• Η Επιτροπή Αναστολών απέρριψε την αίτηση της εταιρείας «Μ. Σ. ΠΑΛΛΑΣ Α.Ε.» κρίνοντας υπέρ του δημοσίου συμφέροντος και της οδικής ασφάλειας • Τι προβλέπει η απόφαση
Η απόφαση 112/2025 του Συμβουλίου της Επικρατείας (Δ’ Τμήμα, Επιτροπή Αναστολών) φέρνει στο προσκήνιο ένα οξύ ζήτημα τοπικής κυκλοφοριακής πολιτικής και την ισορροπία μεταξύ δημοτικών ρυθμίσεων, επιχειρηματικών συμφερόντων και δηacμόσιας ασφάλειας.
Η προσφυγή της τουριστικής εταιρείας «Μ. Σ. ΠΑΛΛΑΣ Α.Ε.» για αναστολή της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Ρόδου, η οποία απαγορεύει τη διέλευση οχημάτων άνω των 7,5 τόνων στην ανώνυμη οδό που οδηγεί στην παραλία “Lee” και στο ξενοδοχείο της, απορρίφθηκε με σκεπτικό που εδράζεται στη νομοθεσία, την τεχνική τεκμηρίωση και το δημόσιο συμφέρον.
Η υπόθεση με λίγα λόγια
Η αιτούσα εταιρεία διαχειρίζεται ξενοδοχειακή μονάδα στους Πεύκους Λίνδου, με πρόσβαση μέσω ανώνυμης στενής οδού.
Η Δημοτική Αρχή, ύστερα από τεχνική έκθεση, γνωμοδοτήσεις και αιτήματα επαγγελματιών οδηγών τουριστικών λεωφορείων, αποφάσισε την τοποθέτηση ρυθμιστικής πινακίδας τύπου Ρ23 στην είσοδο της οδού, με την οποία απαγορεύεται η διέλευση οχημάτων άνω των 7,5 τόνων.
Η εταιρεία ζήτησε την αναστολή εκτέλεσης της απόφασης (120/24.4.2025), επικαλούμενη σημαντική οικονομική ζημία, απώλεια συμβολαίων, κίνδυνο απολύσεων και προσβολή της φήμης της στο εξωτερικό.
Η θέση του ΣτΕ: Ασφάλεια πάνω από όλα
Η Επιτροπή Αναστολών απέρριψε το αίτημα, κρίνοντας ότι:
Δεν στοιχειοθετείται ανεπανόρθωτη ζημία. Η εταιρεία έχει ήδη άδεια εισόδου/εξόδου για οχήματα έως 7,5 τόνων, η οποία δεν αναιρείται από την απόφαση του Δήμου. Οι υπόλοιποι ισχυρισμοί για οικονομικό κλονισμό και απώλεια πελατών δεν κρίθηκαν επαρκώς τεκμηριωμένοι.
Η δημόσια ασφάλεια προέχει. Η απόφαση της Δημοτικής Αρχής στηρίχθηκε σε επαναλαμβανόμενες αναφορές κινδύνου, λόγω στενού οδοστρώματος, απουσίας πεζοδρομίων και αυξημένης καλοκαιρινής κυκλοφορίας.
Η ύπαρξη τουριστικών καταστημάτων και διαμονών κατά μήκος της διαδρομής ενίσχυσε την ανάγκη ρύθμισης.
Δεν αποκλείεται η πρόσβαση στο ξενοδοχείο. Το όριο των 7,5 τόνων δεν εμποδίζει την καθημερινή λειτουργία της μονάδας με μικρότερα οχήματα, ούτε καθιστά την επιχείρηση μη προσβάσιμη.
Νομοθετικό και κανονιστικό πλαίσιο
Η απόφαση «πατά» σε σταθερή νομολογιακή και θεσμική βάση:
Η σχετική σήμανση επιτρέπεται μόνο με τεχνική μελέτη που εγκρίνεται από δημοτικό συμβούλιο και ελέγχεται από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση, εφόσον αφορά χαρακτηρισμένο δημοτικό δίκτυο. Εδώ, όμως, πρόκειται για οδό μη χαρακτηρισμένη, με αποτέλεσμα η Διοίκηση να δηλώσει αναρμόδια.
Το ΣτΕ υπενθύμισε ότι κυκλοφοριακές ρυθμίσεις συνιστούν κανονιστικές πράξεις που κατ’ αρχήν δεν αναστέλλονται, εκτός αν αποδεικνύεται άμεση και μη αναστρέψιμη ζημία. Σε αυτή την περίπτωση, αυτό δεν κρίθηκε ότι συνέβη.
Η απουσία τεκμηριωμένης βλάβης
Παρά τις αναφορές της εταιρείας σε ρήτρες ύψους άνω των 600.000 ευρώ, κινδύνους απόσυρσης συνεργασιών, απολύσεις και δυσφήμιση, η Επιτροπή έκρινε ότι:
Δεν υπάρχουν αποδείξεις πως η επιχείρηση δεν μπορεί να ανταποκριθεί οικονομικά.
Τα έγγραφα που προσκομίστηκαν (τιμολόγια, πίνακες πληρότητας, επιστολές συνεργατών) δεν τεκμηριώνουν άμεση απώλεια εσόδων ή κίνδυνο πτώχευσης.
Ούτε ο χρόνος σύνταξης των επιστολών (μετά την ακρόαση) ενισχύει την αξιοπιστία των ισχυρισμών.
Ανεπάρκεια υποδομών vs επιχειρηματικές ανάγκες
Στον πυρήνα της υπόθεσης βρίσκεται η κλασική αντίθεση μεταξύ επιχειρηματικής δραστηριότητας και τοπικής ασφάλειας. Η συγκεκριμένη περιοχή των Πεύκων χαρακτηρίζεται από έντονη τουριστική χρήση, χωρίς όμως οργανωμένο και θεσμοθετημένο οδικό δίκτυο. Η εναπόθεση της ευθύνης στις δημοτικές αρχές για την πρόληψη ατυχημάτων κρίνεται από το Δικαστήριο ως μη επιδεχόμενη αναβολής.
