Πολιτιστικά

Συναυλία: Ο Μίκης Θεοδωράκης στον Κινηματογράφο και το Θέατρο

Η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου το Τμήμα Πολιτισμού Δωδεκανήσου
θα παρουσιάσει ένα αφιέρωμα στην μουσική που έγραψε για τον Κινηματογράφο και το Θέατρο ο Μίκης Θεοδωράκης με ερμηνεύτρια την
Ίριδα Μαυράκη, τον Βασίλη Ζαχαρίου (κοντραμπάσο), Δημήτρη Ιωσήφ (πιάνο), Εμίλ Πολυμένοφ (κιθάρα) και Τάσο Νάνο (μπουζούκι).

Συμμετέχει Χορωδία μαθητών του 2ου Γυμνασίου Ρόδου με την μουσική επιμέλεια του Γιώργου Λιάπη

Μπορούμε να πούμε πως o Μίκης Θεοδωράκης συνέβαλε καθοριστικά στην διάδοση του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού, γεγονός σημαντικό, αφού οι ξένοι εστίαζαν μέχρι τότε μόνο στο παρελθόν της Αρχαίας Ελλάδας.

Έγραψε τη μουσική για τον μυθικό «Ζορμπά» (1964), που ακόμα κάνει το γύρο του κόσμου με διάφορες μορφές (μπαλέτο, συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις). Ο Συνθέτης αξιοποίησε επίσης ορχηστρικά θέματα, που έγραψε για τις ανάγκες μιας ταινίας, προσθέτοντας εκ των υστέρων στίχους και δημιουργώντας δημοφιλή τραγούδια. Για παράδειγμα, το ορχηστρικό θέμα του Θεοδωράκη στην ταινία Ηoneymoon (έγινε το τραγούδι Αν θυμηθείς τ’ όνειρό μου, σε στίχους Νίκου Γκάτσου) τραγούδησαν, με αγγλικούς στίχους, και οι Beatles τον Ιούλιο του 1963. Η ιέρεια του γαλλικού τραγουδιού Edith Piaf τραγουδάει στο Παρίσι το Les amants de Τeruel, στην ομότιτλη ταινία τον Μάρτιο του 1962. Ήταν η σπαρακτική μελωδία Θα γίνεις δικιά μου από τον κύκλο Λιποτάκτες του Μ. Θεοδωράκη, σε στίχους του Γιάννη Θεοδωράκη. Πολλά τα στιγμιότυπα της κινηματογραφικής μουσικής για ταινίες που είχαν διεθνή απήχηση.

Ήταν μια «χρυσή» εποχή, μπορούμε να πούμε ανεπιφύλακτα, που πέρασε ανεπιστρεπτί. Εκτός από τη νοσταλγία, για μια εποχή που δε ζήσαμε οι νεώτεροι, αλλά τη βλέπουμε αποτυπωμένη ανάγλυφα στις ταινίες που μας μεταφέρουν σε κόσμους μαγικούς, έχουμε τις μουσικές του Θεοδωράκη ολοζώντανες μπροστά μας
Ενδεικτικά θα αναφέρουμε :

Μουσική και τραγούδια για θεατρικά έργα
«Ένας όμηρος» του Μπήαν (1961),«Η γειτονιά των αγγέλων» (1963) και «Εχθρός λαός» (1975) του Καμπανέλλη, «Αυτό το δέντρο δεν το λέγανε υπομονή» του Περγιάλη (1974), «Προδομένος λαός» του Γκούφα (1974), «Sauspiel» του M. Walser (1975), «Χριστόφορος Κολόμβος» (1975) και «Καποδίστριας» (1976) του Καζαντζάκη, «Ο άλλος Αλέξανδρος» της Λυμπεράκη (1977), **«Παπαφλέσσας» του Μελά (1979), «Καλιγούλας» του Καμύ (1979), «Περικλής του Σαίξπηρ (1980), κ.λπ

Μουσική και τραγούδια για επιθεωρήσεις:
«Όμορφη πόλη» (1961-62), «Μαγική πόλη» (1963), κ.λπ.
Μουσική για κινηματογραφικές ταινίες (υπερβαίνουν τις 25):
«Το δίλημμα μιας ορφανής» (1952), “Το Ξυπόλητο τάγμα” του Γκ. Τάλλας (1953), “Εύα” του Πλυτά (1953), «Η απαγωγή του στρατηγού Κράιπε» (1956) και «Honeymoon» του Μ. Πάουελ (1957), «Οι εραστές του Τερουέλ» (του Ρ. Ρουλώ, με τη διάσημη χορεύτρια Ludmilla Tcherina, 1959), «Μυρτιά» του Κ. Καραγιάννη (1960), «Το μπλόκο» του Κύρου (1965), «Ηλέκτρα» (1960), «The day the fish came out» (1966), «Τρωάδες» (1971) και «Ιφιγένεια» (1976) και οι 4 του Μ. Κακογιάννη, «Φαίδρα» (1961) και «The rehearsal» (1974) του Ζ. Ντασέν, «The shadow of the cat» του Γλίλλινγκ (1961) «Ζ» (1969) και «Κατάσταση πολιορκίας» (1971) του Κ. Γαβρά, «Serpico» του Σ. Λιούμετ (1973), «Εδώ Πολυτεχνείο» του Δ. Μακρή (1974), «Actas de Marucia» του Μ. Λίττιν (1975), κ.λπ.
ΔΟΠΑΡ παραχώρηση του Δημοτικού Θεάτρου Ρόδου
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΣΟΔΟΣ

Σχολιασμός Άρθρου

Τα σχόλια εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Η Δημοκρατική δεν υιοθετεί αυτές τις απόψεις. Διατηρούμε το δικαίωμα να διαγράψουμε όποια σχόλια θεωρούμε προσβλητικά ή περιέχουν ύβρεις, χωρίς καμμία προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

Σχολιασμός άρθρου