Εναν και πλέον χρόνο μετά τον θάνατο του τηλεοπτικού παρουσιαστή Μάικλ Μόσλεϊ στη Σύμη, η χήρα του μίλησε στους Sunday Times για το πώς βίωσε τον θάνατο του συζύγου της, αλλά και την προσπάθειά της να βρει νέο νόημα στη ζωή της. Η Μπέιλι Μόσλεϊ ήταν παντρεμένη με τον Μάικλ Μόσλεϊ 37 ολόκληρα χρόνια.
Πέρυσι το καλοκαίρι, ο Βρετανός παρουσιαστής, που αγνοούνταν επί ημέρες στη Σύμη, εντοπίστηκε, τελικά, νεκρός από τις Αρχές. Η σορός του είχε βρεθεί σε βραχώδες σημείο, μερικά μέτρα από την παραλία της Αγίας Μαρίνας. Επειτα από μερικούς μήνες ο ιατροδικαστής του Μπακιγχαμσάιρ, Κρίσπιν Μπάτλερ, ανέφερε πως ο θάνατος του παρουσιαστή «πιθανότατα αποδίδεται είτε σε θερμοπληξία είτε σε μη προσδιορίσιμη παθολογική αιτία». Σύμφωνα με τον ίδιο, ο θάνατος του Μόσλεϊ δεν συνδέθηκε με την παραμικρή ένδειξη ανθρωποκτονίας, αυτοκτονίας ή ατυχήματος που σχετίζεται με τραυματισμούς.
Στις αρχές Ιουνίου του 2024, το ζευγάρι ταξίδεψε με φίλους στη Σύμη. Ο σκύλος των Μόσλεϊ είχε πεθάνει πρόσφατα και «μια εβδομάδα στον ήλιο ήταν ακριβώς αυτό που χρειάζονταν». Το πρωί μετά την άφιξή τους, πήραν το πλοίο για μια παραλία στα ανατολικά του νησιού. Για να μη βραχεί το τηλέφωνό του, ο Μόσλεϊ το άφησε πίσω. Καθώς η σύζυγός του και οι φίλοι του χαλάρωναν διαβάζοντας, την ώρα του μεσημεριανού γεύματος ο Μόσλεϊ έφυγε για μια βόλτα εν μέσω θερμοκρασιών που άγγιζαν του 40 βαθμούς Κελσίου. Οταν επέστρεψαν στον οικισμό της Σύμης το απόγευμα και δεν τον βρήκαν στο σπίτι ανησύχησαν και τον δήλωσαν αγνοούμενο στο τοπικό αστυνομικό τμήμα, αλλά τους είπαν να περιμένουν 48 ώρες πριν ξεκινήσει οποιαδήποτε έρευνα.
Σε ερώτηση της δημοσιογράφου αν ενημέρωσε τις αστυνομικές αρχές ότι πρόκειται για πρόσωπο υψηλού προφίλ ώστε να δώσουν περισσότερη σημασία, η ίδια φάνηκε ελαφρώς αμήχανη. «Οχι στην αρχή. Αλλά μετά έγινε σαφές ότι δεν επρόκειτο να κάνουν τίποτα», απάντησε, προσθέτοντας ότι με μια ομάδα αναζήτησης ξεκίνησαν να ψάχνουν τον Μόσλεϊ.
Μάικλ Μόσλεϊ: Το πόρισμα του ιατροδικαστή για τον θάνατο του Βρετανού παρουσιαστή στη Σύμη
Οταν έπεσε η νύχτα, επικράτησε πανικός. Τηλεφώνησε στα τέσσερα παιδιά τους και στο βρετανικό προξενείο στην Αθήνα. Την επόμενη μέρα, και τα τέσσερα παιδιά έφτασαν με αεροπλάνο, μαζί με τους συντρόφους και τα ξαδέλφια τους, ακολουθούμενα από ένα πλήθος δημοσιογράφων. Τα μέλη της οικογένειας που είχαν έρθει στην Ελλάδα ήταν περισσότερα από 12. Επί τέσσερις μέρες και νύχτες, ομάδες αναζήτησης έψαξαν το νησί, μέχρι που ο δήμαρχος της Σύμης εντόπισε τη σορό του.
«Εξακολουθούσαμε να καθόμαστε όλοι μαζί στις οκτώ για δείπνο, με τραπεζομάντιλο και κεριά. Υπήρχε μια αίσθηση έντονης οικειότητας. Ηταν πολύ ενθαρρυντικό, με έναν περίεργο τρόπο […]. Υπάρχουν και στιγμές που είναι τρομακτικές, όπου πρέπει να πάρεις τις βαλίτσες σου και να μπεις στο αεροπλάνο. Ημουν απολύτως τρομοκρατημένη με την ιδέα να μπω στο αεροπλάνο, επειδή είναι το τελικό στάδιο. Φεύγεις από τη φούσκα σου και είναι αυτό που είναι, και είναι ακριβώς μπροστά στα μάτια σου».
