Αγαπητοί μου αδελφοί, στις απεγνωσμένες παρακλητικές κραυγές του τυφλού της σημερινής ευαγγελικής περικοπής, έρχεται ο Μέγας ο Ιατρός, της ψυχής και του σώματος, και ερωτά «τί θέλεις να σου κάμω;» και εκείνος του λέγει «Κύριε, θέλω να αποκτήσω το φως μου».
Δεν ζήτησε χρήματα, αλλά ζήτησε από το Φως της ζωής το φως των οφθαλμών του. Δεν θέλω και δεν ζητώ άλλα επίγεια αγαθά, θέλω μόνο το φώς μου, θέλω να δω τον ωραίο τούτο κόσμο, που το πανσθενές χέρι του θεού δημιούργησε δια τον άνθρωπο.
Και ο Κύριος που είδε την πίστη του τυφλού αυτού ανθρώπου του λέγει «ανάβλεψον, η πίστις σου σέσωκέ σε». Και ο ποτέ τυφλός απέκτησε το φως του, δια του οποίου είδε το αληθινό φώς, το φως της σωτηρίας του, είδε με τα μάτια του σώματός του τον Κύριο, και «ηκολούθει αυτώ δοξάζων τον Θεόν», σ’ απάντηση όλων εκείνων που τον μάλωναν να σιωπήσει και να μη ενοχλεί τον Κύριο.
Η κακία πάντοτε και πανταχού πολεμά την αρετή, όπως ακριβώς το σκοτάδι το φώς. Η κακία παρουσιάζεται παντού και πάντοτε με διάφορες μορφές και επιζητεί να εισχωρήσει παντού, προκειμένου να σβήσει το φως της αλήθειας και της αρετής, το οποίο διαμορφώνει και αναγεννά χαρακτήρες ανθρώπων κατά Χριστό.
Ο αγώνας της κακίας κατά της αρετής, του σκότους κατά του φωτός δεν είναι δυνατό να υπερισχύσει, όταν ο άνθρωπος πιστεύει στον μόνο αληθινό θεό και σ’Αυτόν ελπίζει, αλλά και από Αυτόν προσδοκά την σωτηρία της ψυχής του.
Η χριστιανική πίστη, που είναι αλήθεια, φως και ζωή, καταδιώχθηκε και καταδιώκεται από την κακία πολλών ανθρώπων, οι οποίοι δεν θέλουν να επικρατήσει στον κόσμο η αγάπη, η αλήθεια, το φώς, αλλά επιζητούν και επιδιώκουν το σκοτάδι, την ανομία, το ψεύδος.
Οι της ανομίας και του σκοταδισμού αυτοί άνθρωποι, θέλοντας να κάνουν τους προοδευτικούς με τις διάφορες θεωρίες τους, συσκοτίζουν και φανατίζουν πολλούς χριστιανούς, οι δε διδασκαλίες τους πόρρω απέχουν από την χριστιανική αλήθεια.
Το μίσος και η κακία τους κατά της αληθούς πίστης είναι τόσο εμπαθής, που χωρίς φόβο και πάθος διακηρύττουν ότι η εποχή αυτή είναι εποχή της προόδου και της επιστήμης, είναι εποχή των φώτων, των τεχνών και των ηλεκτρονικών επιτευγμάτων και κατά ακολουθία δεν πρέπει ο άνθρωπος να δέχεται τις θρησκευτικές αρχές.
Έτσι, χλευάζεται από τους νεωτεριστές σοφιστές η χριστιανική αλήθεια του Ευαγγελίου και περιφρονούνται οι ωραίες εκείνες χριστιανικές διδασκαλίες και παραδόσεις των αοιδίμων μεγάλων Πατέρων και Διδασκάλων της επί γης στρατευόμενης του Χριστού Εκκλησίας, όπως περιφρονήθηκε και χλευάστηκε από το πλήθος ο τυφλός του σημερινού ευαγγελικού αναγνώσματος· «και οι προάγοντες επετίμων αυτόν ίνα σιωπήσει».
Οι άσοφοι αυτοί νεωτεριστές, υπό το πρόσχημα της επιστήμης και της ελευθερίας των ιδεών, εισάγουν νέες αρχές και νέα ήθη ως δείγμα δήθεν πολιτισμού και προόδου των κοινωνιών.
Οι μη έχοντες μέσα τους τον Χριστό και ζώντες ουχί την κατά Χριστό ζωή και αλήθεια, οι των μύθων εραστές, η διδασκαλία τους είναι διδασκαλία τύφλωσης, είναι θάνατος πνευματικός, τουτέστι χωρισμός από τον μόνον αληθινό Θεόν και «ον απέστειλας εις κόσμον Ιησούν Χριστόν».
