Δεν ήρθε προσκεκλημένη του ΕΟΤ…

Το αντιμετωπίσαμε περίπου ως κοσμικό γεγονός. Οι περισσότεροι έτσι το είδαμε. Οι παρουσιαστές, οι δημοσιογράφοι, οι πανελίστες ξεσάλωσαν. Οι χρήστες των κοινωνικών δικτύων το τερμάτισαν. Από τον θαυμασμό στον σαρκασμό και τούμπαλιν.
Από την Πιπιλή που την βρήκε αποκρουστική και «λιγούρια» όσους την υποδέχθηκαν στο Μαξίμου ( ενώ η Αμάλ ε; Εχει η μικροπολιτική τις σταρ της) μέχρι τους ύμνους για το dress code της Vogue που αναπαράχθηκαν στα σοβαρά ΜΜΕ. Αυτή είναι η μια πλευρά, η γραφική και του επαρχιωτισμού.
Η άλλη πλευρά, λέει, ότι διεθνοποιήθηκε το πρόβλημα του προσφυγικού. Είδαμε μάλιστα και τουριστικό ενθουσιασμό, για το ότι θα προβληθεί η χώρα μας. Αυτό πάλι δεν το λες καλό. Η Αντζελίνα Τζολί ήρθε – φευ – όχι σαν προσκεκλημένη του ΕΟΤ την οποία υποδέχθηκαν στο πρώτο λιμάνι της χώρας για να δείξει τις ομορφιές της, αλλά ως Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ.
Δεν θέλω να στενοχωρήσω, όσους προσβλέπουν σε τουριστικά οφέλη, αλλά λαμπρές περσόνες του διεθνούς σταρ σύστεμ με πλούσια δράση ως πρέσβεις καλής θέλησης του ΟΗΕ (τύπου Αντζελίνα Τζολί) επισκέπτονται συχνά χώρες του Τρίτου Κόσμου που υποφέρουν από επιδημίες ή από ανθρωπιστικές κρίσεις, να μιλά, να φωτογραφίζεται και να παρακινεί τον υπόλοιπο πλανήτη να βοηθήσει. Η παρουσία της Αντζελίνας στην Ελλάδα θα συνδυαστεί με τριτοκοσμικές εικόνες. Τελεία και παύλα.
Το μήνυμα που θα σταλεί διεθνώς λέει ότι η Ελλάδα, μια χώρα σε οικονομική καχεξία, γίνεται θέατρο ανθρωπιστικής κρίσης. Στον ξένο τηλεθεατή δεν θα φτάσουν μηνύματα του τύπου «δεν είναι αυτή η Ευρώπη που ονειρευόμαστε». Αντιθέτως θα δει την υστέρηση της Ελλάδας στην παροχή ανθρωπιστικής συνδρομής προς χιλιάδες ανθρώπους. Θα δει, ένα μοντέλο διαχείρισής του προσφυγικού στα πρότυπα των χωρών του Τρίτου κόσμου που η σταρ συνεχώς επισκέπτεται. Μας συμφέρει κάτι τέτοιο; Ας μου επιτραπεί να πιστεύω πως όχι.
Υ.Γ. 1. Καλό θα ήταν να την ξεναγήσουν κάτω από τις γέφυρες των δυτικών συνοικιών της Αθήνας, τους σκουπιδότοπους, στα ερείπια των χρυσών ελεφάντινων σταδίων των ερειπωμένων Ολυμπιακών Αγώνων, στα νοσοκομεία της ασφαλιστικής επαιτείας και τις γωνιές των αστέγων, άπορων και τοξικομανών, για να συμπληρωθεί η εικόνα…
Υ. Γ. Ας μην ανοίξουμε και την συζήτηση ότι δεν είναι λύση να βάζει ο ΟΗΕ στο συρτάρι άδικους πολέμους, βομβαρδισμούς, βιασμούς, σφαγές, παιδιά που χάνονται σαν να είναι καρφίτσες και να μένει στην η επιχείρηση των αποστολών σταρ και βοήθειας στους κατεστραμμένους.