• Η απόφαση για επιτροπή εκτίμησης θετικών ζημιών έγινε αφετηρία πολιτικής σύγκρουσης, με τη δημοτική αρχή να προετοιμάζει το πλαίσιο των περιορισμένων δυνατοτήτων του έργου και την έκπτωση του αναδόχου να μένει εκτός κάδρου
Η χθεσινή συνεδρίαση της Δημοτικής Επιτροπής Ρόδου, αντί να μείνει στο τυπικό και κατά βάση υπηρεσιακό σκέλος μιας προβλεπόμενης από τον νόμο διαδικασίας, εξελίχθηκε σε μια πολιτικά φορτισμένη συζήτηση που άγγιξε τον ίδιο τον πυρήνα του έργου της Νέας Αγοράς. Αφορμή ήταν η εισήγηση για τη συγκρότηση επιτροπής που θα εξετάσει αίτημα αποζημίωσης λόγω θετικών ζημιών από τον ανάδοχο, όμως η ουσία μετατοπίστηκε γρήγορα στο τι πραγματικά προβλέπει η μελέτη, αν ο προϋπολογισμός επαρκεί για τις εργασίες που απαιτεί ένα μνημείο σχεδόν 100 ετών και ποιο αφήγημα διαμορφώνεται ήδη για το αύριο, πριν καν ξεκινήσει ουσιαστικά το εργοτάξιο.
Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ήταν ομόφωνο. Η συζήτηση όμως άφησε πίσω της κάτι πολύ πιο βαρύ από μια τυπική απόφαση συγκρότησης επιτροπής. Άφησε ένα καθαρό πολιτικό μήνυμα ότι η υπόθεση της Νέας Αγοράς δεν κινείται πια μόνο στη γραμμή της αποζημίωσης του αναδόχου και της ματαίωσης διάλυσης της σύμβασης, αλλά και στη γραμμή της προετοιμασίας της κοινωνίας για ένα έργο που, όπως ειπώθηκε, δεν είναι σαφές τι ακριβώς θα περιλαμβάνει και αν τα χρήματα φτάνουν για να γίνει όπως πρέπει.
Η απόφαση της Δημοτικής Επιτροπής και το επίσημο αντικείμενο της συζήτησης
Το θέμα που ήρθε στο τραπέζι ήταν διατυπωμένο με σαφήνεια και έφερε και τον υπηρεσιακό χαρακτήρα της διαδικασίας, αφού αφορούσε στη «Συγκρότηση επιτροπής για την εξέταση της από 12/12/2025 και υπ’ αριθ. πρωτ. 90502/12-12-2025 αίτησης της εταιρείας ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΕΧΝΙΚΗ Α.Ε. για την καταβολή αποζημίωσης λόγω θετικών ζημιών (άρθρο 162 παρ. 2 του ν. 4412/2016) -Εισήγηση με α/α 45715/16-12-2025 Διεύθυνσης Μεσαιωνικής Πόλης και Μνημείων».
Εισηγούμενος το θέμα, ο αντιδήμαρχος Μεσαιωνικής Πόλης και Μνημείων κ. Κώστας Χαλκιάς στάθηκε εξαρχής ακόμη και στη σωστή διατύπωση της επικεφαλίδας, ζητώντας να αποτυπωθεί καθαρά ο σκοπός, δηλαδή ο «Ορισμός Επιτροπής εκτίμησης του κόστους των θετικών ζημιών του αναδόχου του έργου Αποκατάσταση και Αναβάθμιση λειτουργίας Νέας Αγοράς».
Η διαδικασία, όπως αναδείχθηκε και στη δημόσια συζήτηση των ημερών, δεν είναι ένα απλό διοικητικό κουτάκι. Είναι ο μηχανισμός με τον οποίο η προϊσταμένη αρχή καλείται να ερευνήσει το βάσιμο των απαιτήσεων και να αποτιμήσει το ύψος των θετικών ζημιών που επικαλείται ο ανάδοχος, σε μια περίοδο όπου το έργο έχει βρεθεί να συζητά ταυτόχρονα την αποζημίωση, τη ματαίωση της διάλυσης και την εκκίνηση των εργασιών.
