Άρθρο του Μηνά Χατζημιχαήλ – Προέδρου της Ένωσης Ξενοδόχων Κω
Πριν λίγες ημέρες νοσηλεύτηκα λόγω πνευμονίας στην παθολογική κλινική του νοσοκομείου μας, είχα λοιπόν την ευκαιρία να διαπιστώσω ο ίδιος, τις τριτοκοσμικές συνθήκες που ζουν καθημερινά ασθενείς, γιατροί, νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό.
Όλοι μας έχουμε περάσει από το νοσοκομείο μας, είτε σαν επισκέπτες είτε σαν ασθενείς. Σαν επισκέπτες βλέπουμε μόνο την επιφάνεια του προβλήματος, σαν ασθενείς όμως τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Μόνο σαν ασθενής ζεις την γύμνια του συστήματος υγείας της χώρας μας, που αυτή την στιγμή αν συνεχίζει να υπάρχει, οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην αυταπάρνηση κάποιων ηρώων που με υπερβάλλοντα ζήλο, κάτω από απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και με εξαντλητικά ωράρια, κρατούν ακόμη ανοικτές τις κλινικές του Νοσοκομείου μας.
Όλοι οι εργαζόμενοι στο Νοσοκομείο, γιατροί, νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό, δίνουν την ψυχή τους καθημερινά για να έχουμε εμείς την σιγουριά ότι αν κάτι συμβεί σ’ εμάς ή την οικογένεια μας, κάποιος θα είναι εκεί να μας φροντίσει.
Τι κάνουμε όμως σαν κοινωνία; Τι κάνουμε σαν Κώοι πολίτες; Ως πότε θα κοιμόμαστε “τον ύπνο του δικαίου”; Ως πότε θα επαναπαυόμαστε στον εθελοντισμό αυτών των ανθρώπων; Ως πότε νομίζουμε ότι θα μπορούν να δουλεύουν σ’ αυτούς τους ρυθμούς και μ’ αυτές τις απάνθρωπες συνθήκες και ωράρια;
Κάποιοι δεν άντεξαν και ήδη έφυγαν, υπάρχει κλινική που λειτουργεί σε εικοσιτετράωρη βάση με ένα γιατρό!!! Κάποιοι άλλοι, και δεν τους αδικώ, ετοιμάζονται να υποβάλουν παραίτηση. Στην παθολογική η νυχτερινή βάρδια βγαίνει με μία νοσηλεύτρια για 25 ασθενείς!!! Η νεφρολογική κλινική λειτουργεί οριακά με έναν μόνο νεφρολόγο. Η καρδιολογική κλινική σε λίγο θα κλείσει, αφού η μοναδική καρδιολόγος μετά από 5 χρόνια συνεχούς προσφοράς και αυταπάρνησης φαίνεται ότι δεν αντέχει πλέον τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και την κοροϊδία εκ μέρους του Υπουργείου Υγείας και υπέβαλε παραίτηση.
Εδώ βέβαια πρέπει να τονίσουμε ότι για να λειτουργήσει η κάθε κλινική και για να βγαίνουν σωστά οι βάρδιες και οι εφημερίες, χρειάζονται τουλάχιστον τρεις γιατροί της ανάλογης ειδικότητας.
Σε λίγες ημέρες ανοίγει η τουριστική σαιζόν. Πρόκειται για μια χρονιά που το νησί μας θα δώσει “εξετάσεις”, για το κατά πόσο μπορεί να δεχθεί το τεράστιο νούμερο των τουριστών που σύμφωνα με τις προβλέψεις θα έχουμε φέτος.
Όλες οι υποδομές, αεροδρόμιο, λιμάνια, δημόσιες συγκοινωνίες, θα δουλέψουν στο “κόκκινο”. Τι θα γίνει αν δεν έχουμε και νοσοκομείο; Φέτος στην κυριολεξία θα πεθάνει κόσμος. Μπορείτε να φανταστείτε το μέγεθος της δυσφήμησης; Αυτό θα είναι επιστροφή στα “πέτρινα χρόνια”. Αυτό που με τόσο κόπο καταφέραμε, δηλαδή να γίνει η Κως ένας από τους δημοφιλέστερους προορισμούς της Ελλάδος και της Ευρώπης, τώρα χωρίς νοσοκομείο, κινδυνεύει να μας γυρίσει μπούμερανγκ.
Εδώ και αρκετά χρόνια η Ένωση Ξενοδόχων Κω, με συνεχή υπομνήματα αλλά και με προσωπικές παρεμβάσεις στα αρμόδια Υπουργεία, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την κατάσταση του νοσοκομείου μας, κυρίως για την έλλειψη ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού και πιέζει για προσλήψεις.
Το ίδιο θα κάνουμε και φέτος. Όμως χρειαζόμαστε όλη την κοινωνία μαζί μας σ’ αυτό το σκοπό. Χρειαζόμαστε την βοήθεια της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, του Δήμου Κω και όλων των επαγγελματικών φορέων του νησιού. Η δημόσια υγεία δεν είναι πολυτέλεια!!! Είναι υποχρέωση της πολιτείας να την παρέχει σε ντόπιους και επισκέπτες.
Ένας τουριστικός προορισμός που προσφέρει τεράστια ποσά κάθε χρόνο στην Ελληνική οικονομία, δεν μπορεί να απαξιώνεται μ’ αυτό τον τρόπο! Οι άνθρωποι είναι εγκληματίες!!! Εδώ μιλάμε για ανθρώπινες ζωές που θα κινδυνεύουν καθημερινά. Στην υψηλή περίοδο το νησί θα έχει καθημερινά 150.000 κόσμο μαζί με τους ντόπιους. Είναι δυνατόν να μην έχει νοσοκομείο; Είναι δυνατόν να μην έχει βάση ΕΚΑΒ;
Πρέπει να ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ και να διεκδικήσουμε το αυτονόητο για ένα τουριστικό προορισμό με την δυναμικότητα της Κω: ένα Νοσοκομείο αντάξιο της γεννέτηρας του Ιπποκράτη!!!!
