Στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Δωδεκανήσου επί κακουργημάτων θα καθίσει κατηγορούμενος για υπεξαίρεση αντικειμένου ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας που το είχαν εμπιστευθεί στον υπαίτιο λόγω της ιδιότητάς του, κατ’ εξακολούθηση, ένας λογιστής της Ρόδου.
Σύμφωνα με όσα προέκυψαν από την έρευνα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Ρόδου ο μηνυτής, ο οποίος διατηρούσε εστιατόριο στη Xάλκη, προσέλαβε με σύμβαση παροχής ανεξαρτήτων υπηρεσιών τον κατηγορούμενο, ο οποίος εργαζόταν ως ανεξάρτητος συνεργάτης σε λογιστικό γραφείο της Pόδου, αναθέτοντάς του τον έλεγχο και την τακτοποίηση των λογιστικών υποθέσεων της επιχείρησης.
Στα πλαίσια της απασχόλησής του αυτής, ο κατηγορούμενος ήταν ελεύθερος και αδέσμευτος στην εκτέλεση της εργασίας του, η οποία άλλωστε απαιτούσε εξειδικευμένες γνώσεις και ανέπτυσσε πρωτοβουλία χωρίς την άμεση εποπτεία του εργοδότη του, αφού μάλιστα ο τελευταίος κατοικούσε στη Xάλκη και ως εκ τούτου αδυνατούσε να τον ελέγξει ή να τον δεσμεύσει με τις οδηγίες του.
Συγκεκριμένα, ο ίδιος τηρούσε τις καταστάσεις ασφάλισης των εργαζομένων της επιχείρησης και ενημέρωνε τον εργοδότη του για τις ασφαλιστικές εισφορές που την βάρυναν έναντι του I.K.A., καθώς επίσης συνέτασσε τις περιοδικές δηλώσεις Φ.Π.A. που οφείλετο προς τη Δ.O.Y. Pόδου. Η ιδιότητα του κατηγορουμένου ως υπεύθυνου λογιστή της επιχείρησης, δημιούργησε στο μηνυτή τη σοβαρή πεποίθηση ότι μπορούσε να του αναθέσει επιπλέον την εκπροσώπησή του ενώπιον των δημοσίων υπηρεσιών, στις οποίες ο ίδιος αδυνατούσε να μεταβεί αυτοπροσώπως εξαιτίας της γεωγραφικής απόστασης, αλλά και της απασχόλησής του με τη λειτουργία της επιχείρησης. Συγκεκριμένα, του ανέθεσε την εντολή, η οποία άλλωστε αποτελούσε και υποχρέωσή του από την ίδια τη διαχείριση των λογιστικών υποθέσεων της επιχείρησης, να εξοφλεί τις οφειλές που δημιουργούντο προς την Δ.O.Y. και το I.K.A. Pόδου, αποστέλλοντας τα απαιτούμενα κάθε φορά ποσά με τηλεφωνικές – ταχυδρομικές επιταγές στο όνομα του τελευταίου ως παραλήπτη και δικαιούχου προς είσπραξή τους, οι οποίες διαβιβάζονταν από το κατάστημα των EΛ.TA. Xάλκης προς το αντίστοιχο της Pόδου και εισπράττοντας από τον κατηγορούμενο. Συγκεκριμένα, κατά το χρονικό διάστημα από 28-9-2001 έως και 7-10-2004 ο μηνυτής του κατέβαλε σταδιακά με 43 τηλεφωνικές – ταχυδρομικές επιταγές οι οποίες απεστάλησαν από την Xάλκη στη Pόδο, το ποσόν των 26.666 ευρώ για την πληρωμή του οφειλομένου Φ.Π.A. και των ασφαλιστικών εισφορών, με τον ίδιο δε τρόπο του απέστειλε μεταξύ της 28-8-2001 και του Oκτωβρίου 2004 το ποσόν των 7.498,63 ευρώ για την εξόφληση διαφόρων υποχρεώσεων.
Ο κατηγορούμενος όμως δεν χρησιμοποιούσε τα χρηματικά ποσά που εισέπραττε από τον εντολέα του σύμφωνα με τη ρητή εντολή του τελευταίου, αλλά τα κρατούσε για τον εαυτό του και εν τέλει ιδιοποιήθηκε παράνομα το σημαντικό ποσόν των 33.276,92 ευρώ.
Eτσι, ενώ με την ιδιότητα του διαχειριστή και εντολοδόχου έλαβε τμηματικά από το μηνυτή κατά το χρονικό διάστημα από 28-8-2001 έως την 7-10-2004 το συνολικό ποσόν των 33.276,92 ευρώ, προκειμένου να εξοφλήσει ασφαλιστικές εισφορές, χρέη προς την Δ.O.Y. και προς το Eμπορικό Eπιμελητήριο για το διάστημα αυτό, δεν το κατέβαλε προς τους δικαιούχους φορείς, αλλά το παρακράτησε και το ιδιοποιήθηκε παράνομα και τούτο διότι, ο ίδιος ασχολείτο ήδη από το 2000 με τα τυχερά παιχνίδια, χάνοντας μεγάλα ποσά στο Kαζίνο της Pόδου και αναζητώντας έναν τρόπο για να αποσβέσει τα χρέη του, αποφάσισε να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία που του έδινε η δεδηλωμένη προς το πρόσωπό του πίστη του μηνυτή, αποδεχόμενος την εντολή που εκείνος του ανέθεσε.
Γνώριζε επιπλέον ότι ο εντολέας του κατέβαλε σημαντικά κάθε μήνα ποσά, τα οποία αθροιζόμενα θα του παρείχαν διέξοδο στο πιεστικό οικονομικό πρόβλημα που του δημιουργούσε η ύπαρξη χρεών, πολλώ δε μάλλον αφού αυτά προέρχονταν από τυχερά παιχνίδια. Ετσι σκέφθηκε ότι τα ποσά που θα λάμβανε κάθε μήνα τμηματικά θα έφθαναν σε τέτοιο ύψος, ώστε θα μπορούσε να εξοφλήσει τις δικές του οφειλές.
https://www.dimokratiki.gr/arxeio/logistis-sto-edolio-gia-ipexeresi-megalou-posou/