Στην καρδιά της τοποθέτησης του αντιδημάρχου μπήκε η αιτιολόγηση των καθυστερήσεων, μετά από ερώτηση του κ. Δημήτρη Ζανεττούλλη, με τον κ. Χαλκιά να λέει: «Η εταιρεία έκανε δήλωση διάλυσης για την οποία υπήρχε αρνητική απάντηση από την Διεύθυνση Μεσαιωνικής Πόλης. Εμείς έχουμε πει εδώ μέσα ότι στηρίζουμε τις θέσεις και απόψεις της υπηρεσίας, σε σχέση με αυτά τα ζητήματα. Ωστόσο, η εταιρεία υπέβαλε ένα αίτημα με το οποίο ζητάει την ματαίωση της διάλυσης, το οποίο συνοδεύεται από μία αξίωση αποζημίωσης για το χρονικό διάστημα που καθυστέρησε να υλοποιηθεί το έργο -200 ημερών, όπου ήταν ανέφικτη η πρόοδος του έργου, λόγω του ό,τι η απόφαση που ελήφθη για την εκτέλεση των εργασιών, όπου με βάση τις εκτιμήσεις που είχαν γίνει από τους μελετητές του έργου, να γίνουν εργασίες με τα καταστήματα ανοιχτά».
Η συζήτηση που ξέφυγε από την αποζημίωση και πήγε στη μελέτη και στα χρήματα
Το σημείο καμπής ήρθε όταν η κουβέντα, αντί να μείνει στη διαδικασία της επιτροπής και στο αντικείμενο της εκτίμησης κόστους, μετακινήθηκε στην ίδια τη μελέτη του έργου και στο κατά πόσο αυτή απαντά στις πραγματικές ανάγκες του μνημείου.
Για το θέμα τοποθετήθηκε και ο δήμαρχος Ρόδου, κ. Αλέξανδρος Κολιάδης, ανοίγοντας ένα πεδίο ερωτημάτων που προφανώς ξεπερνά το στενό πλαίσιο της αποζημίωσης, διερωτώμενος εάν «στην μελέτη προβλέπονται καμινάδες ή ρολά». Στην απάντηση που καταγράφηκε, ειπώθηκε ότι «η μελέτη δεν προβλέπει “καμινάδες” ή “ρολά” και η συνεννόηση θα γίνει με την εφορία νεωτέρων μνημείων». Στο ίδιο σημείο επισημάνθηκε πως «η μελέτη προβλέπει την τοποθέτηση κλιματιστικών για τα καταστήματα… όπως και τον οριστικό φωτισμό, το βάψιμο κ.ο.κ.».
Αυτό ακριβώς το πέρασμα, από τις τεχνικές λεπτομέρειες που προβλέπονται έως τις λεπτομέρειες που δεν προβλέπονται, ήταν που άνοιξε το πεδίο για το νέο αφήγημα που φάνηκε να χτίζεται μέσα στη συνεδρίαση. Ο δήμαρχος άφησε υπονοούμενα ότι η μελέτη είναι ελλιπής, λέγοντας αυτούσια: «Θέλω να ενημερώσω τον κόσμο και τους καταστηματάρχες για το τι θα γίνει στην Νέα Αγορά. Βάσει της μελέτης που υπάρχει με τον προϋπολογισμό κ.λπ. δεν προβλέπονται όλες οι εργασίες που πρέπει να γίνουν».
Η συγκεκριμένη αποστροφή δεν λειτούργησε ως απλή παρατήρηση. Λειτούργησε ως δημόσια προειδοποίηση, προς την κοινωνία και προς τους επαγγελματίες, ότι ακόμη και όσα θεωρούνται αυτονόητα σε ένα μνημείο τέτοιας ηλικίας, μπορεί να μπαίνουν στο τραπέζι ως ζήτημα προϋπολογισμού και ελλείψεων. Όταν σε μια συζήτηση ακούγεται ότι η μελέτη προβλέπει πράγματα όπως οριστικός φωτισμός και βάψιμο και ταυτόχρονα διατυπώνεται ότι δεν προβλέπονται όλες οι εργασίες που πρέπει να γίνουν, το υπονοούμενο είναι σαφές: ανοίγει ο δρόμος για μια αποκατάσταση πολλών ταχυτήτων, με όρια που θα τα καθορίσει το ταμείο και όχι η πραγματική ανάγκη του μνημείου.
Ασάφεια χρονοδιαγράμματος και μετακύλιση υποχρεώσεων, οι αιχμές μέσα στη συνεδρίαση
Στο ίδιο μήκος κύματος, ο αντιδήμαρχος κ. Χαλκιάς έκανε παρέμβαση που έδειξε ότι η συζήτηση ακουμπούσε και το ποιος πληρώνει τι και ποιος θα αναλάβει τι, πέρα από τη σύμβαση. Διευκρίνισε ότι οι καταστηματάρχες «θα επωμιστούν κάποιες υποχρεώσεις για τον εσωτερικό χώρο των καταστημάτων τους, αλλά όχι για τις εξωτερικές επιφάνειες» και πρόσθεσε: «Εδώ, διαπιστώνουμε μια λανθασμένη εκτίμηση από την πλευρά των μελετητών. Υπάρχουν αρκετά ζητήματα στην μελέτη…».
