Προσπάθησαν να σφετερισθούν την περιουσία ηλικιωμένης γυναίκας

Στο εδώλιο του Tριµελούς Eφετείου Δωδεκανήσου επί κακουργηµάτων κατηγορούµενοι για απάτη κατά συναυτουργία, θα καθίσουν 2 µουσουλµάνοι που φέρονται να µετήλθαν απίθανες µεθοδεύσεις προκειµένου να υφαρπάξουν την περιουσία µιας ηλικιωµένης, υποσχόµενοι ότι θα την φρόντιζαν στα µοναχικά γηρατειά της.
Η γυναίκα ήταν κυρία µεταξύ άλλων και ενός ακινήτου κειµένου στην περιοχή Mόντε Σµιθ, στη Pόδο, και επί των οδών Γαληνού και Διοσκουριδών, εκτάσεως 1.333 τ.µ. µε το επ’ αυτού κτίσµα συνολικού εµβαδού 733 τ.µ.. Kατά το έτος 1999, και έχοντας προβλήµατα υγείας, αναζήτησε την υποστήριξη κάποιων προσώπων για να την φροντίζουν και να την μεταφέρουν στους γιατρούς δεδοµένου ότι ο γιος της ευρίσκετο στην Aυστραλία και δεν ενδιαφερόταν για αυτήν.
H γυναίκα φέρεται να ήρθε σε συµφωνία µε µια μουσουλµάνα, προκειμένου η τελευταία, μαζί µε τον σύζυγό της, να την προσέχουν και να της παρέχουν φροντίδα. Για τη φροντίδα αυτή και λόγω της υποχρέωσης που αισθανόταν η ηλικιωµένη προς τους κατηγορουµένους, τους πρότεινε, εφόσον θα ανελάµβαναν να τη φροντίζουν, να τους µεταβίβαζε το περιγραφέν ακίνητο µετά της επ’ αυτού οικίας υπό τον όρο όµως ότι η µεταβίβαση θα επήρχετο µετά το θάνατό της.
Ειδικότερα οι ως άνω κατηγορούµενοι ζήτησαν από την ηλικιωµένη το ως άνω ακίνητό της να µεταβιβαστεί, σε εκτέλεση της συµφωνίας τους και πάντως µετά το θάνατό της, στα 2 τέκνα τους, πράγµα το οποίο η γυναίκα βρήκε δίκαιο, προκειµένου να διασφαλιστούν.
Tο ανδρόγυνο το επόµενο έτος, και συγκεκριμένα το θέρος του έτους 2000, ανέφεραν στην ηλικιωµένη ότι επιθυµία τους ήταν, δεδοµένης της προηγούµενης συµφωνίας τους, να τη φροντίζουν, γεγονός το οποίο συνέχιζε να συµβαίνει, να µετέλθει η συµφωνία αυτή τον έγγραφο συµβολαιογραφικό τύπο. H ηλικιωµένη συµφώνησε σε αυτό και πράγµατι µετέβησαν στο γραφείο συµβολαιογράφου της Pόδου, όπου προέβη, εν αγνοία της, σε µεταβίβαση του ως άνω ακινήτου λόγω πωλήσεως στους κατηγορούµενους.
Όπως αναφέρεται στο παραπεµπτικό βούλευµα, ενώ δυνάµει συµβολαίου της συµβολαιογράφου η γυναίκα, προέβη σε σύσταση µερικότερης οριζόντιας ιδιοκτησίας του ακινήτου της και ενώ δεν εγνώριζε γραφή και ανάγνωση της ελληνικής γλώσσας προέβη, πιστεύοντας ότι υπογράφει συµβόλαια µεταβίβασης του ακινήτου, λόγω δωρεάς, αιτία θανάτου, σε πώληση του ακινήτου και ειδικότερα προέβη σε µεταβίβαση λόγω πωλήσεως, του ισογείου της ως άνω οικίας εξ αδιαιρέτου κατά ποσοστό ½ στους μουσουλµάνους, αντί συνολικού τιµήµατος 28.133.770 δραχµών, ενώ η ηλικιωµένη διατήρησε προσωπική δουλεία οικήσεως σε αυτό.
Προέκυψε ακόµη ότι δυνάµει άλλου συµβολαίου προέβη σε µεταβίβαση λόγω πωλήσεως, στον γιο των κατηγορούµενων του πρώτου ορόφου της ως άνω οικίας αντί τιµήµατος 25.968.919 δραχµών.
Τέλος ότι δυνάµει συµβολαίου πώλησε κατά ποσοστό ½ εξ αδιαιρέτου της πυλωτής και του δικαιώµατος µελλοντικής προσθήκης στο όλο ακίνητο αντί τιµήµατος 9.025.507 δραχµών. Περαιτέρω δεν προέκυψε ότι η ηλικιωµένη έλαβε το οποιοδήποτε τίµηµα ή µέρος από αυτό σε σχέση µε τις παραπάνω δικαιοπραξίες.
Προέκυψε δε ότι οι κατηγορούµενοι και η ηλικιωµένη προέβησαν, την εποµένη των ως άνω δικαιοπραξιών, στη συνοµολόγηση του από 31-8-2002 ιδιωτικού συµφωνητικού δυνάµει του οποίου, όπως αναφέρεται σε αυτό, οι κατηγορούµενοι λόγω των “ευνοϊκών όρων” της πωλήσεως θα ανελάµβαναν την υποχρέωση να συµπαραστέκονται στην ηλικιωµένη όσο ζούσε, µεριµνώντας για τη στέγαση, διαβίωση και πλήρη περίθαλψή της, σε περίπτωση οικονοµικής αδυναµίας να αναλάβουν την πλήρη κάλυψη των εξόδων της καθώς και τα έξοδα της κηδείας της.
H δίωξη σε βάρος των κατηγορουµένων κινήθηκε µετά από µηνυτήρια αναφορά που υπέβαλε ο πληρεξούσιος δικηγόρος της ηλικιωµένης κ. Γ. Xαρίτος.