Με σταθερά βήματα η Τουρκία επιταχύνει την είσοδό της στην πυρηνική ενέργεια, θέτοντας ως στρατηγικό στόχο τη λειτουργία 12 πυρηνικών αντιδραστήρων έως το 2050, στο πλαίσιο της ενεργειακής ασφάλειας, της μείωσης της εξάρτησης από εισαγόμενα καύσιμα και της πορείας προς την κλιματική ουδετερότητα.
Το τελευταίο επεισόδιο σε αυτή την πορεία ήταν η υπογραφή μνημονίου συνεργασίας (MoU) για την πυρηνική ενέργεια μεταξύ της κρατικής εταιρείας Türkiye Nükleer Enerji AŞ (TUNAS) και της Korea Electric Power Corporation (KEPCO), παρουσία των προέδρων Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και Λι Τζε-Μιουνγκ, κατά την επίσημη επίσκεψη του Νοτιοκορεάτη προέδρου στην Άγκυρα.
Σύμφωνα με το τουρκικό υπουργείο Ενέργειας, το MoU προβλέπει ανταλλαγή τεχνογνωσίας, τεχνικών δεδομένων και εμπειρίας, καθώς και κοινά έργα που εκτείνονται από την ανάπτυξη πυρηνικών σταθμών και την αξιολόγηση τοποθεσιών, έως τη χρηματοδότηση έργων και την εκπαίδευση ανθρώπινου δυναμικού. Ο υπουργός Ενέργειας Αλπαρσλάν Μπαϊρακτάρ χαρακτήρισε τη συμφωνία “στρατηγική εταιρική σχέση” που ενισχύει τη μακροπρόθεσμη ενεργειακή ασφάλεια της χώρας.
Το “ορόσημο” του Akkuyu και τα επόμενα βήματα
Ακρογωνιαίος λίθος του τουρκικού πυρηνικού προγράμματος είναι το πυρηνικό εργοστάσιο Akkuyu στη Μερσίνα, ισχύος 4.800 MW, το πρώτο της χώρας. Κατασκευάζεται από τη ρωσική Rosatom με το μοντέλο BOO (build-own-operate) και περιλαμβάνει τέσσερις αντιδραστήρες VVER-1200. Με την ολοκλήρωσή του –στόχος είναι το τέλος του 2028– εκτιμάται ότι θα καλύπτει περίπου το 10% των ηλεκτρικών αναγκών της Τουρκίας.
Παράλληλα, η Άγκυρα προχωρά στον σχεδιασμό δεύτερου πυρηνικού σταθμού στη Σινώπη, με συνομιλίες τόσο με τη Ρωσία όσο και με τη Νότια Κορέα, ενώ για τρίτο πυρηνικό έργο στη Θράκη βρίσκονται σε εξέλιξη επαφές με την Κίνα. Υπενθυμίζεται ότι ήδη από το 2023 η KEPCO είχε καταθέσει προκαταρκτική πρόταση για την κατασκευή τεσσάρων αντιδραστήρων APR-1400 σε περιοχή της βόρειας Τουρκίας.
Στο προσκήνιο και οι μικροί αρθρωτοί αντιδραστήρες (SMRs)
Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται και στους μικρούς αρθρωτούς αντιδραστήρες (SMRs). Η Τουρκία σχεδιάζει να προσθέσει 5 GWe ισχύος από SMRs έως το 2050, κάτι που αντιστοιχεί σε τουλάχιστον 16 επιμέρους μονάδες, ενισχύοντας την ευελιξία του ενεργειακού της συστήματος και διευκολύνοντας την εγκατάσταση πυρηνικών μονάδων σε βιομηχανικές περιοχές ή απομακρυσμένα σημεία.
Τι σημαίνει για την Ελλάδα
Τα φιλόδοξα τουρκικά σχέδια αποκτούν ιδιαίτερη σημασία και για την Ελλάδα. Το τελευταίο διάστημα, στην Αθήνα εντείνεται η συζήτηση για πιθανή αναθεώρηση της πάγιας αρνητικής στάσης απέναντι στην πυρηνική ενέργεια, ιδίως υπό το πρίσμα των SMRs, που θεωρούνται τεχνολογία χαμηλότερου ρίσκου, μικρότερου κόστους και πιο συμβατή με τα σύγχρονα ενεργειακά συστήματα υψηλής διείσδυσης ΑΠΕ.
Χωρίς να έχει ληφθεί πολιτική απόφαση, η συζήτηση αφορά κυρίως τεχνική και στρατηγική αξιολόγηση των SMRs, τόσο σε επίπεδο ενεργειακής ασφάλειας όσο και ως πιθανό εργαλείο αποανθρακοποίησης για τη βιομηχανία και τα δίκτυα. Σε κάθε περίπτωση, η ταχεία πρόοδος της Τουρκίας στον πυρηνικό τομέα λειτουργεί ως παράγοντας πίεσης και επαναξιολόγησης για ολόκληρη την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Καθώς η πυρηνική ενέργεια επιστρέφει δυναμικά στην ευρωπαϊκή και διεθνή ατζέντα, η Άγκυρα δείχνει αποφασισμένη να βρεθεί στην “πρώτη ταχύτητα” της νέας ενεργειακής εποχής – με ό,τι αυτό συνεπάγεται και για τις γεωπολιτικές ισορροπίες της περιοχής.
Πηγή: capital.gr