Και κάπου εκεί, η συζήτηση πήρε και δεύτερη πολιτική φόρτιση. Όχι μόνο τι προβλέπεται και τι δεν προβλέπεται, αλλά και αν υπάρχει σαφήνεια για το πότε και πώς. Ο δήμαρχος το είπε αυτούσιο, σε μια φράση που ακούστηκε σαν συνολική διάγνωση της κατάστασης: «Για τη Νέα Αγορά, αυτή τη στιγμή πρέπει να κατανοήσει ο κόσμος, τι έργο θα γίνει. Δε νομίζω ότι είναι πολύ ξεκάθαρο. Υπάρχει ασάφεια για το χρονοδιάγραμμα. Σε αυτό το μνημείο πρέπει να γίνουν σοβαρές εργασίες. Είναι σχεδόν 100 ετών… και δεν έχουν γίνει σοβαρές παρεμβάσεις».
Η ουσία εδώ είναι διπλή. Από τη μία, η πολιτική ηγεσία εμφανίζεται να υιοθετεί την ανάγκη ενημέρωσης και πίεσης προς ένα αποτέλεσμα. Από την άλλη, η ίδια η διατύπωση περί ασάφειας και ελλείψεων, πριν ολοκληρωθεί η διαδικασία αποζημίωσης και ενώ το έργο ακόμη παλεύει να ξεκινήσει, λειτουργεί σαν προετοιμασία για το ενδεχόμενο νέων καθυστερήσεων, νέων συμπληρωματικών εργασιών και νέων συγκρούσεων γύρω από το κόστος.
Η ματαίωση διάλυσης και το μήνυμα ότι ο Δήμος θέλει να τελειώσει το έργο
Μέσα σε αυτό το κλίμα, η δημοτική αρχή θέλησε να εκπέμψει και καθαρό σήμα για το τι επιδιώκει θεσμικά. Η τοποθέτηση που καταγράφηκε ήταν σαφής: «Μας ενδιαφέρει να ματαιώσουμε την διάλυση, να καταβληθεί η αποζημίωση και να συνεχιστούν οι εργασίες. Η εκκένωση, που ήταν το δύσκολο κομμάτι, ολοκληρώθηκε. Όσα έργα έχουν προβλήματα, γνωρίζουμε ότι καθυστερούν πολύ στην εκτέλεσή τους. Πρέπει να προχωρήσουμε γρήγορα και με ασφάλεια».
Παράλληλα, στην ίδια συζήτηση περιγράφηκε ως δεδομένο ότι για να εκτελεστούν εργασίες «το μνημείο πρέπει να είναι κλειστό» και ότι «το δύσκολο κομμάτι, ολοκληρώθηκε. Μόνο ένας μισθωτής παραμένει μέσα, αλλά αυτό θα γίνει μέχρι το τέλος της εβδομάδας».
Το πολιτικό συμπέρασμα είναι ότι η δημοτική αρχή θέλει να δείξει πως προχωρά με το γράμμα του νόμου, συγκροτεί επιτροπή όπως προβλέπεται, θέλει να πληρώσει ό,τι κριθεί ότι πρέπει να πληρωθεί και να πάει το έργο παρακάτω, χωρίς δικαστικές περιπέτειες. Το ταυτόχρονο μήνυμα όμως, περί ελλιπούς μελέτης και προϋπολογισμού που δεν καλύπτει όλες τις ανάγκες, δημιουργεί μια δεύτερη ανάγνωση: ακόμη και αν λυθεί το ζήτημα της αποζημίωσης, ανοίγει το ζήτημα της επάρκειας του έργου ως έργου αποκατάστασης μνημείου.
Η μεγάλη σιωπή για την έκπτωση 31,7% και γιατί έχει σημασία τώρα
Εδώ βρίσκεται ένα από τα πιο κρίσιμα σημεία που ανέδειξε η χθεσινή εικόνα, όχι από αυτά που ειπώθηκαν, αλλά από αυτά που δεν ειπώθηκαν. Την ώρα που μέσα στη συνεδρίαση έμπαινε στο τραπέζι το αφήγημα περί προϋπολογισμού που δεν καλύπτει «όλες τις εργασίες που πρέπει να γίνει» , δεν ακούστηκε καμία αναφορά στο πόσο επιθετικά χαμηλή ήταν η οικονομική προσφορά με την οποία κερδήθηκε ο διαγωνισμός, στοιχείο που είναι απολύτως καθοριστικό όταν συζητάς αν «φτάνουν τα χρήματα» για να γίνει σωστά ένα μνημείο.
