Καμία σχέση

Αποθέωση στον διεθνή Τύπο για το έργο του Ελληνικού.  «Μεγαλύτερο και από το εμβληματικό Central Park του Μανχάταν» έγραφε το Bloomberg. Μεγαλύτερο σε έκταση μπορεί. Σαν το  Central Park  όσο αφορά άλλα ποιοτικά χαρακτηριστικά, αποκλείεται Καμία σχέση με το  Central Park  με τις τεχνητές λίμνες, τα εκτεταμένα μονοπάτια πεζοπορίας, με το καταφύγιο άγριας ζωής, τον ανοιχτό θεατρικό χώρο, τις μεγάλες περιοχές με γρασίδι για σπορ ή ξεκούραση, τις παιδικές χαρές, την όαση για τα μεταναστευτικά πουλιά, μια όαση πράσινου που «σπάει» τους ίσκιους των ουρανοξυστών τριγύρω. Στο Ελληνικό σήμερα, μετά από 20 χρόνια προσδοκιών μιλάμε μόνο για τα πολυτελή ξενοδοχεία στο παραλιακό μέτωπο (που μεταφράζεται «ξεχάστε τις παραλίες που κάνατε μπάνιο») το καζίνο, τις βίλες, τα mall, για όλα αυτά τα φαραωνικά από τσιμέντο που θα γίνουν και δεν κάνουμε αναφορά στο μητροπολιτικό πάρκο, την ήπια οικιστική ανάπτυξη που περιλάμβανε το αρχικό σχέδιο. Αλλαξαν οι προτεραιότητες άραγε; Η ανάγκη για επενδύσεις, για δουλειές, για ανάπτυξη «τρώει» την ανάγκη για ένα μεγάλο πάρκο ανάσας που θα χαίρονται όλοι; Η χώρα, η Αθήνα, οι πόλεις μας γενικά, έχουν ανάγκη από εμβληματικά έργα όπως το Ελληνικό. Όχι όμως στο όνομα της ανάπτυξης να καταρρεύσουν όσα προσφέρουν ανάσες ποιότητας ζωής.