Το πλήρωμα και οι άλλοι επιβάτες δεν γνώριζαν την ταυτότητά της και η ίδια επιβιβάστηκε όπως κάθε άλλος παραθεριστής που γυρίζει στο σπίτι του. «Κάθισα δίπλα σε ένα ζευγάρι και το πολύ χαριτωμένο δίχρονο παιδί τους – ήταν προφανώς εντελώς εξαντλημένοι. Και θυμάμαι ότι έπαιζα με το δίχρονο παιδί. Το πιο χαριτωμένο δίχρονο παιδί. Και αυτό το έκανε κάπως υποφερτό».
Από τότε που επέστρεψε στην πατρίδα της, τον περασμένο Ιούνιο, ο πατέρας της, ο θείος της και η ετεροθαλής αδελφή της πέθαναν. «Μια φοβερή χρονιά, που ξεκίνησε με τον θάνατο του σκύλου. Δεν νομίζω ότι μπορεί κανείς να το καταλάβει. Το σοκ είναι τόσο βαθύ, που δεν ξέρω πώς να το διαχειριστώ». Σε ερώτηση για το αν παραμένει ακόμα σε κατάσταση σοκ, η ίδια απαντά: «Αυτή είναι μια καλή ερώτηση. Γιατί δεν ξέρω. Δεν ξέρω».
Θυμάται ότι δεν ήθελε να βγει από το σπίτι για έναν μήνα μετά την επιστροφή της από την Ελλάδα. «Απλώς δεν ήθελα να κάνω συζητήσεις. Επειδή όλοι το ήξεραν. Οπότε ήταν λίγο τρομακτικό».
Δεν άντεχε να δει όσα αναφέρονταν στα μέσα ενημέρωσης για τον θάνατο του συζύγου της. «Δεν ήθελα να ξέρω τι έλεγαν», αναφέρει, αλλά δηλώνει ευγνώμων για την πληθώρα των δημόσιων συλλυπητηρίων. «Ηταν απίστευτα συγκινητικό. Τα γράμματα των ανθρώπων ήταν όμορφα και πολύ στοχαστικά. Αλλά ταυτόχρονα προσπάθησα να απαντήσω σε όλα, και μετά διαπίστωσα ότι ήταν απλώς υπερβολικό και έπρεπε να σταματήσω. Επρεπε να αποδεχτώ ότι δεν μπορούσα να το κάνω».
Η καλοσύνη, όπως λέει, των ανθρώπων στην πόλη της συνεχίζει να τη συγκινεί. «Συχνά στο σούπερ μάρκετ, οι άνθρωποι απλώς έρχονται και με αγκαλιάζουν, μου λένε “λυπάμαι πολύ” και φεύγουν. Δεν με ενοχλεί καθόλου, είναι υπέροχο».
Οπως λέει όμως ακόμα δυσκολεύεται να συνηθίσει τα κομμάτια της καθημερινότητας που ήταν αρμοδιότητα του συζύγου της. «Μεταφορές. Αυτός έκανε τα πάντα. Εγώ απλώς τον ακολουθούσα, ασχολούμουν με ασήμαντα πράγματα. Και δεν είμαι πολύ καλή στα τεχνικά θέματα, όπως οι online κρατήσεις, και αυτό με εκνευρίζει. Και το άλλο είναι το να βλέπω τηλεόραση. Δεν μπορούσα να καταλάβω πώς να ανοίξω την τηλεόραση», λέει γελώντας.
Μάικλ Μόσλεϊ: Ο τηλεοπτικός γιατρός που περιφρονούσε το χρήμα και λάτρευε την περιπέτεια
Της πήρε κάποιο χρόνο μέχρι να καταφέρει να δώσει τα πράγματά του και τα ρούχα του, τα περισσότερα από τα οποία πήγαν στους γιους τους και στους φίλους τους. «Το μόνο πράγμα που πραγματικά μετανιώνω ήταν τα… πώς λέγονται αυτά τα παπούτσια; Φορούσε δερμάτινα παπούτσια… Μπότες πεζοπορίας; Οχι ακριβώς μπότες πεζοπορίας, αλλά φορούσε τα ίδια παπούτσια για χρόνια και χρόνια. Και τα πέταξα, γιατί σκέφτηκα, ξέρεις, ότι είχα μια αποστολή. Και το μετανιώνω αρκετά».
Πλέον, ενώ τρώει, ακούει podcasts. «Σιγά σιγά συνηθίζω να τρώω μόνη μου. Αλλά με κάνει να νιώθω θλίψη. Είναι λυπηρό». Είναι επίσης τρομερή ειρωνεία, λέει, γιατί ένα από τα πράγματα που την κρατούν απασχολημένη είναι η ολοκλήρωση του βιβλίου που είχε αρχίσει να γράφει πριν πεθάνει ο Μόσλεϊ – με τίτλο Eating Together («Τρώγοντας μαζί»).
Η ίδια σύντομα σχεδιάζει να οργανώσει μικρά ανεπίσημα δείπνα προσκαλώντας φίλους, αλλά ακόμα δεν είναι σίγουρη για αυτό. «Δεν θέλω να είμαι μόνη. Αλλά από την άλλη, δεν θέλεις και πάρα πολλούς ανθρώπους, γιατί θέλεις να μπορείς να μιλήσεις μαζί τους. Το άλλο θέμα είναι τα ζευγάρια. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι ζευγάρια. Τα πράγματα λειτουργούν ως ζεύγη και τετράδες. Ετσι λειτουργεί ο κόσμος».
Πηγή: kathimerini.gr
