρο της ιταλικής και διεθνούς κινηματογραφικής σκηνής.
Το 1957 κέρδισε τον τίτλο «Η πιο ωραία Ιταλίδα της Τυνησίας» και βρέθηκε στο Φεστιβάλ Βενετίας, όπου προσεγγίστηκε από τον χώρο του κινηματογράφου.
Εγκαταστάθηκε στη Ρώμη, με συμβόλαιο στην εταιρεία παραγωγής του Φράνκο Κριστάλντι.
Η πρώτη της εμφάνιση ήταν στην ταινία «Ο κλέψας του κλέψαντος» (1958), που την έκανε αμέσως αναγνωρίσιμη.
Σύντομα συνεργάστηκε με μεγάλους σκηνοθέτες, όπως ο Λουκίνο Βισκόντι («Ο Γατόπαρδος», 1963) και ο Φεντερίκο Φελίνι («8½», 1963), καθιερώνοντας τη θέση της ως διεθνές αστέρι.
Η φωνή της, ιδιαίτερα βραχνή και ξεχωριστή, έγινε σήμα κατατεθέν, αν και στις πρώτες της ταινίες ντουμπλαρίστηκε.
Από το 1963 συμμετείχε και σε αμερικανικές παραγωγές, όπως «Ο Ροζ Πάνθηρας», και συνεργάστηκε με ηθοποιούς όπως οι Μπαρτ Λάνκαστερ, Σον Κόνερι και Τζον Γουέιν.
Στη δεκαετία του 1970 στράφηκε περισσότερο σε ευρωπαϊκές παραγωγές. Ο δεσμός της με τον σκηνοθέτη Πασκουάλε Σκουιτιέρι καθόρισε προσωπικά και επαγγελματικά τη ζωή της. Μαζί απέκτησαν μια κόρη το 1979.
Τις επόμενες δεκαετίες έπαιξε σε ταινίες μεγάλων δημιουργών, όπως το «Φιτζκαράλντο» του Βέρνερ Χέρτζογκ (1982), και σε διεθνείς τηλεοπτικές παραγωγές, μεταξύ αυτών «Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ» (1977).
Από το 1989 ζούσε στο Παρίσι, συμμετέχοντας συχνά σε γαλλόφωνες ταινίες.
Διακρίσεις
Η Καρντινάλε τιμήθηκε με τον Χρυσό Λέοντα για το σύνολο της καριέρας της στο Φεστιβάλ Βενετίας (1993), με τη Χρυσή Άρκτο στο Βερολίνο (2002) και με τη Χρυσή Λεοπάρδαλη στο Λοκάρνο (2011).
Παρασημοφορήθηκε από την Ιταλική Δημοκρατία και τη Γαλλική Δημοκρατία, ενώ από το 2000 υπήρξε Πρέσβειρα Καλής Θέλησης της UNESCO για τα δικαιώματα των γυναικών.
Με την έντονη οθόνη παρουσία, τη χαρακτηριστική φωνή και την κινηματογραφική της διαδρομή δίπλα στους κορυφαίους δημιουργούς της εποχής, η Κλαούντια Καρντινάλε έμεινε στη μνήμη ως ένα από τα διαχρονικά σύμβολα του ευρωπαϊκού σινεμά.
Πηγή: kathimerii.gr