Οι άνθρωποι αυτοί δεν θέλουν να κατανοήσουν ότι ο άνθρωπος δεν ζεί μόνο με ψωμί, «ουκ επ αρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος, άλλ’ έπι παντι ρήματι εκπορευομένω δια στόματος Θεού», αλλά και με συνοδοιπόρο την αλήθεια, την αρετή, την αγάπη και την δικαιοσύνη, και ότι ο άνθρωπος μακριά από το Χριστό χάνεται στο σκοτάδι της απώλειας.
Ο Απόστολος Παύλος κήρυττε τον θείο λόγο στην ωραία μεγαλόνησο και αιματωμένη, και νυν διχοτομημένη, Κύπρο μας, όπου ο Διοικητής της Πάφου ζητούσε να γνωρίσει τον Χριστό και να ακούσει την σωτήριο διδασκαλία του μεγάλου Αποστόλου· αλλά ο μάγος Ελύμας προσπαθούσε να εμποδίσει τον ανθύπατο με κάθε τρόπο και λόγο να ακούσει το κήρυγμα του Αποστόλου Παύλου και να σωθεί.
Τότε ο Θείος Παύλος, «πλησθείς Πνεύματος Αγίου», απεθυνόμενος προς τον μάγο Ελύμα του λέγει: «ω, πλήρης παντός δόλου και πάσης ραδιουργίας, υιέ Διαβόλου, εχθρέ πάσης δικαιοσύνης, ου παύση διαστρέφων τας οδούς Κυρίου τας ευθείας;».
Εκείνοι που προσπαθούν να διαστρέψουν με τις δικές τους θεωρίες, με τις δικές τους ανόητες διδασκαλίες «τας οδούς Κυρίου τας ευθείας» και επιζητούν με μέσα απατηλά στις ημέρες μας να εμποδίσουν να λάμψει η αλήθεια, το φως και η ζωή, αυτοί είναι όργανα του Διαβόλου.
Δια τούτο ο Κύριος λέγει: «ουαί τω ανθρώπω εκείνω δι ού το σκάνδαλον έρχεται».
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Πολλοί είναι οι κίνδυνοι της σωτηρίας της ψυχής μας κατά την σημερινή πεπολιτισμένη εποχή – που ζούμε, κινούμεθα και υπάρχουμε – και είναι γεγονός ότι «διαβαίνομεν εν μέσω παγίδων πολλών».
Δυστυχώς πολλοί κύνες μας έχουν κυκλώσει και προσπαθούν να μας κατασπαράξουν. Λύκοι με ένδυμα προβάτου περιάγουν τους δρόμους και τις πλατείες και τις οικίες μας και επιζητούν έναν προσήλυτο.
Όπου και να στρέψουμε το βλέμμα μας υπάρχουν κίνδυνοι, βάραθρα και παγίδες πολλές. Ξενόφερτες διδασκαλίες μα και θεωρίες καθημερινώς ακούγονται τη δε κακείσε, που σκοπό έχουν να παραποιήσουν και να διαστρεβλώσουν την αλήθεια του Ευαγγελίου.
Και εμείς, σε αυτή την απατηλή επιδρομή, σε αυτή τη λαίλαπα της αθεΐας, πώς πρέπει να αντιδράσουμε ως χριστιανοί; και το ερώτημα είναι τί πρέπει να κάμουμε ούτως ώστε να μην πέσουμε στις παγίδες του Διαβόλου; Να μη χάσουμε την ψυχή μας.
Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να οπλιστούμε ως «θώρακα» με τα ισχυρά όπλα την πίστη και την προσευχή, και ως ο τυφλός ας φωνάζουμε συνεχώς και αδιαλείπτως: «Ιησού, υιέ Δαυΐδ, ελέησόν με».
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Οι άνθρωποι του κόσμου τούτου, είτε από άγνοια, είτε από κακότητα πράττουν αντίθετα του Αγίου Ευαγγελίου και έτσι οι άνθρωποι αυτοί μένουν στο σκοτάδι, και ευκαίρως ακαίρως προσπαθούν να εμποδίζουν με κάθε τρόπο δόλιο αυτούς που πράττουν το καλό και ευάρεστο στον Θεό.
Εμείς ως ο τυφλός της σημερινής ευαγγελικής περικοπής ας επιμείνουμε να γνωρίσουμε το φως, την ζωή, την αλήθεια, που είναι ο μόνος αληθινός Θεός, και αγωνιζόμενοι τον αγώνα το καλό, τον ωραίο και τον ηθικό, ας βαδίζουμε το δρόμο της αρετής, «ουχί ως άσοφοι άλλως σοφοί, εξαγοραζόμενοι τον καιρόν ότι αι ημέραι πονηραί εισί»· δια να ακούσουμε και εμείς από τον Θεάνθρωπο Ιησού το «ανάβλεψον, η πίστις σου σέσωκέ σε». ΑΜΗΝ.
Ο.Λ.Κ.Α.Π.
