Εξώδικος συμβιβασμός με δημοτικούς υπαλλήλους

Ενώπιον του δημοτικού συμβουλίου θα εξεταστεί η πρόταση για εξώδικο συμβιβασμό μεταξύ του Δήμου Ρόδου και 24 εργαζομένων του πρώην Δήμου Νότιας Ρόδου, που έχουν εξασφαλίσει με τελεσίδικη απόφαση του Εφετείου, την αναίρεση της οποίας έχει ζητήσει η δημοτική αρχή στον Αρειο Πάγο, αποζημιώσεις ύψους 177.494,87 ευρώ.
Οι υπάλληλοι του πρώην Δήμου Νότιας Ρόδου άσκησαν εναντίον του την από 4-12-2007 και με αριθμό κατάθεσης 431/2007 αγωγή, που απευθυνόταν στο Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου, με την οποία ζητούσαν να τους καταβάλει τη χρηματική παροχή των 176 ευρώ.
Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η με αριθμό 176/2009 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, η οποία έκανε μερικά δεκτή την αγωγή και υποχρέωσε τον πρώην Δήμο Νότιας Ρόδου να καταβάλει σε καθένα από τους εργαζόμενους το ποσό που αναφέρεται στο σκεπτικό της.
Κατά της παραπάνω απόφασης ο πρώην Δήμος Νότιας Ρόδου άσκησε την από 8-2- 2010 και με αριθμό κατάθεσης 19/8-2-2010 έφεση, επί της οποίας εκδόθηκε η με αριθμό 73/2012 απόφαση η οποία υποχρέωσε το Δήμο Ρόδου να καταβάλει στον καθένα από τους εργαζόμενους τα παρακάτω ποσά με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής. Επέβαλε επίσης σε βάρος του Δήμου Ρόδου τη δικαστική δαπάνη των εναγόντων, την οποία όρισε στο ποσό των 1.000 ευρώ.
Συγκεκριμένα η παραπάνω απόφαση του Εφετείου υποχρέωσε το Δήμο Ρόδου να καταβάλει αποζημιώσεις συνολικού ύψους 177.494,87 ευρώ, ήτοι για κεφάλαιο το ποσό των 135.696,00 ευρώ και για τόκους υπερημερίας το ποσό των 40.798,87 ευρώ, ως επίσης και για δικαστική δαπάνη το ποσό των 1.000 ευρώ στους κ.κ. Αθανάσιο Μακριά του Χαραλάμπους, Νεκτάριο Δουμάνη του Κωνσταντίνου, Γεώργιο Μουστάκα του Δημητρίου, Ιωάννη Χατζηϊωάννου του Στυλιανού, Μιχαήλ Χατζηπέτρου του Ιωάννη, Δημήτριο Μανωλά του Χρήστου, Εμμανουήλ Στρέβλου του Γεωργίου, Τριαντάφυλλο Ριζά του Μιχαήλ, Μιχαήλ Καραγεωργίου του Εμμανουήλ, Γεώργιο Ροδίτη του Παναγιώτη, Μιχαήλ Χουρδά του Εμμανουήλ, Ιωάννη Μητσού του Εμμανουήλ, Στέργο Κασάπη του Βασιλείου, Σάββα Τριανταφύλλου του Χρήστου, Αλέξανδρο Διακογιάννη του Ιωάννη, Βαλάσιο Φακιόλη του Εμμανουήλ, Ιωάννη Αρνά του Νικολάου, Χριστίνα Λούντου του Γεωργίου, Μελπομένη Ιωάννου του Δημητρίου, Γεώργιο Περάκη του Εμμανουήλ, Σάββα Τούτση του Παρασκευά, Γεώργιο Οικονομίδη του Κων/νου, Κωνσταντίνο Κατσαρό του Βασιλείου και Τσαμπίκο Μικκιού του Παντελή.
Η απόφαση του Εφετείου Δωδ/σου κοινοποιήθηκε στο Δήμο Ρόδου στις 12-7-2012, εναντίον δε αυτής και των παραπάνω εναγόντων ασκήθηκε από το Δήμο Ρόδου εμπρόθεσμα η από 12-10-2012 αίτηση αναίρεσης, που απευθύνεται στον ¶ρειο Πάγο.
Οι παραπάνω ενάγοντες με την πρότασή τους για συμβιβασμό, που κατέθεσαν στο Δήμο Ρόδου ζητούν να συμβιβαστούν με το Δήμο, δηλώνουν δε ότι παραιτούνται από το ¼ των τόκων υπερημερίας. Για την ικανοποίηση όμως του αιτήματος αυτού θα πρέπει ο Δήμος Ρόδου να παραιτηθεί από την αίτηση αναίρεσης που έχει ασκηθεί. Με βάση την πρόταση αυτή ο Δήμος Ρόδου ωφελείται με το ποσό των 10.199,72 ευρώ.
Ο νομικός σύμβουλος του Δήμου Ρόδου κ. Δ. Σαλαμαστάκης σε εισήγησή του επισημαίνει ότι είναι ελάχιστες οι πιθανότητες να γίνει δεκτή η αίτηση αναίρεσης, αλλά και ενόψει όλων των παραπάνω και του συνολικού οφέλους του Δήμου Ρόδου των 10.199,72 ευρώ, στο οποίο ποσό πρέπει να συνυπολογιστεί και ο τόκος από τις 19-12-2013 και μέχρι την έκδοση απόφασης.
Επισημαίνει ωστόσο ότι έχει εκδοθεί η με αριθμό 95/2013 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου Επικρατείας, με την οποία έγινε δεκτή αίτηση αναίρεσης του Δημοσίου κατά της με αριθμό 1342/2009 απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης, με την οποία έκρινε ότι το Δημόσιο υποχρεούτο να καταβάλει τη χρηματική παροχή και στους δικαστικούς υπαλλήλους, που είχαν ασκήσει σχετική αγωγή, κρίνοντας ότι προϋπόθεση για τη χορήγηση της πρόσθετης χρηματικής παροχής των 176 ευρώ, κατ΄ εφαρμογή των σχετικών διατάξεων, ήταν, ενόψει και των οριζόμενων στην παρ. 3 του άρθρου 14 του ν. 3026/2002, καθώς και του σκοπού της ρύθμισης, που συνίστατο, στην ενίσχυση των χαμηλόμισθων υπαλλήλων, να μη λαμβάνει ο υπάλληλος οποιουδήποτε είδους άλλη πρόσθετη μισθολογική παροχή, ίση ή ανώτερη με το ποσό των 176 ευρώ. Σε περίπτωση δε υπαλλήλων που ελάμβαναν άλλη πρόσθετη μισθολογική παροχή, μικρότερη από το ποσό αυτό, ήταν επιτρεπτό να χορηγηθεί, με τις κοινές υπουργικές αποφάσεις, μόνο η διαφορά έως το ποσό αυτό. Ενόψει αυτών δεν συνιστά παραβίαση των σχετικών διατάξεων η παράλειψη της Διοίκησης να ασκήσει την προβλεπόμενη από τις σχετικές διατάξεις κανονιστική αρμοδιότητά της με την έκδοση υπουργικής απόφασης για επέκταση της χορήγησης της χρηματικής αυτής παροχής και πάντως, δεν είναι επιτρεπτή η χορήγησή της σε υπαλλήλους, οι οποίοι ελάμβαναν οποιουδήποτε είδους άλλη πρόσθετη μισθολογική παροχή, ίση ή ανώτερη με το ποσό των 176 ευρώ.