Αδιαχώρητο λέει στους αρχαιολογικούς χώρους την ημέρα της αυγουστιάτικης πανσελήνου. Τώρα πως επιτυγχάνεται αυτός ο ομαδικός «ρεμβασμός» μαζί με εκατοντάδες άλλους, να βλέπουν στριμωγμένοι την πανσέληνο, μέσα από τα κινητά και τους φωτογραφικούς φακούς υπό τις συνεχείς λάμψεις φωτογραφικών φλας αδυνατώ να το αντιληφθώ… Καινούργια μόδα αυτή τα τελευταία χρόνια.Μια μόδα ομαδικού ραντεβού ρεμβασμού, που κατατροπώνει κάθε είδος ρομαντισμού και μαγείας της στιγμής που είναι μοναδική για τον καθένα όπως όλες οι στιγμές. Είτε αυτή είναι η χθεσινή πανσέληνος είτε κάθε φεγγαριού όλο το χρόνο…Απέκτησε και το χλωμό φεγγαράκι το lifestyle του. Ο tempora, o mores! Από τότε που η πανσέληνος του Αυγούστου έχει πάρει διαστάσεις μαζικής υστερίας, αυτούς τους ομαδικούς σεληνιασμούς τους αποφεύγω. Φεγγάρια έχω δει πολλά στη ζωή μου, όχι όμως κατά παραγγελία. Προτιμώ να κουβεντιάζω στο φεγγαράκι του Αθάνα, να μου μοιάζει χάρτινο σαν του Γκάτσου ή να σιγοψιθυρίζω τη μικρή σελήνη του Αργυράκη.
Ομαδικός ρεμβασμός