Σύμφωνα με το δημοσιευμένο στοιχείο του διαγωνισμού, η εταιρεία ΣΤΗΡΙΞΙΣ ΤΕΧΝΙΚΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ είχε προσφέρει έκπτωση ύψους 31,7% στο έργο, ενώ οι επόμενες προσφορές κινούνταν σε αισθητά χαμηλότερα ποσοστά. Αυτό δεν είναι μια λεπτομέρεια του παρελθόντος. Είναι κρίσιμο κλειδί για το παρόν. Διότι όταν η δημόσια συζήτηση μετακινείται από την αποζημίωση προς την επάρκεια του προϋπολογισμού, η κοινωνία δικαιούται να ακούσει όλη την εικόνα. Αν η αρχική σύμβαση “κάθισε” πάνω σε μια πολύ μεγάλη έκπτωση, τότε το ερώτημα για το τι τελικά περιλαμβάνει η μελέτη και τι τελικά πληρώνεται, γίνεται ακόμη πιο πιεστικό. Και κυρίως, γίνεται πολιτικά επίμαχο το ποιος σήμερα χτίζει το αφήγημα της ανεπάρκειας του προϋπολογισμού, όταν στην αρχή υπήρξε μια προσφορά που έριξε δραστικά την τιμή.
Το διοικητικό υπόβαθρο που εξηγεί γιατί η επιτροπή θετικών ζημιών είναι κομβικό σημείο
Η χθεσινή απόφαση της Δημοτικής Επιτροπής δεν έπεσε από τον ουρανό. Η συγκυρία, όπως έχει ήδη καταγραφεί, δείχνει ότι παράλληλα με τη διαδικασία αποζημίωσης υπάρχει και μια σκληρή διοικητική διαδρομή γύρω από τις αιτήσεις διάλυσης.
Σε δημοσιευμένη αποτύπωση του χρονολογίου, αναφέρεται ότι η σύμβαση του έργου ξεκινά από τις 12 Ιουνίου 2024, ακολουθούν δηλώσεις διακοπής, ενστάσεις και αιτήσεις διάλυσης και φτάνουμε στον Δεκέμβριο 2025, όπου στις 10 Δεκεμβρίου υπάρχει πρόσκληση προς τον ανάδοχο για υποβολή κόστους θετικών ζημιών και στις 12 Δεκεμβρίου η υποβολή της εκτίμησης, κάτι που οδηγεί στη συζήτηση για συγκρότηση επιτροπής.
Παράλληλα, έχει καταγραφεί και το πρόσφατο διοικητικό επεισόδιο που σκλήρυνε το κλίμα, με υπηρεσιακή απόφαση με Αρ. Πρ. 62768 και ημερομηνία 15 Δεκεμβρίου 2025, η οποία απορρίπτει την νέα αίτηση διάλυσης, επικαλούμενη το άρθρο 152 και το άρθρο 161 του Ν. 4412 και παραπέμποντας σε απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου της 24ης Νοεμβρίου 2025.
Με άλλα λόγια, ο Δήμος εμφανίζεται να “σφίγγει” στο θέμα της διάλυσης, αλλά ταυτόχρονα να ανοίγει τον θεσμικό δρόμο για να κριθεί το κόστος των θετικών ζημιών. Αυτό ακριβώς είναι που κάνει τη χθεσινή συνεδρίαση και την ομόφωνη απόφαση κάτι πολύ περισσότερο από μια τυπική κίνηση. Είναι το σημείο όπου η αντιπαράθεση πατάει πλέον σε χρήματα, σε αποζημιώσεις, σε ελλείψεις μελέτης και σε προϋπολογισμούς που, όπως αφέθηκε να εννοηθεί, δεν αρκούν για να κλείσουν όλες οι ανάγκες.
Η τελική απόφαση και τα πρόσωπα της επιτροπής
Η Δημοτική Επιτροπή ενέκρινε τελικά ομοφώνως το θέμα και προχώρησε στον ορισμό των μελών, κάτι που δίνει θεσμική συνέχεια στη διαδικασία εκτίμησης. Όπως καταγράφηκε, «ορίστηκαν ως τα τακτικά μέλη: Φεϊζίδης Παντελεήμων, Χατζηνικόλας Αντώνιος και Μεταξωτός Νικόλαος. Και ως αναπληρωματικό μέλος: Ράμος Βασίλειος».
Η ουσία τώρα μεταφέρεται στο έργο της επιτροπής, δηλαδή στο αν οι αξιώσεις θετικών ζημιών που κατατέθηκαν είναι βάσιμες, πώς τεκμηριώνονται και ποιο ποσό θα προκύψει ως εκτίμηση. Και εκεί θα κριθεί όχι μόνο το οικονομικό σκέλος της αποζημίωσης, αλλά και το αν η πολιτική γραμμή του “προχωράμε γρήγορα” μπορεί να σταθεί πάνω σε αριθμούς που αντέχει ο προϋπολογισμός.
