Ο κόσμος θέλει κάτι άλλο

Μετά την ανακοίνωση της ημερομηνίας των εκλογών από τον πρωθυπουργό για τις 21 Μαΐου, σε αρένα έχει μετατραπεί το πολιτικό σκηνικό. Εξαιρετικά σκληρές αντιπαραθέσεις στα τηλεπαράθυρα, στη Βουλή και κάθε φορά που εκπρόσωποι των κομμάτων βρίσκονται μαζί. Αποκαλύψεις σκανδάλων, σκανδαλολογία, φήμες, υπόνοιες και επαναφορά υποθέσεων που μας απασχόλησαν και την… προηγούμενη δεκαετία, συμφηφισμοί. Τσακωμοί άνευ προηγουμένου βουλευτών για ψύλλου πήδημα με το διακύβευμα να είναι προφανώς η επικράτηση (όπως πιστεύουν) στην τηλεοπτική αρένα. Αλήθεια, πόσο επηρεάζονται οι τηλεθεατές και οι ακροατές από τόσο σκληρές αντιπαραθέσεις; Ειδικά οι νέοι πόσο ενδιαφέρονται για τις πολιτικές σκιαμαχίες που όμως δεν έχουν ουσιαστικό περιεχόμενο, παρά μόνο φωνές και αλληλοκατηγορίες; Την ίδια ώρα, αυξάνονται οι ψηφοφόροι που πηγαίνουν στην «γκρίζα ζώνη» των αναποφάσιστων και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πού θα καταλήξουν. Πάντως, η αυτοδυναμία οποιουδήποτε κόμματος συγκεντρώνει πια πολύ λιγότερες πιθανότητες σε σχέση με αυτές που είχε πριν το δυστύχημα. Συμπερασματικά πάντως το μόνο που μπορούμε με ασφάλεια να πούμε διαβάζοντας τις δημοσκοπήσεις είναι πως πολύς κόσμος θέλει κάτι άλλο από αυτό που του προσφέρεται. Η κοινωνία ζητάει επιτακτικά πρώτα απ’ όλα σεβασμό και ειλικρίνεια! Και κυρίως ζητάει να μην προσβάλλεται η νοημοσύνη της. Αυτό που δεν έχουν αντιληφθεί οι «καβγατζήδες» βουλευτές, είναι ότι μόνο χαμένοι βγαίνουν, καθώς έχουν κουράσει! Όποιος μπορεί αυτό να το καταλάβει θα βγει στο τέλος κερδισμένος.