Επανέρχεται σε ισχύ ο ν. 719/77 για τα δημόσια κτήματα

Την επαναφορά σε ισχύ του νόμου 719/77 περί εκποίησης δημοσίων κτημάτων σε καταπατητές στα Δωδεκάνησα με τίμημα το οποίο ωστόσο θα καθοριστεί με βάση τις σημερινές αντικειμενικές αξίες των ακινήτων αυτών προωθεί σύμφωνα με τις πληροφορίες το υπουργείο Οικονομικών σε μια προσπάθεια εξοικονόμησης πόρων για την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους μετά και από σχετικές εισηγήσεις επιτελών της Κτηματικής Υπηρεσίας του Δημοσίου και βουλευτή Δωδεκανήσου.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν αρμοδίως και θα αποσταλούν προς ενημέρωση του υπουργείου Οικονομικών εν όψει της κατάρτισης σχεδίων με στόχο την ταχεία αξιοποίηση τους σε μια προσπάθεια περιορισμού του δημόσιου χρέους και παράλληλης τόνωσης της οικονομίας στην περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου στα Δωδεκάνησα περιλαμβάνονται 22.870 ακίνητα συνολικού εμβαδού 800.000 στρεμμάτων περίπου.
Οι επιτελείς του υπουργείου Οικονομικών, όπως ξανάγραψε η “δ” εξετάζουν είτε την πώληση της περιουσίας αυτής, είτε τη διάθεση της με τη μέθοδο του μακροχρόνιου sale and lease back. Στα ίδια πλαίσια τέθηκε πλέον και το ζήτημα εκποίησης της σε εφαρμογή του ν. 719/77 που είχε παγώσει.
Η ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου στα νησιά Ρόδου, Κω και σε τμήμα της Λέρου, σε απόλυτους αριθμούς ανέρχεται σε 26.000 ως 28.000 κτηματομερίδες, καταγεγραμμένες στα οικεία Κτηματολόγια, ενώ για όλα τα νησιά του νομού, αυτή θα πρέπει να υπερβαίνει τα 30.000 ακίνητα.
Η εγγεγραμμένη περιουσία έχει συνολική έκταση 800.000 στρέμματα περίπου, χωρίς να περιλαμβάνονται σε αυτή τα αστικά ακίνητα (εγγεγραμμένα και μη) ανερχόμενα σε 4.000 περίπου, η κοινόχρηστη ζώνη αιγιαλού και παραλίας, καθώς επίσης και τα λοιπά κοινόχρηστα πράγματα ήτοι κοίτες χειμάρρων, δρόμοι, πλατείες, άλση κ.λπ.
Σημειώνεται ότι το 1/3 του νησιού της Ρόδου είναι στην ιδιοκτησία του Δημοσίου, ενώ η αντίστοιχη περιουσία στο νησί της Κω ανέρχεται σε 67.000 στρέμματα περίπου και στο νησί της Λέρου σε 1.500 στρέμματα.
Αγνωστη είναι εξάλλου η περιουσία του Δημοσίου στα υπόλοιπα νησιά της Δωδεκανήσου και αυτή εντοπίζεται κατά τεκμήριο, δηλαδή ότι δεν είναι ιδιωτικό είναι του Δημοσίου.
Μέχρι στιγμής στα βιβλία του Κτηματολογίου Ρόδου έχουν καταγραφεί για το νησί της Ρόδου 20.968 περίπου ακίνητα, για το νησί της Κω 1.319 ακίνητα, για το νησί της Καρπάθου 37 ακίνητα και για τα νησιά Καλύμνου-Λέρου 546 ακίνητα.
Το εύρος της δημόσιας περιουσίας στα Δωδεκάνησα είναι τεράστιο σε έκταση και αμύθητο σε οικονομικές αξίες.
Η διαχείριση που μέχρι σήμερα έγινε από το υπουργείο Οικονομικών και στους χρόνους που εκδόθηκαν νομοθετήματα ως προς αυτήν, πιθανά να εξυπηρέτησε σκοπιμότητες και αδικίες προερχόμενες από την περίοδο της Ιταλοκρατίας, αλλά σήμερα θεωρούνται παρωχημένες.
Η Κτηματική Υπηρεσία την τελευταία πενταετία δεν έχει προβεί σε καμία εκποίηση δημοσίων ακινήτων σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία (ν. 719/77) διότι θεωρεί ότι η εκποίηση μ’ αυτή τη διαδικασία θα είναι χαριστική και σκανδαλώδης.
Επίσης η προαναφερόμενη νομοθεσία δημιούργησε στο παρελθόν φαινόμενα διαφθοράς τα οποία προκάλεσαν τεράστια ζημιά στο Δημόσιο. Ενδεικτικά αναφέρουμε τον εντοπισμό προ τετραετίας από την ΚΥΔ παράνομων – ανυπόστατων αποφάσεων του Νομάρχη Δωδεκανήσου, βάσει των οποίων μετεγγράφηκαν δημόσια ακίνητα επ’ ονόματι ιδιωτών στο Κτηματολόγιο της Ρόδου, υπόθεση η οποία ακόμα βρίσκεται σε εξέλιξη αστικά και ποινικά.
Η πρόταση που εξετάζεται πλέον είναι η περιουσία του Δημοσίου στα Δωδεκάνησα να εκποιηθεί σε ιδιώτες ή στους φερόμενους ως καταπατητές με τη διαδικασία των όρων της κτηματαγοράς και με τις εμπορικές αξίες της αγοράς, δεδομένου ότι το πνεύμα του νομοθέτη των προηγούμενων νομοθετημάτων που στόχευε στην αποκατάσταση των αδικιών της Ιταλοκρατίας έχει πλέον εκλείψει, και στους καινούργιους καταπατητές, δεν υπάρχει έρεισμα αποκατάστασης αδικίας παρά μόνο η ιδιοποίηση δημοσίων ακινήτων με σκοπό την προσπόριση της υπεραξίας τους.
Επίσης εξετάζεται το ενδεχόμενο να τεθεί χρονικό περιθώριο π.χ. ένα έτος από την ημερομηνία έκδοσης της σχετικής εγκριτικής απόφασης κατά την οποία ο ιδιώτης – καταπατητής θα πρέπει να καταβάλει το τίμημα, να αποδεχτεί την εκποίηση διαφορετικά αυτοδίκαια θα χάνει το δικαίωμα και θα αποδεσμεύεται το ακίνητο προκειμένου το Δημόσιο να το διαχειριστεί άμεσα.
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι ακίνητο που εκποιήθηκε με τον νόμο 719/77 σε ιδιώτη το έτος 1995 – 1996 έναντι τμήματος 150.000 δρχ. το έτος 2003 πουλήθηκε από τον ιδιώτη σε τρίτο έναντι τμήματος 800.000 ¤.
Επίσης, σημειώνεται ότι όλα τα ακίνητα του Δημοσίου που θεωρούνται σήμερα «φιλέτα» και για τα οποία υπάρχει τεράστιο επενδυτικό ενδιαφέρον βρίσκονται σε περιοχές των οποίων οι αντικειμενικές αξίες είναι μηδαμινές σε σχέση με την εμπορική αξία των ακινήτων αυτών.